Moby: «Έβαλα μια πλαστική σακούλα στο κεφάλι μου, την έσφιξα με τη ζώνη μου και έκλεισα τα μάτια επιζητώντας το τέλος»

Moby: «Έβαλα μια πλαστική σακούλα στο κεφάλι μου, την έσφιξα με τη ζώνη μου και έκλεισα τα μάτια επιζητώντας το τέλος» Facebook Twitter
O Moby σήμερα
0

Τον Οκτώβριο του 2008, ο Ρίτσαρντ Μέλβιλ, γνωστός ως Moby, έβαλε μια πλαστική σακούλα στο κεφάλι του, την έσφιξε με μια ζώνη και έκλεισε τα μάτια του. Για χρόνια σκεφτόταν τον θάνατο ως λύτρωση, ξυπνώντας κάθε μέρα απογοητευμένος που δεν έχει πεθάνει στον ύπνο του και ζηλεύοντας τον ηθοποιό Χιθ Λέτζερ του οποίου η ζωή είχε τελειώσει με ακριβώς αυτόν τον τρόπο εκείνη τη χρονιά.

Το πρωινό εκείνο όμως, περιφερόμενος ασκόπως και με δάκρυα στα μάτια στο διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη, αποφάσισε να πραγματοποιήσει το απονενοημένο διάβημα. «Κατά ένα περίεργο τρόπο, φαινόταν ο πιο πρακτικός τρόπος δράσης» λέει σήμερα ο Moby μιλώντας στο περιοδικό Men's Health. «Ήμουν ολομόναχος και καταθλιπτικός και άρρωστος και μεθυσμένος και high πολύ καιρό. Και τίποτα δεν φαινόταν να καλυτερεύει».

Σήμερα, μετά από δέκα χρόνια νηφαλιότητας, πιστεύει ότι είναι σημαντικό να μοιραστεί τη «σκοτεινή πλευρά» του. Αυτή την εβδομάδα κυκλοφορεί το βιβλίο των απομνημονευμάτων του με τίτλο "Then It Fell Apart", ένα χρονικό της ανόδου του στη φήμη και στη δόξα και της καθόδου του στον εθισμό και στην «ακολασία».

Moby: «Έβαλα μια πλαστική σακούλα στο κεφάλι μου, την έσφιξα με τη ζώνη μου και έκλεισα τα μάτια επιζητώντας το τέλος» Facebook Twitter
Ο Moby στο πάρτι για τα γενέθλιά του το 2007

Ο τίτλος του βιβλίου προέρχεται από τους στίχους του τραγουδιού του "Extreme Ways" από το 2002, οι οποίοι περικλείουν συνοπτικά το σκοτάδι και τη θολούρα της βυθισμένης στις ουσίες ζωή του από τα τέλη των '90s ως και τη λήξη περίπου της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Τα χρόνια της μεγάλης φήμης δηλαδή – μια δεκαετία κατά την οποία δεν κοιμήθηκε ποτέ πριν από την αυγή, μια ατέλειωτη νύχτα όπου επιζητούσε διαρκώς τη «λήθη». Όπως λέει χαρακτηριστικά, ήλπιζε ότι αν πιει αρκετά ή αν σνιφάρει οτιδήποτε έβρισκε μπροστά του, θα ερχόταν κάποια στιγμή ένας ύπνος από τον οποίο δεν θα ξυπνούσε ποτέ.

Η φήμη για τον Moby είχε εξελιχθεί σταδιακά σε ένα τρομακτικό φάσμα. Η φήμη ήταν ένα μια τεράστια διαφημιστική πινακίδα του Calvin Klein με τον ίδιο ως μοντέλο στην οδό Houston της Νέας Υόρκης. Ήταν η Νάταλι Πόρτμαν και η Madonna να χορεύουν πλάι στη σκηνή την ώρα που έδινε ο ίδιος συναυλία. Ήταν ο Ράσελ Κρόου να του φωνάζει και να τον πιάνει από το λαιμό σε μια τουαλέτα στην Αυστραλία. Ήταν επίσης μπόλικο σεξ, ecstasy και βότκα και στη συνέχεια, όταν η φήμη είχε αρχίσει να φθίνει, μπόλικη κόκα, meth και ό,τι άλλο ναρκωτικό βρισκόταν εύκαιρο.

Moby: «Έβαλα μια πλαστική σακούλα στο κεφάλι μου, την έσφιξα με τη ζώνη μου και έκλεισα τα μάτια επιζητώντας το τέλος» Facebook Twitter
Η διαφημστική πινακίδα Calvin Klein με τον Moby στη συμβολή των οδών Broadway και Houston, Νέα Υόρκη, 1999

Τελικά εκείνη τη μέρα του Οκτωβρίου του 2008, ο Moby δεν κατάφερε να μην ξυπνήσει. Η πλαστική σακούλα βρέθηκε σκισμένη στο πάτωμα. Την είχε σχίσει ο ίδιος, χωρίς να έχει συναίσθηση, κάποια στιγμή μεταξύ ξύπνιου και λήθης. Μια εβδομάδα μετά κατευθύνθηκε στο πλησιέστερο κέντρο Ανώνυμων Αλκοολικών.

Η πορεία προς τη νηφαλιότητα δεν ήταν απλή, όπως λέει σήμερα. Έπρεπε να διαχειριστεί τις βαθιές συναισθηματικές δυσλειτουργίες που έκαναν τόσο παντοδύναμη την έλξη του αλκοόλ και των ναρκωτικών. Είχε ήδη κάνει κάποια βήματα ψυχοθεραπείας στις αρχές του 21ου αιώνα που τον βοήθησαν να προσδιορίσει συγκεκριμένα παιδικά τραύματα ως αιτίες του πανικού του και της εξάρτησής του από τις ουσίες.

Αργότερα, στράφηκε στη γνωστική συμπεριφοριστική θεραπεία (cognitive behavioral therapy ή CBT): «Θυμάμαι στα πρώτα στάδια αυτής της διαδικασίας, μου παρουσιαζόταν η εικόνα ενός διαδρόμου στο τέλος του οποίου πρόβαλλε η σκιά ενός πανύψηλου, τρομακτικού τέρατος». Αυτή η εικόνα εν τέλει λειτούργησε ευεργετικά και συμβολικά για την θεραπεία του. Βαδίζοντας σταδιακά προς τη σκιά, υποχρέωνε τον εαυτό του να δεσμευτεί στις ρομαντικές του σχέσεις, να έρθει πιο κοντά σε άλλους ανθρώπους, να αντιμετωπίσει τον πανικό του.

Δηλώνει πάντως ότι δεν θα άλλαζε τίποτα, ούτε και πιστεύει ότι τα πάντα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Αυτό που πιστεύει με βεβαιότητα είναι ότι μόνο από την αποτυχία μαθαίνει κανείς. 'Επρεπε να φτάσει στο σημείο να λιώσει μέχρι απελπισίας και να βάλει μια σακούλα στο κεφάλι του για να παραδεχτεί στον εαυτό του ότι χρειαζόταν βοήθεια.

Με στοιχεία από το Men's Health

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Ζιώγαλας

Μουσική / Νίκος Ζιώγαλας: «Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα τα φέρει η ζωή, να είσαι ευγενικός, να παλεύεις για την καλοσύνη»

Aπό πολύ νωρίς, η μουσική τον χτύπησε στο δόξα πατρί, μπήκε σε αυτό το τριπ και δεν βγήκε ποτέ. «Σαν star του σινεμά», «Πάρε με απόψε πάρε με», «Βασιλική», «Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα», «Πέρασε η μπόρα» και για πολλά ακόμα τραγούδια ευθύνεται ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός που σήμερα αφηγείται τη ζωή του στη LifO
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαντόνα: «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω ακριβώς τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Χρόνια Πολλά Μαντόνα! / «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Pop icon, μίλησε για το woman empowerment πριν υπάρξει καν ο όρος, gay icon, fashion icon, η απόλυτη σταρ, η πιο πετυχημένη γυναίκα μουσικός όλων των εποχών, όπως και να τη χαρακτηρίσει κανείς, είναι μία και μοναδική και ήρθε για να αλλάξει τα πάντα.
M. HULOT
«Love to love you baby»: Αυτό είναι το τραγούδι που γέννησε τη Disco

Μουσική / «Love to love you baby»: Το τραγούδι των 23 οργασμών που γέννησε τη Disco

Με 23 οργασμούς και τη βοήθεια του μάγου Τζόρτζιο Μορόντερ, η Ντόνα Σάμερ, μισό αιώνα πριν, εγκαινίασε επίσημα, με το επικό και ατελείωτα ερωτικό «Love to love you baby», την ντίσκο μουσική, ένα είδος που πολεμήθηκε λυσσαλέα λίγα χρόνια μετά την επέλασή του και κρατάει γερά μέχρι σήμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
 Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Μουσική / Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Παρά την ακύρωση της πρώτης βραδιάς λόγω έντονης κακοκαιρίας, το 12ο Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας επέστρεψε δυναμικά, με τριήμερο ζωντανών εμφανίσεων, γεμάτο ενέργεια, συγκίνηση και αυθεντικές στιγμές κάτω από τα δέντρα του Αλωνιού.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Deadly Festivals

Μουσική / 9 φορές που το πάρτι μετατράπηκε σε εφιάλτη

Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ για να περάσουμε καλά - δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν πως η ασφάλεια των συμμετεχόντων δεν μπορεί να είναι μια τεχνική υποσημείωση αλλά το θεμέλιο κάθε πολιτιστικής συγκέντρωσης.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ