«Ο κανιβαλισμός ήταν το λιγότερο»: Τι πραγματικά συνέβη μετά την συντριβή του αεροπλάνου στις Άνδεις το 1972

«Ο κανιβαλισμός ήταν το λιγότερο»: Τι πραγματικά συνέβη μετά την συντριβή του αεροπλάνου στις Άνδεις το 1972 Facebook Twitter
«Τότε στο βουνό ήμασταν φυσιολογικοί άνθρωποι που αντιμετώπιζαν τρομερές καταστάσεις. Δεν μπορούσε να υπάρχει δημοκρατία εκεί».
0


ΟΤΑΝ Η ΝΑΥΛΩΜΕΝΗ πτήση ενός Fairchild FH-227D από το Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης προς το Σαντιάγο της Χιλής, συνετρίβη στα βουνά των Άνδεων στις 13 Οκτωβρίου 1972, αυτό που επακολούθησε έγιναν γνωστό ως το Θαύμα των Άνδεων. Στην πτήση επέβαιναν 45 επιβάτες και πλήρωμα, συμπεριλαμβανομένων 19 μελών της ομάδας ράγκμπι Old Christians Club, μαζί με τις οικογένειες, τους υποστηρικτές και τους φίλους τους.

Τρία μέλη του πληρώματος και εννέα επιβάτες πέθαναν αμέσως. Αρκετοί άλλοι πέθαναν αμέσως μετά λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών και της σοβαρότητας των τραυματισμών τους. Κατά τη διάρκεια των επόμενων 72 ημερών, οι επιζώντες υπέστησαν ακραίες κακουχίες, συμπεριλαμβανομένης της έκθεσης, της πείνας και μιας χιονοστιβάδας, η οποία οδήγησε στο θάνατο 13 ακόμη επιβατών.

Αυτή η «λέσχη του χιονιού» συνεχίζει να υφίσταται μέχρι σήμερα: πολλοί από τους επιζώντες εξακολουθούν να ζουν στις ίδιες γειτονιές του Μοντεβιδέο, της πρωτεύουσας της Ουρουγουάης. Αντί για ενοχές ή αλληλοκατηγορίες, υπάρχει ένας βαθύς δεσμός μισού αιώνα μεταξύ τους.

Οι υπόλοιποι επιβάτες κατέφυγαν στον κανιβαλισμό. Καθώς ο καιρός βελτιώθηκε με την άφιξη της άνοιξης, δύο επιζώντες, ο Νάντο Παράντο και ο Ρομπέρτο Κανέσα, σκαρφάλωσαν σε μία βουνοκορφή 4650 μέτρων χωρίς εξοπλισμό και πεζοπορία για 10 ημέρες στη Χιλή για να ζητήσουν βοήθεια, ταξιδεύοντας 61 χλμ. Στις 23 Δεκεμβρίου 1972, δυόμισι μήνες σχεδόν μετά τη συντριβή, διασώθηκε ο τελευταίος από τους δεκάξι επιζώντες.

«Ο κανιβαλισμός ήταν το λιγότερο»: Τι πραγματικά συνέβη μετά την συντριβή του αεροπλάνου στις Άνδεις το 1972 Facebook Twitter
Φωτογραφία από την ειδησεογραφία της εποχής

Την ιστορία αυτή αφηγείται με εξαιρετικά καλαίσθητο τρόπο η ταινία Society of the Snow («Η λέσχη του χιονιού»), που προβάλλεται στο Netflix και είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Ουρουγουανού συγγραφέα Pablo Vierci, που εκδόθηκε το 2008. Ρωτάμε τον 70χρονο Ρομπέρτο Κανέσα – τότε έφηβο φοιτητή ιατρικής και μέλος της ομάδας ράγκμπι Old Christians, σήμερα παγκοσμίου φήμης παιδοκαρδιολόγο που μάλιστα έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος της Ουρουγουάης το 2012 –  πόσο δύσκολο ήταν να φτάσει σε αυτή την μακάβρια «πρωτοβουλία». 

«Είναι πολύ ενδιαφέρον», λέει. «Τότε στο βουνό ήμασταν φυσιολογικοί άνθρωποι που αντιμετώπιζαν τρομερές καταστάσεις. Δεν μπορούσε να υπάρχει δημοκρατία εκεί. Απλά είπα στους ανθρώπους γύρω μου ποια ήταν η ιδέα μου. Κατά σύμπτωση, και άλλοι άνθρωποι είχαν την ίδια ιδέα». Εδώ και 50 χρόνια το κοινό έχει ενστερνιστεί την «απλοϊκή προσέγγιση», όπως λέει κουνώντας το κεφάλι του, ότι αυτός και οι συμπαίκτες του σώθηκαν «επειδή φάγαμε τους νεκρούς».

«Όχι, φίλε: σωθήκαμε επειδή ήμασταν ομάδα. Επειδή παλέψαμε ενάντια στο κρύο. Επειδή ανεβήκαμε το βουνό σε 10 ημέρες», λέει, αναφερόμενος στο οδοιπορικό ζωής ή θανάτου στις Άνδεις που ανέλαβαν μαζί με τον Παράντο, και ήταν τελικά, αυτό που έσωσε τους πάντες. «Πιστεύω ότι ο κανιβαλισμός είναι κάτι που σε ελκύει με μακάβριο τρόπο στην ιστορία. Αλλά στη συνέχεια συνειδητοποιείς ότι είναι πολύ πιο σύνθετη και πολύ πιο ενδιαφέρουσα. Όταν κόβεις ένα κομμάτι ανθρώπινης σάρκας και σκέφτεσαι να το φας, λες στον εαυτό σου: «Δεν πρέπει να το κάνω αυτό. Κανείς δεν με υποχρέωσε. Γιατί να το κάνω;»

«Ο κανιβαλισμός ήταν το λιγότερο»: Τι πραγματικά συνέβη μετά την συντριβή του αεροπλάνου στις Άνδεις το 1972 Facebook Twitter
Καθώς ο καιρός βελτιώθηκε με την άφιξη της άνοιξης, δύο επιζώντες, ο Νάντο Παράντο και ο Ρομπέρτο Κανέσα, σκαρφάλωσαν σε μία βουνοκορφή 4650 μέτρων χωρίς εξοπλισμό και πεζοπορία για 10 ημέρες στη Χιλή για να ζητήσουν βοήθεια, ταξιδεύοντας 61 χλμ.

Οι επιζώντες πέρασαν μέρες αγωνίας μέχρι να πάρουν την βαριά απόφαση. Όλοι ήταν Καθολικοί και ανησυχούσαν μήπως καταδικάσουν την αιώνια ψυχή τους παραβιάζοντας ένα τόσο απαραβίαστο ταμπού. Κάποιοι έπρεπε να πειστούν να φάνε ανθρώπινη σάρκα, με το επιχείρημα ότι επρόκειτο για ένα είδος θείας κοινωνία. Μετά τη διάσωσή τους πάντως, έλαβαν την μετάνοια από ιερείς που τους διαβεβαίωσαν ότι δεν είχαν διαπράξει αμαρτία λόγω της ακραίας φύσης της κατάστασής τους.

Αυτή η «λέσχη του χιονιού» συνεχίζει να υφίσταται μέχρι σήμερα: πολλοί από τους επιζώντες εξακολουθούν να ζουν στις ίδιες γειτονιές του Μοντεβιδέο, της πρωτεύουσας της Ουρουγουάης. Αντί για ενοχές ή αλληλοκατηγορίες, υπάρχει ένας βαθύς δεσμός μισού αιώνα μεταξύ τους. «Αυτή είναι μια πολύ δυνατή αλλά και διδακτική ιστορία για τη δημιουργία χαρακτήρα, ειδικά στις σύγχρονες κοινωνίες που είμαστε τόσο υλιστές και δεν μπορούμε να φανταστούμε πως όταν το αεροπλάνο σου – κυριολεκτικό ή μεταφορικό –  συντριβεί, τότε μόνο μπορείς να  συνειδητοποιήσεις πόσο δυνατός μπορείς να γίνεις».

Society of the Snow | Official Trailer | Netflix

Με στοιχεία από The Telegraph

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιμ Βέντερς: «Είμαι αισιόδοξος για το σινεμά, ο κόσμος σιχάθηκε το streaming»

Οθόνες / Βιμ Βέντερς στη LifO: «O κόσμος σιχάθηκε το streaming»

Με αφορμή το αφιέρωμα στο έργο του που είδαμε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, ο Γερμανός σκηνοθέτης μάς μίλησε για την εκλεκτική συγγένεια που νιώθει με την Ιαπωνία και για τον τρόπο που του αρέσει να κάνει ταινίες, ενώ εξέφρασε την αισιοδοξία του για την επιστροφή του κοινού στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Γιάννης Φάγκρας: «Το μικρόβιο της απληστίας μπορεί να μας κάνει όλους κανίβαλους»

Οθόνες / Γιάννης Φάγκρας: «Η απληστία μπορεί να μας κάνει όλους κανίβαλους»

Την ανθρώπινη απληστία με φόντο το προσφυγικό διαπραγματεύεται η ταινία «Μικρός Ανθρωποφάγος», μια «πανκ περιπέτεια», σύμφωνα με τον σκηνοθέτη της, που συμμετέχει στο φετινό 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις ήθελε να γίνει στρατιώτης αλλά τελικά έμαθε να κατασκευάζει βιολιά

Pulp Fiction / Ντάνιελ Ντέι Λιούις, μας έλειψες

Ο διάσημος ηθοποιός ήρθε στην Αθήνα και μας μίλησε αποκλειστικά για την επεισοδιακή πρώτη του επίσκεψη στην Ελλάδα, όταν ακόμη ήταν μακρυμάλλης έφηβος στα χρόνια της χούντας, και για την επάνοδό του στα πλατό μαζί με τον γιο του, Ρόναν, μαζί με τον οποίο έγραψε για πρώτη φορά σενάριο για την ταινία «Ανεμώνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντέπυ Γοργογιάννη: «Ο intimacy coordinator θα ενταχθεί και στη δική μας κουλτούρα»

Θέατρο / Πώς γυρίζουμε σήμερα μια σκηνή βιασμού;

Το θέατρο και ο κινηματογράφος διεθνώς επανεξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο στήνονται οι ερωτικές και βίαιες σκηνές: μέχρι ποιο σημείο μπορεί να εκτεθεί ένα σώμα; Η Ντέπυ Γοργογιάννη εξηγεί τον ρόλο του intimacy coordinator και τον τρόπο που τίθενται τα όρια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Πριν από το break, ο Γιώργος Λάνθιμος τα λέει όλα

Οθόνες / Γιώργος Λάνθιμος: «Το θέμα είναι πώς ξαναβρίσκεις τη χαρά»

Παραδέχεται πως η δημιουργία ενός έργου τέχνης δεν είναι μια ανώδυνη διαδικασία. Και πως χρειάζεται ένα διάλειμμα. Πήρε στάση απέναντι σε όσα συμβαίνουν στη Γάζα γιατί «Αν είσαι άνθρωπος με οποιαδήποτε ενσυναίσθηση, δεν μπορείς να μη μιλήσεις». Λίγο πρίν την κυκλοφορία της ταινίας Βουγονία που σκηνοθετεί, ο Γιώργος Λάνθιμος μίλησε στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ