Τι προσθέτει ένας βετεράνος του τρόμου στην πιο διαβόητη ιστορία ανθρωποφαγίας;

Τι προσθέτει ένας βετεράνος του τρόμου στην πιο διαβόητη ιστορία ανθρωποφαγίας; Facebook Twitter
Η κινηματογράφηση είναι στιλπνή, κόβοντας στρατηγικά από τα λίγα κλειστοφοβικά τετραγωνικά της ακάτου που απέμεινε στη λευκή κουβέρτα που τους περιέβαλλε.
0

Γνωρίζουμε τα γεγονότα του 1972, έχουμε δει («Alive») και διαβάσει πώς επέζησαν οι επιβάτες στις χιονισμένες Άνδεις, συνεπώς τι προσθέτει ένας βετεράνος του τρόμου στη μακάβρια και πιο διαβόητη ιστορία ανθρωποφαγίας;

Ο Χουάν Αντόνιο Μπαγιόνα έκανε το ντεμπούτο του με το ατμοσφαιρικό και φοβιστικό «Ορφανοτροφείο». Το Χόλιγουντ κατάλαβε πως η δράση του εκλύει τρόμο: στο «Impossible» διέκρινε τον ηρωισμό στον μικρόσωμο Τομ Χόλαντ μετά την εντυπωσιακή αρχική σεκάνς καταστροφής· στο «Βασίλειο Έπεσε» κράτησε στέρεα την πολύτιμη σειρά «Jurassic Park», διατηρώντας τα προσχήματα αγωνίας, πριν την αποχαιρετήσουμε άδοξα· για την «Κοινωνία του Χιονιού» επέστρεψε στις ισπανόφωνες ρίζες του. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στη Σιέρα Νεβάδα και στη Λατινική Αμερική, συμπεριλαμβανομένου και του τόπου του δυστυχήματος, όπου κατέπεσε το αεροπλάνο με τους παίκτες της ομάδας ράγκμπι Old Christians και κάποιους ακόμη. Όπως υποδηλώνει και το όνομα του συλλόγου, όλοι οι Ουρουγουανοί και Αργεντινοί επιβαίνοντες ήταν χριστιανοί καθολικοί, φανατικοί, σε μια εποχή στενότερης επαφής με τη θρησκεία.

Ο Μπαγιόνα δεν πιέζει το splatter, κρίνει σωστά τη δοσολογία και την αισθητική του λάθους, της πρόσκρουσης και του αποτελέσματος – βέβαια, κανείς δεν έχει ξεπεράσει ακόμα την επική απόπειρα του Ντενζέλ Γουόσινγκτον να κουμαντάρει μεθυσμένος το σκάφος του στο «Flight» του Ρόμπερτ Ζεμέκις.

Το ένστικτο επέβαλε την επιβίωση με κάθε δυνατό τρόπο – σε συνέντευξή του, ένας από τους δεκαέξι που βρέθηκαν ζωντανοί προτιμά τη λέξη «ανθρωποφαγία» από τον «κανιβαλισμό» που δηλώνει τη βίαιη αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής με σκοπό την τροφή από τη σάρκα του ίδιου είδους.

Το δίλημμα ήταν σαφές και προφανές: είναι αμαρτία ή όχι; Το σώμα και το αίμα του Χριστού, αυτήν τη φορά εκτός συμβολισμών και παραβολής. Δισταγμοί υπήρξαν, κάποιοι ανένδοτοι επίσης. Ότι έγινε, έγινε. Τρεις ανέλαβαν τη δύσκολη αποστολή και από ένα σημείο κι έπειτα τα ονόματα αποσυνδέθηκαν από τα πρόσωπα. Φρικιαστικό ως concept, πολύ περισσότερο ως προς το ηθικό μέρος.

Σημασία για την ταινία έχει η συλλογική απόφαση, η συναίνεση που προέκυψε από τη συνεχή και αγαστή επικοινωνία των έντρομων νεαρών στο σύνολό τους – μια σύμπνοια αμβλεία, αν μιλήσουμε για τη δραματική ποιότητα.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ Facebook Twitter
Μετά το δυστύχημα, τα κοντινά πλάνα στην απελπισία και τον πόνο κυριαρχούν.

Το ίδιο το δυστύχημα απεικονίζεται όσο πρέπει ανάγλυφα και περιγραφικά. Ο Μπαγιόνα δεν πιέζει το splatter, κρίνει σωστά τη δοσολογία και την αισθητική του λάθους, της πρόσκρουσης και του αποτελέσματος – βέβαια, κανείς δεν έχει ξεπεράσει ακόμα την επική απόπειρα του Ντενζέλ Γουόσινγκτον να κουμαντάρει μεθυσμένος το σκάφος του στο «Flight» του Ρόμπερτ Ζεμέκις. Η κινηματογράφηση είναι στιλπνή, κόβοντας στρατηγικά από τα λίγα κλειστοφοβικά τετραγωνικά της ακάτου που απέμεινε στη λευκή κουβέρτα που τους περιέβαλλε.

Μετά το δυστύχημα, τα κοντινά πλάνα στην απελπισία και τον πόνο κυριαρχούν. Έτσι ξαναγνωρίζουμε τους πρωταγωνιστές, με τους περισσότερους από τους οποίους είχαμε συστηθεί πριν από την πτήση. Παρά τη μεγάλη διάρκειά της, η ταινία έχει πολλά πρόσωπα γύρω από τα οποία κινείται και ενδιαφέρον point of view.

Ο Μπαγιόνα κρατά πάντα το τέμπο της αφήγησης ζωντανό και εκεί που νομίζουμε πως δεν υπάρχει κάτι άλλο να προστεθεί στα δεινά μιας «συντροφιάς» δεμένης και περιστασιακά χαρωπής, έρχεται η χιονοστιβάδα από την απρόβλεπτη οροσειρά (εκεί όπου κανείς δεν είχε επιζήσει στο παρελθόν) ως ταφόπλακα για τις αναθαρρεμένες ελπίδες.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ Facebook Twitter
Παρά τη μεγάλη διάρκειά της, η ταινία έχει πολλά πρόσωπα γύρω από τα οποία κινείται και ενδιαφέρον point of view.

Κι ενώ η «Κοινωνία του Χιονιού», που αποτελεί επίσημη υποβολή της Ισπανίας για τα διεθνή Όσκαρ και ένα από τα μεγάλα φαβορί, μαζί με τη γερμανόφωνη «Ζώνη Ενδιαφέροντος» του Γκλέιζερ και το Ηνωμένο Βασίλειο, είναι από εκείνα τα καλοφτιαγμένα «δράματα δράσης» που λειτουργούν καθηλωτικά σε πρώτο επίπεδο, στις λεπτομέρειες και τους χαρακτήρες τους, η μεγάλη περιπέτεια στον πυρήνα της και το μακρόσυρτο κάλεσμα του θανάτου απουσιάζουν για χάρη της ευρύτερης ιδέας πως η φωτογενής πίστη καλύπτει την ασχήμια της βαθιάς μοναξιάς μπροστά στο τέλος. Ένα παγωμένο ικρίωμα, όπως θα έπρεπε να ήταν το κουφάρι σιδερικών με τα υποψήφια θύματα μέσα, και τα θαμμένα πτώματα στον χιονισμένο περίβολο μοιάζει με σκηνικό.

Η «Κοινωνία του Χιονιού» προβάλλεται στο Netflix.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ