Ένας βιαστής στους Ολυμπιακούς και η αποποίηση ευθύνης

Ένας βιαστής στους Ολυμπιακούς και η αποποίηση ευθύνης Facebook Twitter
Αυτός ο άντρας κρίθηκε κατάλληλος να εκπροσωπήσει τη χώρα του στο μεγαλύτερο γεγονός του αθλητικού κόσμου. Φωτ.: Mario Hommes/DeFodi Images via Getty Images/Ideal Image
0


Η ΕΙΔΗΣΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:
Ο Steven van de Velde είναι Ολλανδός αθλητής, παίκτης του beach volley. Ανήκει στην ομάδα που θα εκπροσωπήσει την Ολλανδία στους επικείμενους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Το 2016 καταδικάστηκε σε τετραετή φυλάκιση για τον βιασμό μιας 12χρονης Βρετανίδας. Αφότου παρέμεινε για ένα έτος σε ολλανδική φυλακή, είναι πλέον ελεύθερος και συνεχίζει την επαγγελματική του πορεία.

Σημασία έχει και το πώς συνέβη ο βιασμός του παιδιού. Αφού την έκανε add στο Facebook και μιλούσε μαζί της κάθε μέρα σε Messenger, Snapchat και Skype, αποφάσισε να πάρει ένα αεροπλάνο από την Ολλανδία και να πάει στη Βρετανία, όπου τη συνάντησε, τη μέθυσε και τη βίασε. 

Περνάω στο σχόλιο. 

Αυτός ο άντρας κρίθηκε κατάλληλος να εκπροσωπήσει τη χώρα του στο μεγαλύτερο γεγονός του αθλητικού κόσμου. Αυτός ο άντρας, το θύμα του οποίου ξεκίνησε να αυτοτραυματίζεται μετά τον βιασμό και επιχείρησε ν’ αυτοκτονήσει, θα είναι στις τηλεοράσεις όλου του πλανήτη εκπροσωπώντας την πατρίδα του, σε μια διοργάνωση κατά τη διάρκεια της οποίας θα ακούσουμε για ήθος, ευγενή άμιλλα και αθλητικά ιδεώδη. 

Ήθελα να ’ξερα, στη διάρκεια λήψης της απόφασης για το ποιος αθλητής θα εκπροσωπήσει την Ολλανδία, ένας άνθρωπος δεν βρέθηκε να σκεφτεί «μήπως δεν είναι σοφό να περάσουμε το μήνυμα πως το γεγονός ότι βίασες κάποιον δεν επηρεάζει τη δυνατότητά σου να διεκδικήσεις ολυμπιακές δάφνες»;

Φυσικά, υπεύθυνος γι’ αυτό που συμβαίνει δεν είναι ο ίδιος. Κάθε εγκληματίας που διαπράττει εγκλήματα, είτε κατά της ζωής είτε κατά της γενετήσιας ελευθερίας, έχει το ελεύθερο, αφότου εκτίσει την ποινή του, να συνεχίσει τη ζωή του όπως θέλει και μπορεί. Το ζήτημα είναι πώς είναι δυνατόν οι διάφορες ομοσπονδίες που εμπλέκονται στη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων να μη βλέπουν κάποιο πρόβλημα με το ότι συναινούν μετά χαράς στην εκπροσώπηση μιας χώρας από έναν βιαστή.

Η Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή της Ολλανδίας δήλωσε στο BBC Sport ότι «μετά την απελευθέρωσή του, ο Van de Velde επιδίωξε να λάβει επαγγελματική βοήθεια, την οποία πράγματι έλαβε. Έδειξε στους ανθρώπους γύρω του –ιδιωτικά και επαγγελματικά– ότι έκανε αυτοκριτική και έδειξε διάθεση ενδοσκόπησης». Έχει προβλεφθεί να μη μείνει στο Ολυμπιακό Χωριό του Παρισιού αλλά σε ξεχωριστό χώρο. Δεν αποσαφηνίζεται αν η πρόβλεψη είναι για την προστασία των ανήλικων αθλητριών της διοργάνωσης ή τη δική του.  

Σε δήλωση στο Reuters, εκπρόσωπος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής είπε απλώς ότι «η επιλογή των μελών μιας ομάδας είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών». Και το θέμα τελειώνει εκεί. Άλλωστε, μέχρι και σήμερα δεν υπάρχει κανόνας των Ολυμπιακών Αγώνων που να απαγορεύει σε καταδικασμένους για εγκλήματα να συμμετέχουν εφόσον επιλεγούν από τις αρμόδιες εγχώριες επιτροπές. Και η ερώτησή μου είναι: έστω ότι δεν είχε υπάρξει πρόβλεψη. Τώρα δεν είναι μια καλή στιγμή για μια υποσημείωση του τύπου «αν τυχόν έχετε βιάσει, δεν μπορείτε να συμμετέχετε στους Ολυμπιακούς Αγώνες»; Άσχετα απ’ τη νομιμότητα της κατάστασης, οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι θεωρητικά ένας θεσμός προώθησης υγιούς συναγωνισμού και διαμόρφωσης ήθους; Εκεί είναι μαζεμένοι άνθρωποι που είναι ή θα γίνουν πρότυπα για τις επόμενες γενιές, άνθρωποι που θαυμάζονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι πολύ βαθιά αντικοινωνική πρακτική να προτάσσεις την αθλητική ικανότητα, ζητώντας απ’ το κοινό να χειροκροτήσει ή να υποστηρίξει έναν βιαστή. Πριν φτάσουμε στον νόμο ή τον κανονισμό, θα ήλπιζα ότι αρκεί η λογική. 

Τα δικαστήρια εδώ και δεκαετίες λαμβάνουν μέτρα για να μη συμβαίνει κάτι που ονομάζεται «δευτερογενής θυματοποίηση». Με απλά λόγια, δευτερογενής θυματοποίηση είναι όταν το θύμα ενός εγκλήματος «τραυματίζεται» ξανά στη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας. Για παράδειγμα, το να φέρεις το βιασμένο παιδί στην αίθουσα του δικαστηρίου για να αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο τον βιαστή του είναι δευτερογενής θυματοποίηση, γι’ αυτό το δικαστήριο ζητά την κατάθεση βιντεοσκοπημένη. Έχουμε πλήρως υπόψιν, λοιπόν, ως κοινωνοί νομικού πολιτισμού, τι σημαίνει «αντικρίζω τον βιαστή μου». Ήθελα να ’ξερα, στη διάρκεια λήψης της απόφασης για το ποιος αθλητής θα εκπροσωπήσει την Ολλανδία, ένας άνθρωπος δεν βρέθηκε να σκεφτεί «μήπως δεν είναι σοφό να περάσουμε το μήνυμα πως το γεγονός ότι βίασες κάποιον δεν επηρεάζει τη δυνατότητά σου να διεκδικήσεις ολυμπιακές δάφνες»; Ή ίσως «μήπως υπάρχει κάποιο θέμα με το κοριτσάκι που θα δει τον βιαστή του στην τηλεόραση;».

Κάθε πράξη έχει την ερμηνεία της. 

Είναι αδύνατον η συγκεκριμένη να μην ερμηνευτεί ως «ένα λάθος έκανε ο άνθρωπος, ας μην του το φορτώνουμε για πάντα». Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024, μέσα σε παγκόσμιες πολιτικές και κοινωνικές συγκυρίες που επιβάλλουν αυξημένη εγρήγορση για τα σεξουαλικά εγκλήματα, έχουν διαλέξει πλευρά. 

Απλώς δεν είναι η πλευρά των θυμάτων. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

βιαστής

Δημήτρης Πολιτάκης / Φρίκη επί Κολωνώ

Το επιτακτικό είναι να βρεθούν όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτήν τη φρικιαστική υπόθεση και να μην υπάρξει καμία συγκάλυψη. Αυτό είναι όλο δυστυχώς. Η δικαίωση και η λύτρωση που επιζητούμε τούτη την ώρα δεν πρόκειται να έρθει ποτέ, ούτε για μας και κυρίως ούτε γι’ αυτό το κορίτσι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ