Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών

Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών Facebook Twitter
0

Μια μεγάλη έκθεση ξεκινάει στο Musée d'Orsay, στο Παρίσι, στις 22 Μαρτίου και έρχεται να μας γνωρίσει καλύτερα έναν ιδιαίτερο καλλιτέχνη –τον Ανρί Ρουσώ. Με τίτλο «Ο τελώνης Ρουσώ. Αρχαϊκή Ειλικρίνεια» η έκθεση έρχεται να ασχοληθεί με μια μοναδική μορφή στην ιστορία της ευρωπαϊκής τέχνης, που ήταν ωστόσο σε επαφή με την εποχή της. Η έκθεση συγκρίνει την ζωγραφική του με αρκετές από τις πηγές της έμπνευσής του, οι οποίες περιελάμβαναν τόσο την ακαδημαϊκή ζωγραφική και τη νέα ζωγραφική, καθώς και με τους καλλιτέχνες της Πρωτοπορίας που ενθρόνισαν  ως  πατέρα της νεωτερικότητας τον τελώνη Ρουσώ.


Ο Αρχαϊσμός είναι το νήμα που συνδέει τα έργα αυτής της έκθεσης που παρουσιάστηκε αρχικά στο Παλάτι των Δόγηδων στη Βενετία το 2015 και ετοιμάζεται να ταξιδέψει στο Παρίσι. Απέχοντας από το να είναι ένας ακόμα εορτασμός του ναΐφ στυλ του Ρουσώ, η έκθεση θέλει να δείξει πόσο πολύ το έργο του ανήκει σε ένα κίνημα της δυτικής τέχνης το οποίο, στην Αμερική και την Ευρώπη, από τον 16ο αιώνα μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου, υϊοθέτησε ένα στυλιστικό μοντέλο που ήταν αρχαϊκό, με το να θέτει -συνειδητά ή όχι- μία «αντικλασική» ζωγραφική απέναντι στην «επίσημη» ζωγραφική των διαφόρων εποχών. Έργα των Γκωγκέν, Σερά, Ντελωναί, Καντίσκι, Ριβέρα, Μαξ Ερνστ και Πικάσο, μαζί με αυτά λιγότερο γνωστών καλλιτεχνών, θα ζωντανέψουν τον πλούτο των διασυνδέσεων γύρω από τον Ρουσώ, τον καταλύτη που στράφηκε προς έναν πρωτότυπο τρόπο διερεύνησης της νεωτερικότητας.

Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών Facebook Twitter
Henri Rousseau, dit Le Douanier Rousseau (1844-1910)n,. Portrait de Frumence Biche en civil, 1892n,. Nice, Musée International d’Art Naïf Anatole Jakovsky, N.Man.002.P0720 © Musée International d’Art Naïf Anatole Jakovsky, Nice
Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών Facebook Twitter
Louis Anquetin (1861-1932) Henry Samary, vers 1890 Paris, musée d’Orsay © Musée d'Orsay, Dist. RMN-Grand Palais / Patrice Schmidt

 Ήταν αυτοδίδακτος και σύμφωνα με μαρτυρίες εντελώς άσχετος με τα δεδομένα προοπτικής συνθέσεων κι άλλα τεχνικά στοιχεία. Η τεχνοτροπία του θύμιζε αυτήν μικρού παιδιού, η ειλικρίνειά της ήταν όμως αυτή που τον έκανε ξεχωριστό. Οι κριτικοί τον υποδέχτηκαν με μεγάλες δόσεις ειρωνείας –είναι μάλιστα χαρακτηριστική η φράση ενός από αυτούς: «τα έργα του δεν τα κάνει με τα χέρια, μα με τα πόδια και με κλειστά μάτια!».

Ο Ρουσώ γεννήθηκε το 1844 στο Λαβάλ της ΒΔ Γαλλίας, από πατέρα γανωματή, ενώ η μητέρα του ήταν εγγονή αξιωματούχου του στρατού του Μ. Ναπολέοντα. Ήταν μόλις 15 ετών όταν η οικογένειά του πτώχευσε, ενώ το 1864 περνά έναν ολόκληρο μήνα στη φυλακή, κατηγορούμενος πως έκλεψε χρήματα και γραμματόσημα. Στη συνέχεια κατατάσσεται στο πεζικό και ισχυρίζεται ότι είχε προσφέρει υπηρεσίες και στο Μεξικό,  ιστορία που μάλλον είναι προϊόν της φαντασίας του. Το παρωνύμιό του Τελωνειακός το χρωστά  στην εργασία του στο τελωνειακό γραφείο του Παρισιού (1871-93), αν και στην πραγματικότητα δεν ανήλθε ποτέ στο αξίωμα του τελωνειακού. Η αγάπη του για την τέχνη φάνηκε από την αρχή –υπήρξε καλός ερασιτέχνης βιολιστής και μάλιστα πήρε δίπλωμα από τη Γαλλική Μουσική Ακαδημία για ένα βαλς που συνέθεσε ονόματι Clémence. Έγραψε επίσης και θεατρικά έργα, όπως το: «Επίσκεψη στην Παγκόσμια Έκθεση του 1889» και την  «Εκδίκηση Ρωσίδας Ορφανής». Σε ηλικία περίπου 35 ετών ξεκινά να ζωγραφίζει και το 1886 εκθέτει γεμάτος αυτοπεποίθηση τέσσερα έργα του στο περίφημο Salon des Indépendants, την παριζιάνικη αίθουσα που λειτουργούσε ως αντίποδας του επίσημου Salon. Καταφέρνει, μάλιστα, να πάρει επίσημη άδεια αντιγραφέα έργων από το Λούβρο.

Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών Facebook Twitter
Henri Rousseau, dit Le Douanier Rousseau (1844-1910)n,. La charmeuse de serpents, 1907n,. Paris, musée d’Orsay © RMN-Grand Palais (musée d'Orsay) / Hervé Lewandowski

Ήταν αυτοδίδακτος και σύμφωνα με μαρτυρίες εντελώς άσχετος με τα δεδομένα προοπτικής συνθέσεων κι άλλα τεχνικά στοιχεία. Η τεχνοτροπία του θύμιζε αυτήν μικρού παιδιού, η ειλικρίνειά της ήταν όμως αυτή που τον έκανε ξεχωριστό. Οι κριτικοί τον υποδέχτηκαν με μεγάλες δόσεις ειρωνείας –είναι μάλιστα χαρακτηριστική η φράση ενός από αυτούς: «τα έργα του δεν τα κάνει με τα χέρια, μα με τα πόδια και με κλειστά μάτια!». Αφελής και ευκολόπιστος, φαινόταν να πιστεύει τις περιπαικτικές κολακείες που του επιφύλασσαν και συνέχισε να ζωγραφίζει, χωρίς να πτοείται, παίρνοντας πρόωρη συνταξιοδότηση, ώστε να ασχοληθεί με τη ζωγραφική απερίσπαστος. Την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα βρίσκει το αγαπημένο του θέμα, τη Ζούγκλα, και αρχίζει να περνάει ατελείωτες ώρες στον Βοτανικό Κήπο, μελετώντας βαλσαμωμένα ζώα και τροπικά φυτά. Μαζί με τον Ζωολογικό Κήπο και τα εικονογραφημένα βιβλία ήταν η πηγή της έμπνευσής του, παρόλο που ισχυριζόταν ότι τις σκηνές τις εμπνεύστηκε από την ανύπαρκτη θητεία του στο Μεξικό. Η αρχέγονη ενέργεια που ανέδιναν τα έργα του τον ανησυχούσε και τον έκανε να ανοίγει τα παράθυρα του ατελιέ για να την αφήσει να βγει, όπως χαρακτηριστικά έλεγε.

Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών Facebook Twitter
Henri Rousseau, dit Le Douanier Rousseau (1844-1910) La Carriole du Père Junier, 1908 Paris, musée de l’Orangerie © RMN-Grand Palais (musée de l’Orangerie) / Franck Raux

Έχοντας ήδη ζωγραφίσει μερικά από τα καλύτερα έργα του, ο Ρουσώ παρέμενε στην αφάνεια, μέχρι την στιγμή που τον ανακάλυψε τυχαία ο Πικάσο, βλέποντας έναν πίνακά του σε κάποιο παλιατζίδικο. Ο καταστηματάρχης του τον πούλησε φθηνά, προτρέποντάς τον να τον χρησιμοποιήσει ως καμβά για ένα δικό του έργο! Ο Πικάσο αναζήτησε τον Ρουσώ και μαζί με την παρέα του τον επισκέφθηκαν στο ατελιέ του, όπου τους ενθουσίασε ο πρωτογονισμός του και η παντελής απουσία ακαδημαϊκών επιρροών και συμβάσεων, παρόλο που το όνειρο του Τελωνειακού ήταν να ζωγραφίζει με τον ακαδημαϊκό τρόπο και πίστευε ότι το είχε καταφέρει. Ο Ντελωναί, μάλιστα, συστήνει το 1907 τον ζωγράφο στη μητέρα του, η οποία αυθόρμητα του έδωσε την πρώτη και μοναδική παραγγελία που πήρε ποτέ, με αποτέλεσμα να ζωγραφίσει την «Γητεύτρα των φιδιών». Το μυστηριακό, ονειρικό πορτρέτο της γυναίκας που γητεύει φίδια με τη μουσική της συμπεριλαμβάνεται στα έργα που θα δει στην έκθεση ο επισκέπτης.

Ο Ρουσώ συνέχισε την καλλιτεχνική του πορεία απολαμβάνοντας τη συναναστροφή με τους καινούριους του φίλους και χωρίς να διστάζει να ασκήσει κριτική στη μοντέρνα τέχνη, λέγοντας πως την έβρισκε ακατανόητη. Ο ίδιος, καταφέρνει να προαπεικονίσει τη φαντασία των υπερρεαλιστών, με τη φρέσκια και αφελή ματιά του στον κόσμο. Το 1908, ο Πικάσο οργάνωσε  στο ατελιέ του ένα φαγοπότι προς τιμή του Ρουσώ και μαζί με τον Μονέ, τον Σεζάν, τον Ματίς και τον Μπρακ, αφού τον έβαλαν να καθίσει σε ένα αυτοσχέδιο θρόνο, τον προσκυνούσαν περιπαικτικά, παρόλο που πολλοί από αυτούς πίστευαν πως είχε πετύχει την Απόλυτη Ζωγραφική. Ο Τελωνειακός, πιστεύοντας ακράδαντα πως του αξίζουν οι τιμές που του αποδίδονται, αφού πρώτα ευχαρίστησε τον Απολιναίρ για το ποίημα που είχε γράψει προς τιμήν του, λέγεται ότι στράφηκε προς τον Πικάσο και είπε την ακατανόητη φράση: «Εμείς οι δυο είμαστε οι μεγαλύτεροι ζωγράφοι της εποχής μας: εσείς στο αιγυπτιακό ύφος κι εγώ στο μοντέρνο».

Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών Facebook Twitter
Henri Rousseau, dit Le Douanier Rousseau (1844-1910) La Guerre, vers 1894 Paris, musée d’Orsay © Musée d'Orsay, dist. RMN-Grand Palais / Patrice Schmidt
Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών Facebook Twitter
Adolphe William Bouguereau (1825-1905)Égalité devant la mort, 1848 Paris, musée d'Orsay, dation, RF 2010 7 © Musée d'Orsay, dist. RMN-Grand Palais / Patrice Schmidt

Ο Ρουσώ παρέμενε στην αφάνεια, μέχρι την στιγμή που τον ανακάλυψε τυχαία ο Πικάσο, βλέποντας έναν πίνακά του σε κάποιο παλιατζίδικο. Ο καταστηματάρχης του τον πούλησε φθηνά, προτρέποντάς τον να τον χρησιμοποιήσει ως καμβά για ένα δικό του έργο! Ο Πικάσο αναζήτησε τον Ρουσώ και μαζί με την παρέα του τον επισκέφθηκαν στο ατελιέ του, όπου τους ενθουσίασε ο πρωτογονισμός του και η παντελής απουσία ακαδημαϊκών επιρροών και συμβάσεων

Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών Facebook Twitter
Henri Rousseau, dit Le Douanier Rousseau (1844-1910)Les Pêcheurs à la ligne, 1908-1909n Paris, musée de l’Orangerie © RMN-Grand Palais (musée de l’Orangerie) / Hervé Lewandowski
Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών Facebook Twitter
Επάνω: Félix Vallotton (1865-1925) Le Toast, 1902 Paris, musée d’Orsay © Musée d'Orsay, Dist. RMN-Grand Palais / Patrice Schmidt... Αριστερά: Henri Rousseau, dit Le Douanier Rousseau (1844-1910) La Noce (Une noce à la campagne), vers 1905 Paris, musée de l’Orangerie© RMN-Grand Palais (musée de l’Orangerie) / Hervé Lewandowski

Το 1910 ο Ρουσώ τραυματίζεται στο πόδι, η σοβαρότητα του τραύματός του, όμως, δεν γίνεται αντιληπτή από τους γιατρούς στο νοσοκομείο, με αποτέλεσμα να μολυνθεί και να πεθαίνει σε ηλικία 66 ετών. Θάβεται στον τάφο ενός απόρου και ένα μήνα μετά οι φίλοι του κάνουν έρανο για να αναγείρουν μνήμα στη γενέτειρά του. Είχε μόλις εκθέσει στο Salon des Indépendants το αριστούργημά του «Όνειρο», το οποίο ανήκει στο MoMA και θα παρουσιαστεί στο Musée d'Orsay. Μια ολόγυμνη γυναίκα βρίσκεται ξαπλωμένη σε βελούδινο ανάκλιντρο, περιτριγυρισμένη από πολύχρωμα άνθη και πλούσια βλάστηση, σε μυριάδες αποχρώσεις του πράσινου, ένας ιθαγενής παίζει αυλό, ενώ δυο λιοντάρια ατενίζουν με περίεργα βλέμματα το γυμνό κορμί που παραπέμπει στην οδαλίσκη του Ingres ή του Francois Boucher. Τον πίνακα συνοδεύει μια ποιητική λεζάντα του ίδιου του ζωγράφου:

Yadwigha, falling into sweet sleep,
heard in a lovely dream
the sounds of a musette
played by a kind enchanter.
While the moon shone
on the flowers, the verdant trees,
the wild snakes lent an ear
to the instrument's gay airs.

Ο Ανρί Ρουσώ είχε κάποτε πει: «Όταν βρίσκομαι στον Βοτανικό Κήπο και παρατηρώ τα παράξενα φυτά από εξωτικούς τόπους, μου φαίνεται πως μπαίνω σ' ένα όνειρο...»

Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών Facebook Twitter
Επάνω: Paul Gauguin (1848-1903) L’Atelier de Schuffenecker, 1920n,. Paris, musée d’Orsay © Musée d'Orsay, Dist. RMN-Grand Palais / Patrice Schmidt... Δεξιά: Henri Rousseau, dit Le Douanier Rousseau (1844-1910) L’Enfant à la poupée, 1904-1905 Paris, musée de l’Orangerie © RMN-Grand Palais (musée de l’Orangerie) / Franck Raux

Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών Facebook Twitter
Henri Rousseau, dit Le Douanier Rousseau (1844-1910) Le Navire dans la tempête, vers 1899 Paris, musée de l’Orangerie © RMN-Grand Palais (musée de l’Orangerie) / Franck Raux
Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών Facebook Twitter
Henri Rousseau, dit Le Douanier Rousseau (1844-1910) La Fabrique de chaises à Alfortville, vers 1897Paris, musée de l’Orangerie © RMN-Grand Palais (musée de l’Orangerie) / Franck Raux
Ο Ανρί Ρουσώ και πώς η ειλικρίνεια της ζούγκλας του υπερνίκησε τη χλεύη των ακαδημαϊκών Facebook Twitter
Henri Rousseau, dit Le Douanier Rousseau (1844-1910) Promeneurs dans un parc, 1900-1910 Paris, musée de l’Orangerie © RMN-Grand Palais (musée de l’Orangerie) / Hervé Lewandowski

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα

Εικαστικά / Όταν η Κιμώνα ήταν μικρή έκλεβε τους μαγνήτες του παππού της, του γλύπτη Takis

Η τοσοδούλα γκαλερί Red Carpet, με το τέλειο γκράφιτι στον τοίχο, ξεχωρίζει από μακριά στην οδό Σολωμού. Κόρη της εικαστικού Λυδίας Βενιέρη και εγγονή του γλύπτη Takis, η ιδιοκτήτριά της, η Κιμώνα, φιλοξενεί 7 καλλιτέχνες σε 15 τετραγωνικά. Όταν της μιλούν για τα Eξάρχεια τα μάτια της βγάζουν καρδούλες.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Άγγελος Μεργές: Οff season παραθεριστές με χρώματα που εκπέμπουν ηλεκτρισμένη ενέργεια

Εικαστικά / Παραθεριστές ή πρόσφυγες; Οι αινιγματικές φιγούρες του Άγγελου Μεργέ

Ο 36χρονος Έλληνας ζωγράφος, με έδρα τη Ζυρίχη, εκθέτει στην γκαλερί Καλφαγιάν έργα του με διφορούμενες –έντονα χρωματισμένες και ηλεκτρισμένες– ανθρώπινες φιγούρες σε off season παραλίες, που θυμίζουν ήρωες του Αντονιόνι.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Leigh Bowery: ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Nothing Days / Leigh Bowery: Ακόρεστη όρεξη για έρωτα και υψηλή τέχνη από την καλτ φιγούρα που σημάδεψε μια εποχή

Ο εκκεντρικός καλλιτέχνης που ο Boy George είχε χαρακτηρίσει ως «μοντέρνα τέχνη με πόδια» έζησε μια περιπετειώδη ζωή με εκατοντάδες συνευρέσεις στις τουαλέτες του Λονδίνου, δημιουργώντας ταυτόχρονα τέχνη με τα μοναδικά καλτ κοστούμια του που σημάδεψαν μια γενιά σχεδιαστών και εξακολουθούν να εμπνέουν.
M. HULOT