Just like heaven

Just like heaven Facebook Twitter
0

Ο Σεραφείμ Τσοτσώνης είναι ένας από τους ελάχιστους Έλληνες που μπορεί και καταφέρνει με τόση ευκολία να συνδυάσει τις κλασικές καταβολές του με έναν ήχο τόσο πρωτοποριακό που θα μπορούσε άνετα να ακούγεται στον Resonance FM. «Το So this is heaven είναι για μένα ένα πολύ σημαντικό άλμπουμ γιατί περιλαμβάνει την απεικόνιση προσωπικών μου κυρίως βιωμάτων που δεν θα μπορούσα να δημοσιοποιήσω. Είναι δύσκολο να περιγράψω ένα προς ένα τα κομμάτια του γιατί είναι μια επιλογή μεταφρασμένων μουσικά γεγονότων, ιδιαίτερα χαρακτηριστικών για μένα, που διαδραματίστηκαν τα τελευταία δύο χρόνια. Σκέψεις, συναισθήματα, επιθυμίες, κάποια από αυτά τα μοιράστηκα με τους ανθρώπους που δουλέψαμε μαζί και βγήκε το συγκεκριμένο αποτέλεσμα». Στην προκειμένη περίπτωση ένας δίσκος πλημμυρισμένος με ψυχεδελικές μελωδίες, απόκοσμα φωνητικά και πανέξυπνες ενορχηστρώσεις. 

«Με όλους όσους συνεργάστηκα σ' αυτήν τη δουλειά θέλαμε πολύ να βρεθούμε μουσικά και καταφέραμε να παντρέψουμε τους χρόνους μας. Η συνεργασία μου με τον καθένα τους ξεχωριστά ήταν μια ιδιαίτερη εμπειρία, γιατί προσπάθησα να ταιριάξω το διαφορετικό τους μουσικό ύφος στη συγκεκριμένη ατμόσφαιρα, γεγονός που τελικά νομίζω ότι είχε αποτέλεσμα. Εκείνη την περίοδο δούλεψα πολλές ώρες studio, ηχογραφούσα samples που μετά επεξεργαζόμουνα και πολλά κομμάτια γράφτηκαν σε παρτιτούρες. Ήμουν επηρεασμένος από new jazz και post rock ακούσματα, τα οποία ήθελα να συνδυάσω με τον ήχο μου. Φωνές, μηχανές, θόρυβοι προσαρμόστηκαν με τρόπο ώστε ο ήχος που προέκυπτε να αποτελεί όργανο. Χρησιμοποίησα πολλά αναλογικά synthesizers, πολλά φυσικά όργανα τα οποία επεξεργάστηκα με σκοπό ένα «πειραγμένο» ήχο». Ο προηγούμενος δίσκος του Σεραφείμ είχε εισπράξει διθυράμβους από το σύνολο του εγχώριου Τύπου, κάποιοι μίλησαν και για τον καλύτερο ελληνικό ηλεκτρονικό άλμπουμ ever! «Έχω εισπράξει καλές κριτικές, τόσο από ειδικούς όσο και από το κοινό, γεγονός που με χαροποιεί. Πέρα από αριθμήσεις, είναι σημαντικό να ακούς κριτικές και κυρίως όταν αυτές αποτυπώνονται από αξιόπιστες πηγές. Ο τρόπος που ο δημιουργός αντιλαμβάνεται τη δουλειά του είναι εντελώς διαφορετικός από κάθε άλλον. Έτσι, έχει πάντα ενδιαφέρον να βλέπεις πώς καταφέρνει να γίνεται αντιληπτή η δουλειά σου, αρκεί να αναγνωρίζεις ότι υπάρχει σεβασμός πίσω από την όποια κριτική».

Κατά πόσο όμως μπορεί να επηρεάζει έναν μουσικό η κριτική το 2009, με τόσα online περιοδικά και τόσο πολύ κόσμο να εκφράζει τόσο αυθόρμητα τι του αρέσει και τι όχι; «Ο σημερινός ακροατής έχει τη δυνατότητα πρόσβασης σ' ένα ευρύ φάσμα μουσικής παραγωγής, όπου παράλληλα με την πολυτέλεια της άμεσης προσέγγισης έχει το μειονέκτημα της αδυναμίας παρακολούθησης της μεγάλης γκάμας όλων όσα συμβαίνουν γύρω από αυτή. Διαβάζοντας τις κριτικές εκείνων που εμπιστεύεται, διευκολύνεται στην επιλογή του και καταφέρνει η διαδρομή αυτή να γίνει συντομότερη».
Με ποια καθημερινά πράγματα ενοχλείται ο Σεραφείμ; «Με ενοχλεί απίστευτα που ο κόσμος γίνεται ολοένα και περισσότερο αγενής φτάνοντας στα όρια του θράσους, κινείται αγέλαστος και με νευρικότητα, δικαιολογημένα μεν αλλά... οk, και με όλα τα σοβαρά που συμβαίνουν γύρω του συμπεριφέρεται σαν να μην τον αφορούν. Με ενοχλεί που βομβαρδιζόμαστε από φτηνές ειδήσεις, που τα ασήμαντα αποκτούν υπόσταση και πολλαπλασιάζονται σαν μανιτάρια, που απαξιώνονται με τόση ευκολία ιδέες, στάσεις, νοοτροπίες, που χάνεται η ποιότητα. Όλα παρουσιάζονται με μια τρομερή ωμότητα, που θα έπρεπε να σοκάρει. Απ' την άλλη, μου αρέσει πολύ που οι νέοι άνθρωποι έχουν περισσότερες αναζητήσεις και λιγότερες ανασφάλειες, κινούνται γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα, έχουν ακόμα "θέλω" και τα δείχνουν. Μου αρέσει που οι εικόνες γύρω μου αποκτούν μια τέτοια δυναμική που καταφέρνουν να με εμπνέουν, που ακόμα μπορούμε να ονειρευόμαστε, που μπορούμε να επικοινωνούμε και να μοιραζόμαστε ιδέες και συναισθήματα απ' όλα τα σημεία του πλανήτη. Μου αρέσει που ζούμε την κάθε στιγμή».
Ενθουσιάστηκα με το άλμπουμ του Jun Miyake Stolen from Strangers, από την ποικιλομορφία των ακουσμάτων, από τις φόρμες των κομματιών που χρησιμοποιεί, από τις φωνές, από τα πειραγμένα φυσικά όργανα και τα περάσματα σε διάφορες μουσικές τεχνοτροπίες. Ακόμα και στα σημεία σιωπής υπάρχει μια εξαιρετική ατμόσφαιρα. Ένα μεστό άλμπουμ που σου κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. O Σεραφείμ Τσοτσώνης έχει στα άμεσα σχέδια live εμφανίσεις για την παρουσίαση του So this is heaven και είναι και παράλληλα σε διαδικασία ηχογράφησης ενός νέου project σε συνεργασία με τον Γιώργο Κυριάκου και την Έλενα Χαρμπίλα (Kid Moxie)

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

KET: «Το γεγονός ότι έχουμε καταφέρει να υπάρχουμε τόσα χρόνια είναι ένα μικρό θαύμα»

Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων / KET: «Καταφέραμε να υπάρχουμε τόσα χρόνια, κι αυτό είναι ένα μικρό θαύμα»

Μια μεγάλη συζήτηση για την ιστορία του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων, ενός από τους βασικούς πυρήνες της πειραματικής και ανεξάρτητης μουσικής σκηνής της πόλης και όχι μόνο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ