Στο νέο City Bistro στη Σπυρομήλιου

Στο νέο City Bistro στη Σπυρομήλιου Facebook Twitter
0
Στο νέο City Bistro στη Σπυρομήλιου Facebook Twitter

Το City Bistro, στον ένα περίπου χρόνο που λειτουργεί στη στοά Σπυρομήλιου, έχει αφήσει το στίγμα του στο κέντρο της Αθήνας, όμως τώρα, με την ανάληψη της διαχείρισής του από την Panas Group, περνάει σε μια νέα εποχή, όχι μόνο με τη διακοσμητική και τη γαστρονομική του ανανέωση αλλά κυρίως με τη συμμετοχή του σε ένα ευρύτερο σχέδιο για την περιοχή, που περιλαμβάνει και τον ιστορικό χώρο του Zonar's.Ο επιχειρηματίας Χρύσανθος Πανάς έχει στόχο και επιθυμία να αναβιώσει αυτή την αστική γειτονιά του κέντρου με τα all day City Bistro και City Bar, αλλά και με το ιστορικό Zonar's. «Είμαι άνθρωπος του πολιτισμού και με εφαλτήριο το Zonar's, που είναι το νεότερο μνημείο της Αθήνας, και τη στοά θα ορίσουμε τη γειτονιά του κέντρου με τα θέατρα και τα επώνυμα brands. Θα διοργανώσουμε εκθέσεις, live events και θα καλέσουμε σχεδιαστές μόδας από το εξωτερικό. Η Βουκουρεστίου θα χαρακτηριστεί πολιτιστικός πεζόδρομος και θα κυριαρχεί ο ήχος της κλασικής μουσικής από τη φιλαρμονική του δήμου». Το City Bistro εκφράζει μια κλασική ομορφιά σαν αυτή των μπιστρό που μας γοητεύουν στο εξωτερικό. Είναι ευχάριστος και φιλόξενος ο χώρος του και ο κόσμος τον έχει αγκαλιάσει, όπως και οι ηθοποιοί από τα θέατρα της περιοχής, που μετά την παράσταση μπορούν να δειπνήσουν εκεί. Η αλληλεπίδραση με το θέατρο είναι σαφής και παίρνει συγκεκριμένη μορφή. «Σχεδιάζουμε να δώσουμε στους καλλιτέχνες της γειτονιάς μια κάρτα "artist" που θα παρέχει έκπτωση 20% στο φαγητό, όπως ακριβώς γίνεται και στο εξωτερικό. Παράλληλα, συνεργαζόμαστε με θεατρικούς επιχειρηματίες ώστε να υπάρχει ένα ειδικό μενού των 20 ευρώ για του θεατές που κλείνουν VIP θέση στο θέατρο» λέει ο Χρύσανθος. Αισθάνεσαι οικεία, με τη σάλα να επικοινωνεί με τον έξω χώρο με άνετα και κομψά τραπεζοκαθίσματα. Ωραίο ασπρόμαυρο νταμιέ δάπεδο, ανοιχτή κουζίνα και γοητευτική μπάρα. Την επιμέλεια του μενού έχει αναλάβει ο σεφ Νίκος Σκλήρας. «Το μενού έχει ταυτότητα γαλλικού μπιστρό, με γεύσεις κλασικές, απλές, και δίνουμε έμφαση στο brunch», λέει ο σεφ και προσθέτει, «κάθε Κυριακή προσφέρουμε brunch, μπουφέ πλούσιο, με αλμυρές και γλυκές επιλογές, με 16 ευρώ το άτομο, για να το απολαμβάνουν οι οικογένειες». Χαζεύοντας τον κατάλογο, οι προτάσεις των πιάτων είναι ελκυστικές, ενδιαφέρον όμως έχουν τα prix fix menu με 18 ή 24 ευρώ, τα theatre menu με 32 ευρώ, αλλά και το παιδικό μενού. Ο Νίκος Σκλήρας μαγειρεύει με πολλή αγάπη και γνώση του αντικειμένου του και κατέχει τον τρόπο να δίνει μια ωραία και ανάλαφρη νότα στα πιάτα του. Γευτήκαμε μια σαλάτα Νισουάζ (€16) με λεπτοκομμένες φέτες φρέσκο κιτρινόπτερο τόνο και καλοφτιαγμένη βινεγκρέτ μουστάρδας – πραγματικά απολαυστική. Ακολούθησε το ζεστό κατσικίσιο τυρί με πράσινη μικρή σαλάτα που αγκάλιαζε βινεγκρέτ από εσπεριδοειδή με μέλι (€14). Συνεχίσαμε με ένα κλασικό γαλλικό φιλέτο γλώσσας beurre meunière (€16) που ήρθε καλοφτιαγμένο και ζουμερό, περιχυμένο με βούτυρο και δίπλα ψητές πατάτες. Ραφινάτο και το crispy duck confit με τραγανή υφή και ζουμερή από μέσα σάρκα, που συνόδευε πουρές γλυκοκολοκύθας και μια κλασική γαλλική σάλτσα κόκκινου κρασιού (€24). Έξοχο πιάτο. Το entrecote steak Blanc Angus ήταν τρυφερό και συνοδευόταν με μια άψογη σος μπεαρνέζ. Το γενναιόδωρο πιάτο συνόδευαν φρέσκες πατάτες τηγανητές και buttermilk onion rings (€39). Παρακολουθώ στο διπλανό City Bar τα τραπέζια να γεμίζουν και τις παρέες να απολαμβάνουν όλο ζωντάνια τον χώρο με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι και νόστιμο τσιμπολόγημα. Ένας γοητευτικός χώρος που στους τοίχους του φιγουράρουν αντικείμενα από τις παραστάσεις των γύρω θεάτρων.

City Bistro, Στοά Σπυρομήλιου, Αθήνα, 210 3211315

«Ασκητική» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η λιτότητα των συνθέσεων που σερβίρει ο Γιώργος Γκάτσος στο νέο του εστιατόριο και wine bar «Η φάμπρικα του Ευφρόσυνου» στη Γαργαρέτα. Μια προσέγγιση που ταιριάζει τόσο με την ονομασία του εστιατορίου, αφού ο Άγιος Ευφρόσυνος θεωρείται ο προστάτης των μαγείρων, όσο και με τις σπουδές Θεολογίας στο Βελιγράδι του Γιώργου. Τώρα, πώς προέκυψε η μαγειρική; Ο ίδιος εξηγεί: «Ως φοιτητής επισκεπτόμουν το Άγιο Όρος και μου άρεσε να μαγειρεύω με τους καλόγερους στα μοναστήρια. Έμαθα να σιγομαγειρεύω και να λειτουργώ στην κουζίνα με σεβασμό στα υλικά». Όμως οι μαγειρικές του καταβολές πάνε πιο πίσω. Ο Γιώργος γεννήθηκε στη Χαλκίδα και δίπλα στον ψαρά πατέρα του μυήθηκε στη λιτότητα του καϊκιού. «Δημιουργώ μια γεύση που έχει ψυχή, βάθος και στέρεες ρίζες» μου λέει, ενώ φτιάχνει το κιμαλίδικο, ανακατεύοντας τον κιμά στο μαυροτήγανο στην ανοιχτή κουζίνα του. Η Φάμπρικα του Ευφρόσυνου είναι ένας artisanal χώρος τη διακόσμηση του οποίου ανέλαβε ο Σέρβος καλλιτέχνης Γκόρα που «έπαιξε» με σχέδια πάνω σε λαμαρίνα η οποία έντυσε την οροφή, σιδεριές και ξύλο που φιγουράρουν σε διάφορα σημεία της σάλας. Το παλιό μωσαϊκό ταιριάζει με τα μαρμάρινα τραπέζια, ενώ φοβερό στολίδι είναι οι εντυπωσιακοί μπρούντζινοι πολυέλαιοι φερμένοι από το εξοχικό σπίτι του Τίτο. Ο ιδιοκτήτης, με εμπειρία χρόνων στην εστίαση με το εστιατόριο του Νεγρεπόντε στα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης και το Proejat 72 στη Σερβία, αποφάσισε να κάνει το επόμενο βήμα του στην Αθήνα. Το μενού κινείται σε στεριά αλλά και σε θάλασσα, προτείνει και μια σειρά τυριών από την Κοζάνη, τη Ζάκυνθο και τη Χίο, αλλά πάντα υπάρχει μια έκπληξη από τη γάστρα. Ξεκινήσαμε με σαλάτα με μαύρα και κόκκινα ντοματίνια, ξινομυζήθρα, φέτα Κοζάνης και μπόλικα φύλλα μυρωδάτου δυόσμου. Είχε εμφάνιση τούρτας, αφού την αγκάλιαζε λεπτοκομμένη ροδέλα αγγουριού (€7,20). Η συνέχεια αποδείχθηκε δυνατή όταν προσγειώθηκε στο τραπέζι καβουρμάς Κομοτηνής που φτιάχνεται στο χωριό Ίμερος από μοσχάρι και ζυγούρι, σερβιρισμένος πάνω σε ντομάτα. Μια διαφορετική τυρόπιτα γευθήκαμε, την κιμπανίτσα, σερβικής καταγωγής, που φτιάχνεται με φύλλο χωριάτικο και γέμιση ξινόγαλο, γιαούρτι, φέτα και πολλά αυγά. Η συντροφιά αδημονούσε να δοκιμάσει το κιμαλίδικο, ένα πιάτο με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Τι είναι; Κιμάς μπαχαρένιος που φτιάχνεται στο τηγάνι και τελειώνει στον φούρνο, με σπανάκι και τυριά και γιαούρτι, κάτι σαν ψευτομπεσαμέλ, για σκεπή. Στη συνέχεια δοκιμάσαμε ζυγούρι με πατάτες. Το ζυγούρι, που μαγειρεύτηκε μέσα στη χωμάτινη γάστρα για 9 ώρες μαζί με μπόλικο δυόσμο, έλιωνε στο στόμα. Η συνοδεία του κρασιού απόλυτα ταιριαστή. Με τη συμβολή της οινολόγου και οινοπαραγωγού Αθηνάς Τσώλη τιμήσαμε τα εξαιρετικά κρασιά Σαντορίνη 2013, Νάουσα 2012 και Γουμένισσα 2012 στο δείπνο. Το όραμα που με πάθος επιδιώκει η Αθηνά είναι «να τιμηθεί η αξιοπρέπεια και η περηφάνια σε περιοχές όπου η ταυτότητα μπορεί να αναγνωριστεί, να δημιουργηθούν κρασιά που μπορούν να αποκαλύψουν αυτό το κάτι που όλους μας φυλακίζει στην άδηλη γλώσσα της ψυχής – που δεν ενδιαφέρεται για τα πώς και τα γιατί και που για μας προσωπικά έχει τη σημασία της αυθεντικότητας».

«Η Φάμπρικα του Ευφρόσυνου», Αν. Ζίννη 34, Κουκάκι, 210 9246354

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ