21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε Facebook Twitter
Made in England: The Films of Powell and Pressburger (2024).

21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

0

Καθώς περνούσαμε στον εικοστό πρώτο αιώνα, το σινεμά τεκμηρίωσης γινόταν δημοφιλέστερο από ποτέ. Καταρχάς, αυξήθηκε η ποσότητα της παραγωγής, κατά ένα μέρος χάρη στην ψηφιακή τεχνολογία – στο παρελθόν ο προϋπολογισμός για το γύρισμα σε φιλμ υπήρξε σκόπελος που χιλιάδες επίδοξοι ντοκιμαντερίστες δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν. Κατά ένα άλλο μέρος, η αύξηση οφείλεται στις streaming πλατφόρμες. Η ανάγκη τους για περισσότερο «περιεχόμενο» έλυσε τα χέρια των κινηματογραφιστών, οι ταινίες των οποίων βρήκαν τη δυνατότητα μιας δεύτερης καριέρας, μετά την (ως επί το πλείστον) φεστιβαλική πορεία τους. Αυτό είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις, καθώς τα τελευταία χρόνια παρενέβη ο αλγόριθμος, με αποτέλεσμα οι streaming πάροχοι να χρηματοδοτούν και να ζητούν ντοκιμαντέρ συγκεκριμένης (και περιορισμένης) φύσης και θεματολογίας – άρα οι κινηματογραφιστές βρέθηκαν και πάλι σε αναζήτηση χώρου για τη ζωή του έργου τους μετά τα φεστιβάλ.

Φυσικά, η προσφορά ντοκιμαντέρ δεν θα ήταν τέτοια, αν δεν υπήρχε και η ανάλογη ζήτηση – τι ωραία και καλλιτεχνικά φορτισμένα που το γράψαμε. Το κοινό του εικοστού πρώτου αιώνα διψά για ρεαλισμό, τουλάχιστον όπως τον αντιλαμβάνεται – μεγάλη κουβέντα αυτή. Πιο σωστά, διψά για αληθινές ιστορίες, για αφηγήσεις που έχουν το ένα πόδι τους στην πραγματικότητα, και τα ντοκιμαντέρ, που στο μεταξύ πρόσεξαν περισσότερο την αφήγησή τους και άρχισαν να φλερτάρουν ακόμα περισσότερο με τη μυθοπλασία, μπόρεσαν να καλύψουν αυτή την ανάγκη.

Η προσφορά ντοκιμαντέρ δεν θα ήταν τέτοια, αν δεν υπήρχε και η ανάλογη ζήτηση. Το κοινό του εικοστού πρώτου αιώνα διψά για ρεαλισμό, τουλάχιστον όπως τον αντιλαμβάνεται.

Καθώς έχουμε συμπληρώσει πια το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, επιλέξαμε 21 ντοκιμαντέρ που πιστεύουμε ότι αξίζει να έχει δει κάθε σινεφίλ. Η επιλογή έγινε ανάμεσα σε μεγάλες στιγμές του είδους, σε επιδραστικές ταινίες που ενδεχομένως δεν «γέρασαν» τόσο καλά, αλλά αντανακλούν την εποχή τους –για τον Μάικλ Μουρ χτυπά η καμπάνα–, σε σινεφιλικούς τίτλους, γιατί κάποιοι είμαστε σινεφίλ πάνω από όλα, και σε λιγότερο γνωστές στιγμές του σινεμά τεκμηρίωσης που αξίζει να ανακαλύψετε.

The Gleaners and I (2000)

Μετά από μια παρατεταμένη περίοδο παρωχημένων μοντερνισμών και δημιουργικής στειρότητας, που, στην καλύτερη περίπτωση, μπορούσε να γεννήσει ένα απλώς χαριτωμένο σινεφιλικό παιχνίδι («One Hundred and One Nights»), η Ανιές Βαρντά βρήκε την υγεία της χάρη στα ψηφιακά μέσα, συστήνοντας μια συνταγή που θα ακολουθούσε με μικρές παραλλαγές μέσα στα επόμενα χρόνια, συλλέγοντας εικόνες που οι άλλοι προσπερνούν, μιμούμενη κατά κάποιον τρόπο τους συνεντευξιαζόμενους στο «Gleaners and I». Αναζητήστε και τα «Les Plages d’ Agnes» (2008) και «Faces, Places» (2014).

The Gleaners and I 

Bowling for Columbine (2002)

Ο υπογράφων δεν είναι φαν του τρόπου του Μάικλ Μουρ, ωστόσο η συμβολή του στο άνοιγμα του ντοκιμαντέρ σε ένα ευρύτερο κοινό υπήρξε καθοριστική, έστω κι αν εδραίωσε, ταυτόχρονα, ένα είδος σινεμά τεκμηρίωσης (αλλά και δημοσιογραφίας) που δυστυχώς επιβιώνει μέχρι σήμερα. Ωστόσο, είναι δύσκολο να κλείσεις στη μέση ένα ντοκιμαντέρ του κι αυτό εδώ είναι μάλλον το πιο αντιπροσωπευτικό της φιλμογραφίας του. Με αφετηρία την τραγωδία στο γυμνάσιο Κόλουμπαϊν, ο Μουρ εδώ στηλιτεύει την αμερικανική εμμονή με την οπλοχρησία. Συμφωνείς μεν με όσα λέει, αλλά σκέψου πώς θα σου φαινόταν αν κάποιος γύριζε ένα ντοκιμαντέρ υποστηρίζοντας την αντίθετη άποψη με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Grizzly Man (2004)

Η συναρπαστική, παράλληλη φιλμογραφία του Βέρνερ Χέρτζογκ στο ντοκιμαντέρ συνεχίζεται μέχρι σήμερα και άγγιξε τη δημοφιλέστερη στιγμή της με αυτό το θαυμάσιο έργο για έναν άνθρωπο που έζησε με τις αρκούδες για χρόνια, μέχρι να βρει φριχτό θάνατο στα δόντια μίας από αυτές. Ένας κυνικός γυρίζει μια ταινία για έναν ρομαντικό και γοητεύεται από την προσωπικότητά του, χωρίς ποτέ να τη συμμερίζεται – γι’ αυτό και η ταινία του Χέρτζογκ είναι, μεταξύ άλλων, υπόδειγμα διαλεκτικής.

Grizzly Man (2005) Official Trailer 

Bob Dylan: No Direction Home (2004)

Καλύπτοντας περίπου την ίδια χρονολογική περίοδο με το «A Complete Unknοwn», ο Μάρτιν Σκορσέζε βλέπει στο πρόσωπο του Μπομπ Ντίλαν έναν γνήσιο σκορσεζικό ήρωα, που ανεβαίνει ταχύτατα, διαπράττει ύβρη κι έπειτα μαστιγώνεται αλύπητα από τον σκορσεζικό Θεό, μέχρι να λάβει ηττημένος ένα ξεροκόμματο λύτρωσης στο πιάτο του. Δεν υπερβάλλουμε, είναι μία από τις καλύτερες ταινίες του Αμερικανού σκηνοθέτη.

No Direction Home: Bob Dylan

Senna (2010)

Χωρίς το βοηθητικό εργαλείο της αφήγησης και χρησιμοποιώντας το αρχειακό υλικό όπως χρησιμοποιούν οι σκηνοθέτες της μυθοπλασίας το τεχνητό που γύρισαν, ο Ασίφ Καπάντια στήνει μια συναρπαστική αφήγηση που υπερβαίνει το υποκείμενό του –τον αδικοχαμένο Άιρτον Σένα–, εκφράζοντας τον θρήνο του και την οργή του για όποιον εκεί πάνω ορίζει με το έτσι θέλω ότι μια μέρα πρέπει να σταματήσουμε να «τρέχουμε». Απαραίτητη προβολή, ακόμα κι αν δεν δίνεις δεκάρα για τους αγώνες ταχύτητας.   

SENNA - Official Trailer

Exit Through the Giftshop (2010)

Ο Banksy είναι, αναμφίβολα, ο δημοφιλέστερος εικαστικός της εποχής μας κι ένας πρωτοπόρος της street art. Προφανώς και δεν θα βλέπαμε ένα συμβατικό κινηματογραφικό πορτρέτο για την περίπτωσή του. Κι αν στην αρχή της ταινίας ξεκαθαρίζει ότι θα κάνει ένα ντοκιμαντέρ για εκείνον που νόμισε ότι μπορεί να γυρίσει τέτοιο για τον ίδιο –μπερδευτήκατε;–, στην πράξη αυτό που ακολουθεί είναι ένα υβριδικό φιλμ, κινούμενο μεταξύ ψεύδους και αλήθειας, συγγενές προς το «F for Fake» του Όρσον Γουέλς και μνημείο του «λαϊκισμού» που ξέρουμε και προτιμάμε όσοι αγαπάμε τον τραγουδοποιό Ρίτσαρντ Χόλεϊ – ξεκινάει με το «Tonight the Streets are Ours».

Exit Through The Gift Shop: Official Trailer

Nostalgia for the Light (2010)

Είτε μιλάμε για μυθοπλασία είτε για τεκμηρίωση, η μετάβαση από το ειδικό στο γενικό είναι συνήθως το ζητούμενο. Η μετάβαση από το ειδικό στο κοσμικό, όμως, προκύπτει λιγότερο συχνά και σπάνια με λυρισμό σαν εκείνον του Πατρίσιο Γκουσμάν, στο σινεμά του οποίου η πονεμένη χιλιανή ιστορία του 20ού αιώνα βρίσκει ταυτόχρονα τον ποιητή και τον ιστορικό της. Το «Nostalgia for the Light», όπου αστρονόμοι αναζητούν εξωγήινη ζωή στ’ αστέρια, ενώ γυναίκες ψάχνουν τα υπολείμματα των «εξαφανισμένων» από το καθεστώς Πινοσέτ αγαπημένων τους, είναι το αριστούργημα της sui generis φιλμογραφίας του.

Nostalgia for the Light - Official Trailer

The Queen of Versailles (2012)

Αν κάποιος αναζητά περισσότερες πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο φτάσαμε στο οικονομικό κραχ του 2008, ας δει το «Inside Job». Αν θέλει, όμως, να καταλάβει γιατί φτάσαμε εκεί, ας δει το «Queen of Versailles», την απίθανη, κωμικοτραγική ιστορία ενός δισεκατομμυριούχου και της συζύγου του που θέλησαν να φτιάξουν παλάτι σαν εκείνο των Βερσαλιών στη Φλόριντα. Η ταινία που ανέδειξε τη Λόρα Γκρίνφιλντ σε μία από τις σημαίνουσες φωνές του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης. 

The Queen of Versailles (Official HD trailer from Magnolia Pictures)

The Act of Killing (2012) & The Look of Silence (2014)

Οποιαδήποτε σχετική λίστα θα ήταν ελλιπής δίχως το «The Act of Killing» του Τζόσουα Οπενχάιμερ, που μαζί με το «Τhe Look of Silence» συνθέτουν ένα δίπτυχο που έφερε στο προσκήνιο μια σχετικά άγνωστη για τον δυτικό κόσμο ιστορία, τις μαζικές σφαγές του ινδονησιακού στρατού κατά την περίοδο 1965-1966. Είναι, πραγματικά, προβολές που δεν θα ξεχάσεις ποτέ, ταινίες που αποτύπωσαν σε ματωμένα βλέμματα και σοκαριστικές αναπαραστάσεις τη φρίκη της αποκτήνωσης, την επιμονή της μνήμης, τη χρεία αλλά και την ουτοπική φύση της εξιλέωσης.

The Act of Killing - Official Trailer

The Look of Silence Official Trailer 2 (2015) - Joshua Oppenheimer Documentary HD

Searching for Sugar Man (2012)

Aν δεν έχετε ιδέα ποιος είναι ο Σίξτο Ροντρίγκεζ, σας προτρέπουμε να μη διαβάσετε τίποτα για την ταινία. Γιατί είναι μουσικό ντοκιμαντέρ μεν, έχει όμως τη δομή μιας ταινίας μυστηρίου – και σας περιμένει έκπληξη μεγάλη. Διαθέτει, επίσης, μια μοναδική ιστορία που υπερβαίνει τις όποιες αισθητικές ευκολίες, κατά κάποιον τρόπο παίρνει το γνώριμο μοτίβο του «καταραμένου καλλιτέχνη» και το αναποδογυρίζει, αντιπαραβάλλοντας τον μύθο με την πραγματικότητα και εξερευνώντας την αλληλένδετη σχέση της επιτυχίας με τη φήμη και τη συγκυρία.  

Searching for Sugar Man Official Trailer 

Stories we Tell (2012)

Αναζητώντας την ιστορία των καταβολών της ίδιας και της οικογένειάς της και ανασυνθέτοντας περιστατικά από το παρελθόν με τον τεχνητό τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η μνήμη μας, η Σάρα Πόλεϊ καταθέτει μία από τις πιο ενδιαφέρουσες δημιουργίες των τελευταίων ετών, με αντικείμενο την πάντα διαφεύγουσα φύση της αλήθειας και τις «ιστορίες που λέμε» στον εαυτό μας για να βγάλουμε το βράδυ. Στεναχωριέσαι που δεν είναι ευρύτερα γνωστή.

Stories We Tell - Official Trailer

Life Itself (2014)

Δεν υπάρχει μόνο το στοιχείο της ιδιοτέλειας στη συγκεκριμένη επιλογή, επειδή καθιστά (κάπως πιο) κατανοητό το παρεξηγημένο επάγγελμα του κριτικού κινηματογράφου. Το επιλέξαμε γιατί η σχέση του υποκειμένου του, του Αμερικανού κριτικού Ρότζερ Ίμπερτ, με το μέσο που υπηρέτησε μέχρι το τέλος της ζωής του αντανακλά με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο εκείνη κάθε ανθρώπου που προσβλήθηκε από την ανίατη νόσο της σινεφιλίας και βλέπει ταινίες πρωτίστως επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.

Life Itself - Official Trailer

They Shall Not Grow Old (2017)

Έχοντας δώσει κινηματογραφική υπόσταση στη συγκαλυμμένη εκδοχή της εμπειρίας ενός παγκοσμίου πολέμου, με την τριλογία του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», ο Νεοζηλανδός Πίτερ Τζάκσον στρέφεται στον πραγματικό. Επιστρατεύοντας αρχειακό υλικό, το οποίο οι τεχνικοί του επιχρωμάτισαν και επεξεργάστηκαν ψηφιακά, ο Τζάκσον μάς δίνει μια γερή ιδέα για την εμπειρία της χαμένης γενιάς του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και, παράλληλα, συνεχίζει (και εξελίσσει) την προβληματική του περί ανδρείας και συντροφικότητας.

They Shall Not Grow Old | Official Trailer

Robin Williams: Come Inside my Mind (2018)

Ένας τίτλος που, πραγματικά, δεν μας κοροϊδεύει, καθώς το υπέροχο αυτό ντοκιμαντέρ κατορθώνει να μας δώσει μια ιδέα για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε το μυαλό του ανθρώπου που πυροβολούσε το κοινό με ατάκες πιο γρήγορα κι από τον ίσκιο του και εξηγεί την απόφασή του να βάλει τέλος στη ζωή του. Κυριολεκτούμε όταν γράφουμε ότι θα γελάσετε μέχρι δακρύων – μέχρι το τέλος της διαδρομής, δύσκολα θα μείνει μάτι στεγνό.

ROBIN WILLIAMS: COME INSIDE MY MIND Official Trailer

The Mole Agent (2020)

Πιθανότατα έχετε δει την αμερικανική τηλεοπτική διασκευή του ντοκιμαντέρ με τον Τεντ Ντάνσον στο Netflix («A Man on the Inside»), ωστόσο ο Χιλιανός προκάτοχός του σε τίποτα δεν έχει να ζηλέψει ως προς τις crowdpleasing αρετές, συνδυάζοντας κατασκοπεία με μια γλυκόπικρη ματιά στην τρίτη ηλικία που έφτασε μέχρι τα Όσκαρ εκείνης της χρονιάς, για να χάσει από το κινούμενο εγχειρίδιο αυτοβοήθειας «My Octopus Teacher» – θα γράφαμε «ντροπής πράγματα», αλλά ας μη γινόμαστε προβοκάτορες.

The Mole Agent - Official Trailer

Bloody Nose Empty Pockets (2020)

O τρόπος που γυρίστηκε η ταινία θολώνει τα όρια μεταξύ σινεμά μυθοπλασίας και τεκμηρίωσης – δεν θα επεκταθούμε εδώ, αλλά γεννά μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση επί του θέματος. Το φιλμ πέρασε απαρατήρητο επειδή η κυκλοφορία του έπεσε πάνω στο ξέσπασμα της πανδημίας. Η ειρωνεία είναι ότι η ιστορία ενός μπαρ που κλείνει, των θαμώνων του και του βαλς των χαμένων ονείρων που παίζει μπροστά στα μάτια τους ίσως ήταν ακριβώς το θέαμα που χρειαζόμασταν την εποχή εκείνη.

Bloody Nose, Empty Pockets | Trailer

Ennio (2021)

Kάθε κινηματογραφική δημιουργία που ευλογήθηκε με σάουντρακ του Ένιο Μορικόνε τελεί σε συμβιωτική σχέση μαζί του. Το ντοκιμαντέρ του τακτικού του συνεργάτη Τζιουζέπε Τορνατόρε αποτελεί έναν πλήρη και διαφωτιστικό φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο που έγραψε μουσικές που αγαπήσαμε, μουσικές με τις οποίες αγαπήσαμε, καθόρισε στιγμές της κινηματογραφικής μας πραγματικότητας κι έδωσε κινηματογραφικότητα σε στιγμές της άλλης μας πραγματικότητας – για μερικούς από εμάς η «κανονική» είναι εκείνη του σινεμά.

ENNIO | Official Trailer 

2nd Chance (2022)

Με ένα σενάριο γεμάτο ανατροπές –ναι, έχουν και τα ντοκιμαντέρ τέτοιο– ο Ραμίν Μπαρανί δικαιώνει όσα είχε δει σ’ αυτόν ο Ρότζερ Ίμπερτ, διαβάζοντας στην ιστορία του Αμερικανού εφευρέτη του αλεξίσφαιρου γιλέκου το πορτρέτο μιας χώρας που εμφανίζεται ως «σωτήρας» μόνο για να επιβάλει τη σωτηρία της διά της βίας. Δυστυχώς, δεν ζούσε πια ο Ίμπερτ για να το αναδείξει, η κριτική ασχολήθηκε ελάχιστα μαζί του και παραμένει άγνωστο.

2ND CHANCE | Official Trailer 

All the Beauty and the Bloodshed (2022)

Στην κορυφαία στιγμή της, η Λόρα Πόιτρας ξεκινά με αφετηρία την κατάρτιση μιας βιογραφίας της Ναν Γκόλντιν για να στήσει μια συναρπαστική αφήγηση διαρκών μεταβάσεων από το προσωπικό στο συλλογικό τραύμα, να αποφύγει τον σκόπελο του διδακτισμού και να παραδώσει, τελικά, μια συνταρακτική στιγμή του πολιτικού σινεμά του 21ου αιώνα. Χρυσός Λέων στο Φεστιβάλ Βενετίας και (δικαιολογημένα) αποθεωτικές κριτικές.

All the Beauty and the Bloodshed - Official Trailer

Made in England: The Films of Powell and Pressburger (2024)

Πλάι στην καριέρα ενός από τους σημαντικότερους Αμερικανούς σκηνοθέτες, ο Μάρτιν Σκορσέζε έχει κι εκείνη του θεματοφύλακα της κινηματογραφικής μας κληρονομιάς. Κι όποτε συμμετέχει σε εγχειρήματα σαν αυτό εδώ, ντοκιμαντέρ για το σινεμά δηλαδή, κοινωνεί τη γνώση του πάντα από το ύψος του βλέμματος και ποτέ από κάποιο βάθρο – γι’ αυτό και ενθαρρύνει ακόμα περισσότερο την αναζήτηση του σινεμά στο οποίο αναφέρεται. Εδώ συνοψίζει όσα πρέπει να ξέρετε για ένα θαυματουργό κινηματογραφικό δίδυμο, που έφερε το χρώμα στη σκοτεινότερη εποχή της σύγχρονης ανθρώπινης ιστορίας. Must-see προβολή για κάθε εραστή της έβδομης τέχνης.

MADE IN ENGLAND: THE FILMS OF POWELL AND PRESSBURGER | Official Trailer

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Είμαστε εθισμένοι, θέλουμε παραπάνω λεφτά, παραπάνω ομορφιά, παραπάνω νιότη»

Οθόνες / «Είμαστε εθισμένοι, θέλουμε παραπάνω λεφτά, παραπάνω ομορφιά, παραπάνω νιότη»

Με αφορμή το αφιέρωμα του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στο έργο της, μια δημιουργός που ξέρει πώς να φτιάχνει σωστά crowdpleasers, η Λόρεν Γκρίνφιλντ μιλά στη LiFO για την απροθυμία μας να διδαχτούμε από τις οικονομικές κρίσεις και εξηγεί γιατί βλέπει τις ταινίες τεκμηρίωσης ως μηχανές ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
‘CHAOS: The Manson Murders’: Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Daily / «CHAOS: The Manson Murders». Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Το νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Έρολ Μόρις επιχειρεί ένα διαφορετικό προφίλ του «σατανικού μεσσία», φωτίζοντας κάποιες από τις λιγότερο ίσως προβεβλημένες εκδοχές, αιτιάσεις και εικασίες γύρω από μια υπόθεση που μοιάζει με σταυροδρόμι του Κακού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Sly Lives!: Τα μπλουζ του (ψυχεδελικού) πρίγκηπα

Daily / «Sly Lives!»: Τα μπλουζ του (ψυχεδελικού) πρίγκιπα

Ένα εξαιρετικό μουσικό ντοκιμαντέρ στο Disney+ για τη διαστημική άνοδο και την αργόσυρτη πτώση του ιδιοφυούς Sly Stone, ηγέτη της πιο εντυπωσιακά πολυμορφικής μπάντας όλων των εποχών, τόσο ηχητικά όσο και εμφανισιακά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η νέα ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και ακόμα 5 λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / Η νέα ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το ακαταμάχητο ντεμπούτο της Λουίζ Κουρβουαζιέ που σάρωσε εισπρακτικά στη Γαλλία και η επίσημη πρόταση της Τσεχίας για το περσινό Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας ξεχωρίζουν αυτή την κινηματογραφική εβδομάδα.
THE LIFO TEAM
Πότε ανοίγουν οι θερινοί κινηματογράφοι της Αθήνας;

Οθόνες / Πότε ανοίγουν οι θερινοί κινηματογράφοι της Αθήνας;

Οι Αθηναίοι σινεφίλ δεν θα χρειαστεί να περιμένουν πολύ για να εξασκήσουν την αγαπημένη τους καλοκαιρινή συνήθεια. Συγκεντρώσαμε όλες τις ημερομηνίες που έχουν γίνει γνωστές για την έναρξη λειτουργίας των θερινών σινεμά της πρωτεύουσας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Στα εννιά μου προσπαθούσα να καταλάβω τι σχέση είχε το λεωφορείο με την Μπλανς Ντιμπουά» / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Μυθολογίες / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Η κινηματογραφική λίστα του Έλληνα συγγραφέα είναι συγκινησιακά φορτισμένη και γεμάτη παιδικές αναμνήσεις όπως και τα βιβλία του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Μυθολογίες / «Μου αρέσουν οι ιστορίες εκδίκησης στο σινεμά»: Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Από το φιλιππινέζικο σινεμά και τον Ζακ Τατί, μέχρι μια ταινία με μαχητές kung-fu που εξεγείρονται ενάντια στη γραφειοκρατία -και μία που τον ώθησε να ζητήσει από τη Marthe Keller να τον κάνει φίλο στο Facebook- η λίστα του φωτογράφου είναι γεμάτη εκπλήξεις.
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ