Ο Δημήτρης Πουλικάκος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO Facebook Twitter
Πρώτη φορά έπαιξα σε μια ταινία που δεν τελείωσε ποτέ, του Σωτήρη Λελούδα, το '64. Λεγόταν Narcissus 64. Έχω παίξει σε περίπου 60 ταινίες από τότε, ελληνικές αλλά και μερικές ξένες, και στην τηλεόραση έχω κάνει πολλές εμφανίσεις. Φωτο: Σπύρος Στάβερης / LIFO

Ο Δημήτρης Πουλικάκος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

0

Γεννήθηκα 21 Ιανουαρίου 1943, επί της Πατησίων, σε ένα παλιό νεοκλασικό ενός γυναικολόγου, οικογενειακού φίλου των γονιών μου, οι οποίοι ήταν και οι δύο γιατροί. Σημειωτέον, ο ίδιος γιατρός έφερε στον κόσμο και την κόρη μου.

• Μεγάλωσα κάτω από την πλατεία Αμερικής, Θύρας και Ιεροσολύμων. Είναι κουφό, αλλά θυμάμαι τα βαφτίσια μου, όταν ήμουν ενάμιση, στην Αγία Ζώνη στην Κυψέλη. Θυμάμαι το προαύλιο που με κράταγε η μάνα μου αγκαλιά.

• Στα είκοσι ένα μου έκανα τον πρώτο μου γάμο με Αγγλίδα. Αυτή ήταν πανέμορφη, πρώην μανεκέν. Την έλεγαν Σάρα, καμία σχέση με την Πέιλιν. Οι φίλοι μας μάς έλεγαν «η ωραία και το τέρας».

Το '78, όταν βγήκα από τη φυλακή, πήγα στο Τρίτο Πρόγραμμα που το είχε αναλάβει ο Χατζηδάκις και του ζήτησα να κάνω εκπομπή εκεί. Μου λέει, κάνε ό,τι θες. Θυμάμαι, την επόμενη μέρα, στην καλλιτεχνική σελίδα της «Βραδυνής» τον τίτλο: «Από τον Κορυδαλλό κατευθείαν στο Τρίτο».

• Στο Λονδίνο έμεινα γύρω στα επτά χρόνια, κάνοντας δουλειές του ποδαριού. Δούλεψα κυρίως σ' ένα στριπτιτζάδικο που λειτουργούσε από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 12 το βράδυ. Η δουλειά μου ήταν να κόβω εισιτήρια, να κάνω τον κράχτη στην είσοδο, να κλείνω την αυλαία και να αλλάζω τα σκηνικά. Ο ένας εκ των δύο αφεντικών μου ανήκε στην ιρλανδική μαφία, εξού και βρέθηκε μαχαιρωμένος στην πισίνα του. Υπήρχαν όμως και τα καλά του επαγγέλματος. Βρίσκαμε να αγοράσουμε διάφορα πράγματα σε πολύ καλές τιμές - κλοπιμαία φυσικά. Φωτογραφικές μηχανές, μπουφάν, ό,τι είχε ο άνθρωπος.

• Κάποια στιγμή δούλεψα και ως ιπτάμενος φροντιστής στην Ολυμπιακή. Αυτό ήταν το '66, πριν τη Χούντα, στη χρυσή εποχή της Ολυμπιακής, με Ωνάση φυσικά. Έμεινα πολύ λίγο, λόγω των αντιδράσεων των επιβατών. Με κοίταζαν λίγο περίεργα.

• Έτυχε να επιστρέψω στην Ελλάδα μια εβδομάδα πριν το πραξικόπημα. Πήρα το πρώτο αεροπλάνο, κατέβηκα στην Κρήτη και από κει πήγα στα Μάταλα και έμεινα μέσα σε μια σπηλιά για τέσσερις μήνες. Είχα την καλύτερη σπηλιά, με μπαλκονάκι, και χάζευα το ηλιοβασίλεμα πάνω σε ένα κάθισμα αυτοκινήτου. Οι σπηλιές ήταν φουλ τότε. Υπήρχαν πάνω από 300 άτομα που ζούσανε εκεί μέσα. Όσο και αν ακουστεί περίεργο, εν μέσω Χούντας ήταν από τα πιο ωραία καλοκαίρια της ζωής μου. Την επόμενη χρονιά άρχισαν τα παράπονα από τους συλλόγους γονέων και τις κλείσανε τις σπηλιές. Από τότε είναι κλειστές. Τις πρόλαβα στο τσακ.

Ο Δημήτρης Πουλικάκος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO Facebook Twitter
Ο Θείος Νώντας ήταν από το '82 το alter ego μου στο ραδιόφωνο. Δεν έχω πει ποτέ το όνομά μου στο ραδιόφωνο. Δεν θυμάμαι πώς μου κόλλησε αυτό το όνομα. Μου έκανε κάτι μεταξύ χαριτωμένου και κωλομπαρίστικου. Φωτο: Σπύρος Στάβερης / LIFO

• Το περιοδικό «Πάλι» το κάναμε το '63 με τον Παναγιώτη Κουτρουμπούση. Ο Λεωνίδας Χρηστάκης μας έφερε σε επαφή με τον Νάνο Βαλαωρίτη, που είχε κατά νου να κάνει μια ανάλογη έκδοση και έτσι οι τρεις μας ενώσαμε τις δυνάμεις μας και μαζί με τον Γιώργο Μακρή, την Μαντώ Αραβαντινού, τον Κώστα Ταχτσή και με τη βοήθεια του Ανδρέα Εμπειρίκου και του Νικόλαου Εγγονόπουλου εκδώσαμε κάποια τεύχη. Όλος ο σουρεαλισμός μαζεμένος και η γενιά του μπιτ.

• Πρώτη φορά με τους MGC, το πρώτο μου συγκρότημα, πριν τον Εξαδάκτυλο και τα Αδέσποτα Σκυλιά, παίξαμε σε ένα χώρο που λεγόταν «Λεωνίδας», από το όνομα του καλλιτεχνικού υπεύθυνου. Λειτουργούσε και πάνω χώρος, ως καμπαρέ, όπου έπαιζε η ορχήστρα του Ρουχωτά και ο Γιώργος Νταλάρας με την κιθάρα του, ο οποίος πρωτοξεκινούσε τότε. Πολλές φορές, όταν έφτανε επτά το πρωί και δεν έλεγαν να φύγουν οι «γιεγιέδες» κάτω που παίζαμε, κατεβάζανε τον Νταλάρα να παίξει για να τους «διώξει». Μάλιστα θυμάμαι, του λέγαμε, έχεις καλή φωνή, πρέπει να σε προωθήσουνε. Και εντάξει, προωθήθηκε αρκούντως, δεν μπορώ να πω.

• Ο Θείος Νώντας ήταν από το '82 το alter ego μου στο ραδιόφωνο. Δεν έχω πει ποτέ το όνομά μου στο ραδιόφωνο. Δεν θυμάμαι πώς μου κόλλησε αυτό το όνομα. Μου έκανε κάτι μεταξύ χαριτωμένου και κωλομπαρίστικου. Η πρώτη εκπομπή που έκανα λεγόταν «Έλα στον θείο».

• Πρώτη φορά έπαιξα σε μια ταινία που δεν τελείωσε ποτέ, του Σωτήρη Λελούδα, το '64. Λεγόταν Narcissus 64. Έχω παίξει σε περίπου 60 ταινίες από τότε, ελληνικές αλλά και μερικές ξένες, και στην τηλεόραση έχω κάνει πολλές εμφανίσεις.

Ο Δημήτρης Πουλικάκος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO Facebook Twitter
Μεγάλωσα κάτω από την πλατεία Αμερικής, Θύρας και Ιεροσολύμων. Είναι κουφό, αλλά θυμάμαι τα βαφτίσια μου, όταν ήμουν ενάμιση, στην Αγία Ζώνη στην Κυψέλη. Φωτο: Σπύρος Στάβερης / LIFO

• Το '78, όταν βγήκα από τη φυλακή, πήγα στο Τρίτο Πρόγραμμα που το είχε αναλάβει ο Χατζηδάκις και του ζήτησα να κάνω εκπομπή εκεί. Μου λέει, κάνε ό,τι θες. Θυμάμαι, την επόμενη μέρα, στην καλλιτεχνική σελίδα της «Βραδυνής» τον τίτλο: «Από τον Κορυδαλλό κατευθείαν στο Τρίτο». Αυτή ήταν μια από τις δύο φορές που έκανα φυλακή. Η πρώτη ήταν το '68 για χασίσια. Πρόλαβα και τις φυλακές Αβέρωφ. Μας είχανε πιάσει με άλλους 12 ως σπείρα ναρκωτικών. Είχανε βρει πρώτη φορά LSD τότε, που δεν υπήρχε ακόμα στη νομοθεσία. Γράφανε LSD για τους ψυχεδελικούς.

• Το '75 πέθανε η πρώην γυναίκα μου, η δεύτερη, με την οποία έχουμε και μια κόρη. Οι γονείς της, για να πάρουν την κηδεμονία του παιδιού μας, ξεκίνησαν μια ολόκληρη ιστορία, η οποία κράτησε συνολικά πάνω από δέκα χρόνια με απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και προφυλάκιση έξι μηνών. Κατηγορήθηκα για ηθική αυτουργία σε ανθρωποκτονία εκ προθέσεως. Η γυναίκα πέθανε στον ύπνο της από αναρρόφηση, στην Ολλανδία, ενώ εγώ ήμουν στην Ελλάδα. Σημειωτέον ότι είχαμε ήδη χωρίσει και ήταν έτοιμη να παντρευτεί με άλλον άνθρωπο, βοηθό καθηγητή στο Πολυτεχνείο, ο οποίος κατηγορήθηκε και έκανε κι αυτός φυλακή. Μπήκε μέσα στον Κορυδαλλό έντρομος. Εγώ, που ήμουν ήδη μέσα, τον βοήθησα να τα βγάλει πέρα και με ευχαριστούσε γι' αυτό. Η αδελφή του πατέρα μου ήταν σύζυγος του Παναγιώτη Κανελλόπουλου και τότε μπερδέψανε κι αυτόν στην υπόθεση. Τελικά βγήκε απαλλαχτικό βούλευμα.

• Ήταν η χρονιά που είχα γυρίσει τους Τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας του Παναγιωτόπουλου και στη φυλακή κυκλοφορούσα στα καλύτερα κελιά και όλοι ήταν «Περάστε κ. Πουλικάκο για ένα τσάι», «Τι λέτε για ένα σκάκι» και τέτοια. Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτά η φυλακή.

• Είναι απίστευτο, αλλά εκεί μέσα αισθάνεσαι χειρότερα από ζώο. Σε ένα χώρο τέσσερα επί τέσσερα να ζουν έξι άνθρωποι, κάθε καρυδιάς καρύδι! Πρέπει να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος. Δεν μπορούν να κάνουν απεργία πείνας 35.00 άτομα, δεκαεφτά να έχουν ράψει το στόμα τους και αυτό να περνάει στα ψιλά στα ΜΜΕ. Σε μία χώρα που ένας στους χίλιους κατοίκους είναι μέσα. Βγήκε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και είπε ότι για να αποσυμφορηθούν οι φυλακές θα πρέπει να κτιστούν καινούργιες. Ντροπή κύριε Πρόεδρε! Και έχεις κάνει και κρατούμενος. Το θέμα είναι να πάψουν να υπάρχουν οι φυλακές.

• Η ζωή μου έμαθε πολλά και τίποτα. Ένα είναι σίγουρο πάντως, καλύτερα ζωή παρά θάνατος!

Οι Αθηναίοι
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Ζιώγαλας

Μουσική / Νίκος Ζιώγαλας: «Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα τα φέρει η ζωή, να είσαι ευγενικός, να παλεύεις για την καλοσύνη»

Aπό πολύ νωρίς, η μουσική τον χτύπησε στο δόξα πατρί, μπήκε σε αυτό το τριπ και δεν βγήκε ποτέ. «Σαν star του σινεμά», «Πάρε με απόψε πάρε με», «Βασιλική», «Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα», «Πέρασε η μπόρα» και για πολλά ακόμα τραγούδια ευθύνεται ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός που σήμερα αφηγείται τη ζωή του στη LifO
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Δημήτρης Γκιώνης, οι ένδοξες μέρες της «Ελευθεροτυπίας» και το σημερινό μιντιακό σούπερ μάρκετ

Οι Αθηναίοι / O Δημήτρης Γκιώνης, οι ένδοξες μέρες της «Ελευθεροτυπίας» και το σημερινό μιντιακό σούπερ μάρκετ

Ο 81χρονος δημοσιογράφος και συγγραφέας που για δεκαετίες διηύθηνε τις πολιτιστικές σελίδες της Ελευθεροτυπίας, αφηγείται τη συναρπαστική καριέρα του στη LiFO
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ανδρέας Κούρκουλας: «Η μεγάλη απειλή είναι να γίνει η πόλη ένα μεγάλο ξενοδοχείο»

ADM 2025: The Urban Issue / Ανδρέας Κούρκουλας: «Η μεγάλη απειλή είναι να γίνει η πόλη ένα μεγάλο ξενοδοχείο»

Γεννήθηκε στο Χαλάνδρι, ζει στον Λυκαβηττό. Από την απόρριψη του κατεστημένου και την πίστη στη χωρική εμπειρία έως τις προκλήσεις της Αθήνας και το μέλλον των νέων δημιουργών, ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας μιλά με πάθος για την ουσία, τις ευκαιρίες και τις πληγές της σύγχρονης πόλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Οι Αθηναίοι / Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Από τις ανασκαφές στην Επίδαυρο και τη Νάξο, ο ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας αφηγείται μια ζωή αφιερωμένη στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Και όπως λέει, το πιο πολύτιμο εύρημα δεν ήταν αρχαιολογικό – ήταν η γυναίκα του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόυς Ευείδη

Οι Αθηναίοι / Τζόυς Ευείδη: «Φαίνομαι πολύ κουλ; Μπα, ρόλος είναι»

Αν της είχαν κάνει στο θέατρο όσες επαγγελματικές προτάσεις είχε ως σερβιτόρα, θα ήταν η Βουγιουκλάκη – όπως λέει. Κι αν και συχνά αυτολογοκρίνεται, δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Είναι μια αγαπητή κωμική ηθοποιός, που κάποτε ήθελε να παίξει δραματικούς ρόλους. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιώργος Βότσης: «Κάποτε δεν χρειαζόταν να δώσεις ορισμό για το τι εστί αναρχικός»

Οι Αθηναίοι / Γιώργος Βότσης: «Κάποτε δεν χρειαζόταν να δώσεις ορισμό για το τι εστί αναρχικός»

Για τις Αρχές ήταν «τρομοκράτης» και «αρχηγός» της 17Ν, ενώ για την Αριστερά «προβοκάτορας». Σήμερα δηλώνει αντιστασιακός εκ φύσεως και πιστεύει ότι η «Ελευθεροτυπία» της δικής του εποχής δεν μπορεί να ξαναβγεί. Ο θρυλικός δημοσιογράφος αφηγείται την πολυτάραχη ζωή του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Η Ελλάδα που πρωτοείδα ήταν βουτηγμένη στη φτώχεια» ή «Γνώρισα/πρόλαβα μια Ελλάδα ανέγγιχτη και αναλλοίωτη». ή «Οι άνθρωποι στα νησιά δεν γνώριζαν καν τι σημαίνει τουρίστας»

Οι Αθηναίοι / «Τώρα η γλώσσα του Οδυσσέα είναι η γλώσσα μου. Και το Αιγαίο είναι η θάλασσά μου»

Γεννημένος στο Σικάγο, η αληθινή αλλαγή στη ζωή του ήρθε όταν ταξίδεψε για πρώτη φορά στα ελληνικά νησιά και την Αθήνα το 1954. Αποτύπωσε φωτογραφικά «τα χρόνια της ελπίδας σε μια Ελλάδα ανέγγιχτη και αναλλοίωτη». Σήμερα, εκφράζει την ανησυχία του για τα όμορφα τοπία της και τις γειτονιές, όπως η Πλάκα, που «είναι γεμάτες από καταστήματα με σουβενίρ». Ο φιλέλληνας φωτογράφος Ρόμπερτ Μακέιμπ είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ