O JSTAR κάνει μια βουτιά στο παρελθόν του, λίγο πριν εμφανιστεί στην Αθήνα

O JSTAR κάνει μια βουτιά στο παρελθόν του, λίγο πριν εμφανιστεί στην Αθήνα Facebook Twitter
Μου αρέσει το πραγματικό feedback, καλό και κακό, για να γίνουν οι επόμενοι δίσκοι καλύτεροι. Δεν υπάρχει ουσία στο να θυμώνεις...Στη φωτογραφία ο Jstar πριν δέκα χρόνια.
0

Η πρώτη φορά που άκουσα ένα κομμάτι που μου προκάλεσε ανατριχίλες

Το πιθανότερο πολύ νέος, στα 13, όταν με συνεπήρε το άλμπουμ Led Zeppelin II. Αν και είχα ήδη αγοράσει το One Love του Bob Marley και το Cherry Oh Baby (UB40) σε επτάιντσο, όταν ήμουν 11.

Το πρώτο πόστερ μπάντας που είχα στο δωμάτιο μου

Τα πόστερ που είχα στο δωμάτιο, όταν ήμουν έφηβος ήταν του Jimi Hendrix, ένα σχέδιο του RasDaniel Heartman σχεδιασμένο από ένα ράσταφαρι αγόρι που ονομαζόταν "Prince Emanuel", ένα πόστερ από το φιλμ Raiders of the lost Ark.

O JSTAR κάνει μια βουτιά στο παρελθόν του, λίγο πριν εμφανιστεί στην Αθήνα Facebook Twitter

Η πρώτη μου ανάμνηση από τα 80's

Τι θα έλεγες για τα 70s; Χαχαχα...

Θυμάμαι πολλά από τα 80s- λαμπερές πράσινες/κίτρινες/ροζ κάλτσες, άσχημα μαλλιά με τζελ, ο Πρίγκιπας Charles να παντρεύεται την Lady Di, το κάπνισμα στον υπόγειο του Λονδίνου και τα λεωφορεία, να μην πληρώνω εισιτήριο στο λεωφορείο.

O JSTAR κάνει μια βουτιά στο παρελθόν του, λίγο πριν εμφανιστεί στην Αθήνα Facebook Twitter
Rockers στον υπόγειο του Λονδίνου την δεκαετία του ογδόνταφωτογραφία:Bob Mazzer

Η πρώτη φορά που αισθάνθηκα περήφανος για την μουσική μου

Δεν θα έλεγα περήφανος, όσο έκπληκτος, όταν άκουσα το "No Diggity" σε έναν ρέγκε πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό του Δυτικού Λονδίνου. Και όταν άκουσα τον David Rodigan να παίζει το Liar, Liar, του το είχα στείλει για να μου πει την γνώμη του, όταν παίξαμε μαζί σε ένα μικρό ιδιωτικό μπαρ.

Το τελευταίο gig που αισθάνθηκα νευρικός

Σε κάθε gig είμαι λίγο, χρειάζεσαι την αδρεναλίνη. Ακόμα και όταν παίζεις drum & bass μετά τους Prodigy στο Exit Festival μπροστά σε 10.000 άτομα τον Ιούλιο της περασμένης χρονιάς...

O JSTAR κάνει μια βουτιά στο παρελθόν του, λίγο πριν εμφανιστεί στην Αθήνα Facebook Twitter

Το πρώτο μου gig/dj set

Με τον φίλο μου Candy Stone στη "Monkey Puzzle" παμπ στο Paddington το 1990, παίξαμε funk, rave, new Jack swing και dancehall Bel Biv Devoe. Αρκετά μιξαρισμένα! Για δυο χρόνια έπαιζα στο "Euphoria 2", μια ρέιβ αποθήκη στην ύπαιθρο, τεράστια μόνιτορς, ένα τεράστιο Citronic mixer και το μιξάρισμα μου προερχόταν από τον Pete Tong (άρα όχι πολύ καλό).

Η τελευταία φορά που άκουσα ένα σχόλιο για τη μουσική μου που με έκανε να θυμώσω

Όταν κάποιος διαβάζει της βλακείες που γράφονται στον Τύπο και τις επαναλαμβάνει, χωρίς να ακούει ή να δίνει μια αληθινή γνώμη, μου αρέσει το πραγματικό feedback, καλό και κακό, για να γίνουν οι επόμενοι δίσκοι καλύτεροι. Δεν υπάρχει ουσία στο να θυμώνεις…

Η τελευταία φορά που είδα ένα live ως θεατής και με εντυπωσίασε

Ernest Ranglin και Cheikh Lô, οι μουσικοί από την Σενεγάλη έπαιζαν μαζί στο Glastonbury Festival την περασμένη χρονιά. Υπήρχε αρκετή χαρά εκείνη την ημέρα, και ένα ουράνιο τόξο.

Ο τελευταίος δίσκος που δεν μπορώ να σταματήσω να ακούω

Don Drummond – Don Drummond Special- το εκρηκτικό Ska track που σε βάζει σε trance!

 

Ένα συλλεκτικό αντικείμενο σχετικό με τη μουσική για το οποίο είμαι περήφανος

Το Fender Rhodes Stage 77 Electric Piano, κατασκευασμένο το 1977, το οποίο βρισκόταν στα BBC Maida Vale Studios για πολλά χρόνια. Μου αρέσει να φαντάζομαι πολλούς διάσημους ανθρώπους που θα μπορούσαν να έχουν παίξει σε  αυτό- Alicia Keys, Herbie Hancock, Chick Corea- όμως δεν έχω απόδειξη για αυτό!

Αυτός ο δίσκος από την εφηβεία μου διαμόρφωσε τις μουσικές μου προτιμήσεις

Είναι αδύνατο να αναφερθώ σε έναν, όμως, είμαι ευγνώμων στα second hand καταστήματα και στα "Jumble Sales", όπου η μητέρα μου μας έπαιρνε μαζί (δεν είχαμε πολλά λεφτά), για να ψωνίσουμε πολλά από τα ρούχα μας. Εκεί είχε πολλά περίεργα αντικείμενα για να παίξουμε και φυσικά δίσκους.

O JSTAR κάνει μια βουτιά στο παρελθόν του, λίγο πριν εμφανιστεί στην Αθήνα Facebook Twitter
Είμαι ευγνώμων στα second hand καταστήματα και στα «Jumble Sales» όπου η μητέρα μου μας έπαιρνε μαζί όπου παίρναμε πολλά από τα ρούχα μας, περίεργα αντικείμενα για να παίξουμε και φυσικά δίσκους.

Όταν ακούω αυτό το κομμάτι μου έρχονται δάκρυα στα μάτια

Το "Ombra Fai Mu" του Handel - είναι ένα θαυμάσιο κινηματογραφικό κομμάτι.

Ακούγοντας "The Funk brothers" -(η μπάντα πίσω από όλα τα tracks της Motown- υπάρχει ένα υπέροχο φιλμ το "Standing in the Shadows of Motown") έπαιξε στο Royal Festival Hall το 2004.

«Υπήρχαν 13 από εμάς όταν ξεκινήσαμε», ο Ashford είπε στους ακροατές. «Απομείναμε μόνο έξι»... και προχώρησε να παίξει αυτό το θαυμάσιο ήχο, καθώς ο Montell Jordan έβγαινε και τραγουδούσε "Reach Out I'll be there".

 

Αυτό το κομμάτι θέλω να παίζει την ημέρα της κηδείας μου

Αυτό θα αφήσω κάποιος άλλος να το αποφασίσει!

 

Info:

O Βρετανός dj και παραγωγός JSTAR είναι καλεσμένος του πρώτου Back A Yard party που θα γίνει την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου στο υπόγειο του LAB (Loukoumi Arts Basement) στο Μοναστηράκι. Μαζί του θα εμφανιστούν οι Blend Mishkin, Anna mystic, Bass Delight και Big Shine μέλος των SKG’s Dub Alliance. Περισσότερα για το event εδώ. Μπορείτε να ακούσετε το Stand to Order του JSTAR στο bandcamp. To Stand to Order θα κυκλοφορήσει στις 11 Φεβρουαρίου

 

 

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

KET: «Το γεγονός ότι έχουμε καταφέρει να υπάρχουμε τόσα χρόνια είναι ένα μικρό θαύμα»

Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων / KET: «Καταφέραμε να υπάρχουμε τόσα χρόνια, κι αυτό είναι ένα μικρό θαύμα»

Μια μεγάλη συζήτηση για την ιστορία του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων, ενός από τους βασικούς πυρήνες της πειραματικής και ανεξάρτητης μουσικής σκηνής της πόλης και όχι μόνο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ