«Όχι, το θέμα τώρα πια δεν είναι οι γκρούβαλοι. Δεν έχω θέμα με τους γκρούβαλους. Ποτέ δεν είχα, να σου πω. Το θέμα είναι οι φασαίοι. Λαπτοπάκι κρυφά στο αντίσκηνο, Καρέλια κασετίνα και καλά, ή και σακουλίτσα χύμα καπνό Αγρινίου μη σου πω, να βρούμε την πιο ερημική παραλία, το πιο "authentic" χωριουδάκι, το "ωραίο το καφενείο σ' εκείνη την πλατεία με τη μουριά", και να το πήξουμε, να το γαμήσουμε στη "φάση" και στο Ίνσταγκραμ με το σωστό χάσταγκ, και στο σωστό ποτό στο σωστό μέρος με το σωστό ψάθινο καπέλο, να το αποφύγουμε μετά γιατί τώρα πια "γαμήθηκε η φάση", το "γάμησαν" – γιατί αυτός τώρα πια είναι λόκαλ, κατάλαβες; –, και "πάμε ν' αράξουμε αλλού". Αυτοί είναι η πανούκλα. Το τέλος του νησιού. Στο λέω. Θα το δεις. Θες άλλο καφέ;»


 

«Είχα κατέβει, είχα βουτήξει, το νερό ήταν κρύο και καθαρό, κι είχα πει ότι θα κάτσω στην παραλία μέχρι να στεγνώσω αλλά δύο τύποι δίπλα τέντωσαν ένα σχοινί ανάμεσα σε έναν πάσσαλο κι ένα αρμυρίκι και άρχισαν να κάνουν ακροβατικά και μαζεύτηκε κόσμος ακριβώς πάνω απ' το κεφάλι μου, και παραδίπλα ήταν οι ρακέτες και μετά το βόλεϊ, κι έτσι ανέβηκα τα σκαλιά μέχρι το μπιτσόμπαρο, το μεσαίο απ' τα τρία, το Lagoon που είχε κανονική μεγάλη μπάρα, και τώρα μιλούσα με τον μπάρμπαν, έναν Νίκο με φαρδύ πουκάμισο και κοτσίδα που τα 'λεγε σπινταριστά, και δύο άλλα άτομα που είχαν ξεμείνει εκεί από προχθές. Ή από πρόπερσι.»


 

Η «Μεσακτή» του Μάκη Μαλαφέκα είναι το δεύτερο βιβλίο του με ήρωα τον Μιχάλη Κρόκο, έναν συγγραφέα που προσπαθεί να εκδώσει το pulp μυθιστόρημα που έγραψε για την Documenta της Αθήνας, ενώ ταυτόχρονα παλεύει να επιβιώσει στο καυτό καλοκαίρι του υπερτουρισμού και του Airbnb. Ένας παλιός φίλος, εκδότης περιοδικού, τον στέλνει στην Ικαρία, απ' όπου ο Κρόκος έχει μακρινή καταγωγή, για να του γράψει μια ελαφριά ιστορία με σέρφερ και παραλιακά μπαρ. Εκεί ο συγγραφέας θα έρθει αντιμέτωπος με όλες τις φυλές του ελληνικού καλοκαιριού, θα ερωτευτεί την εθιστική φωτογραφία μιας άγνωστης γυναίκας στο εξοχικό όπου φιλοξενείται και θα γίνει ο αυτόπτης μάρτυρας του ανεξήγητου πνιγμού της.
Στο βιβλίο βασικό ρόλο παίζουν οι «φυλές της Ικαρίας», οι γκρούβαλοι και οι φασαίοι, δυο φυλές που το χειμώνα μετακομίζουν στην Αθήνα και χάνονται μέσα στο χάος της πόλης. Στην κουβέντα μας αυτή σχολιάζει τις νέες φυλές της πόλης –που έχουν ομογενοποιηθεί κι έχουν χάσει τα χαρακτηριστικά που έκαναν κάποτε μια φυλή αναγνωρίσιμη. Η κουβέντα ξεκίνησε με τις φυλές της Ικαρίας που αναφέρονται διεξοδικά στο βιβλίο του.