Oι λαχανοντολμάδες της Μέρκελ

Facebook Twitter
0

O Εconomist παρακαλάει την κυρία Μέρκελ να αλλάξει: κυρία Μέρκελ, προσπαθείτε τόσο καιρό να κάνετε αυτό που θεωρείτε σωστό, αλλά φαίνεται ότι η επιμονή της ότι η λιτότητα θα φέρει την αλλαγή, δε μοιάζει να πετυχαίνει. Το ερώτημα πλέον δεν είναι τι είναι σωστό, αλλά τι είναι δυνατό.

Ανάλογα άρθρα γράφονται και από άλλα περιοδικά με μεγάλη επιρροή, όπως ο New Yorker. «Είτε πρόκειται για σκληρά εργαζόμενους Γερμανούς απέναντι σε τεμπέληδες Έλληνες, είτε για παραδόπιστους Γερμανούς απέναντι σε ελεύθερους Έλληνες», το θέμα αυτή τη στιγμή είναι να μην βουλιάξει όλο το καράβι. Και οι εξωτερικοί παρατηρητές, που δεν ενδιαφέρονται τόσο για το τι είναι σωστό και τι δίκαιο αλλά για την οικονομική σταθερότητα, ζητούν από την κυρία Μέρκελ –και από τη Γερμανία, την οποία εκπροσωπεί – να κάνει κάτι που είναι έξω από το χαρακτήρα της.

Όμως μπορεί; Ο μισθός της είναι 303.000 ευρώ το χρόνο, αλλά έχει παραδεχτεί ότι ακόμα αποθηκεύει κονσέρβες για τις δύσκολες ώρες. Η ιδέα ότι το φαγητό είναι λιγοστό την κατατρέχει ακόμα, δήλωσε σε συνέντευξη στον Guardian. Δεν χρησιμοποιεί τη λέξη Supermarkt αλλά Kaufhalle, μια λέξη της Ανατολικής Γερμανίας, όπου μεγάλωσε. «Αγοράζω κάτι μόλις το δω, ακόμα κι όταν δεν το χρειάζομαι στην πραγματικότητα. Είναι μια βαθιά ριζωμένη συνήθεια που προέρχεται από το γεγονός ότι σε μια οικονομία που τα πράγματα είναι λιγοστά μαθαίνεις να αποκτάς ό,τι μπορείς όταν μπορείς.»

«Ως παιδί εκνευριζόμουν που έπρεπε να τρώμε βραδινό κάθε μέρα ακριβώς στις 6. Τότε χτυπούσαν οι καμπάνες – άλλωστε ο πατέρας μου ήταν πάστορας – και τότε έπρεπε να φάμε. Όταν πήγα για σπουδές στο Leipzig ξαφνικά δεν ήταν πια κανείς εκεί που με ανάγκαζε να τρώω στις 6. Μερικές φορές αυτό με στενοχωρούσε πολύ. Τελικά έτρωγα κάποια στιγμή, μερικές φορές δεν έτρωγα τίποτα. Μετά ξυπνούσα μέσα στη νύχτα και όλα ανακατεύονταν. Έτσι συνειδητοποίησα: πρέπει να θέσεις τους δικούς σου κανόνες. Πρέπει κανείς να επαναπροσδιορίσει τι θέλει. Ας πούμε ως παιδί ένιωθα πάντα ότι δεν έπινα αρκετό χυμό – ο χυμός μήλου και κερασιού ήταν λιγοστός τότες. Ως φοιτήτρια δεν είχα πολλά λεφτά, αλλά αρκετά ώστε να μπορώ να αγοράσω μια δωδεκάδα μπουκάλια με χυμό, αλλά ξαφνικά η επιθυμία μου για χυμό δεν ήταν τόσο ισχυρή», είπε σε συνέντευξή της στο περιοδικό Brigitte.

Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσει για ακόμη μια φορά το τι θέλει. Έχει δηλώσει ότι το αγαπημένο της φαγητό είναι το Kohlrouladen, κάτι ανάλογο με τους λαχανοντολμάδες. Ο καλός λαχανοντολμάς θέλει τεχνική, γνώση και πολύ υπομονή. Τώρα μάλλον είναι αναγκαίες πιο γρήγορες διαδικασίες.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ