Το Centrale αλλάζει σεφ και γίνεται (πολύ) καλύτερο

Το Centrale αλλάζει σεφ και γίνεται (πολύ) καλύτερο Facebook Twitter
Ο γύρος κοτόπουλο είναι ένα πληθωρικό πιάτο. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Το Centrale στην καρδιά της πόλης έχει ιστορία είκοσι χρόνων. Ήταν το πρώτο μαγαζί στην οδό Ευαγγελιστρίας, ανάμεσα στα εμπορικά καταστήματα της εποχής που σέρβιρε καφέ, γλυκά και αναψυκτικά. Τα χρόνια κύλησαν και σήμερα στόχο έχει να γίνει ο πρεσβευτής της ελληνικής κουζίνας στους ξένους επισκέπτες. Όλα τα φαγητά είναι της ώρας και τα ετοιμάζει μια ομάδα επτά μαγείρων, ενώ την επιμέλεια του μενού έχει αναλάβει ο Γρηγόρης Τσακίρης, γνωστός για το πάθος του με τη μαγειρική. Μου άρεσαν οι σερβιτόροι με τα λευκά, τριζάτα πουκάμισα και τα μαύρα παπιγιόν, που, σε συνδυασμό με την απροσποίητη ευγένεια, σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές. Ξεκινάς πίνοντας έναν ωραίο καφέ φρέντο που σερβίρεται σε ισοθερμικό ποτήρι για να μη λιώνουν τα παγάκια και να μεγιστοποιείται η απόλαυση.

Το Centrale αλλάζει σεφ και γίνεται (πολύ) καλύτερο Facebook Twitter

Υπάρχει προσοχή στη λεπτομέρεια. Θα το ανακαλύψεις και στη χειροποίητη τυρόπιτα (€2,60) με σφολιάτα ζυμωμένη στο χέρι και γέμιση από φέτα, ανθότυρο και ξινομυζήθρα – ισορροπία στη γεύση που κάνει την τυρόπιτα πετυχημένη. Τα ποιοτικά υλικά φιγουράρουν και σε μια πληθωρική σαλάτα ελληνική (€6,90) με ντομάτες, ρόκα, μαρούλι, πράσινη πιπεριά, ξινομυζήθρα Κρήτης πάνω σε αφράτα παξιμάδια, ραντισμένα με νοστιμότατη μαγειρεμένη σαλτσούλα. Είναι η καλοδεχούμενη έκπληξη που ανακαλύπτεις στο πιάτο. Ο γύρος κοτόπουλο (€8,40) είναι ένα πληθωρικό πιάτο. Φτιάχνεται από φιλέτο κοτόπουλο που μαρινάρεται σε κονιάκ και αρωματικά πριν μπει στην πυρά. Σερβίρεται ψιλοκομμένος, πάνω σε ψητή πίτα, περασμένη με φρέσκο βούτυρο που μοσχοβολάει και συνοδεύεται με ψητή ντομάτα, κρεμμύδι και κοκκινοπίπερο. Μεγάλο σουξέ έχει ο μερακλίδικα φτιαγμένος μουσακάς (€8,90) –αδιαμφισβήτητος βασιλιάς–, που η νοστιμιά του απογειώνεται με την κεφαλογραβιέρα Αμφιλοχίας. Στην είσοδο του μαγαζιού σε υποδέχεται μια λιμπιστική βιτρίνα με φρούτα εποχής, γλυκά, γιαούρτι, κρύα σάντουιτς και μια εντυπωσιακή σαμπανιέρα με φιάλες ελληνικών κρασιών για όσους θέλουν να πιουν κρασί σε ποτήρι. Το Centrale, με τις ποιοτικές γευστικές προτάσεις και τη φιλοξενία του, γεννά την πεποίθηση ότι θα περάσεις όμορφα.

Το Centrale αλλάζει σεφ και γίνεται (πολύ) καλύτερο Facebook Twitter
Ένα μαγαζί με ιστορία είκοσι χρόνων στην καρδιά της ΑθήναςΜεγάλο σουξέ έχει ο μερακλίδικα φτιαγμένος μουσακάς... Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Το Centrale αλλάζει σεφ και γίνεται (πολύ) καλύτερο Facebook Twitter
Xειροποίητη τυρόπιτα με σφολιάτα ζυμωμένη στο χέρι... Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Το Centrale αλλάζει σεφ και γίνεται (πολύ) καλύτερο Facebook Twitter
Πληθωρική σαλάτα ελληνική... Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

☛ Centrale, Ευαγγελιστρίας 2 & Μητροπόλεως, Αθήνα, 210 3226681.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Nothing Days / Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Από την πιο αρχαία καλλιέργεια στην ιστορία μέχρι τις γκουρμέ, ακριβές εκδοχές τους, τα σαλιγκάρια κατέληξαν από βασική τροφή να γίνουν υποτιμημένη και σπάνια, και η αφορμή για τοξικά σχόλια στα social media.
M. HULOT
Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ