O Μάνος Χατζιδάκις στο twitter

ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΑ: αν ζούσε ο Χατζιδάκις (που τον χρειαζόμαστε πιο πολύ από ποτέ), πώς θα αντιμετώπιζε την τεχνολογία; Άνθρωπος που τον ήξερε καλά μου είπε πως μάλλον θα συμμετείχε με χαρά στο πανηγύρι των κοινωνικών δικτύων - ίσως γιατί θα μπορούσε, με πειραματισμούς, να πει ακριβώς αυτό που ήθελε, σ’ αυτούς που ήθελε.

Όταν πριν από λίγες μέρες εμφανίστηκε στο twitter ο λογαριασμός Μάνος Χατζιδάκις (@ManosHadjidakis), πολύς κόσμος, ανάμεσά τους κι εγώ, αφού ξεπέρασε το αρχικό, μακάβριο σοκ, έσπευσε να τον ακολουθήσει. Ψεύτικος ο λογαριασμός, ναι. Όμως είναι πραγματικά θεσπέσιος. Ένα φρέσκο, αλλά ταυτόχρονα και διαχρονικό αεράκι στον καταιγισμό των συνηθισμένων tweets. 

Ο ακέφαλος λογαριασμός του Χατζιδάκι τουιτάρει απ’ το υπερπέραν παλιές δηλώσεις του, όμορφες μουσικές, ημερολογιακές καταγραφές, επιστολές, ποιήματα. Εξαιρετικός και ο τρόπος που δένει ο άγνωστος δημιουργός το χατζιδακικό σύμπαν με όσα συμβαίνουν γύρω μας - κάνοντας τον Μ.Χ. επίκαιρο και, γι’ άλλη μια φορά, καίριο.

Τη μέρα που σε πολεμική ατμόσφαιρα ψηφιζόταν ένα ακόμα πράγμα στη Βουλή, ανέβηκαν τα εξής tweets (από παλιά δήλωσή του): «Ο πόλεμος είναι απαραίτητος για να πιστέψουμε ότι οι κυβερνήτες μας είναι φτηνά πορτρέτα των προγόνων μας. / Ο πόλεμος είναι απαραίτητος για να γεμίζουμε τους τοίχους μας με συνθήματα αμηχανίας. / Ο πόλεμος είν’ απαραίτητος για να μας εξαφανίσει απ’ τη γη & να μας μεταφέρει σ’ έναν άλλο πλανήτη, χωρίς μύθους, χωρίς ιστορία, χωρίς αναμνήσεις».

Πιο πρόσφατα, με αφορμή την εθνική μας εορτή (ανήμερα της 25ης Μαρτίου), ακούστηκε καθαρή στο ίντερνετ η φωνή του να ξαναλέει: «Πάντα μ’ απασχολούσε το γνωστό εμβατήριο “Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει”. Μα, εφόσον δεν πεθαίνει, πάει να πει πως και ποτέ δεν θ’ αναστηθεί!».

Ο χατζιδακικός σχολιασμός της επικαιρότητας, άλλοτε καυστικός άλλοτε ονειρικός, αντέχει και διαβάζοντάς τον στο timeline σου δεν αποκλείεται να μπερδευτείς, να νομίσεις πως οι διαπιστώσεις και οι αφορισμοί του γράφτηκαν όντως ζωντανά, «1 minute ago», απ’ τον ίδιο.

«Το ελληνικό κράτος δέχεται μόνο ό,τι το υπηρετεί και το κολακεύει», μου έστειλε με tweet μια μέρα. Υποθέτω πως όλοι οι followers του χαμογέλασαν πικρά. 

Κι όταν διέρρευσαν στο ίντερνετ δύο ακυκλοφόρητα κομμάτια που είχαν γραφτεί το 1966 για την ταινία The Steps (σενάριο Bασίλη Βασιλικού), ανέβηκαν αμέσως στο twitter του Μ.Χ. και μας κάλεσαν στη γιορτή. 

Είναι στ’ αλήθεια επιδέξιος ο διαχειριστής του λογαριασμού, με καλά αντανακλαστικά. Τις προάλλες, στην Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, ο «Χατζιδάκις» τουίταρε το βίντεο του «Ηθοποιός σημαίνει φως» (σε εκτέλεση του ίδιου του συνθέτη), ενώ μια άλλη μέρα μας καλημέρισε η ρήση του «Σκοτώστε τη μνήμη. Ξεκινήστε απ’ την αρχή».

Όσο όμως κι αν μοιάζει απόλυτα προσωπικός, ο λογαριασμός του δεν χωρά εγωισμούς - μπαίνουν και πράγματα που εικάζω πως θα τουίταρε -ή θα ριτουίταρε- ο ίδιος ο Χατζιδάκις.

Με το που ήρθε ο Απρίλιος, πέρα από μια φωτογραφία σελίδας του ημερολογίου του (Απρίλης 1945: «Φεύγω για να γνωρίσω τη χώρα που με γέννησε» - έτσι ξεκινά), μας χαρίστηκε και η αρχή από την Έρημη Xώρα του Τ.Σ. Έλιοτ, σε μετάφραση Γιώργου Σεφέρη:

O Aπρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός,
γεννώντας μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές,
σμίγοντας θύμηση κι επιθυμία,
ταράζοντας με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές...