Λίγες ώρες απομένουν για το αποψινό Legendary Throwback Xmas Party, το μεγάλο χριστουγεννιάτικο πάρτι του ραδιοφωνικού σταθμού Pepper 96.6 στο Gazarte, με το οποίο θα υποδεχθούμε και φέτος, με τον καλύτερο τρόπο, την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων.
3 διαφορετικές σκηνές, 3 όροφοι, 30 μουσικοί και 8 DJs θα ενώσουν τις δυνάμεις τους στο μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο πάρτι της Αθήνας που μας επιφυλάσσει υπέροχη μουσική, πολύ χορό και άφθονες εκπλήξεις.
Μια από αυτές ακολουθεί εδώ: Οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί του Pepper 96.6., οι οποίοι κάθε Σαββατοκύριακο επιλέγουν για το LIFO.gr τραγούδια που συνθέτουν ένα ξεχωριστό soundtrack, σήμερα συμπράττουν όλοι μαζί, επιλέγοντας από ένα τραγούδι που, κατά τη γνώμη τους, χαρακτήρισε μουσικά το 2019.
(Περισσότερες πληροφορίες για το Legendary Throwback Xmas Party εδώ).
Bruce Springsteen
Hello Sunshine
Μέσα από το άλμπουμ Western Stars που κυκλοφόρησε το 2019 o Bruce Springsteen μας κάνει δώρο ένα από αυτά τα τραγούδια που λειτουργούν σαν βάλσαμο. Τα αληθινά τραγούδια προκύπτουν από το πηγαίο ταλέντο τεράστιων καλλιτεχνών που με ευκολία ερμηνεύουν κάτι τόσο απλό κι όμως τόσο ουσιαστικό και πιστό στο ύφος και τις καταβολές τους. Ένα μουσικό διαμάντι για το 2019, δώρο από το Boss.
— Κλαούντια Μάτολα
Balthazar
Wrong Vibration
Μια εθιστική μελωδία και φωνητικά που ξεχωρίζουν είναι η συνταγή των Balthazar στο Wrong Vibration, ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του 2019, που οι στίχοι του μιλούν για μια ερωτική «πολιορκία» χωρίς ανταπόκριση. Το συγκρότημα από το Βέλγιο επέστρεψε με το άλμπουμ Fever, μετά από διάλειμμα τεσσάρων ετών, κατά τη διάρκεια του οποίου, τα μέλη της μπάντας ασχολήθηκαν με τα προσωπικά τους projects. Η ζωντανή εμφάνισή τους στο Summer Nostos Festival απέδειξε ότι οι Balthazar βρίσκονται στην καλύτερή τους φόρμα, ενώ θα βρεθούν και πάλι στην Αθήνα για live τον ερχόμενο Μάρτιο.
— Κοσμάς Δεβελέγκας
Vampire Weekend
Τhis Life
Αν ψάχνει κανείς να βρει πώς είναι να περιγράφουν Νεοϋορκέζοι την καλιφορνέζικη ανεμελιά, στο Τhis Life, από το τέταρτο studio album τους (Father of the Bride), οι Vampire Weekend δίνουν τις απαντήσεις. Μια ηλιόλουστη μέρα, με υπέροχες κιθάρες να προκαλούν χαμόγελα και διάθεση για road trip, αλλά την ίδια στιγμή στίχοι που αναζητούν παρηγοριά από την αβεβαιότητα και τον πόνο. Οι δυο όχθες της Αμερικής και της ζωής.
— Κωνσταντίνα Νικολοπούλου
Tame Impala
Borderline
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι Tame Impala ή, ορθότερα, ο Kevin Parker, δημιουργός του project Tame Impala προσδιόρισε κατά πολύ των ήχο των '10s, έχοντας κυκλοφορήσει 3 άλμπουμ μέσα σε αυτήν τη δεκαετία. Τον Απρίλιο του 2019 επανήλθε με το Borderline που αγαπήθηκε με το πρώτο άκουσμα και έκανε ακόμα πιο γλυκιά και ανυπόμονη την προσμονή για το επικείμενο άλμπουμ του, The Slow Rush.
— Λιάνα Μαστάθη
Black Pumas
Colors
Phychedelic soul από το Όστιν του Τέξας. Στην ουσία πρόκειται για τον 27χρονο τραγουδιστή Eric Burton, που θυμίζει όλες τις αγαπημένες μαύρες φωνές μαζί, και τον πολυτάλαντο μουσικό Adrian Quesada, γνωστό από τους Echocentrics αλλά και τους Grupo Fantasma (με τους οποίους κέρδισε βραβείο Grammy στην κατηγορία Best Latin Rock Album το 2011), και άπειρες συνεργασίες, είτε ως κιθαρίστας είτε ως παραγωγός. Το πρώτο άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους είναι μια δουλειά γεμάτη νοσταλγία για τη soul των '70s και τα ψυχεδελικά blues ενώ μόλις ανακοινώθηκε και η υποψηφιότητά τους για τα φετινά βραβεία Grammy, στην κατηγορία Best New Artist.
— Λουκία Σούπουλη
Billie Eilish
Bad Guy
Μια εύθραυστη τρυφερή φωνή, στίχοι άλλοτε μελαγχολικοί και άλλοτε αφοπλιστικοί, ακροβατώντας ανάμεσα στον κυνισμό και την ειλικρίνεια, ένα παιδικό υπνοδωμάτιο, μια «σπιτική» μουσική παραγωγή και κάπως έτσι γεννήθηκε ένα από τα άλμπουμ της χρονιάς. To 2019 ήταν η χρονιά της και δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής ή έλλειψης αντικειμενικότητας σε αυτό. Από το χέρι την κρατάει ο αδελφός της Finneas που έχει κάνει τα «μαγικά» του σε μουσική, στίχους και ενορχήστρωση. Είναι η Billie Eilish ένα νέο φαινόμενο στη μουσική; Duh!
— Γιάννης Καστανάκης
Jack Savorreti
What more can I do
Από τους καλλιτέχνες που χαρακτήρισαν το 2019 ήταν σίγουρα ο εξαιρετικά συμπαθής Jack Savoretti, καθώς το Singing to Strangers, το 6ο του album, βρέθηκε τον Μάρτιο στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ, αλλά και στη χώρα μας, το Candlelight και το What more can I do για μεγάλο χρονικό διάστημα ακούγονταν κυριολεκτικά παντού, ενώ χαμός έγινε και με το ακουστικό live που έκανε τον Οκτώβριο, στα πλαίσια των Pepper Church Sessions. Πανέμορφοι στίχοι που συνδυάζονται με μια υπέροχη μελωδία και φτιάχνουν ένα από τα τραγούδια που θα ακούμε σίγουρα και μετά το 2019.
— DJ Spector (Φώτης Χρηστίδης)
Dope Lemon
Salt & Pepper
Μαζί με τους Khruagbin, οι Dope Lemon μας έδωσαν μέσα στο 2019 δίσκους ιδανικούς για «beers around the pool table at midnight», όπως λέει και ο ίδιος ο Angus Stone.
— DJ Snatch (Στέλιος Καραβίτης)
Leonard Cohen
Happens to the heart
Μελωδία γνώριμη, ενορχήστρωση που αναμετριέται με το παρελθόν και μια φωνή που δεν παύει να μας συνταράσσει. Ο Λέοναρντ Κοέν «επέστρεψε» με μία έξοχη συλλογή τραγουδιών που είχε τίτλο Thanks For The Dance και τη φροντίδα του γιου του, Adam. Τρία χρόνια μετά τη φυγή του, ο ποιητής φόρεσε ξανά το καπέλο του και μας τραγούδησε I've come here to revisit / What happens to the heart.
— Ματούλα Κουστένη
The National
Rylan
Μια από τις πιο σημαντικές μπάντες τις εποχής μας, οι οποίοι φέτος συμπληρώνουν 20 χρόνια μουσικής διαδρομής και επιστρέφουν δισκογραφικά με το I'm easy to find. Tο κομμάτι που ξεχωρίζει είναι το Rylan, με τη συμμετοχή της Kate Stables (a.k.a. This is the Kit) στα φωνητικά. Έγχορδα, πνευστά αλλά και synths συνθέτουν το πιο uptempo από τα συνολικά 16 του άλμπουμ, χωρίς να χάνει βέβαια τη βαθιά μελαγχολία που χαρακτηρίζει τον ήχο των National. Και το καλύτερο; Θα τους απολαύσουμε ζωντανά, για πρώτη φορά στην Αθήνα, στο πλαίσιο του Athens Rocks, την Κυριακή 14 Ιουνίου στο ΟΑΚΑ!
— Δημήτρης Λεμονίδης
Katerine Duska
Better Love
Συζητήθηκε όσο λίγες συμμετοχές μας στη Eurovision, είτε μας αρέσει ο θεσμός είτε όχι. Κατά γενική ομολογία, ήταν η πρώτη φορά που η Ελλάδα έστειλε στον διαγωνισμό μια παραγωγή διεθνών προδιαγραφών κι ένα τόσο καλό pop κομμάτι. Από τη στιγμή δημοσίευσης του εξαιρετικής αισθητικής βίντεο σε σκηνοθεσία Έφης Γούση, που σήμερα συγκεντρώνει 3.270.480 προβολές, η σύνθεση των Κατερίνας Ντούσκα, Leon of Athens και David Sneddon ξεσήκωσε κύματα θαυμασμού από ένα μαζικό κοινό, που δεν είχε έρθει ξανά σε επαφή με τη δουλειά της. Και αυτό είναι από μόνο του μια μεγάλη νίκη.
— Βαρβάρα Σαββίδη
Nick Cave and the Bad Seeds
Bright Horses
Ο αγαπημένος του ελληνικού κοινού (κλισέ αλλά και απόλυτα αληθές – και αμοιβαίο) Νικ Κέιβ μας ράγισε την καρδιά με τα «λαμπρά του άτια»: Άλογα του νου, οπλές των πλήκτρων, σπαράγματα της ψυχής (ακόμα πενθεί τον θάνατο του παιδιού του) που καλπάζουν προς το φως... Όπως η κιτσάτη εικόνα του εξωφύλλου του δίσκου (δια χειρός Tom Du Bois), το τραγούδι αυτό είναι ονειρικό, φευγαλέο, άπιαστο και ταυτόχρονα τόσο αληθινό, σαν μια αφίσα σε εφηβικό δωμάτιο. Δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι να το πούμε. Το Bright Horses είναι βαθιά και ειλικρινά λυπητερό. Πιάστε τα χαρτομάντιλα και δυναμώστε τον ήχο.
— Κίμων Φραγκάκης
Buscemi
Luna Misteriosa (feat. Luigi Catalano)
Τραγούδι που μπορείς να ακούσεις σε υπόγεια μουσική σκηνή και σε beach bar με την ίδια ευκολία. Με αυτό γνωρίσαμε τον DJ και μουσικό Dirk Swartenbroekx ή κατά κόσμον Buscemi. Αγαπημένος του pepperoκοινού (αποδείχτηκε έμπρακτα η αγάπη στο live του στο Gazarte), το μόνο σίγουρο είναι ότι τον Βέλγο με τα latin και afrobeat χαρακτηριστικά και το ιταλικό του Luna Misteriosa θα το ακούμε σίγουρα και το 2020.
— Μαρία Ανδρικάκη
Lana Del Rey
The Greatest
Όλα αυτά τα οκτώ χρόνια που η Lana Del Rey ηχογραφεί, είχε να αντιμετωπίσει την καχυποψία ενός μέρους του παγκόσμιου κοινού που πίστευε ότι διεκδικούσε κάτι που δεν το άξιζε! Δεν υπάρχει στον κόσμο ισχυρότερο κίνητρο από αυτό, να θέλεις κάτι και να στο αρνούνται. Άλλωστε, ακόμη και πριν από δύο χρόνια, ο ψίθυρος ήταν ότι την καριέρα της την αγόρασε ο πάμπλουτος πατέρας της. Όμως η Lana Del Rey είναι στην πραγματικότητα ίσως η πιο περίπλοκη σταρ της γενιάς της.
Στο εμβληματικό και κορυφαίο Norman Fuckin Rockwell, η Lana Del Rey αποδομεί μια ολόκληρη εποχή (την εποχή του Norman Rockwell) κατά την οποία χτίστηκε η ειδυλλιακή εικόνα μια Αμερικής που σήμερα δεν υπάρχει. Η Αμερική αλλάζει, η ιστορία της ξαναγράφεται, το πρόσωπο της γίνεται πιο άσχημο και η Lana Del Rey το παρατηρεί με οξυδέρκεια, θλίψη και μια φυσική μελαγχολία που έχουν μόνο οι σπουδαίοι τραγουδοποιοί.
I miss New York and I miss the music
Me and my friends, we miss rock and roll
I want shit to feel just like it used to
And, baby, I was doing nothing the most of all
Τραγουδάει στο The Greatest και για μένα μπαίνει αυτόματα στη λίστα με τους μεγάλους Αμερικανούς γραφιάδες. Στο The Greatest γίνεται για άλλη μια φορά η μοναδική της γενιάς της που μιλάει με το πνεύμα της δεκαετίας του '60, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Ένα μεγάλο τραγούδι.
— Γιώργος Μουχταρίδης
