Ποιος Κάρι Γκραντ; Κάπου γκώσαμε με τα biopics

Ποιος Κάρι Γκραντ; Κάπου γκώσαμε με τα biopics Facebook Twitter
«Μια δικαιολογία για να παίρνουν Όσκαρ οι πρωτοκλασάτοι ηθοποιοί» είχε χαρακτηρίσει το είδος προ ετών ο Ταραντίνο.
0

ΣΕ ΜΙΑ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ (σε τέσσερα επεισόδια) βιογραφικής σειράς, που φέρει ως τίτλο το πραγματικό μικρό όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε ως Άρτσι Λιτς στις φτωχογειτονιές του Μπρίστολ για να μεταμορφωθεί, χρόνια αργότερα, στην επιτομή του κοσμοπολίτη τζέντλεμαν που τόσο ιδανικά ενσάρκωσε, μεταξύ άλλων, ο Κάρι Γκραντ, βλέπουμε σ’ ένα κινηματοθέατρο τον διάσημο ηθοποιό (με τη μορφή του Τζέισον Άιζακς) σε μεγάλη ηλικία, να απαντά στις ερωτήσεις του κοινού.

«Πώς γίνεσαι κάποιος άλλος;» ακούγεται η ερώτηση από τα σκοτεινά βάθη της αίθουσας. «Θα σας εξομολογηθώ κάτι», απαντά εκείνος. «Ο Κάρι Γκραντ δεν υπάρχει, εγώ τον εφηύρα». 

Δεν είναι κακό το Archie, παρακολουθείται άνετα, παρότι είναι από τα πιο συμβατικά και επιδερμικά του είδους και επίσης όσο κι αν βάζει τα δυνατά του ο Τζέισον Άιζακς, είναι αδύνατον να παρασυρθείς και να πιστέψεις ότι βλέπεις μπροστά σου τον Κάρι Γκραντ, τον Άρτσι Λιτς ή κάποια «ουσία» του μεγάλου, και αιώνια αινιγματικού ως προσωπικότητα, κινηματογραφικού ηθοποιού.

Αυτό θα μπορούσε να είναι και μια αλληγορία για την ίδια την φύση του είδους της μυθοπλαστικής βιογραφίας (κινηματογραφικής ή τηλεοπτικής) ή biopic, που είναι όσο παλιό όσο και η οθόνη, αλλά ποτέ δεν ήταν τόσο προβλέψιμο, πανταχού παρόν και καταναγκαστικό σχεδόν, όσο στην εποχή μας, που προσκυνά στον βωμό της νοσταλγίας και της αναπαράστασης εποχής.

«Μια δικαιολογία για να παίρνουν Όσκαρ οι πρωτοκλασάτοι ηθοποιοί» είχε χαρακτηρίσει το είδος προ ετών ο Ταραντίνο και δεν είχε και τελείως άδικο εδώ που τα λέμε. Τα μισά Όσκαρ πρώτου ρόλου του 21ου αιώνα έχουν πάει σε ηθοποιούς που υποδύθηκαν διάφορες επιφανείς μορφές, αμφιλεγόμενες και μη, της πολιτικής ή της τέχνης – από τον Τσόρτσιλ και τη Θάτσερ ως τον Φρέντι Μέρκιουρι και την Τζούντι Γκάρλαντ.   

Ποιος Κάρι Γκραντ; Κάπου γκώσαμε με τα biopics Facebook Twitter
«Ο Κάρι Γκραντ δεν υπάρχει, εγώ τον εφηύρα». 

Δεν είναι κακό το Archie, παρακολουθείται άνετα, παρότι είναι από τα πιο συμβατικά και επιδερμικά του είδους και επίσης όσο κι αν βάζει τα δυνατά του ο Τζέισον Άιζακς, είναι αδύνατον να παρασυρθείς και να πιστέψεις ότι βλέπεις μπροστά σου τον Κάρι Γκραντ, τον Άρτσι Λιτς ή κάποια «ουσία» του μεγάλου, και αιώνια αινιγματικού ως προσωπικότητα, κινηματογραφικού ηθοποιού (και άμα βάλουμε κάτω τις ταινίες, του σημαντικότερου ίσως κινηματογραφικού ηθοποιού του παλιού Χόλιγουντ, τουλάχιστον).

Εξαίρεση ίσως αποτελεί η ευφάνταστη απεικόνιση ενός ιλιγγιώδους συνειδησιακά, ψυχεδελικού τριπ που βιώνει ο Κάρι Γκραντ την περίοδο που έκανε μια πρωτοποριακή θεραπεία με LSD. 

Για πρώτη φορά στη σειρά, μ’ αυτή την αυθαίρετη αναπαράσταση ενός ταξιδιού του μυαλού ανάμεσα στο παρόν και στο παρελθόν, εγγράφονται στον θεατή οι σύνθετες ευαισθησίες και η ευάλωτη και καταπιεσμένη φύση του ανδρός. Γι’ αυτό ίσως και τα πιο λειτουργικά biopics είναι εκείνα που ακολουθούν λοξές διαδρομές προς τον βαθύ πυρήνα μιας διάσημης προσωπικότητας ή εστιάζουν μόνο σε μια πτυχή, σε ένα γεγονός, σε μία ημέρα.

Archie Trailer

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μ. Τσαμπάνη - Π. Καλκόβαλης: Πώς γράφεται μια τηλεοπτική επιτυχία;

Οθόνες / «Είναι άδικο να συγκρίνουμε οτιδήποτε ελληνικό με το HBO»: Οι σεναριογράφοι της «Μάγισσας» μιλούν στη LiFO

Παρότι αληθινοί σταρ της εγχώριας τηλεοπτικής μυθοπλασίας, λίγα γνωρίζουμε για τους σεναριογράφους της «Μάγισσας», των «Άγριων Μελισσών» και του «Σιωπηλού Δρόμου». Η Μελίνα Τσαμπάνη και ο Πέτρος Καλκόβαλης, το συγγραφικό δίδυμο που δημιούργησε μερικές από τις πιο εθιστικές σειρές των τελευταίων ετών, μας ξεναγούν στο «writers’ room» τους.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Mr. Scorsese»: Πέντε ώρες στο μυαλό και την ψυχή του Μάρτιν Σκορσέζε (και λίγες είναι)

Daily / «Mr. Scorsese»: Πέντε ώρες στο μυαλό και την ψυχή του Μάρτιν Σκορσέζε (και λίγες είναι)

Το ντοκιμαντέρ της Ρεμπέκα Μίλερ με τίτλο «Mr. Scorsese» είναι ένα πλούσιο, πανοραμικό, διαφωτιστικό, ενδελεχές, απολαυστικό «φιλμικό πορτραίτο» του μεγάλου Αμερικανού μαέστρου της οθόνης.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Daily / Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Ένα κρίσιμο και «μανιοκαταθλιπτικό» 24ωρο στη ζωή ενός εκπαιδευτικού σε ένα σχολείο για προβληματικούς εφήβους αποτελεί τον καμβά για το υπερκινητικό δράμα του Netflix με πρωταγωνιστή τον Κίλιαν Μέρφι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ναζί κανείς ή να μη ζει;: Το φάντασμα της Λένι Ρίφενσταλ επιστρέφει ξανά  

Daily / «Ναζί κανείς ή να μη ζει;»: Το φάντασμα της Λένι Ρίφενσταλ επιστρέφει ξανά  

Συμπαθούσα ή συνεργός; Το ντοκιμαντέρ «Riefenstahl» επαναφέρει για μια ακόμη φορά το ερώτημα που ακολουθούσε την «σκηνοθέτρια των Ναζί» μέχρι το τέλος της ζωής της σε ηλικία 101 ετών. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ