Αυτή ήταν η αριστερά;

συριζα Facebook Twitter
Το πιο σημαντικό στη σχετικά μικρή ιστορική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος εξουσίας συνοψίζεται στην απορία πολλών στην ελληνική κοινωνία αν αυτό που έβλεπαν όλα αυτά τα χρόνια ήταν η αριστερά. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0

ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΤΥΧΗ του ΣΥΡΙΖΑ στο άμεσο ή απώτερο μέλλον, η ιστορία θα έχει σίγουρα να γράψει εξαιρετικά πολλές σελίδες γι’ αυτό το κόμμα που εμφανίστηκε με αριστερό πρόσημο, ανέβηκε με θεαματικό τρόπο στην εξουσία, έπεσε από αυτήν και ακολούθησε μια κατρακύλα εξαιτίας της οποίας απομακρύνθηκε οριστικά από οποιονδήποτε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική ζωή. Και όλα αυτά συνέβησαν σε λιγότερο από δέκα χρόνια. Η μεγάλη ήττα στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έγκειται στα χαμηλά ποσοστά που δείχνουν οι μετρήσεις και συνεχώς κατρακυλούν με ορατό τον κίνδυνο να φτάσουν σε αριθμούς που θα προκαλούν θλίψη αλλά κυρίως στη μεγάλη απαξίωσή του, ιδίως στη διάχυτη εντύπωση που έχει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας ότι το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ είναι ταυτισμένο με την αριστερά. Για όλους αυτούς η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει και ήττα της αριστεράς. Είναι όμως έτσι;

Μικρή σημασία έχει αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει ή αν έχει χάσει ήδη τη θέση του ως αξιωματική αντιπολίτευση, ακόμα μικρότερη αν θα συνεχιστούν οι διαρροές βουλευτών του, αν θα σημειωθούν κι άλλοι γεροί τριγμοί στο εσωτερικό του, αν θα εκλεγεί ο Φάμελλος, ο Πολάκης ή ακόμα και ο Γκλέτσος ως αρχηγός. Το σημαντικό στην ιστορία αυτή, που μας αφορά όλους, είναι το αποτύπωμα που άφησε το πέρασμά του από την πολιτική ζωή και την κοινωνία, οι διαψεύσεις και οι ματαιώσεις που προκάλεσε σε εκατομμύρια ανθρώπους και το περιεχόμενο του δεδομένου ηθικού πλεονεκτήματος όπως το ερμήνευσαν τα κορυφαία στελέχη του, δίνοντάς μας την απάντηση ότι δεν είναι ακριβώς αυτό που νομίζαμε· η ηθική χωράει περισσότερες από μια ερμηνείες. Εν κατακλείδι, το πιο σημαντικό στη σχετικά μικρή ιστορική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος εξουσίας συνοψίζεται στην απορία πολλών στην ελληνική κοινωνία αν αυτό που έβλεπαν όλα αυτά τα χρόνια ήταν η αριστερά.

Σίγουρα, με την αριστερά δεν (θα έπρεπε να) έχουν σχέση όσα τραγελαφικά αλλά και θλιβερά συνέβησαν μία εβδομάδα πριν στον χώρο του συνεδρίου με αποκλεισμούς σταλινικού τύπου και πρωτοφανή επεισόδια που παρέπεμπαν σε γκρίζες πολιτικές σελίδες της Ιστορίας.

Μια έντιμη αλλά και αντικειμενικά σωστή απάντηση είναι πως δεν ήταν αυτό η αριστερά – εξάλλου, η αριστερά έχει πολλές διαφορετικές πολιτικές εκφράσεις, έχει μεγάλη, σημαντική ιστορία που αναδείχθηκε σε ιδιαίτερα δύσκολες χρονικές περιόδους και κυρίως πάντα τη συνόδευαν μεγάλες δόσεις πολιτικής ηθικής, η οποία άλλωστε αποτελούσε και το μεγάλο πλεονέκτημά της, ήταν η ίδια της η προίκα, το σημαντικό αξιακό φορτίο της. Όμως, αυτά δεν σημαίνουν πολλά για τον μέσο πολίτη που δεν έχει ιδιαίτερες ιδεολογικές ανησυχίες και δεν αναζητά πολύ περισσότερα από απλές απαντήσεις στη δύσκολη καθημερινότητά της εποχής μας. Αυτός είδε ένα κόμμα που όταν κέρδισε την εξουσία με το σύνθημα «πρώτη φορά αριστερά» έδειξε μέσω της ηγεσίας και των κορυφαίων στελεχών του μια συγκεκριμένη πολιτική συμπεριφορά και διαχείριση των κοινών που δεν διέφερε και πολύ από  εκείνη των δοκιμασμένων πολλές φορές κομμάτων εξουσίας. Τους έμοιαζε, και συχνά παρέπεμπε, στις χειρότερες εκδοχές τους.

Λεπτομέρειες δεν χρειάζονται για να αναδειχθούν η θεαματική απόσταση λόγων και έργων, η αλαζονεία, ο αρχηγισμός, ο λαϊκισμός, η εξουσία ως αυτοσκοπός, οι ίντριγκες, ο σταλινισμός και η δημαγωγία που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική του πορεία αλλά και μετά από αυτήν. Έχουν καταγραφεί άπειρες φορές, τα έχουμε βιώσει όλοι. Όλα αυτά δεν ήταν αριστερά, δεν προέρχονταν τουλάχιστον από την αριστερά όπως την εννοούσαν πολλοί, η πλειονότητα των οποίων με την πάροδο του χρόνου, αν δεν μετακινήθηκε σε άλλους χώρους, απογοητευμένη εκδήλωσε την παραίτησή της και ακολούθησε την ιδιώτευση. Από τον δημόσιο διάλογο που ήταν γεμάτος αρνητικές αναφορές, αλλά τουλάχιστον ήταν πλούσιος τον τελευταίο καιρό στον ΣΥΡΙΖΑ, απουσίαζε η αυτοκριτική και ιδιαίτερα ένας στοιχειώδης προβληματισμός για τη θεαματική αποχή από τις εκλογικές διαδικασίες. Πολλοί απ’ όσους επέλεξαν την ιδιώτευση, είχαν επενδύσει πολιτικά στο κόμμα τους.

Σίγουρα, με την αριστερά δεν (θα έπρεπε να) έχουν σχέση όσα τραγελαφικά αλλά και θλιβερά συνέβησαν μία εβδομάδα πριν στον χώρο του συνεδρίου με αποκλεισμούς σταλινικού τύπου και πρωτοφανή επεισόδια που παρέπεμπαν σε γκρίζες πολιτικές σελίδες της Ιστορίας. Εξίσου σίγουρο είναι όμως πως δεν έχει σχέση με την αριστερά ούτε ο πολιτικά ανερμάτιστος τύπος που ήρθε από την

άλλη όχθη του Ατλαντικού για να κάνει διακοπές και βρήκε ανοιχτές της πόρτες ενός κόμματος εξουσίας, το άλωσε εύκολα και μας αποκάλυψε ότι στη χώρα, και ιδιαίτερα στην αριστερά της, μπορεί, όποιος πολιτικά τυχάρπαστος βρεθεί, να κερδίσει την εμπιστοσύνη ενός σημαντικού κομματιού της κοινωνίας. Αρκούν μερικά καλογυρισμένα βίντεο, δεν έχουν σημασία τα υπόλοιπα, ιδιαίτερα ο πολιτικός λόγος.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO. 

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σιούτη

Οπτική Γωνία / ΟΠΕΚΕΠΕ, μεταναστευτικό και Τέμπη ζορίζουν ξανά την κυβέρνηση

Το σκάνδαλο των αγροτικών επιδοτήσεων και η πιθανή επιστροφή προσφύγων από τη Γερμανία στην Ελλάδα έρχονται να προστεθούν στα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Κοκέτα / Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Ένας σιωπηλός ιός, μια πανδημία για την οποία δεν μιλά κανείς: μανάδες, κρύψτε τα παιδιά σας από τη μάχη του creative direction. Η Δανάη Ιωάννου σε μια επιτόπια έρευνα για το επάγγελμα που σαρώνει γύρω μας τους ανθρώπους σαν κρυφή πανδημία.
ΔΑΝΑΗ ΙΩΑΝΝΟΥ
Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Οπτική Γωνία / Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Χώρες που υποδέχτηκαν σχετικά φιλικά μετανάστες είχαν οφέλη σε οικονομικό επίπεδο. Μια από αυτές είναι η Ισπανία, που τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει σε θετικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν τους τρόπους ένταξής τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γαϊδούρια : Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;/ Ιπποειδή: Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;

Ρεπορτάζ / Γαϊδούρια: Ζώα εργασίας ή θύματα κακοποίησης;

Είναι τα ιπποειδή στην Ελλάδα εργάτες χωρίς δικαιώματα; Ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσής τους, ποια μέριμνα υπάρχει για τη φροντίδα τους και γιατί η νομοθετική προστασία τους βρίσκεται σε μια γκρίζα ζώνη; Μιλούν στη LiFO εκπρόσωποι φιλοζωικών οργανώσεων και τοπικοί φορείς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ