Πολύ κακό για το τίποτα σε καθημερινή γλώσσα

Πολύ κακό για το τίποτα σε καθημερινή γλώσσα Facebook Twitter
0

Ένα από τα πλέον αντισυμβατικά έργα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ παρουσιάζεται από σήμερα και για 12 μόνο παραστάσεις στο υπόγειο Γκαράζ του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, σε σκηνοθεσία και διασκευή της Αρασέλης Λαιμού.

Το έργο γράφτηκε από τον Σαίξπηρ το 1603 αμέσως μετά τον θάνατο της Ελισάβετ Α΄, με σκοπό να παρουσιαστεί από ηθοποιούς -σαν μια άλλη «ποντικοπαγίδα»- μπροστά στον νέο βασιλιά Ιάκωβο Α΄.

Ο βασιλιάς Ιάκωβος Α΄, υπεύθυνος για τη σύγχρονη μετάφραση της Αγίας Γραφής και συγγραφέας του «Basilicon Doron» -του βιβλίου στο οποίο εξηγείται γιατί η απόλυτη εξουσία οφείλει να παραδοθεί από τον Θεό απευθείας στον Βασιλιά και όχι στον Πάπα- φάνταζε ιδιαίτερα συντηρητικός στα μάτια του Σαίξπηρ, για αυτό και ο ποιητής αποφάσισε να τον «υποδεχτεί» στον θρόνο με μια ιλαροτραγωδία που και θα καθρέφτιζε τα χούγια του νέου άρχοντα, αλλά και θα καλόπιανε τις όποιες πιθανές αρετές του.

«Η λαγνεία, ο πόθος και οι ηδονικές απολαύσεις έχουν απλωθεί σαν μολυσματική ασθένεια στη Βιέννη του εκκεντρικού Δούκα, όταν εκείνος αποφασίζει να αποχωρήσει. Στη θέση του τοποθετεί τον συντηρητικό και μέχρι υστερίας υποταγμένο στις επιταγές του Νόμου, Λόρδο Άγγελο, με την ελπίδα ότι εκείνος θα καταφέρει επιτέλους να πατάξει τη διαφθορά και τα έκκλητα ήθη στον τόπο. Η ανατροπή ξεκινάει όταν η Ισαβέλλα, μια γυναίκα αφοσιωμένη στον Θεό, χτυπάει την πόρτα του Λόρδου ζητώντας έλεος για τη ζωή του αδερφού της.»

Στη ιδιότυπη αυτή πολιτική μαύρη κωμωδία οι χαρακτήρες είναι απόλυτοι. Η Επιθυμία έρχεται σταδιακά να καταρρίψει τη Λογική τους και η σύγκρουση με την ανθρώπινη αδυναμία τους να ζήσουν σύμφωνα με τις υψηλές αρχές που πρεσβεύουν, φαντάζει αναπότρεπτη.

Η Αρασέλη Λαιμού η οποία σκηνοθετεί την παράσταση γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει και εργάζεται στο Λος Αντζελες.

Σπούδασε Οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ και σκηνοθεσία στο California Institute of the Arts. Είναι υπότροφος των ιδρυμάτων Fulbright, Ωνάση και Γεροντέλλη. Η πτυχιακή ταινία της «Miguel Alvarez lleva Peluca» (2012) έχει προβληθεί στα διεθνή φεστιβάλ Outfest, Tampere, Rio de Janeiro, Δράμα κ.ά..

Έχει εργαστεί ως μοντέρ και σκηνογράφος σε ταινίες που γνώρισαν διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ (Βραβείο FIPRESCI το 2013 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, Ειδικός Χρυσός Λέοντας στο Φεστιβάλ Βενετίας 2010, Βραβείο Αφήγησης το 2012 Φεστιβάλ Outfest ).

Ως σκηνοθέτις, συνεργάζεται με την εταιρία Nonetheless και την εταιρία Amoveo του Benjamin Millepied. Τέλος, είναι διευθύντρια του τμήματος Discovery του φεστιβάλ ελληνικών ταινιών στο Λος Άντζελες.

Αυτή η απόφαση να ασχοληθείς με τη σκηνοθεσία πάρθηκε νωρίς;

"Στην οικογένεια γενικώς δεν είχαμε καλλιτεχνικές ανησυχίες.

Απλώς όταν μπήκα στην ΑΣΟΕΕ κατάλαβα ότι δεν ήταν τα οικονομικά αυτό που ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Γράφτηκα στο New York College, για να σπουδάσω κινηματογράφο και ξετρελάθηκα.

Μέχρι τότε νόμιζα ότι όλοι όσοι κάνουν σινεμά, το κάνουν από 3 ετών. Οι σπουδές μου εκεί ήταν μια πολύ απελευθερωτική εμπειρία, επειδή ξεκινούσα από το μηδέν. Παρόλα αυτά, μου πήρε αρκετά χρόνια μέχρι να το αποφασίσω. Οταν πήγα στο Παρίσι να κάνω Εράσμιους στα οικονομικά είδα τόσες πολλές ταινίες, που στο τέλος έπεισα τον εαυτό μου. Γνώρισα τον Παναγιώτη Ευαγγελίδη και άρχισα να κάνω μοντάζ. Και στη συνέχεια έφυγα στην Αμερική."

Εκεί πως ήταν τα πράγματα;

"Οσο ήμουν εδώ είχα άγχος πάντα, ότι δεν ξέρω αρκετά και ντρεπόμουνα.

Εκεί τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Με το που ξεκινάς μόνο κάνεις. Καμιά θεωρία. Ηταν μια απελευθερωτική εμπειρία, επειδή βρήκα ανθρώπους οι οποίοι πιστεύουν στον πειραματισμό και οι σπουδές ενισχύουν το να έχεις δική σου φωνή. Ετσι άρχισα να κάνω μικρού μήκους. Η πτυχιακή μου πήγε στη Δράμα, ήταν η ταινία «Ο Μιγκέλ Αλβάρεζ φοράει περούκα»."

Και το θέατρο;

"Μου αρέσει να μελετώ τα κείμενα οπότε αυτή η διαδικασία μου φάνηκε ευχάριστη. Να ξεκινάς από τους χαρακτήρες. Ετσι ξεκινήσαμε να το παλεύουμε. Υπάρχει πάντα η αμηχανία μπροστά στο κείμενο."

Πως βλέπεις αυτή την παράσταση που ετοίμασες;

"Τι κάναμε εμείς; Πήραμε τις μεταφράσεις του Μπελιέ και του Ρώτα και αρχίσαμε να μελετάμε. Θέλαμε να κάνουμε ένα ανέβασμα «πιο καθημερινό».

Υπάρχουν τόσα πολλά νοήματα σε τόσο μεγάλα έργα, που ακόμα και μια σελίδα μπορείς να την μελετάς για χρόνια. Εμένα αυτό που με μπέρδευε περισσότερο ήταν το ότι έβλεπα με συμπάθεια όλους τους ήρωες.

Μου αρέσουν πολύ οι άδειες παραστάσεις, η απλότητα. Είναι ωραίο να βλέπεις τι μπορείς να κάνεις με το τίποτα. Είσαι σε μια πραγματικότητα που σε αναγκάζει να μην είσαι ο καλύτερός σου εαυτός και είναι δύσκολο να μη σε επηρεάζει. Οταν κάνεις μια παράσταση πρέπει να τον αφήσεις και να φέρεις τον εαυτό σου σε μια άλλη πραγματικότητα."

Το πιο δύσκολο και το πιο ευχάριστο κομμάτι της δουλειάς;

"Το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς είναι το ότι δημιουργείς μια φούσκα και όποιος μπαίνει πρέπει να την απάσει και αυτό είναι κατά τη γνώμη μου το πιο δύσκολο, να πιστέψουν και οι άλλοι σε μια συνθήκη.

Το πιο ευχάριστο κομμάτι είναι το να μαθαίνεις συνέχεια, να βλέπεις τα πράγματα από διαφορετική οπτική. Ας πούμε με τους ηθοποιούς μου είχαμε διαβάσει εντελώς διαφορετικά το κείμενο. Και μόνο αυτό είναι μια σπουδαία εμπειρία. "

Η παράσταση ξεκινά σήμερα και θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Οκτωβρίου.

Παίζουν οι ηθοποιοί:Αλέξια Σαραντοπούλου, Μαριάννα Καψιμάλη, Αλέξανδρος Τούντας, Δημήτρης Κουτσούμπας, Λίνα Λαμπροπούλου, Ρήνος Τζάνης, Τάσος Τσουκάλης

Και οι φωτογραφίες από τις πρόβες:

Πολύ κακό για το τίποτα σε καθημερινή γλώσσα Facebook Twitter
Πολύ κακό για το τίποτα σε καθημερινή γλώσσα Facebook Twitter
Πολύ κακό για το τίποτα σε καθημερινή γλώσσα Facebook Twitter
Πολύ κακό για το τίποτα σε καθημερινή γλώσσα Facebook Twitter
Πολύ κακό για το τίποτα σε καθημερινή γλώσσα Facebook Twitter
Πολύ κακό για το τίποτα σε καθημερινή γλώσσα Facebook Twitter
Πολύ κακό για το τίποτα σε καθημερινή γλώσσα Facebook Twitter
Πολύ κακό για το τίποτα σε καθημερινή γλώσσα Facebook Twitter
Θέατρο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Γιάννης Μπέζος

Οι Αθηναίοι / Γιάννης Μπέζος: «Ίσως είμαι λίγο παλιομοδίτης»

Δεν έκανε ποτέ διαχωρισμούς ανάμεσα στο εμπορικό και το ποιοτικό. Πιστεύει πως κάνει μια παράξενη και αιρετική δουλειά: να πείσει τον θεατή να ξεχάσει πως είναι ο Μπέζος που πάρκαρε το αυτοκίνητό του έξω από το θέατρο - και να τον ταξιδέψει σε έναν άλλο κόσμο. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τhis that keeps on – a personal archaeology –

Θέατρο / H ανασκαφή του Δημήτρη Παπαϊωάννου σε μια γη που έχει το σχήμα της καρδιάς

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου δημιούργησε ένα νέο πρότζεκτ κατόπιν ανάθεσης του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης για τα σαράντα χρόνια από την ίδρυσή του, που το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει σε μια και μοναδική παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Θέατρο / Μεγάλες παραγωγές, γυναίκες στη σκηνοθεσία - Η θεατρική σεζόν ανοίγει δυναμικά

Διεθνείς σκηνοθέτες και σχήματα, δυνατά καστ, κλασικά και σύγχρονα έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων: Το φθινοπωρινό ρεπερτόριο των αθηναϊκών σκηνών το λες και φιλόδοξο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βέντερς, Σουίντον, Ροντρίγκες, Λάνθιμος και Αγγελάκας: Αυτό είναι το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Θέατρο / Σουίντον, Λάνθιμος, Βέντερς, Ροντρίγκες και Αγγελάκας: Το φετινό πρόγραμμα της Στέγης

Η Στέγη γιορτάζει τα 15 χρόνια της με ένα πρόγραμμα άκρως οικογενειακό, δημιουργικό και, όπως πάντα, με πολλές εκπλήξεις και απρόσμενες συναντήσεις δημιουργών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Θέατρο / Όταν ο Χίτλερ (σχεδόν) συνάντησε τον Φρόιντ

Τέσσερις φορές βρέθηκαν στο ίδιο μέρος ο Χίτλερ και ο Φρόιντ. Τι θα γινόταν αν είχαν συναντηθεί; Αυτό επιχειρεί να διανοηθεί το θεατρικό έργο «Ο δρ Φρόιντ θα σας δει τώρα, κυρία Χίτλερ» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Λονδίνο.
THE LIFO TEAM
Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Θέατρο / Ελένη Ερήμου: «Οι άνθρωποι δεν ντρέπονται για τίποτα πια»

Παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις ομορφότερες γυναίκες που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και το σινεμά. Από νωρίς επέλεξε να ζει και έξω από το θεατρικό συνάφι. «Δεν μπορώ να ξυπνάω κάθε πρωί και να αναρωτιέμαι τι θα παίξω ή που θα παίξω» δηλώνει ενώ θεωρεί τη μοναχικότητα πηγή δημιουργικότητας. Η Ελένη Ερήμου αφηγείται τη ζωή της στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Οι Αθηναίοι / Αλεξάνδρα Λαδικού: «Δεν νοσταλγώ τίποτα. Πέρασα και ωραία και καλά»

Ξεκίνησε από τα καλλιστεία, για μία ψήφο δεν στέφθηκε Μις Κόσμος, έπαιξε δίπλα στον Κουν, υπήρξε μούσα του Τάκη Κανελλόπουλου, αλλά κυρίως του Ανδρέα Βουτσινά. Στα 92 της ακόμα οδηγεί και παρακολουθεί θέατρο, ελπίζοντας πάντα να βρει καλά στοιχεία, ακόμα και σε κακές παραστάσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ