ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΠ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ που μας παρακινούν να φτιάξουμε ένα viral κέικ με τρία υλικά, ένα κέικ με cottage cheese, αυγό και μια κουταλιά κακάο, ή ένα πρωτεϊνικό κέικ βρόμης – υγιεινό και πανεύκολο. Και σε αυτόν τον ωκεανό άπαχων, ελαφριών γλυκών έρχεται η Rosalía για να μας κάνει να επιστρέψουμε στις παιδικές μας γεύσεις, στα basic κέικ και στις αφράτες υφές που ξέρουμε από μικροί, με μια δική της, πολύ τρυφερή παραλλαγή στο είδος.
Αυτό ακριβώς συνέβη όταν εμφανίστηκε στην εκπομπή «La Revuelta» κρατώντας ένα χειροποίητο κέικ για τον παρουσιαστή David Broncano. Μια ζεστή, απλή, ανθρώπινη κίνηση που την έκανε ακαριαία viral. Λίγο αργότερα, έκανε το αυτονόητο: ανέβασε τη συνταγή στο Substack της. Έτσι κατάφερε να κάνει τους πάντες να μιλούν όχι μόνο για το κέικ αλλά και για την παρουσία της σε αυτή την πλατφόρμα.
Στον Γιώργο άρεσε, του θύμισε το κλασικό κέικ, απλώς του φάνηκε πιο μυρωδάτο. Η Νινέττα σχολίασε ότι «δεν είναι ούτε σφιχτό, ούτε θρυμματίζεται, είναι ένα αφράτο κέικ. Καλά, μην τρελαίνεστε κιόλας, ένα απλό κέικ είναι».
Το 14-Carat Cake είναι ουσιαστικά ένα bizcocho, δηλαδή ένα απλό, αφράτο, σπιτικό κέικ λαδιού με πορτοκαλένιο άρωμα, ένα κλασικό, σπιτικό γλυκό που φτιάχνουν στην Ισπανία. «Bizcocho» στα ισπανικά σημαίνει κέικ – μάλιστα η Rosalía έχει και τραγούδι με τίτλο «Bizcochito», που θα πει «κεκάκι».
Και κάπου εκεί, μαζί με όλο το υπόλοιπο ίντερνετ, το είδα κι εγώ. Η συνταγή ήταν απλή και σχετικά γρήγορη. Από το 2008 που ζω στην Αθήνα, φέτος αξιώθηκα να πάρω κανονικό φούρνο. Είχα ένα φουρνάκι, όταν εκείνο τα «έφτυσε» πήρα ένα air fryer και αφού κι εκείνο έφτασε στα τελευταία του, ήρθε η στιγμή του πραγματικού, ενήλικου φούρνου. Προσπαθώντας να μάθω να κάνω καλά κάποια βασικά πράγματα, κάθε βδομάδα δοκιμάζω και μια απλή συνταγή για κέικ, ώστε να μάθω τα κατατόπια του φούρνου αλλά και πώς ψήνουμε. Έτσι, αποφάσισα να φτιάξω αυτό το κέικ με την υφή σφουγγαριού. Ζύγισα όλα τα υλικά (που δεν ήταν και λίγα), τα ανακάτεψα, τα έβαλα σε προθερμασμένο φούρνο. Όταν ολοκληρώθηκε ο χρόνος ψησίματος, έχωσα μέσα στο κέικ ένα chopstick, για να είμαι σίγουρη ότι έχει ψηθεί ολόκληρο. Δεν υπήρχε ζύμη στο ξυλάκι όταν το έβγαλα, οπότε θεώρησα πως είχε ψηθεί. Όταν πια κρύωσε, το πασπάλισα με ζάχαρη άχνη. Αυτό που κατάλαβα εγώ δοκιμάζοντάς το είναι πως είναι μαλακό και αρκετά αφράτο, με ελαφρώς διαφορετική υφή από το δικό μας κλασικό κέικ πορτοκαλιού. Αν και εντελώς rookie, πήρα την απόφαση να το φέρω στο γραφείο για να το δοκιμάσουμε και να δω τι θα πει ο κόσμος.
Τι είπαν τα παιδιά στο γραφείο (δεν μάσησε κανείς τα λόγια του)
Στον Γιώργο άρεσε, του θύμισε το κλασικό κέικ, απλώς του φάνηκε πιο μυρωδάτο. Η Νινέττα σχολίασε ότι «δεν είναι ούτε σφιχτό, ούτε θρυμματίζεται, είναι ένα αφράτο κέικ. Καλά, μην τρελαίνεστε κιόλας, ένα απλό κέικ είναι». Η Μαρία, η Μάρω και η Αργυρώ το ήθελαν πιο καλά ψημένο – μάλλον σε αυτό φταίω εγώ, όχι η Motomami. Ο Γιάννης, από την άλλη, ήταν πιο κάθετος: «Από μουσική το κορίτσι σκίζει. Από γευστικούς κάλυκες όμως… δεν».
ROSALÍA via Substack:
— ROSALÍA UPDATE (@updaterosalia) November 13, 2025
Today I’m sharing here a recipe I’ve made ten thousand times and it always turns out perfectly:
THE 14-CARAT CAKE RECIPE
To make it, use the best olive oil and the best oranges you have on hand. I promise the time this recipe takes is worth it (around 1:30… pic.twitter.com/Fz3ewWRav3
Ακολουθεί η συνταγή, όπως τη δημοσίευσε στο Substack της, μεταφρασμένη:
Σήμερα μοιράζομαι εδώ μια συνταγή που έχω φτιάξει δέκα χιλιάδες φορές και πάντα βγαίνει τέλεια, το 14-Carat Cake.
Για να το φτιάξετε, χρησιμοποιήστε το καλύτερο ελαιόλαδο και τα καλύτερα πορτοκάλια που έχετε. Σας υπόσχομαι ότι ο χρόνος που απαιτεί (περίπου 1 ώρα και 30 λεπτά) αξίζει, και γίνεται ακόμα καλύτερο όταν το μοιράζεσαι.
Να διευκρινίσω: λατρεύω τη ζαχαροπλαστική, αλλά δεν είμαι ειδικός. Μοιράζομαι αυτήν τη συνταγή επειδή αρέσει σε όλους τους φίλους μου όταν τη φτιάχνω – αλλά το κάνω με όλη τη δυνατή ταπεινότητα και τον σεβασμό προς τους επαγγελματίες μάγειρες και ζαχαροπλάστες.
Υλικά
1 φλ. έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
3 μεγάλα αυγά
1 ¼ φλ. πλήρες γάλα
2 κ.σ. ξύσμα πορτοκαλιού (βάζω γενναιόδωρα, χαχα)
¼ φλ. φρεσκοστυμμένος χυμός πορτοκαλιού (δεν θα γίνει υπερβολικά πορτοκαλένιο)
¼ φλ. Grand Marnier ή Anís del Mono
1 ¾ φλ. ζάχαρη
2 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 ½ κ.γ. αλάτι (ή όσο θέλετε)
½ κ.γ. baking powder
½ κ.γ. μαγειρική σόδα
Πολλή άχνη ζάχαρη για πασπάλισμα (μοιάζει με μία από τις αγαπημένες σας ουσίες, αλλά όχι! Είναι κάτι άλλο, οk;)
Εκτέλεση
Προθερμάνετε τον φούρνο στους 165°C. Στρώστε τη φόρμα με λαδόκολλα.
Σε μεγάλο μπολ, χτυπήστε λάδι και αυγά μέχρι να ομογενοποιηθούν. Προσθέστε γάλα, ξύσμα, χυμό και λικέρ. Ανακατέψτε.
Ρίξτε τη ζάχαρη και χτυπήστε να ενσωματωθεί. Προσθέστε αλεύρι, αλάτι, baking powder και σόδα. Ανακατέψτε μέχρι να γίνει ομοιογενές, έστω κι αν παραμείνει λίγο ρευστό.
Ψήστε 70-75 λεπτά. Μόλις ροδίσει η επιφάνεια, βγάλτε το, καλύψτε το με αλουμινόχαρτο και συνεχίστε το ψήσιμο. Είναι έτοιμο όταν φουσκώσει και το μαχαίρι βγαίνει σχεδόν στεγνό.
Αφήστε το 1 ώρα να ξεκουραστεί στη φόρμα (μην είστε ανυπόμονοι). Πασπαλίστε με άχνη σαν να μην υπάρχει αύριο.
Tip: Τρώγεται σκέτο, με γάλα, με παγωτό, ή όπως αγαπάτε. Συνήθως είναι πιο νόστιμο την επόμενη μέρα.
Με αγάπη,
Ro
