Oι λαχανοντολμάδες της Μέρκελ

Facebook Twitter
0

O Εconomist παρακαλάει την κυρία Μέρκελ να αλλάξει: κυρία Μέρκελ, προσπαθείτε τόσο καιρό να κάνετε αυτό που θεωρείτε σωστό, αλλά φαίνεται ότι η επιμονή της ότι η λιτότητα θα φέρει την αλλαγή, δε μοιάζει να πετυχαίνει. Το ερώτημα πλέον δεν είναι τι είναι σωστό, αλλά τι είναι δυνατό.

Ανάλογα άρθρα γράφονται και από άλλα περιοδικά με μεγάλη επιρροή, όπως ο New Yorker. «Είτε πρόκειται για σκληρά εργαζόμενους Γερμανούς απέναντι σε τεμπέληδες Έλληνες, είτε για παραδόπιστους Γερμανούς απέναντι σε ελεύθερους Έλληνες», το θέμα αυτή τη στιγμή είναι να μην βουλιάξει όλο το καράβι. Και οι εξωτερικοί παρατηρητές, που δεν ενδιαφέρονται τόσο για το τι είναι σωστό και τι δίκαιο αλλά για την οικονομική σταθερότητα, ζητούν από την κυρία Μέρκελ –και από τη Γερμανία, την οποία εκπροσωπεί – να κάνει κάτι που είναι έξω από το χαρακτήρα της.

Όμως μπορεί; Ο μισθός της είναι 303.000 ευρώ το χρόνο, αλλά έχει παραδεχτεί ότι ακόμα αποθηκεύει κονσέρβες για τις δύσκολες ώρες. Η ιδέα ότι το φαγητό είναι λιγοστό την κατατρέχει ακόμα, δήλωσε σε συνέντευξη στον Guardian. Δεν χρησιμοποιεί τη λέξη Supermarkt αλλά Kaufhalle, μια λέξη της Ανατολικής Γερμανίας, όπου μεγάλωσε. «Αγοράζω κάτι μόλις το δω, ακόμα κι όταν δεν το χρειάζομαι στην πραγματικότητα. Είναι μια βαθιά ριζωμένη συνήθεια που προέρχεται από το γεγονός ότι σε μια οικονομία που τα πράγματα είναι λιγοστά μαθαίνεις να αποκτάς ό,τι μπορείς όταν μπορείς.»

«Ως παιδί εκνευριζόμουν που έπρεπε να τρώμε βραδινό κάθε μέρα ακριβώς στις 6. Τότε χτυπούσαν οι καμπάνες – άλλωστε ο πατέρας μου ήταν πάστορας – και τότε έπρεπε να φάμε. Όταν πήγα για σπουδές στο Leipzig ξαφνικά δεν ήταν πια κανείς εκεί που με ανάγκαζε να τρώω στις 6. Μερικές φορές αυτό με στενοχωρούσε πολύ. Τελικά έτρωγα κάποια στιγμή, μερικές φορές δεν έτρωγα τίποτα. Μετά ξυπνούσα μέσα στη νύχτα και όλα ανακατεύονταν. Έτσι συνειδητοποίησα: πρέπει να θέσεις τους δικούς σου κανόνες. Πρέπει κανείς να επαναπροσδιορίσει τι θέλει. Ας πούμε ως παιδί ένιωθα πάντα ότι δεν έπινα αρκετό χυμό – ο χυμός μήλου και κερασιού ήταν λιγοστός τότες. Ως φοιτήτρια δεν είχα πολλά λεφτά, αλλά αρκετά ώστε να μπορώ να αγοράσω μια δωδεκάδα μπουκάλια με χυμό, αλλά ξαφνικά η επιθυμία μου για χυμό δεν ήταν τόσο ισχυρή», είπε σε συνέντευξή της στο περιοδικό Brigitte.

Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσει για ακόμη μια φορά το τι θέλει. Έχει δηλώσει ότι το αγαπημένο της φαγητό είναι το Kohlrouladen, κάτι ανάλογο με τους λαχανοντολμάδες. Ο καλός λαχανοντολμάς θέλει τεχνική, γνώση και πολύ υπομονή. Τώρα μάλλον είναι αναγκαίες πιο γρήγορες διαδικασίες.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στον «Σήφη» ξέρουν από καλή κρητική κουζίνα

Γεύση / Στον «Σήφη» για γαμοπίλαφο και αυγά με στάκα και απάκι

Εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες, μια οικογενειακή ταβέρνα στον Άγιο Δημήτριο, με την κυρά-Φωφώ σταθερά στο τιμόνι, σερβίρει φαγητά και μεζέδες όπως ακριβώς θα τους έβρισκες σε ένα αυθεντικό κρητικό καφενείο.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Χριστουγεννιάτικος κορμός, μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται στα καλύτερα ζαχαροπλαστεία της πόλης

Γεύση / Χριστουγεννιάτικος κορμός, ένα σοκολατένιο έπος. Εδώ οι καλύτεροι

Ξεκίνησε ως ένα ρολό παντεσπάνι με αφράτη σοκολάτα γκανάς και ζάχαρη άχνη, σύμβολο της καλοτυχίας. Πλέον κάθε ζαχαροπλάστης κάνει μια δική του παραλλαγή, μετατρέποντάς το σε γλυκό έργο τέχνης.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
«Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού κρασιού, ο Άγγελος Ιατρίδης, εξηγεί ότι πήγε στο Αμύνταιο πριν από τριάντα χρόνια επειδή είδε ότι θα άντεχε στην κλιματική αλλαγή και μιλάει για τη μεγάλη ανάπτυξη του Κτήματος Άλφα από τα 4.000 στρέμματα στα 14.000.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Η εποχή του Ευχέλαιου της μεσογειακής διατροφής ή Τα μυστήρια της εποχής της ελιάς

Γεύση / Ελιές με χταπόδι: Στο Αιγαίο τις φτιάχνουν απλά, όπως τις μαντινάδες

Κολυμπάτες, ελίδια, κλαστάδες, σταφιδολιές, ψαρολιές, κουροπολιές, νερατζολιές: όπως και να την πεις, η ελιά παραμένει ένα μικρό σύμβολο του μεσογειακού πολιτισμού. Mε το χταπόδι πώς ταιριάζει;
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Ποιος μισεί τα μακαρόνια με κιμά;

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Ρεμί / Ποιος μισεί τα μακαρόνια με κιμά;

Ο κύριος Ρεμί πιστεύει πως όταν δοκιμάζεις κάτι που είχες καιρό στο μυαλό σου, συχνά απογοητεύεσαι. Εκτός κι αν πρόκειται για ένα ζυγούρι με χυλοπίτες που θα μπορούσε να τρώει και αποκλεισμένος με χιονοθύελλα σε βουνό, και να μην τον νοιάζει.
ΡΕΜΙ