ΑΛΑΤΣΙ

ΑΛΑΤΣΙ Facebook Twitter
0

Και ποιος δεν έφαγε εδώ

Όχι μόνο σημαντικοί Αθηναίοι, αλλά και σπουδαίες προσωπικότητες της παγκόσμιας καλλιτεχνικής σκηνής τίμησαν το γαμοπίλαφο, τους χοχλιούς και την μπουγάτσα του Ιορδάνη κατά την επίσκεψή τους στην Αθήνα. Πάντως, πληροφορίες του περιοδικού λένε πως ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ ζήτησε να δειπνήσει στο Αλάτσι και τις δύο βραδιές της διαμονής του στην Αθήνα πέρσι το καλοκαίρι.

Gastro - genious

Ο σεφ Δημήτρης Σκαρμούτσος -με προϋπηρεσία στο θρυλικό French Laundry- επιμελείται το μενού, πάντα πιστός στις αρχές της κρητικής κουζίνας. Όλα τα υλικά που μπαίνουν στην κουζίνα του προέρχονται από τα Χανιά (και το Ρέθυμνο). Τα παξιμάδια έρχονται από τον ξυλόφουρνο του Δενδράκη, τα κατσίκια από τη Γραμβούσα, τα λουκάνικα από το Κόκκινο Μετόχι, τα τυριά από τα Περβολάκια. Η δε μπουγάτσα από τα χέρια της γυναίκας του κύριου Ιορδάνη (πασίγνωστος στα Χανιά για την περίφημη μπουγάτσα του). Τα γλυκά του κουταλιού τα κάνει η Χρύσα και είναι αγροψημένα στους χυμούς τους και όχι πνιγμένα στα σιρόπια και τις ζάχαρες. Kαι, βεβαίως, τα ντολμαδάκια είναι διά χειρός κ Αργυρώς, της μητέρας του κ. Θεοδωράκη.

Graffiti και αναμνήσεις

Το Αλάτσι βρίσκεται στην περιοχή πίσω από το Χίλτον και στεγάζεται στους χώρους του παλιού και θρυλικού Delice. Γήινα χρώματα, φωτογραφίες από την Κρήτη και τα γκράφιτι του Bill Γρυπάρη (φωτό) είναι τα κύρια στοιχεία του χώρου!

Ο «αλατάς»

Ο άνθρωπος που προμηθεύει το χοντρό αλάτσι στο μαγαζί είναι ο Γιώργος Τακτικάκης. Στον Μπάλο, στη Γραμβούσα, οι βοσκοί και οι ψαράδες τον φωνάζουν «Τάκα». Όταν έχει αέρα, παρακολουθεί από ψηλά τα κύματα της θάλασσας να γεμίζουν τις φυσικές στέρνες και μετά περιμένει με υπομονή τον ήλιο να «διώξει» το νερό και να αρχίζει να πήζει το αλάτσι. «Το αλάτσι το μαζεύεις με χάδι σαν τις γυναίκες, να μην τρομάξει», λέει. Το κεφάλι του Τσε στο μπράτσο του το έκανε ένας Ρώσος ζωγράφος που πέρασε από τον Μπάλο.

Κερνάμε

Φέτος, που κλείνουν 4 χρόνια στο Αλάτσι, θα κερνάνε -όλη τη σεζόν και όλους τους πελάτες- «ξεροτήγανα» που φτιάχνει η Ελευθερία Σημανδηράκη στο χωριό Κερά. Είναι παραδοσιακό γλυκό της ορεινής Κρήτης που το δίνουν στα πανηγύρια και στους γάμους αντί για μπομπονιέρα.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στον «Σήφη» ξέρουν από καλή κρητική κουζίνα

Γεύση / Στον «Σήφη» για γαμοπίλαφο και αυγά με στάκα και απάκι

Εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες, μια οικογενειακή ταβέρνα στον Άγιο Δημήτριο, με την κυρά-Φωφώ σταθερά στο τιμόνι, σερβίρει φαγητά και μεζέδες όπως ακριβώς θα τους έβρισκες σε ένα αυθεντικό κρητικό καφενείο.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Χριστουγεννιάτικος κορμός, μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται στα καλύτερα ζαχαροπλαστεία της πόλης

Γεύση / Χριστουγεννιάτικος κορμός, ένα σοκολατένιο έπος. Εδώ οι καλύτεροι

Ξεκίνησε ως ένα ρολό παντεσπάνι με αφράτη σοκολάτα γκανάς και ζάχαρη άχνη, σύμβολο της καλοτυχίας. Πλέον κάθε ζαχαροπλάστης κάνει μια δική του παραλλαγή, μετατρέποντάς το σε γλυκό έργο τέχνης.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
«Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού κρασιού, ο Άγγελος Ιατρίδης, εξηγεί ότι πήγε στο Αμύνταιο πριν από τριάντα χρόνια επειδή είδε ότι θα άντεχε στην κλιματική αλλαγή και μιλάει για τη μεγάλη ανάπτυξη του Κτήματος Άλφα από τα 4.000 στρέμματα στα 14.000.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Η εποχή του Ευχέλαιου της μεσογειακής διατροφής ή Τα μυστήρια της εποχής της ελιάς

Γεύση / Ελιές με χταπόδι: Στο Αιγαίο τις φτιάχνουν απλά, όπως τις μαντινάδες

Κολυμπάτες, ελίδια, κλαστάδες, σταφιδολιές, ψαρολιές, κουροπολιές, νερατζολιές: όπως και να την πεις, η ελιά παραμένει ένα μικρό σύμβολο του μεσογειακού πολιτισμού. Mε το χταπόδι πώς ταιριάζει;
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Ποιος μισεί τα μακαρόνια με κιμά;

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Ρεμί / Ποιος μισεί τα μακαρόνια με κιμά;

Ο κύριος Ρεμί πιστεύει πως όταν δοκιμάζεις κάτι που είχες καιρό στο μυαλό σου, συχνά απογοητεύεσαι. Εκτός κι αν πρόκειται για ένα ζυγούρι με χυλοπίτες που θα μπορούσε να τρώει και αποκλεισμένος με χιονοθύελλα σε βουνό, και να μην τον νοιάζει.
ΡΕΜΙ