«Beef»: Ξαφνικά, μια καίρια και σημαντική σειρά στο Netflix

beef Facebook Twitter
Το «Beef» είναι σοφιστικέ και δεν το κρύβει.
0

ΕΙΧΕ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΓΚΗ το ρόστερ του Netflix από μια σημαντική και καίρια σειρά, και το «Beef» ήρθε να καλύψει και με το παραπάνω αυτό το κενό στην καρδιά της πλατφόρμας.

Οι εποχές που οι σειρές διαχωρίζονταν σε κωμικές και δραματικές έχουν παρέλθει και το «Beef» είναι και κωμωδία, είναι και δράμα, είναι ακόμα και υπαρξιακό θρίλερ ενίοτε.

Πέρα απ’ όλα όμως, είναι μια εξαιρετικά καλοπαιγμένη και καλογυρισμένη και συναρπαστική στο ξετύλιγμά της σπουδή στο φάσμα του εσωτερικευμένου, εμφιαλωμένου θυμού (δίκαιου και άδικου), που άμα σκάσει μπορεί να τα πάρει όλα παραμάζωμα, μπορεί να γίνει αυτοσκοπός.

«Beef», όχι όπως βοδινό, αλλά όπως αντιδικία, έριδα, κόντρα, βεντέτα που με κάθε επεισόδιο κλιμακώνεται σε νέα –σουρεάλ συχνά– επίπεδα. 

Ο τόνος αλλάζει διαρκώς από σκηνή σε σκηνή και έχει κανείς την αίσθηση ότι τα πάντα μπορούν να συμβούν στο επόμενο πλάνο ως συνέπεια των επιπλοκών που προκαλούν οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες που κυνηγάνε ο ένας τον άλλον αλλά συγχρόνως κυνηγάνε και τις ουρές τους.

Εν προκειμένω, τo «beef» είναι ανάμεσα σε δύο ανθρώπους εντελώς διαφορετικής κοινωνικής τάξης –τον φτωχό μικρο-εργολάβο Ντάνι που παλεύει διαρκώς και ανεπιτυχώς να τα βγάλει πέρα και δεν αντέχει άλλο και την Έιμι που φαινομενικά τα έχει όλα, αλλά επίσης δεν αντέχει άλλο την πίεση που υφίσταται–  που δεν γνωρίζονται, αλλά οι ζωές του συναντιούνται σε ένα περιστατικό «οδικής οργής», σε μια παρεξήγηση που λειτουργεί ως η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι.

Αν κάθε δυστυχισμένη οικογένεια είναι δυστυχισμένη με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, τότε και κάθε δυστυχισμένο άτομο είναι επίσης δυστυχισμένο με τον δικό του τρόπο, ο οποίος συχνά μπορεί να βγάζει νόημα μόνο στο ίδιο το άτομο. Και ο καλύτερος εξομολογητής μπορεί να είναι ένας άγνωστος.   

ali wong Facebook Twitter
H Άλι Γουόνγκ υποδύεται την Έιμι που φαινομενικά τα έχει όλα, αλλά δεν αντέχει άλλο την πίεση που υφίσταται.

Ακόμα και ο ίδιος ο σύζυγος της Έιμι δεν έχει τον τρόπο ή τη διάθεση να τη βοηθήσει πραγματικά, πέρα από κάτι ψόφια σπαράγματα (καλιφορνέζικης) θετικής σκέψης: «Ξέρω πολλούς ανθρώπους που κατάφεραν να νικήσουν την κατάθλιψη», της λέει, ή «ο θυμός είναι απλά μια μεταβατική φάση της συνείδησης».

Ο τόνος αλλάζει διαρκώς από σκηνή σε σκηνή και έχει κανείς την αίσθηση ότι τα πάντα μπορούν να συμβούν στο επόμενο πλάνο ως συνέπεια των επιπλοκών που προκαλούν οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες που κυνηγάνε ο ένας τον άλλον αλλά συγχρόνως κυνηγάνε και τις ουρές τους.

Κάποια στιγμή το αντιλαμβάνονται και οι ίδιοι. «Όλα ξεθωριάζουν, τίποτα δεν μένει», λέει η Έιμι στον Ντάνι σε ένα από τα τελευταία επεισόδια της σειράς, «είμαστε σαν ένα φίδι που τρώει την ουρά του».

Το «Beef» είναι σοφιστικέ και δεν το κρύβει. Ο τίτλος καθενός από τα δέκα επεισόδια προέρχεται από «βαρύ» τσιτάτο: «Τα πουλιά δεν τραγουδάνε, στριγκλίζουν με πόνο» (Βέρνερ Χέρτσογκ), «Είμαι ένα κλουβί» (Κάφκα), «Με κατοικεί μια κραυγή» (Σίλβια Πλαθ), «Τέτοια εσωστρεφή μυστικά πλάσματα» (Άιρις Μέρντοχ), «Το δράμα της αρχικής επιλογής» (Σιμόν ντε Μποβουάρ) και ούτω καθεξής.

Το τελευταίο επεισόδιο έχει πάρει τον τίτλο του («Φιγούρες φωτός») από ένα απόσπασμα του Καρλ Γιουνγκ, το οποίο μπορεί και να κρύβει το δίδαγμα μιας σειράς που μόνο διδακτική δεν είναι: «Η φώτιση δεν έρχεται με το να φανταζόμαστε φιγούρες φωτός, αλλά με το να κάνουμε συνειδητό το σκοτάδι. Η δεύτερη διαδικασία όμως μπορεί να είναι δυσάρεστη, και συνεπώς καθόλου δημοφιλής». 

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αποκάλυψη ξανά: 30 χρόνια μετά, η κόλαση του Waco αναβιώνει στο ντοκιμαντέρ του Netflix

Daily / Αποκάλυψη ξανά: 30 χρόνια μετά, η κόλαση του Waco αναβιώνει στο ντοκιμαντέρ του Netflix

Το ντοκιμαντέρ «Waco: American Apocalypse» αφηγείται την πορεία προς τον όλεθρο και την απόλυτη τραγωδία που είχε η πολιορκία του καταυλισμού της αίρεσης του Ντέιβιντ Κορές από τις ομοσπονδιακές δυνάμεις.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Air, κυνηγώντας έναν θρύλο

Οθόνες / «Air: Κυνηγώντας έναν θρύλο»: Ψυχαγωγία made in USA

To χρονικό της απίστευτης και επαναστατικής συνεργασίας μεταξύ του τότε πρωτάρη Μάικλ Τζόρνταν και του ανερχόμενου τμήματος καλαθοσφαίρισης της Nike, που έφερε την επανάσταση στον κόσμο των σπορ και της σύγχρονης κουλτούρας με το brand του «Air Jordan».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Daily / Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε από το HBO το νέο ‘comedy special’ του πάντα εξαίρετου Μαρκ Μάρον, στη διάρκεια του οποίου το οικουμενικό γίνεται προσωπικό, το προσωπικό πολιτικό και το γέλιο ένα στιγμιαίο αλλά πολύτιμο βάλσαμο για τον πόνο και την σύγχυση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Daily / Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Με μια λύπη παραπάνω πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Μάλκολμ-Τζαμάλ Γουόρνερ, του «γιου» του Μπιλ Κόσμπι στην πιο διάσημη παγκοσμίως οικογενειακή σειρά της δεκαετίας του ’80, με τον οποίον μεγαλώσαμε συγχρόνως κάποτε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Daily / Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Το βιβλίο είναι ανάγνωσμα, είναι αναψυχή, αλλά μπορεί να είναι και μια προέκταση του κατόχου του, ένα στοιχείο και ένα αξεσουάρ που υποδηλώνει την «ταυτότητα» ή την «φυλή» του ατόμου που το διαβάζει (ή το περιφέρει νωχελικά στις διακοπές).
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Daily / «Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Η τελευταία ερευνητική δουλειά της βραβευμένης σκηνοθέτριας Πέτρα Κόστα, είναι ένα υποδειγματικό, υποβλητικό ντοκιμαντέρ με κεντρικό άξονα την καθοριστική συμβολή των Βραζιλιάνων Ευαγγελιστών στην άνοδο του «Τραμπ των Τροπικών» στην εξουσία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Εμείς και οι «μουλάδες»

Daily / Εμείς και οι «μουλάδες»

Για μια χώρα που η Εκκλησία έχει τόση μεγάλη εξουσία (και τόσο αμύθητη περιουσία), που ισχύει σε μια ολόκληρη περιοχή της το άβατο για τις γυναίκες και που αρνείται σθεναρά τον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας, σαν πολύ έντονη άποψη δεν έχουμε για το Ιράν;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ