Για το καλό μας

Facebook Twitter
0

Στον σουρεαλιστικό κόσμο που ζούμε, οι κυβερνήσεις μας επιτρέπουν την πώληση προϊόντων που όλοι ξέρουμε ότι είναι βλαβερά αλλά και τρομερά εθιστικά και μετά, εκμεταλλευόμενες τον εθισμό μας, βγάζουν λεφτά από τους φόρους. Και μετά τους αυξάνουν.

Φαίνεται λογικό να φορολογούνται όλο και περισσότερα τα τσιγάρα και το αλκοόλ, αφού πρόκειται για πολυτέλειες –και πέρα από αυτό, κάνουν και κακό, οπότε ο Μεγάλος Αδελφός φαίνεται να μας κάνει χάρη και τον ευχαριστούμε. Το πράγμα όμως αρχίζει και παίρνει κι άλλες διαστάσεις. Πριν από μερικά χρόνια, η Αμερική αποφάσισε πως για την παχυσαρκία φταίει η ζάχαρη. Τι έκανε; Μήπως μείωσε την παραγωγή ζάχαρης προκειμένου να προσανατολιστεί σε πιο υγιεινά προϊόντα; Όχι βέβαια, αυτό που έκανε, ήταν να αυξήσει τις τιμές των αναψυκτικών.

Και πάλι, μοιάζει λογικό, αφού κι αυτά δεν είναι απαραίτητα. Το ερώτημα είναι: μειώθηκε το ποσοστό παχυσαρκίας; Σ’ αυτό το θέμα οι επιστήμονες σκίζουν τα ρούχα τους- άλλοι λένε ναι, άλλοι λένε όχι, ενώ δε συμφωνούν καν αν το πρόβλημα είναι η ζάχαρη ή το λίπος.

Μπορεί να φταίει που η χώρα μας έχει καταρρεύσει τόσο, που ούτε να υποκριθούμε δεν μπορούμε, αλλά στην Ελλάδα κανείς δεν παριστάνει ότι οι αυξήσεις στα αναψυκτικά έχουν σχέση με την υγεία. Ίσως αποτελούμε ένα καλό παράδειγμα ρεαλισμού: οι φόροι αυξάνονται επειδή τα λεφτά είναι ωραίο πράγμα με το οποίο λύνονται τα προβλήματα του Κράτους ή και των εκπροσώπων του.

Οι Δανοί προχθές αποφάσισαν ότι το λίπος είναι αυτό που φταίει για το 11% παχυσαρκίας στη χώρα τους (ένα από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη). Παγκόσμια πρωτοτυπία, δανέζικη πατέντα: πλέον όλα τα προϊόντα με ποσοστό κορεσμένων  λιπαρών άνω του 2,3% θα φορολογούνται με 2,20 ευρώ ανά κιλό. Και πάλι, πονάει χέρι/κόβει χέρι: η προσπάθεια δε συνδυάζεται σε καμία περίπτωση με τακτικές που ευνοούν το υγιεινό φαγητό. Ας πούμε, αν τόσο πολύ νοιάζονται για την υγεία μας, γιατί δε μειώνουν το φόρο στα λαχανικά και στα φρούτα;

Το ΦΠΑ της Ελλάδας στα προϊόντα διατροφής είναι θέμα που ανακινείται συνεχώς με φήμες που τον ανεβοκατεβάζουν από 9% στο 11% ή στα 13%. Έχουμε συνηθίσει στον σουρεαλισμό και δε μας κάνει τίποτα εντύπωση, ανεχόμενοι την ηλιθιότητα και τα εγκληματικά λάθη που εξαφανίζουν ολόκληρα επαγγέλματα και στριμώχνουν οικογένειες στην απελπισία. Παράλληλα  στην «ηλίθια» και «παχύσαρκη» Αμερική το ΦΠΑ τροφίμων στις περισσότερες Πολιτείες είναι 0% (μηδέν!) ενώ μόλις πέντε Πολιτείες έχουν πάνω από 5%. Έχουμε συνηθίσει πια τόσο στην αναποτελεσματικότητα που έχουμε παραιτηθεί από την αναζήτηση λογικής.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ