Απέλπιδες όμηροι των εταιρειών τηλεπικοινωνίας

Απέλπιδες όμηροι των εταιρειών τηλεπικοινωνίας Facebook Twitter
Δεν ήταν η απώλεια της συσκευής που μου προκάλεσε το αίσθημα της ανασφάλειας. Ήταν ότι μέχρι τότε δεν είχα συνειδητοποιήσει τον βαθμό εξάρτησής μου από την εταιρεία στην οποία είμαι συμβεβλημένη.
0

ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ Η ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ με τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών αρχίζει και τελειώνει στις συχνές κλήσεις σχετικά με το γιατί πάλι δεν έχω ίντερνετ. Το τέλος της αθωότητας συνέβη στη Χαριλάου Τρικούπη, όταν εκλάπη, ένα γλυκό σαββατιάτικο απόγευμα, το κινητό μου. 

Στην αρχή σκέφτηκα ότι, εφόσον έχω πράξει τα δέοντα, back up φωτογραφιών, συγχρονισμό σημειώσεων, φύλαξη του μοναδικού αριθμού IMEI για να κάνω καταγγελία, σύνδεση με την υπηρεσία «Βρες τη συσκευή μου», αποθήκευση επαφών χειρόγραφα και σε άλλη συσκευή, αρκεί να αγοράσω το επόμενο και δεν θα έχω πρόβλημα. 

Αμ δε. 

Για να ανακτήσω τον έλεγχο του αριθμού μου, χρειάζονταν θεωρητικά δύο βήματα: καταγγελία στην αστυνομία και επανέκδοση με προσκόμιση του πιστοποιητικού απώλειας. Ακούγεται απλό και εύκολο. Δεν ήταν καθόλου έτσι. Η κλοπή έγινε Παρασκευή απόγευμα. 

Απολύτως απαραίτητο για να υπάρξω, και απολύτως φορητό, το κινητό έγινε σε ένα βράδυ από απλό βοήθημα, εργοστασιακά κατασκευασμένη συνέχεια του σώματός μου. Και σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μέλη, χάνεται, κλέβεται, σπάει.

Επιστρέφοντας σπίτι, πήγα να συνδεθώ από υπολογιστή στο ibanking για να πληρώσω έναν λογαριασμό που εκκρεμούσε μέχρι τη Δευτέρα. «Mήνυμα επιβεβαίωσης στο κινητό 69++++++++». Περίφημα. 

Μπαίνω στο email μου. H Google αποφασίζει να με αμφισβητήσει. «Για την ασφάλεια του λογαριασμού σας, έχει αποσταλεί μήνυμα επιβεβαίωσης στο 69++++++++». Περίφημα. 

Την Τρίτη είχα κανονίσει ένα ιατρικό ραντεβού. Μπαίνω στο gov.gr. Χρειάζεται ΑΜΚΑ, τέλεια. Βάζω τον ΑΜΚΑ περιμένοντας να έχω πρόσβαση στα στοιχεία του ραντεβού μου. «Μήνυμα επιβεβαίωσης στο 69++++++++». Δυσφορώ. Διαπιστώνω ότι βρίσκομαι σ’ ένα κελί και ο πραγματικός κλειδοκράτορας είναι ο πάροχός μου. 

Χρειαζόμουν μια βεβαίωση ΑΜΚΑ, ήξερα όμως ήδη ότι το gov.gr είναι αποκλεισμένο. Σκέφτηκα ότι, εντάξει, δεν πειράζει, οι μέρες θα περάσουν και τίποτα δεν είναι ανεπίλυτο. Ας πάω μια βόλτα. 

Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο, διαπιστώνω το εξής: η χάρτινη άδεια οδήγησής μου βρίσκεται σε άλλο όχημα και κυκλοφορώ με την ψηφιακή. Αυτή που βρίσκεται στο gov.gr. Στην εφαρμογή που είναι κατεβασμένη στο κινητό μου. 

Το ζήτημα δεν είναι το αν αυτή η μικρή οδύσσεια είχε ή δεν είχε λύσεις. Το ζήτημα είναι ότι από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα, άλλαξε ο τρόπος που βλέπω τον κόσμο: o αριθμός του κινητού έπαψε να είναι τα νούμερα που θα πληκτρολογήσει κάποιος που με ψάχνει και έγινε το αριθμητικό δακτυλικό μου αποτύπωμα, το δάχτυλο που φέρω σαν προέκταση, το μέλος που δεν μπορώ να προσαρτήσω στο σώμα μου. 

Απολύτως απαραίτητο για να υπάρξω, και απολύτως φορητό, το κινητό έγινε σε ένα βράδυ από απλό βοήθημα, εργοστασιακά κατασκευασμένη συνέχεια του σώματός μου. Και σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μέλη, χάνεται, κλέβεται, σπάει. Μια συσκευή που ήρθε στη ζωή μου για διευκόλυνση και τώρα διεύρυνε την ευαλωτότητά μου απέναντι στον κόσμο. 

Δεν ήταν η απώλεια της συσκευής που μου προκάλεσε το αίσθημα της ανασφάλειας. Ήταν ότι μέχρι τότε δεν είχα συνειδητοποιήσει τον βαθμό εξάρτησής μου από την εταιρεία στην οποία είμαι συμβεβλημένη. Και λέω εξάρτηση γιατί: όταν πήγα να ενεργοποιήσω ξανά τον αριθμό μου και να αποκτήσω ξανά πρόσβαση στη ζωή μου, ενημερώθηκα για το γεγονός ότι αν παρέλθει ένα μικρό χρονικό διάστημα, ολίγων μηνών, και δεν υπάρξει ανανέωση υπολοίπου, ο αριθμός τίθεται σε φραγή. Αυτό το γνώριζα. Αυτό που δεν γνώριζα είναι ότι μετά από ένα ακόμα διάστημα, ο αριθμός σου διαγράφεται διά παντός, χωρίς δυνατότητα ανάκτησης. 

«Χωρίς δυνατότητα ανάκτησης;» ψέλλισα. 

«Χωρίς δυνατότητα ανάκτησης». Επισφράγιση. 

Σημείωσα νοερά ότι αρκεί μια μετακόμιση στο εξωτερικό και μερικοί μήνες μη ανανέωσης του υπολοίπου σου για να χάσεις πρόσβαση στον ψηφιακό εαυτό σου. Που σημαίνει ότι, είτε θες είτε όχι, η ύπαρξή σου εξαρτάται απ’ τη μηνιαία συνδρομή σου στον επικοινωνιακό σου πάροχο. Με την οποία συνδρομή δεν αγοράζεις μια υπηρεσία, όπως νόμιζα. Αγοράζεις, πρωτίστως, τον ψηφιακό εαυτό σου. 

Που σημαίνει, ενδεχομένως, ότι σε μια εποχή στην οποία το ψηφιακό και το σάρκινο αλληλοδιαπλέκονται σε τέτοιο βαθμό που τα ψηφία αυτά είναι απαραίτητα για την πρόσβαση σε emails, τραπεζικούς λογαριασμούς, επαγγελματικούς διαδικτυακούς τόπους, επίσημα κρατικά έγγραφα, θα έπρεπε να ξεκινήσουμε την κουβέντα για το κατά πόσο η πρόσβαση στον αριθμό του τηλεφώνου σου είναι υπηρεσία ή κάποιο ολοκαίνουργιο πιθανό δικαίωμα.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κωνσταντίνος Δασκαλάκης: «Ο αλγόριθμος είναι ο νέος Μεγάλος Αδελφός»

Άκου την επιστήμη / Κωνσταντίνος Δασκαλάκης: «Ο αλγόριθμος είναι ο νέος Μεγάλος Αδελφός»

Ο Γιάννης Πανταζόπουλος συνομιλεί με τον παγκοσμίου φήμης Έλληνα καθηγητή του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υπολογιστών στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης και μέλος του Εργαστηρίου Πληροφορικής και Τεχνητής Νοημοσύνης του MIT, Κωνσταντίνο Δασκαλάκη. Μια συζήτηση για τον έναν χρόνο της πανδημίας, την τεχνητή νοημοσύνη, τους αλγόριθμους, το ψηφιακό αποτύπωμα αλλά και το μέλλον των κοινωνιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ