Γυναίκες σε όλη την Ελβετία με μια κραυγή συμμετείχαν σε διαμαρτυρία που έκαναν απαιτώντας ίση μεταχείριση, αλλά και τον τερματισμό της ενδοοικογενειακής βίας.
Πέρυσι, μισό εκατομμύριο άνθρωποι είχαν κάνει πορεία για να στρέψουν την προσοχή στο κακό ιστορικό της Ελβετίας σε ό,τι αφορά στα δικαιώματα των γυναικών. Η φετινή διαμαρτυρία, που έγινε την Κυριακή, είχε μικρότερη συμμετοχή, εξαιτίας των μέτρων για τον κορωνοϊό.
Παρόλα αυτά, χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους της Γενεύης και σε άλλες πόλεις της Ελβετίας και κραύγασαν στις 3:24 το μεσημέρι της Κυριακής. Είναι η ώρα της ημέρας που θεωρητικά οι γυναίκες αρχίζουν να εργάζονται δωρεάν, με δεδομένο το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων.
Αλλά στις διαδηλώσεις τηρήθηκε και ενός λεπτού σιγή, για τις γυναίκες που έχουν δολοφονηθεί από συζύγους και συντρόφους τους. Οι διαδηλωτές καταδίκασαν τη βία ενάντια στις γυναίκες αλλά και τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα.
«Φωνάζω για εμένα αλλά και για τις αδελφές και τους αδελφούς μου. Φωνάζω για όλα τα άλλα παιδιά που έχασαν μια μητέρα ή έναν πατέρα. Αλλά φωνάζω και για τη μητέρα μου, που θα φώναζε αν ήταν ακόμη εδώ», δήλωσε η 19χρονη Ροξάν Ερίκο, που ανέφερε ότι η μητέρα της δολοφονήθηκε από τον βίαιο σύντροφό της.
«Τώρα μπορώ να πεθάνω ήρεμη. Η επόμενη γενιά είναι εδώ για να αναλάβει. Αλλά για λίγο ήμουν λυπημένη. Σκεφτόμουν ότι πολεμήσαμε για πολλά πράγματα, αλλά δεν τελειώσαμε τη δουλειά και ότι δεν ήταν εδώ κανείς για να την τελειώσει», δήλωσε η Ροζ Άντζελα Γκραμόνι, μια διαδηλώτρια περίπου 70 ετών, που έχει μετάσχει σε όλες τις διαδηλώσεις γυναικών από το 1991.
Στην Ελβετία, οι γυναίκες πληρώνονται περίπου ένα πέμπτο λιγότερο από τα χρήματα που παίρνουν οι άνδρες. Η κατάσταση είναι καλύτερη σε σύγκριση με πριν από 30 χρόνια- όταν ο μισθός τους ήταν κατά ένα τρίτο μικρότερος- όμως, το μισθολογικο χάσμα έχει αυξηθεί σε σχέση με το 2000, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.
Με πληροφορίες από Guardian
σχόλια