Bento: η τέχνη του lunchbox

Facebook Twitter
1

 

Το bentō είναι ένα κουτάκι, με υποδιαιρέσεις, λακαρισμένο, που γεμίζει με φαγητό για να φάει κάποιος μεσημεριανό έξω από το σπίτι του.

Αυτή είναι η σύντομη εκδοχή: στην αναλυτική πρόκειται για μια άλλη έκφανση της γιαπωνέζικης κουλτούρας, η οποία αγαπάει την αρμονία στα πάντα, κάνοντας τέχνη τον τρόπο με τον οποίο γράφουν, διπλώνουν τα χαρτιά, πίνουν τσάι ή τακτοποιούν λουλούδια σε ένα βάζο. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν έργα τέχνης που χρειάζεται χρόνια επιμονής και τελειομανίας για να πραγματοποιηθούν.

Τo bentō εμφανίζονται κατά τον 5ο αιώνα μ.Χ., όταν οι γιαπωνέζοι άρχισαν να παίρνουν φαγητό μαζί τους όταν πήγαιναν στα χωράφια, ή πήγαιναν στο κυνήγι και στο ψάρεμα. Έπαιρναν μαζί τους βασικά, απλά φαγητά, όπως ρύζι σκέτο ή πατάτες.

Η εξέλιξη της ιστορίας τους έκανε αυτά τα αρχικά δισάκια, γνωστά σε όλες τις κουλτούρες, να εξελιχτούν σιγά σιγά και να απευθύνονται και στις ανώτερες τάξεις, μέχρι και στους αυτοκράτορες. Αυτό σήμαινε φυσικά ότι εξελίχθηκε και η τεχνική, τα κουτιά, και οι κανόνες.

Στη δεκαετία του ’80 η τέχνη αυτή ατόνησε, μαζί με τα σχολικά γεύματα και τους φούρνους μικροκυμάτων, αλλά έχει αρχίσει να ανακάμπτει. Βentō έχουν αρχίσει να εμφανίζονται σε σχολεία και σε γραφεία. Τώρα που οι μητέρες δουλεύουν έτοιμα bentō πωλούνται σε σούπερ μάρκετ και εστιατόρια ή έχουν εμφανιστεί επιλογές με δυτικό φαγητό, αλλά περήφανες γιαπωνέζες μητέρες εξακολουθούν να σπαταλούν χρόνο για το  bentō του παιδιού τους, αφιερώνοντας κατά μέσο όρο μια ώρα την ημέρα.

Γιατί δεν αρκεί να σκαρφιστούν ένα ισορροπημένο διατροφικά γεύμα (με βασικό συστατικό το ρύζι, κάποια πρωτεΐνη και λαχανικά) αλλά να τα εμφανίσουν έτσι ώστε το παιδί να πειστεί να φάει και αυτά που δεν του αρέσουν, επειδή είναι όμορφα. Η αλήθεια είναι ότι μερικά είναι τόσο όμορφα που λυπάσαι να τα φας…

Το bentō ήταν πάντα σύμβολο κοινωνικής τάξης, πλούτου και επιρροής και μερικοί γονείς περνούν ώρες ετοιμάζοντάς τα, προσπαθώντας να ανταγωνιστούν τους άλλους γονείς, μεταφέροντας τον ανταγωνισμό και στα παιδιά. Είναι αξιοθαύμαστο και κατακριτέο ταυτόχρονα - σε κάνει να θαυμάζεις αυτή την τόσο ξένη κουλτούρα και να χαίρεσαι που δεν δέχεσαι τόση πίεση – σε κάνει να θες να φας αλλά να μην χαλάσεις το σύνολο – μπορεί να γίνει τέχνη αλλά και βάσανο. Νομίζω ότι οι Έλληνες και οι γιαπωνέζοι είναι οι δύο λαοί που τους χωρίζει τεράστια απόσταση. Το κοινό που έχουμε είναι ότι μας αρέσει το σούσι…

Γεύση
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια
Απλα, οι μαμαδες εκει ΑΓΑΠΑΝΕ τα παιδάκια τους.. Μην μουπείτε οτι οι δικές μας εργάζονται.. και δεν προλαβαίνουν.. και κει εργάζονται.. ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΑΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ αλλά αγαπάνε τα παιδάκια τους..