13033 - «Τι να στείλω;»: Ένας χρόνος μετά

13033 - «Τι να στείλω;»: Ένας χρόνος μετά Facebook Twitter
Πόση χαμένη ενέργεια στη σκέψη «τι να στείλω;», για να καταστρατηγήσω τον κανόνα που ήδη είναι αφύσικος! Φωτ.: Eurokinissi
0



ΔΕΝ ΝΙΩΘΩ ΑΝΕΤΑ που στέλνω μήνυμα στο κράτος για να βγω. Και αναρωτιέμαι αν το σύστημα δουλεύει. Αλλά πού να ξέρω; Η λογοδοσία για τα μέτρα που λαμβάνονται με σκοπό την αντιμετώπιση της πανδημίας είναι υποτυπώδης, ενώ οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων κατά κανόνα απαλό χάδι.

Στους πολίτες δίνονται στοιχεία και γραφήματα που δείχνουν πόσο χάλια τα πάνε οι άλλοι ή πόσο πολλά κρούσματα έχουμε, αλλά όχι στοιχεία που να αξιολογούν κάπως (όσο αυτό είναι εφικτό, φυσικά, σε μια τόσο περίπλοκη και ευμετάβλητη συνθήκη) την αποτελεσματικότητα των μέτρων που λαμβάνονται. 


Συμπληρώνουμε έναν χρόνο ακραίας επιτήρησης, ακραίου ελέγχου και περιορισμού εντελώς στοιχειωδών ελευθεριών μας, χωρίς όμως αυτό να θεωρείται επαρκής λόγος ώστε να αυξηθεί η λογοδοσία από πλευράς του κράτους. Αντίθετα, στήνεται παιχνίδι με τα συναισθήματά μας: αν φοβάσαι ότι θα σε κλείνουν μέσα από τις έξι, το εννιά σού φαίνεται πολύ. Απλά και εύκολα μαθήματα χειρισμού.

Δεν αρκεί να λέμε ότι ζούμε μια «έκτακτη συνθήκη», όταν αυτή κρατάει καιρό. Και σίγουρα δεν αρκεί αυτός ο ψυχολογικός χειρισμός των πολιτών, οι οποίοι κάθε εβδομάδα πληροφορούνται ότι η επόμενη είναι κρίσιμη, σαν να είναι μικρά παιδάκια που, αν τους αποκαλύψει κανείς την αλήθεια, θα τρομάξουν πολύ και δεν θα καθίσουν φρόνiμα.  


Την ίδια ώρα, η έρευνα για τον Covid-19 καλπάζει. Έτσι, οι κυβερνήσεις έχουν στα χέρια τους περισσότερη και καλύτερη πληροφόρηση για το πώς κολλάει και πού, ώστε να προσαρμόζουν αντίστοιχα τις πολιτικές τους, ενώ η απόφαση που καλούνται να πάρουν δεν είναι μόνο «πώς θα έχουμε λιγότερα κρούσματα» αλλά και πώς οι πολίτες θα μπορέσουν να προσαρμοστούν σε μια κατάσταση που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κρατάει καιρό.

Επομένως, με αυτήν τη γνώση θα προσδοκούσα απ’ τις Αρχές κάποιο μακροπρόθεσμο σχέδιο που να περιλαμβάνει και οικονομικές και ψυχολογικές παραμέτρους, καλύτερη προετοιμασία του συστήματος υγείας, περισσότερα τεστ και περισσότερες και συγκεκριμένες αιτιολογήσεις για τους ακραίους περιορισμούς θεμελιωδών ελευθεριών που βιώνουμε. Δεν αρκεί η γενική κι αόριστη επίκληση της πανδημίας, που μετράει ήδη χρόνο, για να δικαιολογηθεί ένα ακραίο μέτρο, όπως το 13033, που δημιουργεί ένα φρικτό προηγούμενο μακροχρόνιας, στενής επιτήρησης των πολιτών από το κράτος. Δεν αρκεί να λέμε ότι ζούμε μια «έκτακτη συνθήκη», όταν αυτή κρατάει καιρό.

Και σίγουρα δεν αρκεί αυτός ο ψυχολογικός χειρισμός των πολιτών, οι οποίοι κάθε εβδομάδα πληροφορούνται ότι η επόμενη είναι κρίσιμη, σαν να είναι μικρά παιδάκια που, αν τους αποκαλύψει κανείς την αλήθεια, θα τρομάξουν πολύ και δεν θα καθίσουν φρόνιμα. Τα ίδια παιδάκια θα κληθούν μετά να καταναλώσουν, για να στηρίξουν μέσα στην κρίση τις αγαπημένες τους επιχειρήσεις, ή να υποδεχτούν επισκέπτες για να αναβιώσει ο τουρισμός (όπου απασχολούνται τόσοι νέοι άνθρωποι, που σίγουρα δεν έγιναν μάγειρες, receptionists και καμαριέρες από χόμπι). 

cover 675
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Ίσως δεν μας ενοχλεί το 13033 γιατί δεν γίνονται πολλοί έλεγχοι. Όμως η ύπαρξη αυτού του ίδιου του μέτρου θα έπρεπε να μας ενοχλεί επί της αρχής, απλώς και μόνον επειδή υπάρχει η σχετική προσδοκία (πολίτης ζητάει άδεια μετακίνησης) που διαρκεί για τόσο παρατεταμένο χρονικό διάστημα.

Θα έπρεπε, επίσης, να μας ενοχλεί η ελλιπής πληροφόρηση για το τι συμβαίνει με τα αιτήματα που συλλέγονται ή για το εάν το μέτρο λειτουργεί. Ο κόσμος φαίνεται να ’χει αρχίσει να σκαρφίζεται απλώς τρόπους για να κυκλοφορεί έξω όσο πιο πολύ γίνεται και όχι να σκέφτεται πως η μετακίνηση και οι συναντήσεις είναι πράγματα που πρέπει να συμβαίνουν κατ’ εξαίρεση, λόγω του απειλητικού ιού.

Πόση χαμένη ενέργεια στη σκέψη «τι να στείλω;», για να καταστρατηγήσω τον κανόνα που ήδη είναι αφύσικος!  Ή πιστεύει κανείς ότι οι άνθρωποι, ειδικά στις πόλεις, μπορούν να κάθονται σε ανήλιαγα διαμερισματάκια με συγγενείς, θορυβώδεις γείτονες ή κάποιον άρρωστο, στον οποίον παρέχουν διαρκώς φροντίδα, χωρίς να χάσουν την, περιβόητη πλέον, «ψυχική τους υγεία», αν δεν βγουν λίγο έξω; Είμαστε πανέτοιμοι να κρίνουμε αυτούς που χαζεύουν στα παγκάκια, χωρίς να ξέρουμε τι έχουν μέσα στο σπίτι, στο κεφάλι ή στον τραπεζικό τους λογαριασμό.


Νομίζω ότι η ιδέα είναι να υπάρχουν μέτρα που δεν τηρούνται, γιατί μας αρέσει το κράτος-μπαμπάς (αυστηρός αλλά και μεγαλόθυμος), όχι να αντιμετωπιζόμαστε ως ενήλικες, ικανοί να σταθμίζουν κινδύνους, τυχαιότητα, ρίσκα και οφέλη και να παίρνουν τις σωστές ή τις εσφαλμένες αποφάσεις, αναλαμβάνοντας τη σχετική ευθύνη. Μας αρέσει μια υποκριτική σχέση. Ίσως να ηδονιζόμαστε και λίγο με την ανώφελη (και σίγουρα βλαπτική για μας τους ίδιους) παραβατικότητα της πλάκας. Μάλλον αρέσει σε όλους που κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας.

Το κράτος δείχνει το σκληρό πρόσωπο της επιτήρησης, του αποφασιστικού ελέγχου, του πανταχού παρόντος βλέμματος από τα πάνω, κι εμείς το ηλίθιο πρόσωπο της ανυπακοής για φλώρους, το χαζό γελάκι της κουτοπονηριάς και της μαγκιάς του σκανταλιάρη.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Gen Z και σεξουαλικότητα: Ρευστή, ελεύθερη και χωρίς ταμπέλες

Οπτική Γωνία / Gen Z και σεξουαλικότητα: Ρευστή και χωρίς ταμπέλες

Γιατί οι νέοι αμφισβητούν τα πρότυπα των millennials, τι είναι το «slowmance» και τι σημαίνει η αποδοχή της ταυτότητας φύλου για την ψυχική τους υγεία; Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος Αντιγόνη Γινοπούλου εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Adrian Zduńczyk: «Χάρη στις νέες τεχνολογίες, η εξουσία μπορεί να επιστρέψει στον λαό»

Τεχνολογία / Adrian Zduńczyk: «Χάρη στις νέες τεχνολογίες, η εξουσία μπορεί να επιστρέψει στον λαό»

Ένας από τους κορυφαίους παγκοσμίως ειδικούς της νέας ψηφιακής επανάστασης που φέρνουν το Web 3.0, τα κρυπτονομίσματα, τα NTF και η τεχνολογία blockchain, μιλά στη LiFO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
CHECK Άδειασε ο Αλ Σίσι την ελληνική κυβέρνηση για τη Μονή Σινά ή μήπως όχι; 

Ρεπορτάζ / Άδειασε ο Αλ Σίσι την ελληνική κυβέρνηση για τη Μονή Σινά ή μήπως όχι; 

Η κυβέρνηση, υποστηρίζει ο Αλ Σίσι, είχε αποδεχθεί την κυριότητα της Μονής του Σινά επί των 71 ακινήτων της, αλλά η αιγυπτιακή προεδρία στις ανακοινώσεις της αναγνωρίζει μόνο το θρησκευτικό και όχι το ιδιοκτησιακό καθεστώς της.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Οι Φρουροί του Κηφισού: Mια γειτονιά υπερασπίζεται έναν φυσικό παράδεισο

Περιβάλλον / Οι Φρουροί του Κηφισού: Mια γειτονιά υπερασπίζεται ένα φυσικό παράδεισο

Το τελευταίο φυσικό τμήμα του Κηφισού ρέει ακόμη ελεύθερο, δημιουργώντας μέσα στον αστικό ιστό έναν κρυφό παράδεισο, τον οποίο κάποιοι άνθρωποι αγωνίζονται να κρατήσουν ζωντανό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βραβεία Ιδρύματος Μπότση: Πώς βραβεύεις κάποιον που έβγαλε fake news;

Οπτική Γωνία / Βραβεία Ιδρύματος Μπότση: Πώς βραβεύεις κάποιον που έβγαλε fake news;

Παρότι δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιες βραβεύσεις του ιδρύματος Μπότση αμφισβητούνται, μετά τις φετινές απονομές, ακούστηκε από αρκετά χείλη ότι «το κακό παράγινε». Δίκαιες ή «προϊόν φθόνου» οι ενστάσεις; 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
CHECK ΜΑΡΙΑ ΕΠΕΞ Ιμπραϊμ Τραορέ: Είναι άραγε ο φιλόδοξος πρόεδρος της Μπουρκίνα Φάσο ο «Αφρικανός Τσε Γκεβάρα του 21ου αιώνα» ή ένας ακόμα δικτατορίσκος με πολύ προσεγμένη δημόσια εικόνα;

Οπτική Γωνία / Ιμπραΐμ Τραορέ: O «Τσε Γκεβάρα της Αφρικής» ή ένας ακόμα δικτατορίσκος;

Για κάποιους είναι η «φωνή των κολασμένων» της Μαύρης Ηπείρου και η ενσάρκωση του αντιαποικιοκρατικού ιδεώδους. Για άλλους, πάλι, ένας ακόμα τυχοδιώκτης στρατιωτικός που έγινε «λαϊκός ήρωας» με τη συνδρομή της AI.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Κουράστηκα να τη φροντίζω, λυτρώθηκε»: Ποιος δικαιούται να δολοφονεί από οίκτο; 

Οπτική Γωνία / «Κουράστηκα να τη φροντίζω, λυτρώθηκε από τα βάσανά της»: Ποιος δικαιούται να δολοφονεί από οίκτο; 

Το πότε και υπό ποιες συνθήκες κατανοούμε και συμπάσχουμε με έναν δολοφόνο αποκαλύπτει πολλά για τις αξίες και τις προτεραιότητές μας. 
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
ΔΟΥΝΕΙΚΑ

Ρεπορτάζ / Σκάνδαλο παιδεραστίας στα Δουνέικα: Το αποκρουστικό πρόσωπο της «αγίας» ελληνικής κοινωνίας

Η υπόθεση παιδεραστίας στα Δουνέικα, ένα χωριό 900 κατοίκων κοντά στην Αμαλιάδα, τη δεκαετία του ’80, φέρνει στο φως όχι μόνο τα φρικιαστικά εγκλήματα «ευυπόληπτων πολιτών», αλλά και τη συνωμοσία της σιωπής και την υποκρισία που επικρατεί σε κλειστές κοινωνίες.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΦΛΙΟΣ
σιούτη

Οπτική Γωνία / ΟΠΕΚΕΠΕ, μεταναστευτικό και Τέμπη ζορίζουν ξανά την κυβέρνηση

Το σκάνδαλο των αγροτικών επιδοτήσεων και η πιθανή επιστροφή προσφύγων από τη Γερμανία στην Ελλάδα έρχονται να προστεθούν στα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ