Η απόλυτη κυριαρχία των γυναικών στη βρετανική χορευτική μουσική

Οι γυναίκες κυριαρχούν στη βρετανική χορευτική σκηνή Facebook Twitter
Η άνοδος των γυναικών δημιουργών στη σκηνή της βρετανικής χορευτικής μουσικής ήταν ένα φαινόμενο που παρατηρήθηκε στα βρετανικά τσαρτ τον περασμένο Οκτώβρη.
0

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ πιο ενδιαφέροντα άρθρα που κυκλοφορούν για τη μουσική τελευταία στο διαδίκτυο είναι το ρεπορτάζ της «Guardian» για την άνοδο των γυναικών δημιουργών στη σκηνή της βρετανικής χορευτικής μουσικής.

Ήταν ένα φαινόμενο που παρατηρήθηκε στα βρετανικά τσαρτ τον περασμένο Οκτώβρη. Αν τα τσέκαρες τακτικά, δηλαδή, δεν υπήρχε περίπτωση να μην αναρωτηθείς ποια ήταν όλα αυτά τα ονόματα που κατέκλυζαν το τοπ 10. Δεν ήταν ένα ή δυο, η πλειοψηφία της δεκάδας ήταν γεμάτη χορευτική μουσική με γυναικεία υπογραφή, όλες νεαρές και πρωτοεμφανιζόμενες.

Αυτό που δεν γνώριζες ή δεν πρόσεχες ήταν ότι αυτές οι κοπέλες εκτός από ερμηνεύτριες ήταν και παραγωγοί και δημιουργοί των τραγουδιών τους. Σημαντική λεπτομέρεια: το έναυσμα για το άρθρο έφερε η απρόσμενη επιτυχία της Kenya Grace, που κατέκτησε την κορυφή και συνάντησε τη δυσπιστία μιας μερίδας του ανδρικού κοινού για το αν γράφει η ίδια τη μουσική της, λες και είναι κάτι περίεργο (δεν υπάρχει σεξισμός, είπατε;). Δεν επικεντρώνεται, όμως, μόνο σε αυτήν.  

Η πορεία τους συνέβαλε στην άνθιση κοινοτήτων που έχουν ως βασικό στόχο να βοηθήσουν γυναίκες και gender non-conforming καλλιτέχνες στην αρχή της καριέρας τους, χτίζοντας αλληλοϋποστηριζόμενα δίκτυα.

Σύμφωνα με την «Guardian», «η ηλεκτρονική μουσική έχει μεγάλη ιστορία στο να παραγκωνίζει τις γυναίκες. Τα credits στα χορευτικά κομμάτια κυριαρχούνται από άνδρες παραγωγούς, ενώ οι γυναίκες συχνά περιορίζονται στο να παρέχουν απρόσωπα και ανώνυμα φωνητικά». Να κάνουμε μια παύση εδώ: δεν χρειάζεται παρά να αναλογιστεί κανείς όλα τα βρετανικά χορευτικά γκρουπ των ‘90s –και όχι μόνο– που έρχονται στην Ελλάδα για συναυλίες κάθε χρόνο. Στηρίζονται κατά κόρον σε αυτήν τη συνθήκη – με λαμπρή εξαίρεση ίσως τους Portishead όπου η Beth Gibbons αντιμετωπίζεται ως ισότιμη δημιουργός.

Οι γυναίκες κυριαρχούν στη βρετανική χορευτική σκηνή Facebook Twitter
H Beth Gibbons των Portishead.

Και το άρθρο συνεχίζει: «Μια έκθεση του 2022 από το Ίδρυμα Jaguar διαπίστωσε ότι λιγότερο από το 1% της χορευτικής μουσικής που παίζεται στο βρετανικό ραδιόφωνο προέρχεται από σόλο καλλιτέχνιδα ή γυναικείο συγκρότημα. Η Grace είναι μόλις η δεύτερη γυναίκα που βρίσκεται στην κορυφή των βρετανικών charts με ένα κομμάτι που έγραψε, παρήγαγε και ερμήνευσε η ίδια και η μόνη που κάνει χορευτική μουσική – μετά το αναγεννημένο “Running Up That Hill” της Kate Bush που έφτασε στην κορυφή το 2022».

Λυπηρό κάπως αυτό με την Kate Βush. Τα καλά νέα, όμως, είναι ότι δεν ήταν μόνη της η Grace στα τσαρτ και η περίπτωσή της άνοιξε τον δρόμο για περαιτέρω συζήτησεις και ορατότητα. Το TikTok και το YouTube αποδείχθηκαν καθοριστικά για την εξέλιξη των συγκεκριμένων καλλιτεχνών.

Επιπλέον, η πορεία τους συνέβαλε στην άνθιση κοινοτήτων που έχουν ως βασικό στόχο να βοηθήσουν γυναίκες και gender non-conforming καλλιτέχνες στην αρχή της καριέρας τους, χτίζοντας αλληλοϋποστηριζόμενα δίκτυα. Κάτι που επιχειρούν να κάνουν ομάδες και εδώ, όπως η shesaid.so και το HER Project, παρά τις πολλές αντιξοότητες.

Αν τώρα αυτό το φαινόμενο θα φέρει και δραστική αλλαγή στο μέινστριμ και στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τις γυναίκες παραγωγούς οι μεγάλες δισκογραφικές, θα φανεί στο μέλλον. Προς το παρόν, «είναι κάτι που δεν θα συνέβαινε πριν από 20 χρόνια», όπως αναφέρει η Grace.

Kenya Grace

Γεννημένη στη Νότια Αφρική και μεγαλωμένη στο Σαουθάμπτον της Βρετανίας, ξεκίνησε να γράφει τραγούδια από την ηλικία των 10 ετών και σπούδασε μουσική στο Guilford. Η καριέρα της εκτοξεύτηκε όταν άρχισε να ανεβάζει βίντεο στο TikTok στα οποία μαγνητοσκοπούσε τη διαδικασία με την οποία έφτιαχνε μουσική. Το βίντεο του «Strangers» –ενός drum’n’ bass ύμνου– είχε 35 εκατομμύρια προβολές στο TikTok πριν βρεθεί στην κορυφή του βρετανικού τσαρτ.

Kenya Grace - Strangers

Piri

Η 24χρονη Sophie Leigh McBurnie, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στο Μάντσεστερ σε μια εργατική οικογένεια. Είναι το ένα μισό των Piri & Tommy. Με τον Tommy Villiers γνωρίστηκαν στο Tinder και ξεκίνησαν να κάνουν μουσική μαζί. Η Piri, που έχει πτυχίο Χημείας, ήταν τεράστια φαν της k-pop όταν μεγάλωνε. Είναι επίσης γνωστή για την αγάπη της για το pole dancing, ενώ αποφάσισε να φτιάξει λογαριασμό στο OnlyFans για να πληρώσει τις σπουδές της και να προωθήσει τη μουσική της καριέρα.

piri & tommy - on & on

Venbee

Γνωστή από το «Messy in Heaven» που ανέβηκε στην κορυφή του χορευτικού τσαρτ στη Βρετανία, η Erin Vemby Anna Doyle πάσχει από ADHD, που όμως της επιτρέπει να συγκεντρώνεται όταν γράφει τραγούδια. Γεννήθηκε στο Kent, και εξαιτίας της δυσλεξίας από την οποία επίσης πάσχει δεν μπορούσε να διαβάσει σωστά μέχρι τα 18 της. Και εκείνη ξεκίνησε την καριέρα της από το TikTok.

venbee, goddard. - messy in heaven

Anz

Από το Λονδίνο, με καταγωγή από την Γκάνα, τα πρώιμα ακούσματά της ήταν η afrobeat μουσική. Μετακόμισε στο Μάντσετσερ όπου η καριέρα της απογειώθηκε την περίοδο της πανδημίας με το εκρηκτικό μείγμα της από UK funky, 2-step garage, dubstep και jungle.

Anz - 'You Could Be (ft. George Riley)'

Charlotte Plank

Η Plank γεννήθηκε στην Αυστραλία και σπούδασε στο Notting Hill Academy of Music στη Βρετανία. Οι γονείς της γνωρίστηκαν σε ένα rave πάρτι και ένας θείος της είναι DJ. Ε, δεν ήθελε και πολύ για να ασχοληθεί και η ίδια με τη μουσική. Το είχε στο αίμα της. Ξεκίνησε να ηχογραφεί κατά τη διάρκεια του lockdown και το «Dancing is Healing» βρέθηκε στη θέση νο5 στα βρετανικά τσαρτ.

Rudimental, Charlotte Plank, Vibe Chemistry - Dancing is Healing

Issey Cross

Η Isabella Eliza Victoria Cross γεννήθηκε στο Κεντ και άρχισε να ασχολείται με τη μουσική όταν της έκαναν δώρο μια κιθάρα στα γενέθλιά της. Έκλεινε τα 13. Η πρώτη της συναυλία ήταν απέναντι από το κομμωτήριο του πατέρα της, ο οποίος ενθάρρυνε την ενασχόλησή της με τη μουσική και τη συνόδευε στις παμπ όπου έπαιζε, λέγοντας ψέματα για την ηλικία της. Έχει σπουδάσει μουσική και φημίζεται κυρίως για το «μπαστάρδεμα» ποπ και ροκ κομματιών με drum ‘n’ bass.

Issey Cross - Bittersweet Goodbye

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

SANDWELL DISTRICT INTERVIEW

Μουσική / Οι Sandwell District φτιάχνουν τέκνο σαν να προσεύχονται

O Regis και ο Function, δύο από τους πρωτεργάτες του πρότζεκτ που εξελίχθηκε σε διεθνές underground δίκτυο, με αφορμή την εμφάνισή τους στην Αθήνα μιλούν στη LiFO για την επανένωσή τους, την τέκνο σήμερα και τον καινούργιο τους δίσκο.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
KET: «Το γεγονός ότι έχουμε καταφέρει να υπάρχουμε τόσα χρόνια είναι ένα μικρό θαύμα»

Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων / KET: «Καταφέραμε να υπάρχουμε τόσα χρόνια, κι αυτό είναι ένα μικρό θαύμα»

Μια μεγάλη συζήτηση για την ιστορία του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων, ενός από τους βασικούς πυρήνες της πειραματικής και ανεξάρτητης μουσικής σκηνής της πόλης και όχι μόνο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ