Γραμματόσημο με τον Τζόνι Κας

Στο διαμέρισμα του εικαστικού Κωνσταντίνου Πάτσιου, που μοιάζει με βιωματικό installation, η τέχνη συναντά την επανάσταση, ο Μαρξ τη μοναρχία και μια καλόγρια από την Πάδοβα μια ροζ Mercedes.

Οι πολυδιάστατες όψεις των ξενοδοχείων εντάσσονται σε ένα κινηματογραφικό τοπίο που επιτρέπει τη συνάντηση του φανταστικού με το πραγματικό.

Ως παιδί, σχεδίαζε δρόμους στην άμμο. Αργότερα, υπερασπίστηκε την αρχιτεκτονική ως τέχνη ζωής. Με τη σύντροφο και συνεργάτιδά του Σουζάνα έζησαν μια ζωή όπου το «εγώ» έγινε «εμείς», μέχρι την απώλειά της που τον σημάδεψε βαθιά. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.

Πάνω από το εστιατόριο Proveleggios, ο πρώτος όροφος μιας παλιάς κατοικίας γίνεται το σκηνικό για μια έκθεση design εμπνευσμένη από τα τέρατα που κουβαλάμε στην καθημερινότητά μας.

Η Rose Uniacke μας ξεναγεί στο εντελώς μοναδικό σπίτι της, ένα κτίριο του αρχιτέκτονα George Morgan (1861)

Σ’ ένα σπίτι της Μάρκου Μουσούρου, κάθε Δευτέρα μυρίζει οσπριάδα, το τραπέζι στρώνεται για πολλούς, δέκα φίλοι έχουν κλειδιά και οι τοίχοι ψιθυρίζουν ιστορίες τεσσάρων γενεών.

Δυο-τρεις κουβέντες με τον διακεκριμένο Σουηδό γραφίστα και εικονογράφο, έναν από τους «υψηλούς προσκεκλημένους» του φετινού 7ου LAComicsFestival, που θα γίνει στη Λάρισα από τις 5 ως τις 7 Σεπτεμβρίου.

Με «μύτη» για την τέχνη και το design, η Αλεξάνδρα Μέγιερς έχει φτιάξει ένα διαμέρισμα που δεν υπακούει σε κανόνες, αλλά γράφει τους δικούς του, καθώς ο Λυκαβηττός μοιάζει να εισβάλλει στον χώρο.

Ο interior designer Ευάγγελος Μιχέλης με ξαναγεί σε ένα διαμέρισμα στη Βούλα που μόνο «oh la la» μπορείς να πεις μόλις ανοίξει η πόρτα.

Ιδέες που ζυμώνονταν αργά εδώ και μερικά χρόνια στον χώρο της εσωτερικής διακόσμησης ωρίμασαν και μας αποκαλύφθηκαν στις αρχές του 2025, ως οδηγός για τους χώρους στους οποίους θα κατοικήσουμε στο μέλλον.

Οι αρχιτέκτονες και σχεδιαστές Ελένη Πεταλωτή και Λεωνίδας Τραμπούκης τρέχουν ένα από τα πιο design studios της Ελλάδας. Πώς σκέφτονται και πώς σχεδιάζουν τα φημισμένα projects τους, όπως την εγκατάσταση εικαστικού φωτισμού που λατρεύουμε στην είσοδο της Πειραιώς 260;

Έργα σύγχρονων και παλιότερων καλλιτεχνών μεταμορφώνουν τους χώρους φιλοξενίας σε μικρές γκαλερί, εμπλουτίζοντας την εμπειρία των επισκεπτών τους.

To σπίτι του αρχιτέκτονα, σκηνογράφου και επιμελητή Γιάννη Αρβανίτη είναι μια ελεγεία στα ’50s, μια σπουδή στο πώς μπορείς να επέμβεις σε ένα παλιό σπίτι χωρίς να χαλάσεις την αισθητική του χθες.

Γεννήθηκε στο Χαλάνδρι, ζει στον Λυκαβηττό. Από την απόρριψη του κατεστημένου και την πίστη στη χωρική εμπειρία έως τις προκλήσεις της Αθήνας και το μέλλον των νέων δημιουργών, ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας μιλά με πάθος για την ουσία, τις ευκαιρίες και τις πληγές της σύγχρονης πόλης.

Μια αναπάντεχη πρόταση κατέληξε σε μια έκθεση στο Svenskt Tenn, τον «βασιλιά» του Σκανδιναβικού design, που τιμά τον σπουδαίο Έλληνα καλλιτέχνη. Εκεί, κάτω από την ίδια στέγη, τα έργα του συνομιλούν με αυτά του Γιόζεφ Φρανκ, υμνώντας τη χαρά της ζωής.

Οι Deplot Architects, DNE Architects, KKMK Architects, Kordas Architects και Mykonos Architects μάς συστήνουν τις γειτονιές τους.

Ένα ατμοσφαιρικό σύμπαν φιλοξενίας ανοιχτό σε όλους καταλαμβάνει την Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων στις 18-19 Οκτωβρίου.

Ένα μοντέλο, πιο συμμετοχικό, ζεστό και αληθινό, μια ιστορία που αξίζει να ειπωθεί.

Το εμφανές σκυρόδεμα και οι γκρι τόνοι επανέρχονται στον αθηναϊκό αστικό ιστό, μεταφέροντας μαζί τους ένα φορτίο αισθητικής ιστορίας, κοινωνικών μετατοπίσεων και ψηφιακής επιρροής. Από τον μπρουταλισμό στην εποχή των hashtags, πότε η χρήση του γκρι είναι ζήτημα λειτουργίας, πότε συνήθειας και πότε συνειδητής εικόνας για το τι σημαίνει σύγχρονο;

Μπορούμε να δούμε την Αθήνα ως ένα δίκτυο με «πάρκα», συνεπή όμως απέναντι στη φύση και στην ουσία της πόλης; Πολύ περισσότερο από ένα βιβλίο, το «Για το “αττικό τοπίο” σήμερα» του Δημήτρη Φιλιππίδη είναι μια πηγή έμπνευσης που μας δίνει μια άλλη οπτική για την πόλη και το πράσινό της.