«If I had Legs I’d Kick You»: Η μητρότητα ως ντελιριακό θρίλερ

BERLINALE 75 «If I had Legs I’d Kick You» Facebook Twitter
Απολύτως τίποτε δεν λειτουργεί καλά στη ζωή της ψυχοθεραπεύτριας Λίντα.
0


ΤΟ «IF I HAD LEGS I'D KICK YOU»
είναι το κινηματογραφικό παιδί του «Eraserhead» του Ντέιβιντ Λιντς με το «Images» του Ρόμπερτ Άλτμαν, κάτω από το άγρυπνο και αγριεμένο μάτι του Τζος Σάφντι στην παραγωγή και με την ψυχωμένη σκηνοθεσία της Μέρι Μπρονστάιν, 17 χρόνια μετά το ντεμπούτο της με το χαρακτηριστικά mumblecore «Yeast».

Αταλάντευτα και ασφυκτικά, η ταινία παρακολουθεί την αγωνία της Λίντα, μητέρας ενός άρρωστου μικρού κοριτσιού, που το πηγαινοφέρνει στο νοσοκομείο, μιλά ακατάσχετα στον απόντα ναυτικό σύζυγό της (Κρίστιαν Σλέιτερ), που τη διαβεβαιώνει πως όλα θα πάνε καλά, ενώ το σπίτι της πλημμυρίζει από το ταβάνι του σαλονιού και, σαν να μην έφτανε αυτό, το ίδιο βράδυ η οροφή καταρρέει, μια τεράστια τρύπα αδειάζει ό,τι υδραυλικό έχει απομείνει από ψηλά, και αναγκάζεται να μετακομίσει σε ένα παραθαλάσσιο μοτέλ στο Μοντόκ.

Το «If I had Legs I’d Kick You», που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Sundance και, στα πρότυπα του «Past Lives», διαγωνίζεται και για τη Χρυσή Άρκτο στην 75η Berlinale, είναι μια ντελιριακή παραβολή για τη μητρότητα και την επαχθή, υπερβολική, παρανοϊκή ευθύνη που αναλαμβάνει η μητέρα για το παιδί της, σε ένα έρημο από άνδρες περιβάλλον.

Απολύτως τίποτε δεν λειτουργεί καλά στη ζωή της ψυχοθεραπεύτριας Λίντα: η βοήθεια που απελπισμένα αναζητά στο πρόσωπο του συναδέλφου της (Κόναν Ο’ Μπράιαν, σε εντελώς κόντρα ρόλο) βρίσκει έναν ανέκφραστα απρόθυμο τοίχο συγκαταβατικής άρνησης. Η υπάλληλος του πανδοχείου τη σαμποτάρει σαδιστικά αντί να την εξυπηρετήσει, ζητώντας της ακόμη και ταυτότητα για να της πουλήσει ένα μπουκάλι κρασί. Ακόμη και ο υπάλληλος του μοτέλ (o χαρισματικός ASAP Rocky στο κινηματογραφικό ντεμπούτο του), κάτι ανάμεσα σε καθαριστής και babysitter, θέλει να τη βοηθήσει αλλά συναντά την καχυποψία της, προϊόν του αυξανόμενου εκνευρισμού και της κούρασής της. Και η κόρη της, το πρόσωπο της οποίας δεν βλέπουμε ποτέ, δεν σταματά να γκρινιάζει υποχόνδρια για τα σωληνάκια στο σώμα της που δεν λένε να βγουν, παρά τις υποσχέσεις της μητέρας της.

Το “If I had Legs I’d Kick You”, που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Sundance και, στα πρότυπα του “Past Lives”,  διαγωνίζεται και για τη Χρυσή Άρκτο στην 75η Berlinale, είναι μια ντελιριακή παραβολή για τη μητρότητα, και την επαχθή, υπερβολή, παρανοϊκή ευθύνη που αναλαμβάνει η μητέρα για το παιδί της, σε ένα έρημο από άνδρες περιβάλλον.
Η αφίσα της ταινίας

Η κόλαση μιας μητέρας σε gros plan δεν κοπάζει ποτέ, το αντίθετο, μοιάζει να πολλαπλασιάζεται ρεαλιστικά από μια ξέφρενη πορεία σε μια αδιέξοδη περιδίνηση και, μεταφυσικά, από μια τρύπα που άλλοτε βγάζει ένα απόκοσμο γαλακτερό πύον και άλλοτε αστράφτει σαν παράθυρο σε ένα άλλο, καλύτερο σύμπαν από την αγχωτική καθημερινότητα.

Το «If I had Legs I’d Kick You», που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Sundance και, στα πρότυπα του «Past Lives», διαγωνίζεται και για τη Χρυσή Άρκτο στην 75η Berlinale, είναι μια ντελιριακή παραβολή για τη μητρότητα και την επαχθή, υπερβολική, παρανοϊκή ευθύνη που αναλαμβάνει η μητέρα για το παιδί της, σε ένα έρημο από άνδρες περιβάλλον. Αν η Λίντα είναι ψυχοπαθής, φαντάζεται ή βιώνει πραγματικά ό,τι συμβαίνει, δεν το μαθαίνουμε ακριβώς, αλλά η αντιπαραβολή της με μια δική της ασθενή (Ντανιέλ ΜακΝτόναλντ) που της φέρνει το βρέφος της και μοιράζεται τις ακραίες ανησυχίες της πριν εξαφανιστεί και το εγκαταλείψει, λειτουργεί σαν διαφωτιστική προβολή για τον χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας.

Σε ένα ταξίδι που μοιάζει περισσότερο με συνεχή μετωπική σύγκρουση, η Αυστραλή Ρόουζ Μπερν, βραβευμένη από το ξεκίνημα της καριέρας της με το Volpi Cup στο Φεστιβάλ Βενετίας για το «The Goddess of 1967», εξαργυρώνει μοναδικά τη θητεία της στη φρίκη («Insidious»), το δράμα (το τηλεοπτικό «Damages» που της έφερε υποψηφιότητες για Emmy και Χρυσή Σφαίρα) και την κωμωδία («Bridesmaids») σε ένα ρεσιτάλ αποδόμησης μιας αγωνιώδους προσωπικότητας σε χιλιάδες θραύσματα, με απέραντη θλίψη, αφηνιασμένο τέμπο και συχνά ευπρόσδεκτη ιλαρότητα. Χωρίς αυτήν και το τρομερό πρόσωπό της σε σφιχτό κοντινό πλάνο, που αισθανόμαστε πως μάθαμε απ’ έξω μετά το τέλος της προβολής, η ούτως ή άλλως βαριά ταινία θα ήταν δυσβάσταχτη, και μάλλον το στοίχημα της Μπρονστάιν, που επίσης παίζει έναν μικρό ρόλο, δεν θα έβγαινε πρακτικά. 

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ