Oι άγριες μέρες μας: Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Βασίλη Κεκάτου

Δάφνη Πατακιά Facebook Twitter
Η Δάφνη Πατακιά, κοφτή, επιθετικά αλλεργική στους περιδεείς και τους ψεύτες, είναι το ατίθασο αγρίμι που επιτέλους εξημερώνεται από την εμπιστοσύνη των άλλων. Φωτ.: Δέσποινα Σπύρου
0



ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ
 στη Χώρα του Ποτέ, όπως την αποτυπώνει ο Βασίλης Κεκάτος, είναι παραβατικά λυκάκια που διασχίζουν με τροχόσπιτο την ελληνική επαρχία, μια παρέα σκαστών αγοριών και κοριτσιών που πλένουν και απλώνουν τα ρούχα των άλλων, με ειλικρινή συμπάθεια (αν και ως βιτρίνα) και ληστεύουν ενεχυροδανειστήρια με πολλαπλά ανταποδοτικά οφέλη, αλλά και δυσκολίες στην εκτέλεση – παίζει και να μην καταδικαστούν για ιδεαλισμό, λόγω αμφιβολιών. Εκτός από εναλλακτικοί ιεραπόστολοι/Ρομπέν των δασών και των δρόμων, θα μπορούσαν να είναι μοναχικά φαντασματάκια που τα κάλεσαν σε παιχνίδι πνευμάτων χωρίς να τους εξηγήσουν τους κανόνες, όπως θέλει να πιστεύει η Χλόη, η όψιμη προσθήκη στην ομάδα, voyou και μαγκάκι, «αρπαγμένη» και φοβισμένη ταυτόχρονα, όπως όλα τα μέλη του γκρουπ με τον τρόπο τους, μια δραπέτις τιμωρητικής οικογένειας, με απέχθεια στον αδελφό της και αδυναμία στη μητέρα.

Οι Άγριες μέρες μας, μια μορφή συλλογικής αντίστασης περισσότερο από μια συγκρουσιακή επανάσταση, κοντύτερα σε ένα νεοχίπικο πνεύμα, ανθρωποκεντρικά συγχυτικό, παρά μαντρωμένες σε αριστερό δογματισμό, δεν είναι τόσο αγριεμένες όσο υπονοεί ο τίτλος.

Η Δάφνη Πατακιά, κοφτή, επιθετικά αλλεργική στους περιδεείς και τους ψεύτες, φωτεινή σαν τον ήλιο όταν η τρυφερότητά της προκύπτει σαν ηλεκτροσόκ, είναι το ατίθασο αγρίμι που επιτέλους εξημερώνεται από την εμπιστοσύνη των άλλων. Με το συχνά έκθαμβο, πάντα καθαρό βλέμμα της, ο Βασίλης Κεκάτος, ένας ρομαντικός με οικονομία στον κινηματογραφικό του λόγο και πολιτική ματιά κάτω από την ανθρώπινη παρατήρηση, επισκέπτεται την άλλη πλευρά της Ελλάδας (δεν φοβάται τη λιακάδα, δεν κολλάει στις συννεφιές) σε ένα road movie για τη γενιά που έχει κάθε δικαίωμα να μιλάει πολύ αλλά όχι πάντα το προνόμιο να ακούγεται όπως επιθυμεί – σαν άτυπη συνέχεια του τηλεοπτικού του «Milky Way».  

Oι άγριες μέρες μας Facebook Twitter
Νικολάκης Ζεγκίνογλου. Φωτ.: Δέσποινα Σπύρου

Οι Άγριες μέρες μας, μια μορφή συλλογικής αντίστασης περισσότερο από μια συγκρουσιακή επανάσταση, κοντύτερα σε ένα νεοχίπικο πνεύμα, ανθρωποκεντρικά συγχυτικό, παρά μαντρωμένες σε αριστερό δογματισμό, δεν είναι τόσο αγριεμένες όσο υπονοεί ο τίτλος: περισσότερο συμβαίνουν στο μυαλό και τις καρδιές των παιδιών της παρέας, στη ζύμωση και την οργανική δυναμική τους, στις μικρές μαγικές στιγμές που ξεφυτρώνουν όταν πέφτουν οι άμυνες και η lingo πόζα.

Έχουν πλάκα στην περιπλανώμενη καθημερινότητά τους και ερωτισμό (υπέροχη η σκηνή στα… ρηχά) και μια πλοκή που οριακά αδυνατίζει τον στόχο της ταινίας – μερικές φορές διστάζει σε μια ρευστή αφηγηματικότητα ή μια ουτοπική ατμόσφαιρα, που ίσως λειτουργεί καλύτερα στη φαρέτρα του Κεκάτου.

Oι άγριες μέρες μας Facebook Twitter

Το σινεμά του έχει αυθάδεια και απαλότητα, command στον θίασο των ηθοποιών που έφτιαξε, καλό «αυτί» στη μουσική επιλογή, και η υπόσχεση του Χρυσού Φοίνικα μικρού μήκους για την Απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς παραμένει ατόφια με το ντεμπούτο του στη μυθοπλασία μεγάλου μήκους με τις Άγριες μέρες μας, που έκαναν παγκόσμια πρεμιέρα στην 75η Berlinale, στο τμήμα Generation 14plus.  

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αναγέννηση του Jurassic World με ανακυκλωμένα υλικά, ανακουφιστικά αναχρονιστική

Οθόνες / Jurassic World: Ανακυκλωμένα υλικά, ανακουφιστικό πισωγύρισμα

Ο Κόλιν Τρεβόροου ξεκίνησε δυνατά τη δεύτερη τριλογία του Jurassic σύμπαντος και την έστειλε στον αγύριστο ή περίπου στη μέση του πουθενά, με τους τροποποιημένους δεινοσαύρους αδέσποτους, οπλισμένους κι επικίνδυνους, σε ένα φινάλε με οικολογικές κορόνες, πανηγυρικά χαοτικό, ψευδεπίγραφα απειλητικό και, εν τέλει, εξαιρετικά ανιαρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Οθόνες / Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Ο Μπραντ Πιτ, σε έναν μεγαλειώδη αναχρονισμό σε σύγκριση με τους ζορισμένους άνδρες του σύγχρονου κινηματογράφου, παίζει την ψυχούλα που όλοι φανταζόμαστε στο «F1», έναν (καθόλου σκοτεινό) ιππότη της ασφάλτου, ριψοκίνδυνο για το fun της ιστορίας, σε πλήρη έλεγχο της κατάστασης, πιστό στο σχεδόν ερωτικό του ραντεβού με τον φακό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
10 κινηματογραφικές προβολές-events που δεν πρέπει να χάσετε φέτος το καλοκαίρι

Οθόνες / 10 θρυλικές ταινίες που θα δούμε φέτος στα θερινά

Πέρα από τις ταινίες της διανομής, το καλοκαίρι διεξάγονται events, φεστιβάλ κaι αφιερώματα που (επανα)συστήνουν θησαυρούς από το κινηματογραφικό παρελθόν. Επιλέγουμε μια προβολή από δέκα τέτοιες δράσεις, στις οποίες κάθε σινεφίλ αξίζει να χτυπήσει κάρτα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Απώλειες / Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Η αγαπημένη ηθοποιός, που έφυγε πλήρης ημερών πριν από λίγες ημέρες, υπήρξε η επιτομή της Ελληνίδας θείας, τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο. Ο ανιψιός της, Φώτης Σεργουλόπουλος, θυμάται στιγμές μαζί της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

The Review / Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

O Χρήστος Παρίδης συζητά με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την τελευταία ταινία του Τεξανού δημιουργού. Πρόκειται, τελικά, για μια αντικαπιταλιστική αλληγορία της εποχής μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Army of Lovers», όπως «Στρατός Εραστών»

Οθόνες / «Army of Lovers»: Μια ταινία για τα ζευγάρια εραστών του Ιερού Λόχου

Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος εξηγεί πώς αποφάσισε να θίξει ένα θέμα που για αιώνες θεωρείται ταμπού: τις ερωτικές σχέσεις μεταξύ αντρών στην Αρχαία Ελλάδα, ακόμη και στο πεδίο της μάχης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tsoula Festival

Μουσική / Tsoula Festival: Το πιο φρέσκο νησιώτικο φεστιβάλ στήνεται στην Αστυπάλαια

Με όνομα εμπνευσμένο από το παραδοσιακό φυλαχτό του νησιού, το φεστιβάλ που οραματίστηκαν τρεις δημοσιογράφοι στρέφει τα βλέμματα στην «πεταλούδα του Αιγαίου» – και έχουμε αποκλειστικά το πλήρες πρόγραμμά του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ