Όσα αξίζει να δεις στο φετινό Tectonics

Όσα αξίζει να δεις στο φετινό Tectonics Facebook Twitter
Μεταξύ άλλων θα ακούσουμε μουσική φτιαγμένη από αντικείμενα καθημερινής χρήσης από τον Frédéric Le Junter. Φωτ.: F. Le Junter
0

To Τectonics Festival έρχεται να γεμίσει για τρίτη χρονιά τους χώρους της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση με ανατρεπτικούς ρυθμούς και να «ταράξει τα νερά» της μουσικής όπως τη γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Γεννήθηκε το 2012 στην Ισλανδία. Η πρώτη του διοργάνωση έγινε στο Ρέικιαβικ και από τότε έχει επισκεφτεί είκοσι επτά πόλεις σε όλο τον κόσμο. Ήταν μια ιδέα του Ilan Volkov, ο οποίος παραμένει μέχρι σήμερα ο κύριος επιμελητής του.

Ξεκίνησε με τη συμμετοχή της Συμφωνικής Ορχήστρα της Ισλανδίας, αλλά, εκτός από την κλασική μουσική, αγκαλιάζει τις νέες τάσεις στην ηλεκτρονική και πειραματική σκηνή, ενώ φιλοξενεί από μουσικές εγκαταστάσεις μέχρι αυτοσχεδιάστικες παραστάσεις ‒ γενικά σχετίζεται με οτιδήποτε θεωρείται σύγχρονη μουσική σήμερα.

Φέτος, εκτός από τη Στέγη, το Tectonics θα πραγματοποιηθεί σε διάφορους χώρους. Έτσι θα δούμε παραστάσεις και συναυλίες στο Μικρό Χρηματιστήριο Αθηνών, στο Galaxy Studio (πίσω από το κτίριο της Στέγης), στο Ρομάντσο (Αναξαγόρα 3, Αθήνα) και στο Παλαιό κτίριο Εθνικής Βιβλιοθήκης. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται σε τόσο πολλές τοποθεσίες γύρω από την πόλη.

Αυτό που επιχειρεί να κάνει στην ουσία το Tectonics είναι να βρεθεί η χρυσή τομή που ενώνει όλα αυτά τα μουσικά είδη καθώς συνομιλούν και να ακολουθήσει το ένα το άλλο. Νέα μουσική δεν σημαίνει απαραίτητα κάτι, αλλά κατά κάποιον τρόπο είναι η συνέχεια της κλασικής παράδοσης.

Το φετινό του πρόγραμμα είναι πιο πολυσυλλεκτικό, με περφόμανς, εγκαταστάσεις και συναυλίες που συνδυάζουν διαφορετικά μουσικά είδη, από την παραδοσιακή μέχρι την goth ηλεκτρονική μουσική ή την κλασική μουσική και τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό.

Πιο συγκεκριμένα, θα ακούσουμε, ανάμεσα σε άλλα, μουσική φτιαγμένη από αντικείμενα καθημερινής χρήσης από τον Frédéric Le Junter, την επιβλητική βιολοντσελίστρια Judith Hamann, τα «Ηπειρώτικα» της Cassandra Miller, ένα έργο που βασίζεται σε ηχογραφήσεις του Αλέξη Ζούμπα, τους Groupi Lab, μια πολυφωνική χορωδία της Αλβανίας, το μπαρόκ πρότζεκτ των MMMD (Mohammad) σε συνεργασία με τον ALEM, τους ελεύθερους αυτοσχεδιασμούς του Κώστα Τζέκου, την dance μουσική των Ice_Eyes κ.ά.

Επίσης, οι TETTIΞ αναρωτιούνται υπό τη διεύθυνση του Ilan Volkov ποιο είναι το μέλλον της κλασικής μουσικής, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει η περφόμανς Preemptive Listening των Aura Satz και Mazen Kerbaj, που βασίζεται σε ένα πολυετές ερευνητικό πρότζεκτ σχετικά με τη σειρήνα και τα σήματα συναγερμού.

Αura Satz Facebook Twitter
Αura Satz, Spiral Sound Coil in the studio, 2010. Φωτ.: Paul Winch Furness

«Είναι πιο ευρύ και πλούσιο το φετινό πρόγραμμα και βοηθάει σε αυτό το γεγονός ότι δεν έχουμε κάποιο μεγάλο όνομα, όπως ο Blixa Bargeld π.χ., που να επισκιάζει τα υπόλοιπα», σχολιάζει ο Mιχάλης Μοσχούτης που, μαζί με τον Ilan Volkov και την Anne Hilde Neset, έχει αναλάβει την επιμέλειά του.

«Θα το χαρακτήριζα αρκετά ισορροπημένο. Επίσης, μπορεί να λειτουργήσει σε όλες τις συνθήκες, μια και υπάρχει μια ανησυχία τις τελευταίες ημέρες λόγω της έξαρσης της πανδημίας, αλλά, αν χρειαστεί, μπορεί να έχουμε π.χ. και καθήμενους στην club βραδιά, λόγω του είδους της μουσικής που θα παρουσιαστεί. Αυτό που επιχειρεί να κάνει στην ουσία το Tectonics είναι να βρεθεί η χρυσή τομή που ενώνει όλα αυτά τα μουσικά είδη καθώς συνομιλούν και να ακολουθήσει το ένα το άλλο. Νέα μουσική δεν σημαίνει απαραίτητα κάτι, αλλά κατά κάποιον τρόπο είναι η συνέχεια της κλασικής παράδοσης».

Τι δεν πρέπει να χάσει κανείς:

Klein

klein Facebook Twitter
Klein.

Η Klein είναι μία από τις πιο αλλόκοτες μουσικούς που έχουν εμφανιστεί στο μουσικό προσκήνιο τα τελευταία χρόνια. Το έργο της ξεπερνά οποιαδήποτε κατηγοριοποίηση. Eντελώς απροσπέλαστο, αποτελεί ένα ηχητικό σοκ για γερά νεύρα, γεμάτο παραφωνίες και παραμορφωμένα φωνητικά πίσω από ένα στρώμα με beats, λούπες και πνιχτούς θορύβους.

Στο τελευταίo της άλμπουμ, το «Harmattan», το οποίο θα παρουσιάσει στο πλαίσιο του Tectonics, για πρώτη φορά οι ηχητικές αναζητήσεις ακούγονται προσιτές στον σύγχρονο ακροατή, ενώ συνθέτουν ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα.

Αυτό που κάνει τον συγκεκριμένο δίσκο ιδιαίτερο είναι ο τρόπος που βουτάει στα άδυτα της κλασικής μουσικής με ένα τολμήρο εγχείρημα το οποίο διευρύνει τα όρια του είδους με αναφορές στο R&B και στο grime. Ο Αμερικανός ποιητής Fred Moten το χαρακτήρισε ως «ένα σάουντρακ επικής εξέγερσης ενάντια σε αρχές και τέλη». Δεν είναι τυχαίο που το «Harmattan» κυκλοφορεί από τη γνωστή δισκογραφική εταιρεία κλασικής μουσικής Pentatone.

Klein - Harmattan

KMRU

Όσα αξίζει να δεις στο φετινό Tectonics Facebook Twitter
Φωτ.: Julia Sellmann

O ΚΜRU είναι το ηλεκτρονικό πρότζεκτ του Joseph Kamaru, που κατάγεται από το Ναϊρόμπι. Βασική φιγούρα της πειραματικής σκηνής της πρωτεύουσας της Κένυας, θεωρείται ένας από τους πιο ανερχόμενους και ιδιοφυείς δημιουργούς στον χώρο της ambient μουσικής, ενώ τα τελευταία τρία άλμπουμ του, «Peel», «Opaquer», and «Jar», ήταν ανάμεσα στα καλύτερα της χρονιάς στο Resident Advisor και DJ Mag.

Στην Ελλάδα μπορεί να αναζητήσει κανείς τη δουλειά του στην εξαιρετική μηνιαία εκπομπή που έχει στο Movement Radio με τίτλο «Palettes». Η πλούσια ηχητική παλέτα του διαμορφώνεται μέσα από τους αυτοσχεδιασμούς του πάνω στον θόρυβο και τα field recordings, ενώ κρύβουν ένα απαράμιλλο συναισθηματικό υπόβαθρο.

Annea Lockwood

annea lockwood Facebook Twitter
H Annea Lockwood στον Δούναβη. Φωτ.: Ruth Anderson

Μία από τις πιο σημαντικές fluxus περφόρμανς της Annea Lockwood ήταν το «Piano Burning», όπου έβαζε φωτιά σε ένα πιάνο και έπαιζε σε αυτό μέχρι που το τύλιξαν οι φλόγες. Την πρωτοπαρουσίασε το 1968, ενώ στο πλαίσιο της ίδιας σειράς έργων έχει τύχει να πνίγει ή να φυτεύει το πιάνο σε διάφορες τοποθεσίες στη Βρετανία ή τις ΗΠΑ.

Πέρα από αυτό, όμως, η δουλειά της διακρίνεται από οικολογικές ανησυχίες. Τo νερό συχνά παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο της, δημιουργώντας εγκαταστάσεις με ηχητικές χαρτογραφήσεις ποταμών όπως ο Χάτσον στη Νέας Υόρκης, ο Δούναβης και ο Χουσετόνικ στη Μασαχουσέτης, ενώ το «Into the vanishing point», μια από κοινού σύνθεση με το σύνολο Yarn/Wire, αφορά τη μαζική εξαφάνιση πληθυσμών εντόμων.

Σήμερα, στα ογδόντα δύο της, θεωρείται από τις πιο σημαντικές ακαδημαϊκές συνθέτριες που βρίσκονται ακόμα εν ζωή, οπότε κάθε εμφάνισή της είναι γεγονός. Στη Στέγη θα παρουσιάσει αποσπάσματα από το έργο «Spirit Catchers», όπου τέσσερις καλλιτέχνες καλούνται να φέρουν μαζί τους ένα αντικείμενο που έχουν εδώ και πολλά χρόνια και δεν θα το έπαιρναν μαζί τους σε μια μετακόμιση.

Annea Lockwood & Yarn/Wire “Into The Vanishing Point”

Marina Rosenfeld

H εικαστικός και μουσικός Marina Rosenfeld θα παρουσιάσει στον εκθεσιακό χώρο της Στέγης το νέο της έργο με τίτλο «aABCb», για την υλοποίηση του οποίου έχει συνεργαστεί με τον πιανίστα Marino Formenti.

Το «aABCb» είναι βασισμένο στα σχέδια και στα αντικείμενα μιας πρόσφατης έκθεσής τους που εξετάζει τα όρια της γλυπτικής, της αρχιτεκτονικής και του ήχου. Η πιο γνωστή δουλειά της ήταν το P.A./HARD LOVE μαζί με την Annette Henry, aka Warrior Queen.

Marina Rosenfeld - 'P.A. / Hard Love'

Aya Metwalli

Τελευταία προσθήκη στο line-up, που θα αντικαταστήσει τους Lost Girl, οι οποίοι δυστυχώς ακύρωσαν την εμφάνισή τους στο Ρομάντσο. Γεννημένη στο Κάιρο, αλλά με βάση τη Βηρυτό, μεγάλωσε με τον πατέρα της να παίζει συνέχεια τα τραγούδια της Oυμ Kαλσούμ, χάρη στα οποία αγάπησε το τραγούδι γενικά.

Η καριέρα της εκτοξεύτηκε όταν ανέβασε τα τραγούδια της στο SoundCloud και έγινε viral παίζοντας μόνο με μια ακουστική κιθάρα και τραγουδώντας. Η «Guardian» την αποκάλεσε «μουσικό αίνιγμα», ενώ το «Pitchfork» έγραψε ότι δημιουργεί σαγηνευτική anti-pop με αναφορές στην αραβική μουσική.

Όσα αξίζει να δεις στο φετινό Tectonics Facebook Twitter
Aya Metwalli
Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT