The Caretaker

The Caretaker Facebook Twitter
0

«Δεν έχω καλλιτεχνικό background» δηλώνει ο James Kirby που υπογράφει ως Caretaker. «Απέτυχα στη σχολή τέχνης, θλιβερά, επειδή ο καθηγητής ήταν σοκαριστικός». Το alter ego του, ωστόσο, είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις καλλιτέχνη την τελευταία δεκαετία στην Αγγλία: Ένας μουσικός που αναφέρει ως βασική επιρροή τη σκηνή απ' την αίθουσα χορού στη Λάμψη του Κιούμπρικ, τους ποπ ήχους των αρχών του 20ού αιώνα, που λατρεύει τον Al Bowlly.

To 1996 έφτιαξε τη δική του εταιρεία V/VM και από τότε κυκλοφορεί ασταμάτητα 7ιντσα και άλμπουμ «κατακρεουργώντας» εσκεμμένα δημοφιλή ποπ τραγούδια προηγούμενων δεκαετιών (η εκτέλεσή του στο «The Lady in Red» του Chris de Burgh ακούγεται σαν θρήνος με τη φωνή του Tom Waits). Οι δίσκοι του είναι γεμάτοι από samples ορχηστρών της δεκαετίας του ‘20, μελοδραματικά τραγούδια που θυμίζουν τις ταινίες του Terence Davies, πλημμυρισμένα απ' τον ήχο του Ray Noble, όλα θαμμένα πίσω από ψηφιακούς θορύβους, reverb και λούπες που ακούγονται σαν το soundtrack του Alan R Splet για το Eraserhead.

O Caretaker έχει κυκλοφορήσει αρκετά άλμπουμ στο ίδιο ακριβώς σκοτεινό κλίμα και πνιγμένα στην πυκνή ομίχλη, αλλά έπρεπε να περιμένει μέχρι το φετινό του αριστούργημα για να ασχοληθούν μαζί του τα αγγλικά media - από το «Wire» μέχρι το «NME». Το Persistent Repetition of Phrases που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό σε 500 μόλις αντίτυπα εξαφανίστηκε από την πρώτη εβδομάδα που εμφανίστηκε στα on line μαγαζιά και έγινε αντικείμενο σχολιασμού στα blog όλου του κόσμου - είναι και από τις ελάχιστες περιπτώσεις που έχει αντιμετωπιστεί άλμπουμ μαζικά με τόσο ενθουσιώδη σχόλια. «Η δουλειά μου μερικής απασχόλησης είναι να ταξινομώ αναμνήσεις», λέει ο Kirby, «δουλεύοντας ψηφιακά. Απ' τη στιγμή που είδα το ρολόι-κομπιουτεράκι του κολλητού μου το 1984 ήξερα ότι το digital είχε έρθει για να μείνει και ήταν ένας τρόπος για να πας μπροστά».

Ο Kirby, που ζει μόνιμα στο Stockport, μια μικρή πόλη δέκα λεπτά απ' το Μάντσεστερ, χαρακτηρίζει αυτό που κάνει ως «the best of the worst of the worst of the best». «Ξέρω ότι μπορεί να μην ακούγεται πολύ λογικό, αλλά δεν έχω ψευδαισθήσεις. Η V/VM πάντα μοίραζε τον κόσμο στα δύο: σε αυτούς που τους άρεσαν αυτό που κάνουμε και σε αυτούς που το μισούσαν. Ευτυχώς που συμβαίνει αυτό γιατί είναι χίλιες φορές προτιμότερο να σε αγαπούν ή να σε μισούν, παρά να περνάς απαρατήρητος σαν χαρτί ταπετσαρίας».

Μπορεί να δηλώνει τη λατρεία του για την προπολεμική αγγλική μουσική, οι πιο στενοί του συγγενείς πάντως ηχητικά είναι ο Aphex Twin, o William Basinski, o Brian Eno και ο Fennesz. «Κυρίως μου αρέσει να δοκιμάζω καινούργια πράγματα, αυτή είναι η φιλοσοφία μου», λέει, «και να δέχομαι αντιδράσεις του τύπου "αποκλείεται να το κάνεις αυτό!" όταν κάποιος ακούσει τη δουλειά μου. Υπάρχουν πάρα πολλοί περιορισμοί εκεί έξω, αλλά μόνο αν τους λαμβάνεις υπόψη. Η βαρεμάρα για μια εμπνευσμένη σκηνή είναι έμπνευση στις μέρες μας. Υπάρχουν πάρα πολλά ανθρωπάκια που γλύφουν κώλους μόνο και μόνο για να βγάλουν λίγα μετρητά. Είναι ωραίο να είσαι αντίθετος με αυτούς τους ανθρώπους, μερικές φορές, μπορεί να σου δώσει ενέργεια. Η εταιρεία μου προσπάθησε να σπάσει κάποιους κανόνες και τα κατάφερε. Πριν από μερικά χρόνια παραβίασα το νόμο των πνευματικών δικαιωμάτων και τώρα το κάνουν όλοι, έτσι δεν είναι τόσο σημαντικό να το κάνω πια. Στις μέρες μας αυτό που είναι προκλητικό είναι να έχεις τη μουσική σου δωρεάν διαθέσιμη σε οποιονδήποτε, παρά να της βάλεις μια τιμή - αυτό που κάνουν οι περισσότεροι δηλαδή. Είναι σημαντικό να μπορούν να πουν κάποιοι «fuck off» στο iTunes, στο MySpace και σε όλους αυτούς τους επονομαζόμενους «cool providers» και να δίνουν τη μουσική μόνοι τους, φτιάχνοντας τους δικούς τους κανόνες. Μόνο οι γενναίοι δεν θα πέσουν με τα μούτρα στα θέλγητρα του "μουσικού" δολαρίου».

Τον ίδιο καιρό με το Persistent Repetition Of Phrases ο Caretaker κυκλοφόρησε στο site εταιρείας του τη ζωντανά ηχογραφημένη performance του το Μάιο στο Λονδίνο με τίτλο «Memories From The Museum Of Garden History», που είναι γεμάτη φωνές απ' τα ‘30s και ‘40s και είναι εξαιρετική. Όλες οι ηχογραφήσεις του υπάρχουν στο site της V/VM για δωρεάν download.http://www.brainwashed.com/vvm/micro/caretaker/index_releases.html 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
«Ο Χελμός δεν είναι απλά ένα μουσικό φεστιβάλ και αυτό θα το βλέπετε κάθε χρόνο»

Μουσική / «Θα τρέχει ο κόσμος στο βουνό και στο κρύο για φεστιβάλ;» Κι όμως, έτρεξε

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Helmos Mountain Festival, Αλέξης Άγριος, εξηγεί πώς γεννήθηκε η ιδέα για το φεστιβάλ, τι συνέβαλε στην επιτυχία του, ποια φιλόδοξα projects ετοιμάζονται για φέτος και πώς, πέρα από μουσικό γεγονός, έδωσε ώθηση στον τουρισμό της περιοχής.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Καλά, πάλι για τη ραπ θα λέμε;

Guest Editors / «Γιατί απαιτούμε από τη ραπ να είναι κάτι άλλο από αυτό που όντως είναι;»

Το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινού που ήρθε σε επαφή με τη ραπ τα τελευταία χρόνια ξαφνικά ανακάλυψε, ομολογουμένως με άσχημο τρόπο, τι ήταν αυτό που προηγουμένως εκθείαζε ως ποίηση του περιθωρίου.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ