Η μάχη πάνω από την πεσμένη Ελλάδα μεταξύ των δανειστών έχει ανάψει για τα καλά μετά την αποκάλυψη έκθεσης του ΔΝΤ που μιλάει για σοβαρά λάθη στη συνταγή του μνημονίου. Η γερμανική Süddeutsche Zeitung επιτίθεται στο Ταμείο συμφωνώντας με την άποψη της γερμανικής κυβέρνησης και των άλλων ευρωπαίων και σημειώνει: «Το ΔΝΤ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στη βάση αυτών που είναι γνωστά σήμερα, θα έπρεπε να είχε προσεγγίσει με λιγότερο αισιόδοξες εκτιμήσεις το θέμα της ελληνικής διάσωσης. Ωστόσο, δεν λέει σε κανένα σημείο ότι έπρεπε να γνώριζε καλύτερα από την αρχή. Γι’ αυτό και είναι απίθανο να αλλάξει σημαντικά την πολιτική του μετά την εμπειρία με την Ελλάδα».
Όπως επισημαίνει με ειρωνεία και το καταγράφει η Ντόιτσε Βέλλε «είναι αξιοσημείωτο ότι η Κομισιόν, η οποία επεξεργάστηκε τα προγράμματα βοήθειας μαζί με το ΔΝΤ, δεν σκέφθηκε τίποτα καλύτερο από το να προσβάλει τον εταίρο της, που αμφιβάλλει για τον ίδιο του τον εαυτό. Η ανάλυση του ΔΝΤ θα είχε αξία, αν απασχολούνταν κανείς με το περιεχόμενό της, καθότι υποδεικνύει ένα μεγάλο κατασκευαστικό λάθος στη διεθνή οικονομική αρχιτεκτονική. Σημαντικότερο από κάθε ωραιοποιημένη πρόγνωση για την ανταγωνιστικότητα, είναι το γεγονός ότι απουσιάζει μία συντεταγμένη διαδικασία για τη χρεοκοπία κρατών. Η συνέπεια είναι ότι οι αναδιαρθρώσεις χρέους αποδεικνύονται πάντα υπερβολικά καθυστερημένες και ακριβές».
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Frankfurter Allgemeine Zeitung, που υπογραμμίζει τον πολιτικό χαρακτήρα των αποφάσεων οικονομικής στήριξης της Ελλάδας και σημειώνει: «Είναι αστείο οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ να ομολογούν τώρα λάθη και να αμφιβάλλουν αν το Ταμείο έπρεπε να είχε χορηγήσει το δάνειο το 2010. Το ΔΝΤ είναι ένα πολιτικό ίδρυμα, στο οποίο αποφασίζουν κυβερνήσεις και όχι οικονομολόγοι. Αν τα πράγματα ήταν ξανά όπως τότε, θα λαμβάνονταν οι ίδιες αποφάσεις και οι αναλύσεις θα προσαρμόζονταν αναλόγως».
Αντιθέτως η Handelsblatt σχολιάζει την παραδοχή λαθών από πλευράς του ΔΝΤ με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Κάλλιο αργά παρά ποτέ» επισημαίνοντας ότι το Ταμείο εμφανίζεται τουλάχιστον πρόθυμο να διδαχθεί και να προβεί σε βελτιώσεις. Το σχόλιο καταλήγει υπογραμμίζοντας: «Το ΔΝΤ ενεπλάκη στην ευρωπαϊκή πολιτική διάσωσης σε σημείο αυταπάρνησης, παραβιάζοντας έτσι τους κανόνες του. Η Άγκελα Μέρκελ ήθελε να συμπεριλάβει το Ταμείο ως θεματοφύλακα της οικονομικής σύνεσης, αλλά προφανώς αγνόησε τους ενδοιασμούς του. Καλό θα ήταν (η Μέρκελ) να άκουγε στο εξής το ΔΝΤ, εφόσον αυτό λάβει επιτέλους σοβαρά υπόψη του το ρόλο του».
σχόλια