Παρότι έζησε περιπλανώμενη παιδική ηλικία σε Ευρώπη και Αμερική, η καλλιτέχνις Aïda Muluneh γεννήθηκε στην Αντίς Αμπέμπα και εξειδικεύεται στην αφρικανική φωτογραφία.
Όταν η οργάνωση WaterAid τής ζήτησε να συμμετάσχει στην εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τη «φτώχεια» νερού, η ίδια επέλεξε να φωτογραφίσει τις γυναίκες της Αφάρ, στη βόρεια Αιθιοπία, μιας περιοχής σοβαρά πληγείσας από την ξηρασία.
Η ίδια δήλωσε χαρούμενη με την πρωτοβουλία της οργάνωσης να αξιοποιήσει την τέχνη, κι όχι το ρεπορτάζ, για την ανάδειξη του προβλήματος.
«Η ήπειρός μας έχει πολλά επίπεδα. Παρόλα αυτά, εμείς βρισκόμαστε στο έλεος των διεθνών μέσων ενημέρωσης που δεν παρουσιάζουν την πολυπλοκότητα των προκλήσεών μας. Η δική μου προσέγγιση είναι να λέω την ιστορία από τη δική μου οπτική, όχι βασισμένη στα κλισέ που συχνά εστιάζουν οι ξένοι φωτογράφοι» λέει η ίδια.
Οι αλυκές του Νταλόλ, στο Αφάρ, είναι ένα από τα πιο ζεστά και ξηρά μέρη στη γη. Ο μέσος όρος θερμοκρασίας ξεπερνά σταθερά τους 40 βαθμούς κελσίου. Δεν υπάρχει βροχή, δεν υπάρχει νερό και θα ήταν το τελευταίο μέρος που θα περίμενε κανείς να γίνει σετ μιας φωτογράφισης.
«Δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι το χρόνο που χρειάζεται να κουβαλήσουν νερό. Σήμερα, κάθε μέρα, κορίτσια και γυναίκες περνούν πάνω από 200 ώρες περπατώντας για να βρουν νερό. Αν ένα νέο κορίτσι πρέπει να χάσει τρεις ώρες στο νερό, είτε για πόσιμο, είτε για μαγείρεμα, τροφή, μπάνιο, αυτές είναι τρεις ώρεςπου θα μπορούσε να βρίσκεται στο σχολείο να μορφώνεται» λέει η ίδια.
Οι φωτογραφίες της, όπου το άνυδρο, άχρωμο τοπίο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις μαύρες γυναίκες με τα ζωηρά χρώματα, περιλαμβάνονται στο νέο βιβλίο αφρικανικής τέχνης και φωτογραφίας In the Black Fantastic (Thames & Hudson).
σχόλια