Στο άκουσμα «αλκοολικός» το μυαλό των περισσότερων τρέχει σε γνώριμες εικόνες του δρόμου: κάποιος άπορος ίσως με ένα μπουκάλι κρασί στο χέρι, εικόνες ανθρώπων που παραιτήθηκαν από τη ζωή και τριγυρίζουν μεθυσμένοι, βρίζοντας ίσως και ενοχλώντας περαστικούς.
Όμως, στις σύγχρονες κοινωνίες των ξέφρενων ρυθμών, ένας νέος όρος έρχεται να περιγράψει τη σχέση των ανθρώπων της με το αλκοόλ, αυτός του λειτουργικού αλκοολικού.
Ο λόγος για τις περιπτώσεις ανθρώπων που πίνουν πολύ σε καθημερινή βάση, διεκπεραιώνουν και μάλιστα με επιτυχία όλες τις υποχρεώσεις τους -κάποτε μάλιστα διαπρέπουν- στον τομέα τους, όμως, η σχέση τους με το αλκοόλ είναι απολύτως καταστροφική.
Σύμφωνα με τον Eytan Alexander, ιδρυτή ενός μεγάλου κέντρου απεξάρτησης λειτουργικών αλκοολικών στη Βρετανία, ο καθένας από εμάς μπορεί να υποφέρει σιωπηλά από αυτό το είδος αλκοολισμού, μέχρι τη μέρα που κάτι θα πυροδοτήσει τα επίχειρα της εξάρτησής του.
Η έφηβη Moly Foges, εξηγεί ότι για χρόνια έπινε κάθε βράδυ και τα πρωινά να συνεχίζει κανονικά τη ζωή της. «Πήγαινε σε παμπς και πραγματικά θεωρούσα ότι διασκέδαζα και το επόμενο πρωί συνέχιζα κανονικά με ό,τι είχα να κάνω, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι σωματικά και πνευματικά δεν ήμουν καλά αν πρώτα δεν είχα πιει», λέει.
Η Mel Curtis, επαγγελματίας στον χώρο των media αποκαλύπτει ότι για χρόνια θριάμβευε στα επαγγελματικά ραντεβού και έκλεινε τις καλύτερες συμφωνίες, ούσα... πιωμένη. Κάποτε και απολύτως μεθυσμένη. «Ήμουν για χρόνια η ψυχή του πάρτι. Το βράδυ με ένα μπουκάλι στο χέρι, το πρωί στη δουλειά», λέει δείχνοντας φωτογραφίες της από εκείνη την ξέφρενη εποχή.
«Ήταν ο τρόπος για να ησυχάσω το άγχος μου, να δείχνω γοητευτική και γεμάτη αυτοπεποίθηση», εξηγεί και μαζί της συμφωνεί και η Suzi MacDonald, μητέρα και νοικοκυρά. Για χρόνια αναζητούσε έναν τρόπο να βγει από το σπίτι, να ζήσει για λίγο έξω από το στενό πλαίσιο μιας μητέρας με υποχρεώσεις και το αλκοόλ -με αφορμή μερικές έξτρα εξόδους- ήταν η αφορμή.
Όπως αποκαλύπτεται στο ρεπορτάζ του BBC οι «λειτουργικοί αλκοολικοί» είναι το πρόβλημα όχι μόνο των κοινωνιών με κουλτούρα πότη, αλλά κάθε σύγχρονης κοινωνίας που οι άνθρωποι της αναζητούν εύκολες λύσεις στη λύση των προβλημάτων και στη διαχείριση του άγχους τους.
