ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Περνώ και μόνη μου καλά

Περνώ και μόνη μου καλά Facebook Twitter
Το «solo travelling» είναι μόδα εδώ και χρόνια. Εικονογράφηση: Ατελιέ/LIFO
0

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ είναι άχαρο σημείο το Σύνταγμα. Εκτός από τα κατασκευαστικά έργα-βασανιστήριο έχει κι αυτήν τη ζέστη που σε λιώνει. Ακολουθώ έναν backpacker περίπου 20κάτι, που με ασύρματα ακουστικά κόβει βόλτες κοντά στην Παλιά Βουλή. Φοράει αυτά τα λεπτά μπουφάν με πολλές τσέπες που βοηθούν τους ψυχαναγκαστικούς να ταξιδεύουν μόνοι και ταυτόχρονα να τρώνε μικρές, προσωπικές φρίκες τσεκάροντας διαρκώς όλα τα προσωπικά τους αντικείμενα. 

Μοιάζει να  πηγαίνει τελείως στα χαμένα, δεν βγάζει κινητό και καταλήγει να κάτσει κάπου μέτρια. Δεν είναι το καλύτερο καφέ της περιοχής. Υπάρχουν ανώτερα μέρη. Ε, και; Θα το θυμάται σαν κάτι που ανακάλυψε μόνος, περπατώντας χωρίς σχέδιο, σε ένα άγνωστο μέρος, μια Δευτέρα που δεν δούλευε.

Το «solo travelling» είναι μόδα εδώ και χρόνια. Υπάρχουν τόσες ιστοσελίδες, influencers, hostels και σχετική πληροφόρηση, που πλέον η Ευρώπη φαντάζει εύκολη και ασφαλής πίστα γι’ αυτόν τον τύπο ταξιδιού. Το μοναχικό προσκύνημα σε άγνωστες πόλεις μπορεί επιπλέον να είναι και χαμηλού κόστους, εάν ψάξει κανείς καλά.

Υπάρχουν τόσες ιστοσελίδες, influencers, hostels και σχετική πληροφόρηση, που πλέον η Ευρώπη φαντάζει εύκολη και ασφαλής πίστα γι’ αυτόν τον τύπο ταξιδιού.

Το κέντρο μαζεύει μοναχικούς ταξιδιώτες. Και εάν η Αθήνα δεν είχε άθλια μέσα μαζικής μεταφοράς ή εξασφάλιζε περισσότερη ασφάλεια, φωτισμό, καθαριότητα στις φθηνές/ενδιαφέρουσες για τους νέους περιοχές (βλ. Βικτώρια), μάλλον θα μάζευε ακόμη περισσότερους. Τους χρειαζόμαστε. Δεν είναι αυτοί που αφήνουν μεγάλα ποσά όπου πάνε, αλλά πλουτίζουν με άλλον τρόπο την πόλη. Κοντοστέκονται στα πιο απροσδόκητα μέρη με μια άνεση και μια γαλήνη που μπορείς να έχεις μόνο μετά από ώρες μοναχικής περιπλάνησης. Γίνονται άθελά τους αφηγητές σε κάποιο ηχητικό, στους ντόπιους που θα τους μιλήσουν στον δρόμο ή στο μπαρ, στον ίδιο τους τον εαυτό, που είναι και η παρέα τους. Συνδέονται με τις πόλεις με έναν τρόπο πολύ προσωπικό. Και προσδίδουν σε άχαρα σημεία μιαν άλλη αίσθηση, ασύγκριτα πιο γοητευτική και μελαγχολική από αυτήν των τουριστών-γκρουπ ή των τουριστών-νέο ζευγάρι.

Στην καλύτερη εκδοχή τους οι μοναχικοί ταξιδιώτες είναι και αναγνώστες. Κάθονται μόνοι τους σε πεζούλια, παγκάκια ή πέριξ της Ακρόπολης ή (στις περιπτώσεις ακραίας αφραγκίας) στον καναπέ του hostel τους και το ζουν (υπάρχουν μερικά ιδιαίτερα βρομιάρικα και άλλα πολύ χίπστερ και περιποιημένα hostels στο κέντρο της Αθήνας).

Πέτυχα δύο που μου έκαναν εντύπωση. Ο ένας καθόταν σε ένα αδιανόητα τουριστικό μαγαζί κοντά στην Πλάκα, απ’ αυτά που έχουν μεγάλες φωτογραφίες με τοστ και χυμό πορτοκάλι πλάι στην είσοδο. Κι εκεί διάβαζε. Αφέθηκα να φανταστώ ότι είναι κάποιος που δεν αναζητά τις (ανύπαρκτες) βέλτιστες συνθήκες, άρα ευτυχεί εύκολα. Η άλλη καθόταν στον Εθνικό Κήπο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια είναι πιο ασφαλής και πολυσύχναστος. Μύριζε αντηλιακό και είχε όλο το στυλ του ανθρώπου που νιώθει καλά τώρα. Άλλωστε δεν είναι το μοναχικό ταξίδι μια κλασική (επιδεικτική σχεδόν) απόδειξη αυτάρκειας; Δεν υποδηλώνει ότι αντέχουμε τον εαυτό μας; 

Στη χειρότερη εκδοχή τους οι μοναχικοί ταξιδιώτες είναι με το σέλφι στικ στο χέρι. Πέτυχα τις προάλλες μια τέτοια youtuber στην Πλάκα. Αυτοκινηματογραφούμενη, βαμμένη σαν να μην είχε τριάντα πέντε βαθμούς υπό σκιά, κάλπαζε και ανέλυε. Επιδείκνυε στο κοινό της το μικρό κομμάτι της Αθήνας που φαινόταν πίσω από το πρόσωπό της. 

Μιλώντας με διάφορα εικοσάχρονα από το εξωτερικό που κατοικοεδρεύουν σε μέρη χαοτικά, βρόμικα, πολυσύχναστα και που αποτελούν πηγή έμπνευσης πέριξ της Ομόνοιας, στις παρυφές της Κυψέλης, στα Εξάρχεια («προς Αλεξάνδρας για πιο φθηνά») ή στο βαθύ Μεταξουργείο, προσπάθησα να καταλάβω αν τους αρέσει και τι. Ήταν ενθουσιώδεις (εκτός απ’ όταν έπρεπε να πούμε για τα μέσα μεταφοράς ή για την καθαριότητα).

Τα ευρήματά μου περιλαμβάνουν τα αγαπημένα υλικά του αθηναϊκού σουρεάλ. Οικεία σαπίλα, συνδυασμός αστικής φθοράς και αρχαίων μνημείων, αδιανόητο φαγητό, χαμηλές τιμές (ναι, όταν έρχεσαι από το Σίδνεϊ), ζωντανός, φιλικός κόσμος που βγαίνει έξω και το κλασικό, «πάντα κάτι συμβαίνει και μπορεί να είναι και δωρεάν ή φθηνό». Ωραία πόλη, όντως. Μακάρι να μη γίνει όλο το κέντρο Airbnb και όσα κάνουμε experience. 

Οπτική Γωνία
0

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Φώτης Βαλλάτος

Οι Αθηναίοι / Φώτης Βαλλάτος: Έχω πάει σε περίπου εβδομήντα πέντε χώρες. Δεν είναι πολλές.

Τravel editor του «Blue Magazine», συνδιοργανωτής του Saristra Festival. Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στην Πάτρα και στην Κεφαλονιά. Παρότι τα τελευταία χρόνια περνάει μόλις τριάντα μέρες τον χρόνο στην πόλη, έχει τη φήμη του αθηναιολόγου.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μεξικό-Γουατεμάλα-ΗΠΑ: Ο Τάσος Καραντάκος ταξιδεύει solo χωρίς επιστροφή/Β: A Greek Solo: Οι περιπέτειες ενός Έλληνα νομά από το Μεξικό στη Γουατεμάλα και τις ΗΠΑ / Γ : Greek Solo: Οι περιπέτειες ενός Έλληνα νομά από το Μεξικό μέχρι τη Νέα Υόρκη

Ταξίδια / Οι περιπέτειες ενός Έλληνα νομά από το Μεξικό στη Γουατεμάλα και τις ΗΠΑ

Τον περασμένο Νοέμβριο, εν μέσω lockdown, ο Τάσος Καραντάκος ξεκίνησε ένα solo ταξίδι χωρίς επιστροφή για το Μεξικό. Περίπου έναν χρόνο μετά, το 2022 τον βρίσκει εκεί γεμάτο περιπέτειες, να κάνει ακόμη αυτό που αγαπάει.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΨΩΜΙΑΔΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Παπαγγελής: «Όλα ξεκίνησαν από έναν έντονο πόνο στο αριστερό μου πόδι»

Αθλητισμός / Νίκος Παπαγγελής: «Όλα ξεκίνησαν από έναν έντονο πόνο στο αριστερό μου πόδι»

Ο παραολυμπιονίκης στο άθλημα της ποδηλασίας δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται και τώρα ετοιμάζεται για τον πιο κρίσιμο αγώνα του στους Παραολυμπιακούς Αγώνες 2024 στο Παρίσι.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι ευρωεκλογές ως νέο πολιτικό ορόσημο 

Ρεπορτάζ / Οι ευρωεκλογές ως νέο πολιτικό ορόσημο 

Το ενδιαφέρον για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου είναι μεγαλύτερο από κάθε άλλη φορά τα τελευταία χρόνια, ίσως επειδή θα καταγραφούν οι δυνάμεις και οι συσχετισμοί ενός παράξενου και ασυνήθιστου πολιτικού τοπίου, όπως αυτό που έχει προκύψει στην Ελλάδα μετά την κρίση και λίγο πριν από τη διαμόρφωση του νέου πολιτικού περιβάλλοντος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ποιους ζαλίζουν τα ύψη των κτιρίων;

Ρεπορτάζ / Ποιους «ζαλίζουν» τα ύψη των κτιρίων;

Με μια μεταβατική ρύθμιση πυροσβεστικού χαρακτήρα, το υπουργείο Περιβάλλοντος επιχειρεί να κάμψει τις αντιδράσεις δημάρχων που διαμαρτύρονται για τα μεγάλα ύψη και τα επιπλέον τετραγωνικά των νέων κτιρίων, που κερδίζονται από τα bonus δόμησης και ύψους του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού. Ποιους και γιατί ζαλίζουν τα μεγάλα ύψη; 
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Το «Rom Boost» και μια συζήτηση για τους Ρομά 

Οπτική Γωνία / «Δεν είναι οι Ρομά που επιλέγουν το περιθώριο, αλλά η ίδια η κοινωνία που τους περιορίζει»

Οι Γιατροί του Κόσμου ολοκλήρωσαν το έργο «Rom Boost», επιμορφωτικές δράσεις σε κοινότητες Ρομά, στο πλαίσιο των προγραμμάτων ένταξης και συμπερίληψης της οργάνωσης. Στόχος ήταν να πραγματοποιηθούν εκπαιδεύσεις και να δοθεί φωνή και αυτοπεποίθηση στους περιθωριοποιημένους Ρομά πληθυσμούς. Εκτός όμως από το ίδιο το έργο, ενδιαφέρον έχει και η συνομιλία που ακολούθησε, με τρεις εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
SOS για Σίφνο, Σέριφο, Φολέγανδρο: στα 7 πιο απειλούμενα μνημεία και τόπους της Ευρώπης

Ρεπορτάζ / SOS για Σίφνο, Σέριφο, Φολέγανδρο: Στα 7 πιο απειλούμενα μνημεία και τόπους της Ευρώπης

Τρία νησιά των Κυκλάδων, η Σίφνος, η Σέριφος και η Φολέγανδρος, συγκαταλέγονται στη λίστα των επτά πιο απειλούμενων μνημείων και τόπων πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ευρώπη. Τι είναι αυτός ο κατάλογος, πώς επιλέχθηκαν τα τρία νησιά, ποιες είναι οι δράσεις που θα γίνουν στη συνέχεια.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Να γίνει ή να μη γίνει το καζίνο στο Μαρούσι; Όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς απαντούν

Ντίνα Καράτζιου / Να γίνει ή να μη γίνει το καζίνο στο Μαρούσι;

Η σχεδιαζόμενη μεταφορά του καζίνου από το Μον Παρνές της Πάρνηθας στο Μαρούσι έχει μια πολυκύμαντη διαδρομή με ξεχωριστό κοινωνικό, πολιτικό, δικαστικό, περιβαλλοντικό, πολεοδομικό και επιχειρηματικό ενδιαφέρον.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ