Περνώ και μόνη μου καλά

Περνώ και μόνη μου καλά Facebook Twitter
Το «solo travelling» είναι μόδα εδώ και χρόνια. Εικονογράφηση: Ατελιέ/LIFO
0

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ είναι άχαρο σημείο το Σύνταγμα. Εκτός από τα κατασκευαστικά έργα-βασανιστήριο έχει κι αυτήν τη ζέστη που σε λιώνει. Ακολουθώ έναν backpacker περίπου 20κάτι, που με ασύρματα ακουστικά κόβει βόλτες κοντά στην Παλιά Βουλή. Φοράει αυτά τα λεπτά μπουφάν με πολλές τσέπες που βοηθούν τους ψυχαναγκαστικούς να ταξιδεύουν μόνοι και ταυτόχρονα να τρώνε μικρές, προσωπικές φρίκες τσεκάροντας διαρκώς όλα τα προσωπικά τους αντικείμενα. 

Μοιάζει να  πηγαίνει τελείως στα χαμένα, δεν βγάζει κινητό και καταλήγει να κάτσει κάπου μέτρια. Δεν είναι το καλύτερο καφέ της περιοχής. Υπάρχουν ανώτερα μέρη. Ε, και; Θα το θυμάται σαν κάτι που ανακάλυψε μόνος, περπατώντας χωρίς σχέδιο, σε ένα άγνωστο μέρος, μια Δευτέρα που δεν δούλευε.

Το «solo travelling» είναι μόδα εδώ και χρόνια. Υπάρχουν τόσες ιστοσελίδες, influencers, hostels και σχετική πληροφόρηση, που πλέον η Ευρώπη φαντάζει εύκολη και ασφαλής πίστα γι’ αυτόν τον τύπο ταξιδιού. Το μοναχικό προσκύνημα σε άγνωστες πόλεις μπορεί επιπλέον να είναι και χαμηλού κόστους, εάν ψάξει κανείς καλά.

Υπάρχουν τόσες ιστοσελίδες, influencers, hostels και σχετική πληροφόρηση, που πλέον η Ευρώπη φαντάζει εύκολη και ασφαλής πίστα γι’ αυτόν τον τύπο ταξιδιού.

Το κέντρο μαζεύει μοναχικούς ταξιδιώτες. Και εάν η Αθήνα δεν είχε άθλια μέσα μαζικής μεταφοράς ή εξασφάλιζε περισσότερη ασφάλεια, φωτισμό, καθαριότητα στις φθηνές/ενδιαφέρουσες για τους νέους περιοχές (βλ. Βικτώρια), μάλλον θα μάζευε ακόμη περισσότερους. Τους χρειαζόμαστε. Δεν είναι αυτοί που αφήνουν μεγάλα ποσά όπου πάνε, αλλά πλουτίζουν με άλλον τρόπο την πόλη. Κοντοστέκονται στα πιο απροσδόκητα μέρη με μια άνεση και μια γαλήνη που μπορείς να έχεις μόνο μετά από ώρες μοναχικής περιπλάνησης. Γίνονται άθελά τους αφηγητές σε κάποιο ηχητικό, στους ντόπιους που θα τους μιλήσουν στον δρόμο ή στο μπαρ, στον ίδιο τους τον εαυτό, που είναι και η παρέα τους. Συνδέονται με τις πόλεις με έναν τρόπο πολύ προσωπικό. Και προσδίδουν σε άχαρα σημεία μιαν άλλη αίσθηση, ασύγκριτα πιο γοητευτική και μελαγχολική από αυτήν των τουριστών-γκρουπ ή των τουριστών-νέο ζευγάρι.

Στην καλύτερη εκδοχή τους οι μοναχικοί ταξιδιώτες είναι και αναγνώστες. Κάθονται μόνοι τους σε πεζούλια, παγκάκια ή πέριξ της Ακρόπολης ή (στις περιπτώσεις ακραίας αφραγκίας) στον καναπέ του hostel τους και το ζουν (υπάρχουν μερικά ιδιαίτερα βρομιάρικα και άλλα πολύ χίπστερ και περιποιημένα hostels στο κέντρο της Αθήνας).

Πέτυχα δύο που μου έκαναν εντύπωση. Ο ένας καθόταν σε ένα αδιανόητα τουριστικό μαγαζί κοντά στην Πλάκα, απ’ αυτά που έχουν μεγάλες φωτογραφίες με τοστ και χυμό πορτοκάλι πλάι στην είσοδο. Κι εκεί διάβαζε. Αφέθηκα να φανταστώ ότι είναι κάποιος που δεν αναζητά τις (ανύπαρκτες) βέλτιστες συνθήκες, άρα ευτυχεί εύκολα. Η άλλη καθόταν στον Εθνικό Κήπο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια είναι πιο ασφαλής και πολυσύχναστος. Μύριζε αντηλιακό και είχε όλο το στυλ του ανθρώπου που νιώθει καλά τώρα. Άλλωστε δεν είναι το μοναχικό ταξίδι μια κλασική (επιδεικτική σχεδόν) απόδειξη αυτάρκειας; Δεν υποδηλώνει ότι αντέχουμε τον εαυτό μας; 

Στη χειρότερη εκδοχή τους οι μοναχικοί ταξιδιώτες είναι με το σέλφι στικ στο χέρι. Πέτυχα τις προάλλες μια τέτοια youtuber στην Πλάκα. Αυτοκινηματογραφούμενη, βαμμένη σαν να μην είχε τριάντα πέντε βαθμούς υπό σκιά, κάλπαζε και ανέλυε. Επιδείκνυε στο κοινό της το μικρό κομμάτι της Αθήνας που φαινόταν πίσω από το πρόσωπό της. 

Μιλώντας με διάφορα εικοσάχρονα από το εξωτερικό που κατοικοεδρεύουν σε μέρη χαοτικά, βρόμικα, πολυσύχναστα και που αποτελούν πηγή έμπνευσης πέριξ της Ομόνοιας, στις παρυφές της Κυψέλης, στα Εξάρχεια («προς Αλεξάνδρας για πιο φθηνά») ή στο βαθύ Μεταξουργείο, προσπάθησα να καταλάβω αν τους αρέσει και τι. Ήταν ενθουσιώδεις (εκτός απ’ όταν έπρεπε να πούμε για τα μέσα μεταφοράς ή για την καθαριότητα).

Τα ευρήματά μου περιλαμβάνουν τα αγαπημένα υλικά του αθηναϊκού σουρεάλ. Οικεία σαπίλα, συνδυασμός αστικής φθοράς και αρχαίων μνημείων, αδιανόητο φαγητό, χαμηλές τιμές (ναι, όταν έρχεσαι από το Σίδνεϊ), ζωντανός, φιλικός κόσμος που βγαίνει έξω και το κλασικό, «πάντα κάτι συμβαίνει και μπορεί να είναι και δωρεάν ή φθηνό». Ωραία πόλη, όντως. Μακάρι να μη γίνει όλο το κέντρο Airbnb και όσα κάνουμε experience. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Φώτης Βαλλάτος

Οι Αθηναίοι / Φώτης Βαλλάτος: Έχω πάει σε περίπου εβδομήντα πέντε χώρες. Δεν είναι πολλές.

Τravel editor του «Blue Magazine», συνδιοργανωτής του Saristra Festival. Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στην Πάτρα και στην Κεφαλονιά. Παρότι τα τελευταία χρόνια περνάει μόλις τριάντα μέρες τον χρόνο στην πόλη, έχει τη φήμη του αθηναιολόγου.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μεξικό-Γουατεμάλα-ΗΠΑ: Ο Τάσος Καραντάκος ταξιδεύει solo χωρίς επιστροφή/Β: A Greek Solo: Οι περιπέτειες ενός Έλληνα νομά από το Μεξικό στη Γουατεμάλα και τις ΗΠΑ / Γ : Greek Solo: Οι περιπέτειες ενός Έλληνα νομά από το Μεξικό μέχρι τη Νέα Υόρκη

Ταξίδια / Οι περιπέτειες ενός Έλληνα νομά από το Μεξικό στη Γουατεμάλα και τις ΗΠΑ

Τον περασμένο Νοέμβριο, εν μέσω lockdown, ο Τάσος Καραντάκος ξεκίνησε ένα solo ταξίδι χωρίς επιστροφή για το Μεξικό. Περίπου έναν χρόνο μετά, το 2022 τον βρίσκει εκεί γεμάτο περιπέτειες, να κάνει ακόμη αυτό που αγαπάει.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΨΩΜΙΑΔΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Delivery

Οπτική Γωνία / Οι αόρατοι ντελιβεράδες της Wolt και του efood:  Μια νέα «Μανωλάδα» έξω από την πόρτα σου

Πίσω από την ταχύτητα των παραδόσεων και την ευελιξία της gig economy ξεδιπλώνεται ένα αθέατο δίκτυο εκμετάλλευσης, μαύρης και υποδηλωμένης εργασίας: διανομείς που δουλεύουν με εξαντλητικά ωράρια, πίεση και απειλές. Τι ισχυρίζονται οι εργαζόμενοι διανομείς και τι απαντούν οι ψηφιακές πλατφόρμες.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ο «Φραπές» και το πολιτικό πρόβλημα

Βασιλική Σιούτη / Ο «Φραπές» και το πολιτικό πρόβλημα

Η εμφάνιση του «Φραπέ» στη Βουλή, η αλαζονεία και η έλλειψη φόβου απέναντι σε θεσμούς που θα έπρεπε να τον ελέγχουν αναδεικνύουν την ύπαρξη ενός άτυπου συστήματος ισχύος που θεωρεί ότι μπορεί να μη λογοδοτεί πουθενά.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Κανένας στην Τουρκία δεν ονειρεύεται ελληνικό έδαφος»

Οπτική Γωνία / «Κανένας στην Τουρκία δεν ονειρεύεται ελληνικό έδαφος»

Ο έγκριτος διευθυντής της «Milliyet», Οζάι Σεντίρ, αποδομεί τα στερεότυπα που συντηρούν την ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, μιλά για την ευθύνη των ΜΜΕ και των πολιτικών και εξηγεί γιατί πιστεύει ότι οι δύο λαοί είναι έτοιμοι για ένα νέο μοντέλο κοινών συμφερόντων στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δήμος Αθηναίων: Παραδίδει το Αναπαυτήριο Πικιώνη σε ιδιώτες

Ρεπορτάζ / Δήμος Αθηναίων: Παραδίδει το Αναπαυτήριο Πικιώνη σε ιδιώτες

Σε πλειοδοτική δημοπρασία αποφάσισε να βγάλει ο δήμος Αθηναίων το Αναπαυτήριο Πικιώνη, εγκρίνοντας μέσω του δημοτικού συμβουλίου την εκμίσθωσή του σε ιδιώτη. Μάλιστα, στο έγγραφο της ημερήσιας διάταξης με το οποίο εισήχθη το θέμα προς συζήτηση το Αναπαυτήριο εμφανίζεται με τον χαρακτηρισμό «τουριστικό περίπτερο».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Στέφανος Τσιτσιπάς: H ταχύτητα ήταν η αφορμή. Η πτώση είχε αρχίσει καιρό

Οπτική Γωνία / Στέφανος Τσιτσιπάς: H ταχύτητα ήταν η αφορμή, η πτώση είχε αρχίσει καιρό

Οι ατυχείς δηλώσεις, οι δημόσιες εκρήξεις και οι άστοχες τοποθετήσεις. Την ώρα που Αντετοκούνμπο, Μανόλο και Τεντόγλου δείχνουν το πρότυπο, ο κορυφαίος Έλληνας τενίστας μοιάζει να παλεύει όχι με τους αντιπάλους του αλλά με το βάρος της ίδιας του της λάμψης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι ξημερώνει για την Ουκρανία; Η μάχη για ειρήνη χωρίς παραχωρήσεις

Οπτική Γωνία / Τι ξημερώνει για την Ουκρανία; Η μάχη για ειρήνη χωρίς παραχωρήσεις

Η εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στις αμερικανικές προτάσεις, την ασφάλεια της Ευρώπης και το μέλλον της Ουκρανίας. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης και πρόεδρος του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Σωτήρης Ντάλης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Αχιλλέας Μπέος «ανάγκη της κοινωνίας»;

Οπτική Γωνία / Ο Αχιλλέας Μπέος «ανάγκη της κοινωνίας»;

Ο Μπέος έχει τον λαό του. Όχι μόνο στον Βόλο. Είναι ο ίδιος κόσμος που γελάει με emoticon κάτω από τις «λουλούδες» και τα «πουστρόνια». Ο ίδιος λαός που βλέπει τον Μπέο ως μια λιγάκι άξεστη πλην ίσως αναγκαία απάντηση στον woke κίνδυνο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Οι λομπίστες του Κατάρ: Πώς το εμιράτο επεκτείνει διαρκώς την επιρροή του στη Δύση

Οπτική Γωνία / Οι λομπίστες του Κατάρ: Πώς το εμιράτο επεκτείνει διαρκώς την επιρροή του στη Δύση

Από το Qatargate και τους δεσμούς με το περιβάλλον Τραμπ μέχρι τις δωρεές σε αμερικανικά πανεπιστήμια, το sporstwashing και τις υποθέσεις στην Ελλάδα, το Κατάρ χτίζει ένα αόρατο δίκτυο επιρροής που εκτείνεται από την Ουάσιγκτον έως τις Βρυξέλλες.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Τεστ για ναρκωτικά στους οδηγούς: Πώς θα γίνονται; Ποιες ποινές προβλέπονται;

Οδήγηση / Τεστ για ναρκωτικά στους οδηγούς: Πώς θα γίνονται; Ποιες ποινές προβλέπονται;

Η αντιμετώπιση της επικίνδυνης οδήγησης στους ελληνικούς δρόμους θα ενισχυθεί με ελέγχους μέσω drugwipe test. Ποιες ναρκωτικές ουσίες θα ανιχνεύουν και πότε θα αρχίσουν να εφαρμόζονται οι έλεγχοι.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
ΕΠΕΞ Κρίση αξιοπιστίας στις Βρυξέλλες, μάχη συμφερόντων στην Αθήνα

Βασιλική Σιούτη / Κρίση αξιοπιστίας στις Βρυξέλλες, μάχη συμφερόντων στην Αθήνα

Σύννεφα πάνω από τις Βρυξέλλες: H σύλληψη της Φεντερίκα Μογκερίνι, το σκάνδαλο του Qatargate, οι γεωπολιτικές αναταράξεις σε Ε.Ε. και Ελλάδα αλλά και πώς ο Κάθετος Διάδρομος μπορεί να επηρεάσει το πολιτικό παιχνίδι.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μήπως γέρνουμε πολύ ακροδεξιά;

Ακροβατώντας / Μήπως γέρνουμε πολύ ακροδεξιά;

Μια μεγάλη έρευνα αποτυπώνει αυτή την αρνητική πραγματικότητα. Tο 17,5% των ερωτηθέντων δείχνει προτίμηση «σε ορισμένες περιπτώσεις» στη δικτατορία, ενώ το 28,4% του γενικού πληθυσμού αναγνωρίζει «καλές πλευρές στη δικτατορία της 21ης Απριλίου του 1967»!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πόσο κοντά βρίσκεται η Ευρώπη στο ενδεχόμενο σύγκρουσης με τη Ρωσία;

Οπτική Γωνία / Πόσο κοντά βρίσκεται η Ευρώπη στο ενδεχόμενο σύγκρουσης με τη Ρωσία;

Η καθηγήτρια του ΕΚΠΑ, Μαρία Γαβουνέλη, μιλά στη LiFO για την πιθανότητα ευρύτερης σύρραξης μεταξύ της Ευρώπης και της Ρωσίας, την κλιμάκωση υβριδικών επιθέσεων και τη χρήση drones που παραβιάζουν κατάφωρα το διεθνές δίκαιο, ενώ εκφράζει σοβαρές αμφιβολίες για την επιτυχία των συνομιλιών σχετικά με την «επόμενη μέρα» της Ουκρανίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ