Το Springsteen: Deliver me from Nowhere επικεντρώνεται στην δύσκολη περίοδο της ηχογράφησης του Nebraska, απευθύνεται κυρίως στους φαν του τραγουδοποιού και, πιθανότατα, θα φέρει οσκαρικές υποψηφιότητες τόσο για τον πρωταγωνιστή του Τζέρεμι Άλεν Γουάιτ, όσο και για τον μεταμορφωμένο Τζέρεμι Στρονγκ.
Αντίθετα, παρά τον πόθο των συντελεστών και, ειδικότερα, της Τζένιφερ Λόπεζ, δύσκολα θα δει αντίστοιχες υποψηφιότητες η μιούζικαλ εκδοχή του Kiss of the Spider Woman, το οποίο να θυμίσουμε ότι, πίσω στα ‘80s είχε χαρίσει στον συγχωρεμένο τον Γουίλιαμ Χαρτ το ένα και μοναδικό ερμηνευτικό του Όσκαρ.
To Shelby Oaks αποτελεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο του τέως youtuber Κρις Στάκμαν κι επιχειρεί μια αναδρομή στο horror cinema των ‘00s, που τρομάζει αρχικά, μα σταδιακά ξεμένει από καύσιμα και μάλλον δεν δικαιολογεί το φεστιβαλικό της hype.

Με το Urchin ο ανερχόμενος Χάρις Ντίκινσον κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο και επιχειρεί μια σύγχρονη εκδοχή του kitchen sink δράματος στο οποίο ειδικεύονται οι Βρετανοί και κατορθώνει να λάβει τη θετική ψήφο της κριτικής. Με τα Τέρματα του Αυγούστου ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος καταφέρνει ακόμα μια αξιόλογη κατάθεση στο εγχώριο σινεμά τεκμηρίωσης, καταγράφοντας ένα ερασιτεχνικό ποδοσφαιρικό τουρνουά στην Πίνδο.
Το Tom and Jerry: The Forbidden Compass πρόκειται για κινεζική (!) παραγωγή που δεν πραγματοποίησε δημοσιογραφική προβολή. Το παρασκήνιο του εγχειρήματος ενδέχεται να έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την ίδια την ταινία – πώς βρέθηκαν οι δημοφιλείς ήρωες των Χάνα και Μπαρμπέρα στην Κίνα; Τέλος, το Nightmare on Elm Street κι ο Φρέντι Κρούγκερ επιστρέφουν για να στοιχειώσουν ξανά τα multiplex, τέσσερις δεκαετίες και κάτι ψιλά μετά την πρώτη, εφιαλτική τους έξοδο.