Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο φοιτητή της περιφέρειας;

Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο φοιτητή της περιφέρειας; Facebook Twitter
Η κατάργηση του Τμήματος Μουσειολογίας –και αρκετών άλλων τμημάτων με αντίστοιχα προβλήματα– ήταν επιβεβλημένη.
0



ΑNAMEΣΑ ΣΤΑ ΠΟΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ της ανώτατης εκπαίδευσης που τους τελευταίους μήνες απασχόλησαν την κοινή γνώμη, η κατάργηση του Τμήματος Μουσειολογίας στον Πύργο πέτυχε το ασύλληπτο: τη διακομματική σύμπνοια όλων των τοπικών παραγόντων σε τηλεδιάσκεψη την 4η Φεβρουαρίου με ένα κοινό αίτημα: η Ηλεία να μη γίνει νομός χωρίς πανεπιστημιακό τμήμα.

Ο πρωτευουσιάνικος, κυρίως φιλοκυβερνητικός, Tύπος σχολίασε με ειρωνεία τη νοοτροπία που βρίσκεται πίσω από αυτή την αντίδραση, τη νοοτροπία του «κάθε νομός και πανεπιστήμιο, κάθε πόλη και τμήμα», παραβλέποντας το γεγονός ότι είναι μια πολιτική που μπορεί να εισήγαγε το ΠΑΣΟΚ και να κορύφωσε ο Κ. Γαβρόγλου, αλλά είχε υιοθετηθεί και από κυβερνήσεις της ΝΔ.

Η κατάργηση του Τμήματος Μουσειολογίας –και αρκετών άλλων τμημάτων με αντίστοιχα προβλήματα– ήταν επιβεβλημένη. Είναι ένα τμήμα με πολύπλοκο γνωστικό αντικείμενο που απαιτεί μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών, όπως αυτό που προσφέρεται από κοινού από τα πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Δυτικής Μακεδονίας. Δεν διαθέτει μόνιμο προσωπικό για τις διδακτικές ανάγκες. Δέχεται αριθμό φοιτητών δυσανάλογα μεγάλο ως προς τις ανάγκες της αγοράς εργασίας (192 το 2020). Ήταν 1η-3η προτίμηση μόνο για 194 από τους 5.128 υποψηφίους και 1η-3η επιλογή μόνο για 21 από τους 192 εισαχθέντες. Η βάση εισαγωγής ήταν από τις χαμηλότερες στην Ελλάδα (5.635 μόρια).

Είναι ένα τμήμα μη βιώσιμο, δημιουργημένο με την προϋπόθεση ότι όσοι φοιτητές εισαχθούν δεν θα σπουδάσουν, όσοι σπουδάσουν δεν θα πάρουν πτυχίο κι όσοι πάρουν πτυχίο δεν θα βρουν δουλειά.

Η προσφορά εναλλακτικών προοπτικών απαιτείται για τις πόλεις που θα στερηθούν πανεπιστημιακά τμήματα. Το αίτημά τους να έχουν κι αυτές ένα μερίδιο από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η ανώτατη εκπαίδευση είναι δικαιολογημένο· η ίδρυση απομονωμένων τμημάτων δεν είναι.
 

Το Τμήμα Μουσειολογίας δείχνει παραδειγματικά τα αποτελέσματα μιας πολιτικής για τα ΑΕΙ που επί δεκαετίες δεν υπαγορευόταν από τις ανάγκες της κοινωνίας, της επιστήμης, του πολιτισμού και της οικονομίας για την καλλιέργεια ενός γνωστικού αντικειμένου και δεν λάμβανε υπόψη συνολικά τον ακαδημαϊκό χάρτη της χώρας. Η πολιτική υπαγορευόταν κυρίως από την απαίτηση της ελληνικής οικογένειας όλα τα βλαστάρια της να βρουν θέση στο πανεπιστήμιο και από τις πιέσεις τοπικών πολιτευτών και της τοπικής οικονομίας (των ιδιοκτητών διαμερισμάτων και φαστφουντάδικων).

Ήταν μια βολική πολιτική, γιατί το «παρκάρισμα» νέων για κάποια χρόνια σε ΑΕΙ τούς απομακρύνει (προσωρινά) από τις στατιστικές για την ανεργία. Και ήταν μια πολιτική που ενισχύθηκε από τη γενικότερη ευρωπαϊκή τάση να εξαλείφεται η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στην ανώτατη επαγγελματική εκπαίδευση (που παρείχαν μέχρι πρότινος τα ΤΕΙ) και την επιστημονική εκπαίδευση (που ήταν υπόθεση των πανεπιστημίων). Τμήματα που ως περιφερειακά ΤΕΙ εξυπηρετούσαν τις ανάγκες της κοινωνίας και παρείχαν επαγγελματική εκπαίδευση που οδηγούσε σε απασχόληση βρέθηκαν να είναι πανεπιστημιακά τμήματα χωρίς να είναι προετοιμασμένα να αντεπεξέλθουν στις αντίστοιχες απαιτήσεις και διεκδικώντας την ίδια μεταχείριση με τα παραδοσιακά πανεπιστημιακά τμήματα. Οι χαμηλές βάσεις εισαγωγής σε αυτά τα τμήματα σόκαραν το 2020, το νέο δεδομένο όμως δεν ήταν αυτές αλλά το γεγονός ότι τα ΤΕΙ είχαν γίνει ξαφνικά ΑΕΙ.

Σε αυτή την πολύ επιγραμματική περίληψη χρόνιων προβλημάτων ας προσθέσουμε τη χαμηλής ποιότητας φοιτητική ζωή σε πόλεις με μονωμένα τμήματα –φοιτητική ζωή δεν είναι μόνο η στρατολόγηση από κάποια νεολαία αλλά και ο θεατρικός όμιλος, ο αθλητισμός ή η χορωδία–, την απροθυμία των διδασκόντων να ζήσουν στις πόλεις όπου διδάσκουν και τον μεγάλο αριθμό μετεγγραφών που επηρεάζει πολύ αρνητικά την εκπαιδευτική διαδικασία, όπως έχουν δείξει σχετικές έρευνες.

Δυστυχώς, η πολιτική πόλωση και οι εμμονές τις ελληνικής κοινωνίας δεν επιτρέπουν την αναγκαία νηφάλια συζήτηση των προβλημάτων. Ας πάρουμε ως παράδειγμα τη θέσπιση ελάχιστης βάσης για την εισαγωγή στα ΑΕΙ. Επικρίθηκε από περιφερειακά πανεπιστήμια επειδή θα οδηγήσει στη δραματική μείωση των εισαχθέντων και από την αντιπολίτευση επειδή θα οδηγήσει τους αποτυχόντες σε ιδιωτικά κολέγια.

Σκεφτείτε το εξής σενάριο. Επειδή σε μια χώρα αυξάνεται ο αριθμός τροχαίων ατυχημάτων, η κυβέρνηση αποφασίζει να κάνει αυστηρότερες τις εξετάσεις για το δίπλωμα οδήγησης και η αντιπολίτευση διαμαρτύρεται, επειδή έτσι θα μειωθούν οι πωλήσεις αυτοκινήτων και θα αυξηθούν οι δωροδοκίες των εξεταστών. Ένα πολύπλοκο πρόβλημα –τα ατυχήματα μπορεί να οφείλονται π.χ. και στην κακή συντήρηση των δρόμων– καταλήγει σε αντιπαράθεση συνθημάτων και όχι σε λύσεις.

Λύσεις υπάρχουν, π.χ. ελάχιστος βαθμός εισαγωγής και στις ιδιωτικές σχολές, βελτίωση του επαγγελματικού προσανατολισμού και, το κυριότερο, προσφορά εναλλακτικών προοπτικών για την επαγγελματική εκπαίδευση. Λύση δεν είναι ούτε η εισαγωγή σε πανεπιστημιακά τμήματα φοιτητών που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για σπουδές ούτε η απερίσκεπτη ίδρυση τμημάτων.

Η προσφορά εναλλακτικών προοπτικών απαιτείται για τις πόλεις που θα στερηθούν πανεπιστημιακά τμήματα. Το αίτημά τους να έχουν κι αυτές ένα μερίδιο από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η ανώτατη εκπαίδευση είναι δικαιολογημένο· η ίδρυση απομονωμένων τμημάτων δεν είναι.

Εναλλακτικές προοπτικές δεν έχουν συζητηθεί, επειδή η ίδρυση τμημάτων θεωρούνταν πανάκεια από τις ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας και τους τοπικούς βουλευτές. Όμως εναλλακτικές προοπτικές υπάρχουν. Αναφέρω ενδεικτικά την οργάνωση από τα ΑΕΙ θερινών μαθημάτων και εργαστηρίων εξειδίκευσης σε εκείνες τις πόλεις που προσφέρονται λόγω των υποδομών τους (π.χ. μουσεία και αρχαιολογικές θέσεις), της οικολογίας τους ή της γεωγραφικής τους θέσης· την οργάνωση συνεδρίων· τη μεταφορά των διδασκαλείων ελληνικής γλώσσας για ξένους φοιτητές από τις έδρες των πανεπιστημίων σε πόλεις της περιφέρειας· με λίγα λόγια, την ίδρυση όχι τμημάτων αλλά παραρτημάτων των ΑΕΙ για ειδικούς σκοπούς.

Όταν το Χάρβαρντ διατηρεί Κέντρο Ελληνικών Σπουδών στο Ναύπλιο και οργανώνει θερινά μαθήματα στην Ολυμπία, ανάλογες δραστηριότητες μπορούν να ξεκινήσουν και από τα ελληνικά ΑΕΙ, ιδίως στο πλαίσιο της διεθνοποίησής τους. Και η ποιότητα της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης θα βελτιωθεί και η περιφέρεια θα ενισχυθεί. Χορηγοί για καινοτόμα πιλοτικά προγράμματα προς αυτή την κατεύθυνση μπορούν να βρεθούν.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Μποτιλιαρισμένοι στην Αθήνα: Δαπανούμε έναν μισθό στον δρόμο κάθε έτος

Οπτική Γωνία / Κάθε χρόνο χάνουμε 110 ώρες από τη ζωή μας κολλημένοι στο τιμόνι

Πώς μπορεί να μειωθεί άμεσα το μποτιλιάρισμα στους δρόμους της πρωτεύουσας; Γιατί η λεωφόρος Κηφισού δεν θα αδειάσει ποτέ; Ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής του ΕΜΠ, Κωνσταντίνος Κεπαπτσόγλου, εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Βασιλική Σιούτη / Ο Ερντογάν που (δεν) τα πήρε όλα και οι αποκαλύψεις πίσω από τις εντυπώσεις

Οι εκ των υστέρων αποκαλύψεις για τη συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν κατέδειξαν τις πραγματικές ισορροπίες στο πεδίο των διεθνών σχέσεων: καμία πλευρά δεν κερδίζει άνευ ανταλλαγμάτων και οι διεθνείς σχέσεις δεν καθορίζονται από προσωπικές συμπάθειες.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Βασιλική Σιούτη / Η στρατηγική του Νίκου Δένδια και η λεπτή ισορροπία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τα Τέμπη και με την ακρίβεια, που προκαλεί κοινωνική δυσφορία, ο Νίκος Δένδιας εμφανίζεται ως μεταρρυθμιστής που θα οδηγήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις στη νέα εποχή.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Ακροβατώντας / Χθες ο Μαζωνάκης, σήμερα ο Μπισμπίκης: Ποιο θα είναι το επόμενο «μεγάλο θέμα»;

Αξιολογώντας ως πιο σημαντικό ένα τροχαίο από τη συνάντηση Τραμπ - Νετανιάχου, τα κυρίαρχα μέσα αναδεικνύουν το ασήμαντο χάριν τηλεθέασης, εξυπηρετώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες που θα μετατοπίσουν το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα σημαντικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Joe Coughlin: «Η τρίτη ηλικία δεν είναι κρουαζιέρες ή πατερίτσες»

Οπτική Γωνία / Joe Coughlin: «Γηρατειά δεν είναι μόνο κρουαζιέρες, πατερίτσες και να είσαι με το ένα πόδι στον τάφο»

Ο φιλέλληνας καθηγητής εξετάζει τις όψεις της μακροζωίας, πιστεύει πως στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο μπορεί να συνδυαστεί άνετα με το lifestyle και μιλάει με τρόπο ασυνήθιστο για το γήρας.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Οπτική Γωνία / Κοσμάς Μαρινάκης: «Σε ποιον θα πουλήσει ο καπιταλιστής αν ο κόσμος δεν έχει να το αγοράσει;»

Ο δημιουργός του Greekonomics μιλά στη LiFO για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος αλλά και τις επιθέσεις που δέχτηκε πρόσφατα για κάποιες «άβολες αλήθειες» που επισήμανε αναφορικά με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα πολιτικών, οικονομικών «καρτέλ» και ΜΜΕ στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Οπτική Γωνία / Γιατί οι διεθνείς συγκυρίες δεν ευνοούν την Ελλάδα;

Από την Ουκρανία και την κρίση στη Γαλλία μέχρι τις αποφάσεις Τραμπ, η Ευρώπη περνάει κρίση ταυτότητας. Πώς επηρεάζεται η χώρα μας; Μιλά στη LiFO ο Σωτήρης Ντάλης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης του τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ