Ο άλλος λαός

ΕΠΕΞ Ο άλλος λαός Facebook Twitter
Τι συμβαίνει με εκείνον τον τρίτο λαό που δεν τον εκφράζει ούτε ο ορθολογισμός της ευημερίας των κεντροδεξιών ούτε η αριστερή έμφαση στην οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη; Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΕΙΧΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΜΗ γράψω για το κόμμα «Νίκη» γιατί βέβαια έχουν γίνει όλες οι δυνατές αναλύσεις και γιατί, κυρίως, πιστεύω ότι τέτοιου τύπου σχήματα αποκτούν υπόσταση και από τον θόρυβο που παράγεται στο επικοινωνιακό σύστημα. Θέλω, λοιπόν, να σταθώ περισσότερο σε αυτόν τον άλλο λαό που πιθανόν να εμφανιστεί πολιτικά με μια τέτοια ψήφο, υπάρχει όμως και πέρα από την όποια περιστασιακή εκλογική του φανέρωση.

Η συμβατική αριστερά και η «κανονική» δεξιά προσεγγίζουν κατά κανόνα τον λαό σύμφωνα με δύο τυποποιημένα βλέμματα: η αριστερά βλέπει το συλλογικό υποκείμενο μιας μελλοντικής δικαιοσύνης που θα είναι κυρίως οικονομική, δηλώνοντας την πρόθεσή της να μειώσει την εξουσία του πλούτου στους πολλούς. Η δεξιά βλέπει στον λαό ένα σύνολο ατόμων που βρίσκονται σε διαρκή διαπραγμάτευση μεταξύ τους και με τους θεσμούς με στόχο μια μέση ευημερία. Η αριστερά έχει την τάση να επικεντρώνεται στις δομικές ανισότητες, η δεύτερη να στοχεύει στις υπαρκτές ευκαιρίες. Γι’ αυτό και η αριστερά φαντάζεται την ανατροπή της ρουτίνας ως κάτι καλό, ενώ η δεξιά, αντιθέτως, προτιμά να υπόσχεται στους ανθρώπους μια ρουτίνα προτιμότερη από τις απρόβλεπτες καταστάσεις.

Είναι όμως και ένας λαός που ορίζεται περισσότερο από την απέχθεια και την καταφρόνια που νιώθει για τους άλλους λαούς της χώρας: για το κοπάδι των «υπάκουων προβάτων» της κεντροδεξιάς και φυσικά για το πλήθος των «κομμουνισμένων» που τους λείπει το ελληνικό φρόνημα.

Τι συμβαίνει όμως με εκείνον τον τρίτο λαό που δεν τον εκφράζει ούτε ο ορθολογισμός της ευημερίας των κεντροδεξιών ούτε η αριστερή έμφαση στην οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη; Τώρα, με αφορμή το νέο χριστιανοδεξιό κόμμα, αυτοί οι άνθρωποι συγκεντρώνουν την προσοχή του σχολιασμού. Ας πάμε στη μεγάλη εικόνα, όχι σε τούτο ή εκείνο το πολιτικό κατασκεύασμα αλλά στον «τρίτο» λαό, ο οποίος προκαλεί άγχος στην κανονική δεξιά και τον οποίο η συμβατική αριστερά δυσκολεύεται να κατανοήσει.

Δύο δυνάμεις ορίζουν αυτόν τον κόσμο νομίζω. Από τη μια η αίσθηση ότι η σύγχρονη ζωή έχει στραβώσει, ότι έχει ασχημύνει υπερβολικά σε σχέση με «παλαιότερα» (απροσδιόριστο το πότε). Αφετέρου η άποψη ότι η λύση στα διάφορα αδιέξοδα είναι μόνο μία πολιτική ελληνικών ηθών και τρόπων που αλλοιώθηκαν και κινδυνεύουν με αφανισμό. Αυτός ο λαός νιώθει επίσης πως απειλούνται συγχρόνως και η ελευθερία και η τάξη, και το εγώ του καθενός και το συλλογικό εγώ του έθνους. Πολλοί, λόγου χάρη, βίωσαν τραυματικά τη διαχείριση της πανδημίας από τις κυρίαρχες λογικές της επιστημονικής και πολιτικής κοινότητας. Είδαν πλήγμα στην ελευθερία τους και ιδίως στην αίσθηση προσωπικής αξιοπρέπειας όπως την αντιλαμβάνονται.

Την ίδια στιγμή, όμως, αισθάνονται πως έχουν χαθεί οι σταθερές μιας εύτακτης ζωής, την οποία οι ίδιοι κατανοούν με μέτρο ένα παλαιό πατρικό πρότυπο ή τα παιδαγωγικά μέτρα περασμένων δεκαετιών. Οργίζονται για κάποιες χαμένες ελευθερίες τους και από την άλλη δεν αντέχουν το ξεχείλωμα των επιτρεπτικών ελευθεριών που προσφέρει ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι μεταμορφώσεις των νέων υποκειμένων της σεξουαλικότητας. Ζουν και μιλούν μέσα σε μια εξιδανικευμένη οικογενειακή και ενοριακή τάξη που σε αυτόν τον λαό λειτουργεί μυθικά και συγκινησιακά όπως περίπου η κλασική εργατική τάξη στην κομμουνιστική φαντασία.

Είναι όμως και ένας λαός που ορίζεται περισσότερο από την απέχθεια και την καταφρόνια που νιώθει για τους άλλους λαούς της χώρας: για το κοπάδι των «υπάκουων προβάτων» της κεντροδεξιάς και φυσικά για το πλήθος των «κομμουνισμένων» που τους λείπει το ελληνικό φρόνημα. Εξού και η διπλή απόρριψη, τόσο των ξενόφερτων φιλελεύθερων του Μητσοτάκη όσο και των άθεων διεθνισμών σύμπασας της αριστεράς και των προοδευτικών.

Το σχήμα καταλήγει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στη νοσταλγία για τον δάσκαλο του χωριού, τον αντιστεκόμενο ιερέα και τον αστυνόμο που «πρέπει να απελευθερωθεί» και να δράσει ανεμπόδιστος. Αυτός, λοιπόν, ο λαός που ξεσπάει συχνά κατά του τυραννικού κράτους ονειρεύεται συγχρόνως και την πιο απόλυτη ασφάλεια, άρα μια πανταχού παρούσα αστυνομία. Φαντασιώνεται την επιβολή της τάξης ως εθνοθρησκευτική πάταξη όλων των ζιζανίων της εθνικής και κοινωνικής ζωής.

Όλα τα παραπάνω έχουν προφανώς σχέση με τις κρίσεις των τελευταίων χρόνων και με τους κλονισμούς μέσα στον κόσμο των συντηρητικών ανθρώπων. Έχουν όμως άκρες και σε πολιτικά και δημοσιογραφικά παιχνίδια, σε ηγετίσκους και παράγοντες που προωθούνται ως πωλητές χριστιανο-φασιστικών ιδεών οι οποίες εναλλάσσονται με θεραπευτικά μαντζούνια.

Τι θα γίνει πολιτικά με αυτόν τον χώρο; Νομίζω ότι αυτός ο λαός δεν μπορεί να συγκινηθεί με τη συμβατική, κεντροδεξιά υπόσχεση κανονικότητας. Αποτελείται από ανθρώπους που πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να ταυτιστούν με το clean cut τεχνοκρατικό μανιφέστο του Πιερρακάκη ή με τα σηκωμένα μανίκια του πρωθυπουργού στα τραπέζια συσκέψεων που θυμίζουν συσκέψεις σε σύγχρονες επιχειρήσεις. Αν αυτός ο λαός απεχθάνεται το αριστερό «μπάχαλο», νιώθει επίσης βαθύτατη αντιπάθεια και για την κεντροδεξιά της επενδυτικής βαθμίδας και των ευρω-ατλαντικών, δυτικών αναφορών.

Ό,τι έχει σώσει μέχρι τώρα τη συμβατική πολιτική τάξη της χώρας (μετά την απειλή της Χρυσής Αυγής, που ήταν όμως άλλη ιστορία) είναι η έλλειψη ισχυρών προσώπων για την ηγεσία του «άλλου λαού». Το πλαίσιο όμως έχει διαμορφωθεί, ο χώρος υποδοχής για ιδέες και συναισθήματα περιμένει τους πολιτικούς εμπορικούς του αντιπροσώπους. Θα είναι το κόμμα Νίκη αυτό; Θα υπάρξει κάτι άλλο; Το βέβαιο είναι πως, εκτός από τον λαό της κανονικότητας και τον λαό της αλλαγής, υπάρχει και ένας λαός που πιστεύει ότι όλα πρέπει να σαρωθούν ως έργα του Διαβόλου.

Χιλιάδες πολίτες συζητούν στα σοβαρά για μαγνητικά πεδία και παράξενες δυνάμεις, για ποικίλους σατανάδες και σωτήρια σχέδια που έχουν τη σφραγίδα του Θεού. Το όριο κάθε συμβατικής δεξιάς είναι ο πεζός ρεαλισμός της, τα όρια των προοδευτικών ή και των ριζοσπαστών είναι η αμηχανία ή η δυσχέρεια να χειριστούν έναν λαό που δεν τον ενδιαφέρει η πάλη των τάξεων και η χειραφέτηση αλλά τα θηρία της νέας τάξης. Ποια πολιτική όμως μπορεί να νικήσει τα θηρία και τους θηριόμορφους; Ιδού η απορία.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Empty the Tanks»: Σώστε τα δελφίνια!

Ρεπορτάζ / «Empty the Tanks»: Πότε θα σταματήσει η αιχμαλωσία των δελφινιών;

Η παγκόσμια καμπάνια «Empty the Tanks» εναντιώνεται στην αιχμαλωσία και την εκμετάλλευση των δελφινιών. Πώς εκφράζεται η κινητοποίηση στην Ελλάδα και ποια η τύχη των δελφινιών του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου; Μιλούν στη LIFO εκπρόσωποι οργανώσεων, αλλά και ο ιδρυτής του Αττικού Πάρκου.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Οπτική Γωνία / Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Τα Τέμπη συνεχίζουν να πυροδοτούν εντάσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αντιθέτως στα ελληνοτουρκικά και στο θέμα της πώλησης των Eurofighter στην Τουρκία που απασχόλησε την επικαιρότητα, η κριτική για τη στάση της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε χαμηλούς τόνους.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Aθήνα / Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Τα πεζοδρόμια στην καρδιά της πόλης έχουν παραδοθεί στα τουριστικά καταστήματα, αποκλείοντας τους πιο ευάλωτους πολίτες, ενώ η Αθήνα χάνει τον βασικό λόγο ύπαρξής της: να είναι μια πόλη για ανθρώπους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Έχετε «επιστροφή φόρου»: Οι συχνότερες περιπτώσεις phishing

Οπτική Γωνία / «Έχετε επιστροφή φόρου, πατήστε εδώ»: Πώς να γλιτώσεις από το phishing

Παραπλανητικά μηνύματα, αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων, χακάρισμα τραπεζικών λογαριασμών. Το phishing είναι πιο συχνό και πολύ πιο επικίνδυνο πιο επικίνδυνο απ' ό,τι νομίζουμε. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Κυβερνοασφάλειας στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς και επικεφαλής της Εθνικής Ομάδας Κυβερνοασφάλειας, Χρήστος Ξενάκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Οπτική Γωνία / Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Η υπόθεση των χαμένων βίντεο των Τεμπών αναδεικνύει, για ακόμη μία φορά, λανθασμένους χειρισμούς που έγιναν σε κρίσιμες φάσεις της ανακριτικής διαδικασίας, αφήνοντας πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ