«Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι»: Όταν η Νίκη Αναστασέα σάρωσε τις λογοτεχνικές διακρίσεις

Νίκη Αναστασέα «Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι» Facebook Twitter
Η Νίκη Αναστασέα φωτογραφίζεται στο ησυχαστήριό της στη Ραφήνα το 1998. Φωτ.: Σπύρος Στάβερης
0

Ένα ζευγάρι με αριστερές καταβολές, στα πενήντα και κάτι, ανταλλάσει εντυπώσεις έχοντας μόλις γνωρίσει τον νεαρό φίλο της κόρης τους. «Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάθεσαι», σχολιάζει ο πατέρας. «Όταν όμως κάθεσαι με τα πόδια απλωμένα, το κορμί σου ν’ ακουμπάει στη ράχη της πολυθρόνας και με το κεφάλι γερμένο πίσω, είτε αισθάνεσαι πως είσαι σπίτι σου, είτε πως όλος ο κόσμος είναι δικός σου. Που και τα δύο είναι λάθος».

Το παραπάνω στιγμιότυπο, με την τόσο εύστοχη παρατήρηση, είναι παρμένο από το μυθιστόρημα της Νίκης Αναστασέα «Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι» (Κρατικό Bραβείο Λογοτεχνίας 2012, εκδόσεις Πόλις), και η ενστικτώδης καχυποψία που ζώνει τον μεσήλικα ήρωα, αλίμονο, επιβεβαιώνεται. Πολλά δεινά προκύπτουν στο βιβλίο από τον συγκεκριμένο νεαρό…

Η ίδια η Αναστασέα, πάντως, όσην ώρα είχαμε μοιραστεί σ’ ένα υπαίθριο καφέ της Σόλωνος, με αφορμή τη βράβευσή της, καθόταν αλλιώς: Σκυμμένη μπροστά, με τα χέρια της ν’ αγκαλιάζουν το τραπεζάκι, αμήχανη κάπως, προστατευμένη πίσω από τα μαύρα της γυαλιά. Δεν ήταν συνηθισμένη να δίνει συνεντεύξεις, η φωνή της σκεπαζόταν κάθε τόσο από τα κορναρίσματα και σαν ν’ ανυπομονούσε να πάρει ξανά το λεωφορείο για το ησυχαστήριό της στη Ραφήνα, συντροφιά με το «Καντίς για ένα αγέννητο παιδί» του Κέρτες, που διάβαζε και ξαναδιάβαζε, ανήμπορη να το αποχωριστεί.

Η είσοδός της στο λογοτεχνικό προσκήνιο έγινε το '98 με το «Αυτή η αργή μέρα προχωρούσε», μυθιστόρημα πλημμυρισμένο από νοσταλγία για τη γενέτειρά της, την Ξάνθη, το οποίο της χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου του «Διαβάζω» και πολύ κουράγιο για τη συνέχεια.

Μια ζωή χωμένη στα βιβλία –ήταν από τους πρώτους υπαλλήλους της Πολιτείας και από το ίδιο βιβλιοπωλείο συνταξιοδοτήθηκε–, η Νίκη Αναστασέα (1947-2019) διεκδίκησε την ιδιότητα του συγγραφέα μετά τα πενήντα της. «Προηγουμένως, γύρω στα τριάντα, είχα ολοκληρώσει ένα μυθιστόρημα, αλλά ήταν τόσο άθλιο που το πέταξα. Κι αμέσως μετά στρώθηκα να μελετήσω τους κλασικούς που… έγραφαν καλά!» Η είσοδός της στο λογοτεχνικό προσκήνιο έγινε το '98 με το «Αυτή η αργή μέρα προχωρούσε», μυθιστόρημα πλημμυρισμένο από νοσταλγία για τη γενέτειρά της, την Ξάνθη, το οποίο της χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου του «Διαβάζω» και πολύ κουράγιο για τη συνέχεια. Ακολούθησαν το «Επικράνθη» και το «Οι μικρές απολαύσεις του κυρίου Ευαγγελινού», έργα που δεν συνάντησαν ανάλογο ενθουσιασμό από τους κριτικούς. Στα 65 της, όμως, με το τέταρτο βιβλίο της, το «Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι», σάρωσε πολλές διακρίσεις, ενώ στο μεσοδιάστημα πρόλαβε να αποκτήσει και την ιδιότητα της χαζογιαγιάς.

Νίκη Αναστασέα «Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι» Facebook Twitter
Η αγάπη συνήθως οδηγεί σε θαύματα, λέει με τον τρόπο της η Αναστασέα, και μας πείθει τελικά. Φωτ.: Σπύρος Στάβερης

Διαβάζοντας κανείς το «Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι», απορεί: πώς η Αναστασέα όπλισε το χέρι του ήρωά της, πώς τον έβαλε να σκοτώνει έστω και κατά λάθος, και στη συνέχεια αφαίρεσε από το μυθιστορηματικό της κάδρο ό,τι οδήγησε στο φονικό; Όταν ξεκινάς την ιστορία σου με ανταλλαγές πυρών μεταξύ μιας ομάδας «μπάτσων» και του οδηγού μιας κλεμμένης μηχανής που βόλταρε ανέμελος στην Καισαριανή με την κοπέλα του, πώς και δεν νιώθεις την ανάγκη να εξηγήσεις στον αναγνώστη αν πρόκειται για απλό κλεφτρόνι ή για μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης; Κι όμως, εξαιτίας αυτού του ανθρώπου σκεπάζει η παγωνιά το σπιτικό που ζωντανεύει εδώ η Αναστασέα, φέρνοντας στην επιφάνεια απωθημένα πάθη και ανεπούλωτες πληγές. Η κοπέλα του νεαρού, προφυλακισμένη κι η ίδια στον Κορυδαλλό, εν ονόματι της αγάπης τους, όπως λέει, κρατάει κλειστό το στόμα της, δεν τον προδίδει. Και οι δικοί της, ακόμα κεραυνοβολημένοι αλλά σε απόσταση πια μεταξύ τους, σπάνε το κεφάλι τους για να καταλάβουν τι πήγε στραβά.

Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι
Νίκη Αναστασέα, «Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι», εκδ. Πόλις (εξαντλημένο)

Μην πάει ο νους σας στον κόσμο του περιθωρίου ή σε «Πυρήνες της φωτιάς», μην περιμένετε βαθυστόχαστες κοινωνιολογικές αναλύσεις. «Σπίτι» είναι η λέξη που μετράει εδώ. Η Αναστασέα δίνει φωνή στα μέλη μιας μικροαστικής οικογένειας με φυγόκεντρες τάσεις, ανοίγει φιλόδοξο διάλογο με τον Φόκνερ και απολύτως συνειδητά αφήνει έξω από το βιβλίο την πολιτική:

«Όποτε τα δελτία ειδήσεων αναφέρονται σε παιδιά που σκοτώνουν ή σκοτώνονται, βλέπουμε στην οθόνη για λίγα δευτερόλεπτα τους γονείς τους και μετά πάει, δεν τους ξαναβλέπουμε. Εμένα όμως αυτό με απασχολούσε εξαρχής: Πώς αντιμετωπίζεις ως γονιός μια τέτοια συμφορά; Μήπως δεν συγκαταλέγονται και οι γονείς στις "παράπλευρες απώλειες" για τις οποίες γίνεται λόγος έπειτα από ανάλογα περιστατικά; Έστω και εμμέσως, όμως, δεν αποφεύγω να τοποθετηθώ πολιτικά». Πράγματι, στο ερώτημα που δεσπόζει στην καρδιά του μυθιστορήματος –για κάτι που αγαπάς σκοτώνεις ή σκοτώνεσαι;– η ίδια κλείνει το μάτι στον Σεμπρούν και παίρνει το μέρος της ζωής. «Αν δεν σε νοιάζει η ζωή του διπλανού σου, πώς θα δημιουργήσεις μια καλύτερη κοινωνία; Δεν πιστεύω στη βία ως μαμή της Ιστορίας. Εμείς δημιουργούμε τη μοίρα μας».

Σε αντίθεση με τα προηγούμενα έργα της, όπου οι ήρωες ήταν σταθερά προσηλωμένοι σε μια σχέση, σε ένα ιδανικό, στο «Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι» οι προδοσίες περισσεύουν. Αν εξαιρέσουμε, ωστόσο, τον νεαρό φονιά, όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες, όσα λάθη κι αν χρεώνονται, στο τέλος βγαίνουν δικαιωμένοι. Η αγάπη συνήθως οδηγεί σε θαύματα, λέει με τον τρόπο της η Αναστασέα, και μας πείθει τελικά. 

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μαίρη Κουκουλέ

Οι Αθηναίοι / Μαίρη Κουκουλέ (1939-2025): Η αιρετική λαογράφος που κατέγραψε τη νεοελληνική αθυροστομία

Μοίρασε τη ζωή της ανάμεσα στην Αθήνα και το Παρίσι, υπήρξε σύντροφος ζωής του επίσης αιρετικού Ηλία Πετρόπουλου. Ο Μάης του ’68 ήταν ό,τι συγκλονιστικότερο έζησε. Πέθανε σε ηλικία 86 ετών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Αναγνώσεις / Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Πώς ήταν η ζωή στην αρχαία Αίγυπτο; Ένας Αμερικανός αρχαιολόγος περιγράφει το 24ωρο των ανθρώπων κάθε ιδιότητας και κοινωνικής τάξης στις Θήβες της αρχαίας Αιγύπτου μέσα από ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι αληθινές.
THE LIFO TEAM
Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Βιβλίο / Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Η Γαλλίδα συγγραφέας που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας γεφυρώνει, με τη μυθιστορηματοποίηση της μνήμης, τη μεγάλη λογοτεχνία, από τον Μαρσέλ Προυστ μέχρι τον σύγχρονό μας Εντουάρ Λουί. Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1940.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ