Elenit Facebook Twitter
Ελενίτ. Φωτ.: Julian Mommert

Οι μεταμορφώσεις του Ευριπίδη Λασκαρίδη

0

Η αφετηρία της δημιουργίας ενός έργου του Ευριπίδη Λασκαρίδη βρίσκεται στα όνειρά του. Αυτά τα πλάσματα, τα όντα στα οποία μεταμορφώνεται, έρχονται στον ύπνο του ή βρίσκονται κάπου γύρω του· είναι αυτές οι παράξενες περιπτώσεις ανθρώπων που του εμπνέουν έναν χαρακτήρα, οικοδομώντας στη φαντασία του ένα σύμπαν, μια μουσική, ένα χώρο, την αρχή του χρόνου.

Η μετάβαση από το άυλο στο υλικό είναι μια πολύμηνη διαδικασία, για να δούμε αυτά τα υπερβατικά πλάσματα στη σκηνή έχουν προηγηθεί πολύμηνες δοκιμές, με τον Ευριπίδη να δουλεύει παράλληλα με τον Άγγελο Μέντη στην κατασκευή ενός «σώματος» γλυπτού: κομμάτια μεταμορφώνονται, αλλάζουν, πετιούνται, επανασχεδιάζονται καθ’ όλη τη διάρκεια των δοκιμών και με αυτά που προστίθενται και αφαιρούνται κάθε φορά χτίζεται ο χαρακτήρας, μέχρι την τελευταία βερσιόν, μέχρι την τελευταία στιγμή.

 Δεν χρειάζονται, και δεν υπάρχουν λόγια για να το καταλάβει κάποιος, η παρουσία ενός λόγου άναρθρου κατορθώνει να μεταφέρει το μήνυμα και στη δική μας φαντασία, για να βρεθεί εκεί, παρόν, πανανθρώπινο, ανήσυχο και διεισδυτικό.

Δομικά χαρακτηριστικά του έργου του Ευριπίδη Λασκαρίδη, αν και δυσδιάκριτα ή υπαινικτικά, η ζωή, ο θάνατος, ο έρωτας. Μπορεί το μήνυμα να μην είναι ποτέ συγκεκριμένο, μπορεί το νόημα να είναι πάντα ανοιχτό, ωστόσο κάτι υπάρχει εκεί, ανάμεσα στα πλάσματα και σε μας, κάτι υποδόριο που σπάει γρήγορα τον τέταρτο τοίχο, εμφανίζοντας τον δραματικό πυρήνα του όντος, που αν και μοιάζει ελαφρύ και χαριτωμένο, η επιθυμία του να δημιουργήσει συνδέσεις επιδρά λυτρωτικά επάνω μας.

Δεν χρειάζονται, και δεν υπάρχουν λόγια για να το καταλάβει κάποιος, η παρουσία ενός λόγου άναρθρου κατορθώνει να μεταφέρει το μήνυμα και στη δική μας φαντασία, για να βρεθεί εκεί, παρόν, πανανθρώπινο, ανήσυχο και διεισδυτικό.

Οι μεταμορφώσεις του Ευριπίδη Λασκαρίδη Facebook Twitter
RELIC, 2015: Μια επιβίωση από το παρελθόν. Ένα πράγμα που μένει πίσω, είτε είναι μνήμη, είτε αντικείμενο, είτε γλώσσα ή ύπαρξη. Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης βυθίζεται στον εαυτό του και στους άλλους, μέσα από ιδέες μεταμόρφωσης και γελοιοποίησης που μετατοπίζονται ανήσυχα μεταξύ του ιδιόμορφα οδυνηρού και του εντελώς παράξενου. Ένα εξωφρενικά συναρπαστικό σόλο, φτιαγμένο στην καρδιά της ελληνικής κρίσης, ρισκάρει μακριά από τον κανόνα για να δοκιμάσει τα όρια της αποδοχής μας όταν πρόκειται για πράγματα αταίριαστα και άγνωστα. Φωτ.: Beowulf Sheehan
Οι μεταμορφώσεις του Ευριπίδη Λασκαρίδη Facebook Twitter
ΤΙΤΑΝΕΣ, 2017: Η παράσταση-φόρος τιμής σε κάθε αποτυχημένη προσπάθεια να καταλάβουμε, σε ένα σύμπαν παλιότερο από τον κόσμο, σε μια εποχή του νου όπου ακόμα και οι σκιές είναι ζωντανές και τα πράγματα δεν έχουν σταθερά μεγέθη. Τα ελάχιστα γίνονται πελώρια. Απ’ τη σκηνή περνάει όλος ο χώρος και ο χρόνος και από τις λεπτομέρειες αναβλύζουν, χωρίς προειδοποίηση, η έκπληξη, ο ενθουσιασμός και ο τρόμος. Φωτ.: Ελίνα Γιουνανλή
Οι μεταμορφώσεις του Ευριπίδη Λασκαρίδη Facebook Twitter
THIRÍO, 6η Μπιενάλε Αθήνας 2018: Η εν εξελίξει δημιουργία μιας περσόνας, ένας χαρακτήρας παγιδευμένος μέσα στον χώρο και αναγκασμένος να αντιμετωπίσει φαντασιώσεις, κινητήριες δυνάμεις και φόβους σε μια προσπάθεια να προσφέρει σύνθετες απαντήσεις σε μυριάδες διφορούμενα στρώματα της προσωπικής επιθυμίας. Το THIRÍO λαχταρά την αγάπη του πλήθους της τέχνης, αλλά ενεργεί ως θύμα, πεπεισμένο για το μίσος του πλήθους της τέχνης, προβαίνοντας με την παρουσία του σε μια πράξη αντίστασης ενάντια στα καταφύγια του mainstream επαγγελματισμού. Φωτ.: Πέτρος Χυτήρης
Οι μεταμορφώσεις του Ευριπίδη Λασκαρίδη Facebook Twitter
ΕΛΕΝΙΤ, 2019: Μια πανύψηλη κυρία με ιδιαίτερη κώμη και ακόμη πιο ιδιαίτερη μύτη σηκώνει το τηλέφωνο, τραγουδάει μόνη της και συναναστρέφεται άλλα παράξενα όντα, μιλώντας τους σε μια ολοδική της γλώσσα. Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης μας καλωσορίζει σε ένα σύμπαν όπου συμβιώνουν, μεταξύ άλλων, δεινόσαυροι και ανεμογεννήτριες, ο Stephen Hawking και μια στοίβα από λαμαρίνες, το βάθρο ενός DJ και η Νίκη της Σαμοθράκης. Φωτ.: Julian Mommert
Οι μεταμορφώσεις του Ευριπίδη Λασκαρίδη Facebook Twitter
ΤΟΥΡΝΕ, καλοκαίρι 2022, Μικρή Επίδαυρος: Οι πτυχές της περιπέτειας και της τέχνης που εμπλέκονται στο θέατρο και πτυχές της σύγχρονης ελληνικής ταυτότητας μέσα από ασταθείς ιστορίες που λέμε για τον εαυτό μας και την αρχαιότητα, σε ένα αμφιθέατρο αφιερωμένο στον Διόνυσο. Εικόνες και συναισθήματα, μια ανασκαφή της προσωπικής μυθολογίας του Ευριπίδη Λασκαρίδη μέσα από την κουλτούρα των καλοκαιρινών θεατρικών περιοδειών. Μια τραγική κωμωδία που εκτυλίσσεται κάτω από την έναστρη νύχτα της Επιδαύρου. Φωτ.: Ελίνα Γιουνανλή
Οι μεταμορφώσεις του Ευριπίδη Λασκαρίδη Facebook Twitter
ΤΟΥΡΝΕ, καλοκαίρι 2022, Μικρή Επίδαυρος. Φωτ.: Ελίνα Γιουνανλή

Δείτε τις μέρες και ώρες των παραστάσεων του «Elenit» στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ