Ο ιπτάμενος σεφ!

Ο ιπτάμενος σεφ! Facebook Twitter
0
Ο ιπτάμενος σεφ! Facebook Twitter
Φωτό:Johannes Marburg / www.johannesmarburg.com/

Τον συνάντησα τον Αύγουστο στο εστιατόριο του ξενοδοχείου “Ελιές” στη Καρδαμύλη της Μάνης. Μετά το πρώτο γεύμα, η παρέα αποφάσισε να τρώει εκεί κάθε βράδυ μέχρι να φύγουμε, μερικοί απο εμάς τό ίδιο ακριβώς πιάτο. 

Τον ξαναβρήκα στο καφέ Qahwa στο Αιγάλεω να ξεροψήνει πολύχρωμα λουκούμια (παγωμένα μπαλάκια από λουκούμια, παναρισμένα με ζάχαρη) πάνω από ένα γκαζάκι . 

Οταν του τηλεφώνησα ένα πρωί ήταν σε ένα τροχόσπιτο σε μιά παραλία και δεν είχε πιεί ακόμα καφέ. 

Οταν είχε πιεί καφέ ήταν ήδη σε σαλέ στην Ελβετία για μαγειρέματα και διακοπές και την άλλη βδομάδα , ναί, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε μέσω Skype γιατί θα ήταν στο Μπαλί για δουλειά και διακοπές. Ο Κώστας Παπαχαραλάμπους κάπως γίνεται και τα συνδυάζει πάντα αυτά τα δυό, διακοπές και δουλειά. Οχι μόνο μαγειρέματα λοιπόν: μπορεί να βοηθάει τη  μητέρα του Αύρα Πανουσοπούλου (yiam.gr ) να στήσει το καινούργιο εργαστήρι της στην Αγιά της Λάρισσας φτιάχνοντας χαρμάνι μπετόν, ας πούμε… 

Το αγαπημένο του υλικό είναι το κοντινότερο στη κουζίνα όπου βρίσκεται κάθε φορά και θεωρεί τη χωριάτικη σαλάτα με τηγανιτά καλαμαράκια σαν ένα αντιπροσωπευτικό ελληνικό πιάτο. 

Από τους έλληνες σεφ εκτιμά τον Πέσκια,  τον Δαμαλά , την Φάκλαρη και το δίδυμο Μανουσόπουλος-Κυπριανίδης και αν ποτέ άνοιγε εστιατόριο θα προτιμούσε τη γειτονιά της παλιάς Αθήνας ή αλλιώς κάποιο απομονωμένο παραλιακό χωριό.

Για τον Κώστα Παπαχαραλάμπους το πιό σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι η ζωή η ίδια και η πιό όμορφη γυναίκα του κόσμου είναι η πρώτη του νταντά, η πανέμορφη Σοφία (“μέχρι νεοτέρας..χαα”). 

Αν δεν ήταν σεφ θα ήθελε να είναι μπασίστας, φωτογράφος, μουσικός, αρχαιολόγος, φιλόσοφος κι αστρονόμος  και τη πρώτη μαγειρική δημιουργία του τη σέρβιρε στην οικογένειά του , σε ηλικία δέκα ετών , όταν γύρισε σπίτι από το σχολείο και οι γονείς του ήταν ακόμη στο χωράφι.

Είναι 26 χρονών, ονειρεύεται να μαγειρέψει κάποτε το "Ιδανικό Δείπνο" (όπως το ονομάζει) για τον “Δειπνοσοφιστή”  Ζουράρη (το οποίο σχεδιάζει και αλλάζει εδώ και δύο χρόνια στο μυαλό του) και δεν υπάρχει περίπτωση να δουλέψει σε εστιατόριο που δεν έχει σχεδιάσει εκείνος το μενού. 

Δεν έχει αποφοιτήσει από σχολή μαγειρικής. Ξεκίνησε να μαγειρεύει στο  εστιατόριο “48” (με σεφ τον Χριστόφορο Πέσκια) στα δεκαεπτά του και από τότε έχει μαγειρέψει με τον Andoni Luis Anduriz (καλύτερος σεφ για το 2012), για τον Joel Robuchon (σεφ του 20ου αιώνα) και τον Arzak. Ο  τρελάρας σεφ Gabriel Vidolin από τη Βραζιλία του στέλνει συχνά sms ρωτώντας τον πότε θα ανοίξει επιτέλους το δικό του εστιατόριο για να μαγειρέψουν επιτέλους μαζί. 

Είναι εγγονός του σκηνοθέτη Γιώργου Πανουσόπουλου και πιστεύει ότι τον έχει επηρεάσει περισσότερο από κάθε άλλον στον τρόπο σκέψης και ζωής. 

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ