Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους;

Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους; Facebook Twitter
0
Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους; Facebook Twitter
Σε όλη τη διάρκεια του έργου, ένα 3D animation σκηνικό βασισμένο σε αυτά τα χαρακτικά προβάλλεται πίσω από τους ηθοποιούς αποτελώντας αναπόσπαστο τμήμα της δράσης

«Η αρχική μας σκέψη ήταν να οργανώσουμε τη συνέντευξη τύπου για την παράσταση κάπου κοντά στην Πεντέλη, σε μέρος που να έχει την αίσθηση του βουνού αλλά να είναι και προσβάσιμο. Μετά σκεφτήκαμε "γιατί να μην μιλήσουμε για τα Ψηλά Βουνά, σε αληθινά ψηλά βουνά, ώστε να μεταφέρουμε στους δημοσιογράφους την αίσθηση που πήραμε κι εμείς οι ίδιοι όταν προετοιμάζαμε το έργο και την αίσθηση που θέλουμε να μεταφέρουμε αυτούσια στους θεατές;"». Κάπως έτσι λοιπόν ο σκηνοθέτης Βασίλης Μαυρογεωργίου και η ομάδα του, οι άνθρωποι που έχουν αναλάβει για τη φετινή σεζόν το μεγάλο στοίχημα της θεατρικής μεταφοράς του μυθιστορήματος του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν σχεδόν αιώνα μετά τη συγγραφή του, μας κάλεσαν για ένα τριήμερο στα Άγραφα, σε ένα ονειρεμένο resort στη μέση του πουθενά. «Θέλαμε να λάβετε τις εικόνες, τους ήχους, τις μυρωδιές του βιβλίου. Η πραγματικότητα της φύσης δεν πλησιάζεται ποτέ μέσω μιας αφήγησης» θα μας πουν αργότερα.

Τα σημερινά παιδιά έχουν δει ταινίες, γνωρίζουν τις έννοιες του χρόνου, του μοντάζ, θα καταλάβουν αμέσως αυτό που έχουμε σκαρφιστεί. Ωστόσο το βιβλίο μιλά για απολαύσεις στις οποίες πλέον δεν έχουν πρόσβαση.

Η ατμόσφαιρα στο Montanema Handmade Village που βρίσκεται κοντά στο Ανθοχώρι Καρδίτσας είναι ταιριαστά ζεστή καθώς ο Μαυρογεωργίου μάς περιγράφει τη δουλειά του. Η θεατρική μεταφορά των Ψηλών Βουνών τον απασχολεί εντατικά τους τελευταίους μήνες. Από τον τρόπο που μας μιλά στην παρουσίαση, αντιλαμβάνομαι το άγχος και το μεγάλο αίσθημα ευθύνης απέναντι σε ένα ανάγνωσμα που έχει γίνει θρύλος με το πέρασμα των χρόνων, καθώς αποτελεί μία από τις «στάνταρ» παρουσίες σε όλες τις παιδικές και προεφηβικές βιβλιοθήκες, ενώ αποσπάσματά του υπάρχουν στα σχολικά εγχειρίδια. Τα Ψηλά Βουνά γράφτηκαν to 1918 κατά παραγγελία Ελευθέριου Βενιζέλου για να γίνουν το πρώτο παιδικό αναγνωστικό στη δημοτική γλώσσα. Μετά την αλλαγή πολιτικού σκηνικού, το βιβλίο κατηγορήθηκε ως κομμουνιστικό και κάηκε στην πυρά από μεταγενέστερες κυβερνήσεις. Έπρεπε να φτάσουμε στη μεταπολίτευση για να αποκατασταθεί πλήρως η φήμη του και στο 2015 για να δούμε μια εντυπωσιακά φιλόδοξη μεταφορά του στο σανίδι.

Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους; Facebook Twitter
Τα Ψηλά Βουνά γράφτηκαν to 1918 κατά παραγγελία Ελευθέριου Βενιζέλου για να γίνουν το πρώτο παιδικό αναγνωστικό στη δημοτική γλώσσα.


Όσοι έχουν μυηθεί κάποια στιγμή
στις σελίδες των Ψηλών Βουνών, γνωρίζουν ότι πρόκειται για μια υπέροχη ιστορία «ενηλικίωσης» μιας παρέας μικρών παιδιών που φεύγουν για πρώτη φορά από το σπίτι τους για να περάσουν το καλοκαίρι τους στο βουνό. Εκεί θα ανακαλύψουν τις αξίες της συντροφικότητας, της οικολογίας, της συλλογικής ευθύνης για το κοινό καλό, βασικές αρχές που διέπουν μια κοινωνία. Εξίσου σημαντικό ρόλο με τις πανέμορφες περιγραφές του Παπαντωνίου, παίζουν τα αυθεντικά χαρακτικά που συνοδεύουν όλες τις εκδόσεις και φιλοτεχνήθηκαν από τον ίδιο τον πολυπράγμονα συγγραφέα. Ο Μαυρογεωργίου, με σπουδές στον χώρο του κόμικ, δεν θα μπορούσε να αποφύγει την πρόκληση να μεταφέρει με κάποιο τρόπο την ουσία αυτών των ζωγραφιών στην παράσταση και το κατάφερε με ένα δύσκολο σκηνικό εύρημα. Σε όλη τη διάρκεια του έργου, ένα 3D animation σκηνικό βασισμένο σε αυτά τα χαρακτικά προβάλλεται πίσω από τους ηθοποιούς αποτελώντας αναπόσπαστο τμήμα της δράσης. Οι πρωταγωνιστές φορούν αισθητήρες που συντονίζουν την κίνησή τους με τα κινούμενα σχέδια του σκηνικού. Έτσι η αίσθηση της φύσης είναι ολοζώντανη, το χωριό, η στάνη, τα σύννεφα, τα γαϊδουράκια, εκτός από τη ζωντάνια του λόγου, αποδίδονται και μέσα από τις εικόνες. Η γλώσσα του βιβλίου και κάποιοι ιδιωματισμοί έχουν διατηρηθεί αυτούσιοι, αφού, ούτως ή άλλως, ήταν τρομερά πρωτοποριακή για την εποχή της. Εκτός όμως από το συνδυασμό ζωντανής δράσης και animation, ο Μαυρογεωργίου έχει προβεί και σε άλλη μία ρομαντική παρέμβαση - έχει συνδέσει μυθοπλαστικά τον Φάνη, τον κεντρικό χαρακτήρα του έργου, με την παιδική ηλικία του συγγραφέα.

«Δουλεύοντας γι' αυτό το έργο, ανακάλυψα ότι δεν έχω χάσει επαφή με την παιδική μου φύση. Τα σημερινά παιδιά έχουν δει ταινίες, γνωρίζουν τις έννοιες του χρόνου, του μοντάζ, θα καταλάβουν αμέσως αυτό που έχουμε σκαρφιστεί. Ωστόσο το βιβλίο μιλά για απολαύσεις στις οποίες πλέον δεν έχουν πρόσβαση». Ούτε τα παιδιά, ούτε οι ενήλικες έχουν πρόσβαση σε αυτές τις απολαύσεις, θα συμπληρώσω εγώ, ειδάλλως δεν μπορώ να εξηγήσω τον ενθουσιασμό όλης της ομάδας που βρεθήκαμε εκεί για τόσο απλά πράγματα όπως μια βόλτα στο δάσος για συλλογή μανιταριών ή μια πεζοπορία στο φαράγγι.

Μπορούν να είναι επίκαιρα τα «Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, έναν αιώνα μετά τη συγγραφή τους; Facebook Twitter

Info

ΤΑ ΨΗΛΑ ΒΟΥΝΑ

Σκηνοθεσία: Μαυρογεωργίου Βασίλης

Πρωτότυπη Μουσική: Θωμάς Καραχάλιος

Σκηνικά & Κοστούµια: Ζαµάνης Κωνσταντίνος

Χορογραφία: Μαργαρίτης Δηµήτρης

Ψηφιακά Video: Τσιµούρης Νίκος

Κινούµενα Σχέδια: Σιγάλας Βαγγέλης

Διαδραστικές Προβολές: Visual Cortex

Παίζουν: Κουρούµπαλης Δηµήτρης, Τρουπάκης Άρης, Δόβρης Θανάσης, Ποιµενίδης Γρηγόρης, Μάρκου Κλεοπάτρα, Μεντζέλος Σωτήρης, Σύρµας Γιώργος, Φλατσούσης Παντελής, Φλωράτος Γιώργος

 

Θέατρο Ακροπόλ - Παιδική σκηνή (Ιπποκράτους 9, Αθήνα)

Κάθε Σάββατο στις 15:00 και Κυριακή στις 11:30 & 15:00

Εισ.: 10-12 €

www.tapsilavouna.gr

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο takis ξεκίνησε από το Κιάτο και έφτασε στα κορυφαία θέατρα του κόσμου

Θέατρο / Ο takis ξεκίνησε από το Κιάτο και έφτασε στα κορυφαία θέατρα του κόσμου

Έχει υπογράψει μερικά από τα πιο τολμηρά ανεβάσματα των τελευταίων ετών. Έφτασε στην πεντάδα υποψηφιοτήτων των Διεθνών Βραβείων Όπερας 2025. Ποιος είναι ο ταλαντούχος Έλληνας σκηνογράφος και ενδυματολόγος;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Απόστολος Βέττας: «Στο θέατρο οι πιστοί δηλώνουν την πίστη τους με το χειροκρότημα»

Βιβλίο / Απόστολος Βέττας: «Στο θέατρο οι πιστοί δηλώνουν την πίστη τους με το χειροκρότημα»

Ο σπουδαίος σκηνογράφος συγκέντρωσε την πολύτιμη σαραντάχρονη εμπειρία του σε ένα δίτομο λεξικό για τη σκηνογραφία, αναδεικνύοντάς την ως αυτόνομη τέχνη και καταγράφοντας την εξέλιξή της στο ελληνικό θέατρο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιάννης Τσουμαράκης: «Στον Οιδίποδα βρίσκουμε τον Έπσταϊν και τους βιασμούς παιδιών»

Θέατρο / Γιάννης Τσουμαράκης: «Στον Οιδίποδα βρίσκουμε τον Έπσταϊν και τους βιασμούς παιδιών»

Με το βραβείο Χορν στις αποσκευές του αλλά και την ερμηνεία του στο ρόλο του Πολυνείκη στον Οιδίποδα του Ρόμπερτ Άικ, ο νεαρός ηθοποιός βρίσκεται ήδη «στον καλό δρόμο». Βραβεία, σημαντικοί ρόλοι, το θέατρο σήμερα. Πώς τα βλέπει όλα αυτά;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Λούλης: «Ανήκω στη γενιά που δούλεψε σε ένα κακοποιητικό θέατρο»

Θέατρο / Χρήστος Λούλης: «Ανήκω στη γενιά που δούλεψε σε ένα κακοποιητικό θέατρο»

25 χρόνια πριν, συμμετείχε στην παράσταση «Καθαροί πια» που σκηνοθέτησε ο Λευτέρης Βογιατζής. Σήμερα επιστρέφει στο σκληρό έργο της Σάρα Κέιν, έχοντας διαγράψει μια πορεία γεμάτη πρωταγωνιστικούς ρόλους. Τι τον κρατά ακόμα στο θέατρο; Πώς άλλαξε η δουλειά του; Τι θυμάται από τους παλιούς δασκάλους; Πώς ερωτεύτηκε ξανά το θέατρο; Ο σπουδαίος ηθοποιός μιλά για όλα στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Στη Θεσσαλονίκη θα περάσεις τέλεια, όποιο κι αν είναι το vibe σου

Εικαστικά / Στη Θεσσαλονίκη θα περάσεις τέλεια, όποιο κι αν είναι το vibe σου

Από την έκθεση με τις φωτογραφίες της Φρίντα Κάλο μέχρι τις άπειρες συναυλίες: Αυτά τα 22 events αξίζουν την προσοχή σας στην αγαπημένη πόλη της Θεσσαλονίκης.
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ, ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ & ΧΡΗΣΤΟ ΠΑΡΙΔΗ
Βαγγέλης Μουλαράς: «Θέλω ο κόσμος να ξεχνιέται κι εγώ να είμαι πιο αληθινός από ποτέ»

Θέατρο / Βαγγέλης Μουλαράς: «Θέλω ο κόσμος να ξεχνιέται»

Ο stand-up κωμικός μιλά για τη μετάβαση από το «Δέκα με τόνο» στη νέα του παράσταση, για την ελευθερία της σκηνής, για τις κόντρες της κοινότητας των κωμικών, για την «τυραννία του hook» στα social και για τον μύθο του cancel στην Ελλάδα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους πιο ελεύθερη από ποτέ

Θέατρο / Η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους πιο ελεύθερη από ποτέ

Κατήγγειλε δημόσια τη σεξουαλική παρενόχληση που υπέστη στο θέατρο, φέρνοντας στη Δικαιοσύνη την πιο πολύκροτη υπόθεση του ελληνικού MeToo. Σήμερα σκηνοθετεί και παίζει στο θέατρο, ενώ ο τηλεοπτικός της ρόλος διαφέρει πολύ απ' ό,τι έχει κάνει ως τώρα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Cleansed: Πώς μπορεί αυτό το έργο ακραίας βίας να μιλά για την αγάπη; 

Θέατρο / Ένα έργο ακραίας βίας. H Σάρα Κέιν έλεγε πως είναι μια ιστορία αγάπης

Το κοινό λιποθυμά ή φεύγει από τις αίθουσες. Οι κριτικοί διχάζονται για την αξία του. Στην Ελλάδα, φέτος, μετά το ανέβασμα του «Cleansed» το 2001 από τον Λευτέρη Βογιατζή, θα έχουμε την ευκαιρία να το δούμε ξανά σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά. Ποια είναι ιστορία του; Τι κρύβεται πίσω από την τόση βία;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Λένα Παπαληγούρα

Θέατρο / Λένα Παπαληγούρα: «Όταν έχεις δυο παιδιά μαθαίνεις να κάνεις οικονομία δυνάμεων»

Η συνεργασία της με τον Τόμας Οστερμάιερ στον «Εχθρό του λαού», η ζωή με τα δυο της παιδιά, η δύναμη που χρειάζονται οι γυναικες σε έναν κόσμο που συχνά τις αδικεί. Μία από τις πιο αξιόλογες ηθοποιούς της γενιάς της μιλά για όλα στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ευαγγελία Ράντου χόρεψε με τους καλύτερους. Τώρα θέλει να δει το νησί της να χορεύει

Χορός / Η Ευαγγελία Ράντου χόρεψε με τους καλύτερους. Τώρα θα κάνει το νησί της να χορεύει

Η διακεκριμένη χορεύτρια επέστρεψε στην Κέρκυρα, ίδρυσε το Garage21 και διοργανώνει το ION_on move, ένα φεστιβάλ που φιλοδοξεί να μεταδώσει στην κοινότητα την αγάπη για τον σύγχρονο χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης: «Μοιράσου το τραύμα, αλλιώς δεν θα φύγει»

Θέατρο / Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης: «Πώς να κάνεις το τραύμα, ουλή»

Με αφορμή τον ρόλο του ως ενός θύματος βιασμού που ζητά δικαίωση σε ένα «ναρκοθετημένο» δικαστήριο, o ηθοποιός μιλάει για τον τρόπο που προσέγγισε τη σεξουαλική βία σε μια παράσταση δύσκολη, αλλά και «μοιρασιάς».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ