» Παλιές,καλές ιστορίες. Τιμημένα‘80s, ο Αποστολάκης φεύγει από τονΟλυμπιακό για τον τότε κραταιό Παναθηναϊκόκαι, επιστρέφοντας στο Καραϊσκάκη, τονυποδέχεται ο κάποτε φίλος του Μητρόπουλος,οπλισμένος με μίσος, κλοτσιές καιοπαδική εκδίκηση. Σε ένα άλλο γήπεδο, οΣαργκάνης κερδίζει μόνος του τα πέναλτικαι φωνάζει κάτι για τον Κοσκοτά , ταλεφτά του και απόκρυφα σημεία τουσώματος. Τέλη των ‘90s και ο Ολυμπιακόςκερδίζει με ένα πέναλτι πιο ανύπαρκτοκαι από την ηθική στην πολιτική και μιανέα εποχή βρωμιάς αρχίζει. Αρχές τηςδεκαετίας και ο Ευθυμιάδης, ένας μάλλοναθώος διαιτητής φεύγει ματωμένος απότη Λεωφόρο, χτυπημένος συμβολικά. Σανμια θρυμματισμένη βιτρίνα τράπεζας.
»Μικρές,γελοίες λεπτομέρειες, που μάλλον γράφουντη Μεγάλη Ιστορία. Την Κυριακή Ολυμπιακόςκαι Παναθηναϊκός θα βρεθούν στον Πειραιά.Αριθμητικά, πρόκειται για μια αδιάφορηιστορία. Το πρωτάθλημα έχει κριθεί καιτο απεχθές αμερικανικό αξίωμα «ο πρώτοςείναι πρώτος, ο δεύτερος τίποτα»,επιτάσσει αδιαφορία. Σε έναν άλλο κόσμο,πολύ πιο αδιάφορο από την ποδοσφαιρικήμας ελληνοφρένεια, ίσως το star system νακοιτούσε αλλού. Εδώ, δεν περνάνε αυτάτα φλώρικα. Ίσως να συνέβαινε έτσι, αντο ποδόσφαιρό δεν ήταν κάτι πολύπερισσότερο από 90 λεπτά κλοτσιών. Ανδεν περιείχε την κουβέντα την επομένη,την ανάλυση που προηγείται, την τυφλήπίστη σε κάτι αδιόρατο που σε ενώνει μετον άλλο. Ίσως να συνέβαινε έτσι, αν δενήταν ποδόσφαιρο.
»ΟΟλυμπιακός, αφού προσπάθησενα βιάσει κάθε αθλητική λογική κερδίζονταςκαι χωρίς να κατέβει στο γήπεδο, θέλεινα αποδείξει την ανωτερότητά του απέναντιστο δεύτερο σφετεριστή. Ο Παναθηναϊκός,κρυμμένος πίσω από άλλοθι περί Ευρώπηςκαι διαιτητικής εύνοιας, θέλει νααποδείξει την απάτη που ισχυρίζεταιπως συμβαίνει. Και οι οπαδοί να θυμούνταιαυτά που κάποτε θα είναι μυθολογία. Αυτόείναι το ντέρμπι.
»Τοέχει γράψει και ο Νικ Χόρνμπι, στο HighFidelity:«Κάποιοι δεν ξεπέρασαν ποτέ το Βιετνάμ.Κάποιοι άλλοι τη βραδιά που είδαν τουςΝirvana. Εγώ δεν θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα πουη Μάντσεστερ Σίτι έριξε 5 στη Γιουνάιτεντ».Και αυτό τα συνοψίζει όλα.
σχόλια