Για πόσο θα κρέμεται το μπαλκόνι στη Συγγρού πάνω απ’ τα κεφάλια μας;

Για πόσο θα κρέμεται το μπαλκόνι στη Συγγρού πάνω απ’ τα κεφάλια μας; Facebook Twitter
Πληροφορίες που φιλοξενήθηκαν σε διάφορα Μέσα ανέφεραν ότι ο ιδιοκτήτης έχει προχωρήσει σε όλες τις νόμιμες ενέργειες, αλλά το Σάββατο δεν είχαν έρθει οι γερανοί, επειδή (είμαστε και εμείς απαιτητικοί) ήταν... Σάββατο.
0

— Τι ακριβώς συνέβη με το μπαλκόνι του ξενοδοχείου στη Συγγρού;
Την Παρασκευή άρχισαν να κάνουν τον γύρο του διαδικτύου φωτογραφίες από το μπαλκόνι ξενοδοχείου, το οποίο είχε αποκολληθεί και κυριολεκτικά κρεμόταν πάνω από τα κεφάλια των περαστικών. Την πρώτη φωτογραφία ανέβασε στο Twitter στις 21/1 και ώρα 10:07 το πρωί γυναίκα που παρατήρησε αυτό που είχε συμβεί. Μετά, και εκτός από το παραδοσιακό ελληνικό τρολάρισμα στα social media, ξεκίνησαν οι πρώτες σοβαρές απορίες για το ποιοι επιλαμβάνονται τέτοιων υποθέσεων και κυρίως πόσο άμεσα γίνονται τα απαραίτητα.

— Δεν θα έπρεπε να έχει απομακρυνθεί άμεσα, δεδομένου ότι μιλάμε για ολόκληρο μπαλκόνι;!
Αυτό θα ήταν το λογικό. Η LiFO επικοινώνησε με την Τουριστική Αστυνομία που επιλήφθηκε του σουρεαλιστικού και (κυρίως) επικίνδυνου περιστατικού. Η ενημέρωση ήταν ότι άμεσα τοποθετήθηκαν κορδέλες που απαγορεύουν στους περαστικούς να περνούν από το σημείο. Ωστόσο, οι αρμοδιότητες της Αστυνομίας σταματούν εκεί.

— Ποιος έχει την ευθύνη για την απομάκρυνση του «ξηλωμένου» μπαλκονιού και για ό,τι δυσάρεστο τυχόν συμβεί;
Σύμφωνα με την Τουριστική Αστυνομία, ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου. Βάσει και της πρόσφατης σχετικής νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 157/ 2020), «...ελλείψει πληροφόρησης των αρμοδίων υπηρεσιών περί του ενδεχόμενου κινδύνου λόγω στατικής ή δομικής ανεπάρκειας κτιρίου, δεν ιδρύεται υποχρέωση διενέργειας αυτεπάγγελτου ελέγχου προς διαπίστωση της επικινδυνότητας του κτιρίου, ελλείψει δε διαπίστωσης της επικινδυνότητας δεν ιδρύεται νόμιμη υποχρέωση των ίδιων οργάνων να διατάξουν τα κατάλληλα μέτρα άρσης του κινδύνου».

Στο μεγαλύτερο μέρος του αθηναϊκού κέντρου, κοιτώντας ψηλά, μπορεί κανείς εύκολα να εντοπίσει παραμελημένα παλαιά κτίρια.

— Μάλιστα. Με το μπαλκόνι δεν λέμε, όμως, τι γίνεται και σήμερα είναι η 5η ημέρα που «ανεμίζει» πάνω από τα κεφάλια κατοίκων και περαστικών...
Σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά, χθες αποφασίστηκε η προσωρινή διακοπή λειτουργίας του ξενοδοχείου, μετά από επιτόπια επίσκεψη της Γενικής Γραμματέως Τουριστικής Πολιτικής και Ανάπτυξης, Ολυμπίας Αναστασοπούλου και του Διευθυντή της Περιφερειακής Υπηρεσίας Τουρισμού (ΠΥΤ) Αττικής, σε συνεννόηση με τον Υπουργό Τουρισμού, Βασίλη Κικίλια. Όταν διαπιστώθηκε ότι προκύπτει άμεσος κίνδυνος για το δημόσιο συμφέρον και έκτακτη ανάγκη αποτροπής του κινδύνου αυτού, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, η αρμόδια Τουριστική Αστυνομία ανέλαβε την άμεση εφαρμογή της εν λόγω απόφασης και προέβη στην εκκένωση του ξενοδοχείου. Επίσης, χθες το αρμόδιο κλιμάκιο της ΠΥΤ Αττικής του υπουργείου Τουρισμού προχώρησε σε περαιτέρω ελέγχους για το αποτέλεσμα των οποίων αναμένεται σχετική ενημέρωση.

— Ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου τι λέει;
Αν και η είδηση με το μπαλκόνι-έκθεμα έγινε viral από την Παρασκευή, όπως προαναφέρθηκε, ο ιδιοκτήτης ανέφερε ότι αυτό ξηλώθηκε λόγω των βροχοπτώσεων τα ξημερώματα του Σαββάτου. Πληροφορίες που φιλοξενήθηκαν σε διάφορα Μέσα ανέφεραν ότι έχει προχωρήσει σε όλες τις νόμιμες ενέργειες, αλλά το Σάββατο δεν είχαν έρθει οι γερανοί, επειδή (είμαστε και εμείς απαιτητικοί) ήταν... Σάββατο. Οπότε τα δέοντα έχουν γίνει, αλλά έκτοτε το μπαλκόνι εξακολουθεί να κρέμεται, πλέον σκεπασμένο και με προστατευτικό δίχτυ. Σε απόπειρα της LiFO να επικοινωνήσει με τους υπεύθυνους του ξενοδοχείου, η απάντηση ήταν ότι βρίσκονται σε απανωτά ραντεβού με υπηρεσίες για να επιλυθεί το πρόβλημα.

— Κάτι άλλο;
Έχουν ενδιαφέρον οι φωτογραφίες που φιλοξενούνται παντού στα Μέσα και δείχνουν ότι και από γειτονικά μπαλκόνια λείπουν... κομμάτια. Γενικώς, θα είχε ενδιαφέρον μία αυτοψία στο εν λόγω σημείο, κάπως πιο σφαιρική, κυρίως για να ξέρουμε τι πραγματικά συμβαίνει πάνω από τα κεφάλια μας.

— Είναι αυτό το μόνο αθηναϊκό κτίριο, κομμάτια του οποίου επικρέμονται ως άλλη δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια μας;
Όχι. Στο μεγαλύτερο μέρος του αθηναϊκού κέντρου, κοιτώντας ψηλά, μπορεί κανείς εύκολα να εντοπίσει παραμελημένα παλαιά κτίρια: κάποιο στηθαίο που έσπασε και προεξέχει εδώ, κάποιο ρήθρο μπαλκονιού που κρέμεται κάπου αλλού, και τόσο στο κέντρο της Αθήνας, όσο και σε σημεία της Πλάκας, του Μοναστηρακίου, του Ψυρρή, αλλά και αλλού μπορούν να εντοπιστούν τέτοιου είδους προβλήματα. Μια απλή βόλτα επί της Φιλελλήνων, της Μητροπόλεως, της Αιόλου και σε πολλά άλλα σημεία του κέντρου μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά παραγωγική σε ό,τι έχει να κάνει με τον εντοπισμό τέτοιου είδους κινδύνων.

— Γνωρίζουμε συνολικά για πόσα τέτοια κτίρια μιλάμε;
Σύμφωνα με μελέτη που είχε έρθει στο φως πριν από περίπου έναν χρόνο και είχε εκπονηθεί από το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Υγείας Μητέρας και Παιδιού και Ιατρικής Ακρίβειας για τα κτίρια υψηλής επικινδυνότητας στο κέντρο της Aθήνας, είχαν εντοπιστεί περισσότερα από 1.500 τέτοια κτίσματα με τα περισσότερα να βρίσκονται σε περιοχές του αστικού κέντρου (Ομόνοια, Εξάρχεια, Μοναστηράκι, Πετράλωνα, Ψυρρή κ.α.). Η μελέτη είχε εκπονηθεί από τον δόκτορα Αλέξιο-Φώτιο Μεντή του Ερευνητικού Ινστιτούτου και τον Ι.Στ. Παπαδόπουλο, σε χρονική έκταση 15 ετών, και μεταξύ άλλων πηγών του κακού στη συγκεκριμένη έρευνα αναφέρονταν το ιδιοκτησιακό καθεστώς, η υπερφορολόγηση, ενώ παρουσιάζονταν και λύσεις με επιστημονικό υπόβαθρο για την αντιμετώπιση τέτοιων ζητημάτων. Ολόκληρη την ενδιαφέρουσα έρευνα μπορεί να τη διαβάσει κανείς εδώ.

— Αυτή είναι η μόνη έρευνα που έχει εκπονηθεί για τα παλαιά, παλαιά και... επιδιορθωμένα και εντελώς εγκαταλελειμμένα κτίρια της Αθήνας;
Όχι. Είχε εκπονηθεί ακόμα μία το 2004, από φοιτητές της Ιατρικής Σχολής Αθηνών που τότε είχαν εντοπίσει περισσότερα από 200 επικίνδυνα κτίρια σε δρόμους της Αθήνας και του Πειραιά, ενημερώνοντας μάλιστα τους δήμους και τις αρμόδιες υπηρεσίες.

— Και;
Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους ένας 35χρονος είχε χάσει τη ζωή του από μάρμαρο που αποκολλήθηκε από παλαιό κτίριο επί της οδού Ερμού.

— Κάτι άλλο;
Μπορεί οι Γαλάτες και να είχαν δίκιο. Γενικώς, είτε διαβάζαμε Αστερίξ μικροί είτε όχι, ας ρίχνουμε και καμιά ματιά προς τα πάνω, περπατώντας στο αθηναϊκό κέντρο. Παγίδες δεν κρύβουν μόνο τα σπασμένα πεζοδρόμια.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Οπτική Γωνία / Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Η κυβέρνηση σκληραίνει ακόμα περισσότερο την αντιμεταναστευτική της πολιτική, στοχοποιώντας επιπλέον ξανά τις ΜΚΟ, ευτυχώς όμως όχι χωρίς «αντίλογο», παρά την απουσία ικανής αντιπολίτευσης και σε αυτό το πεδίο. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Με απειλούν από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Οπτική Γωνία / «Δέχομαι απειλές από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Η Ιωάννα Αλυγιζάκη μιλά για το γράμμα που έλαβε στο μαγαζί της στα Χανιά ενώ ο πρώην πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών Μίνος Μωυσής σχολιάζει τις συνέπειες του περιστατικού και περιγράφει την ανησυχία του για τη μισαλλοδοξία στην Ελλάδα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ