Σύγχρονοι φόβοι και αγωνίες από την άκρη ενός βατήρα

Σύγχρονοι φόβοι και αγωνίες από την άκρη ενός βατήρα Facebook Twitter
Μέσα από αυτήν τη διαδρομή οι θεατές περνούν από τους εξωτερικούς παράγοντες της κρίσης σε μια κρίση εσωτερική, πιο βαθιά και πιο προσωπική... Φωτο.: Γιάννης Μισουρίδης
0

Δεν είναι εύκολο να βρεις το «Μπαγκλαντές», αν και απέχει λίγα μόνο λεπτά από την πλατεία Ομονοίας. Στην οδό Χαλκοκονδύλη, στο νούμερο 35, δεν υπάρχει ούτε ταμπέλα, ούτε κουδούνι, ούτε κάποιο στοιχείο που να μαρτυρά ότι πίσω από τη μικρή, σιδερένια πόρτα υπάρχει ζωή. Όταν τελικά ανοίξεις την πόρτα και κατέβεις από τα σκαλιά στο υπόγειο, το πρώτο πράγμα που αντικρίζεις είναι αφίσες και διακοσμητικά που άφησαν πίσω τους τα μέλη της μπαγκλαντεσιανής κοινότητας από την εποχή που μαζεύονταν εδώ – εξού και το όνομα. Η ατμόσφαιρα του χώρου, που μοιάζει βαθιά θαμμένος στον αστικό ιστό της πόλης, σε βάζει αμέσως στο κλίμα της νέας παράστασης που παρουσιάζεται εκεί με τίτλο Στην άκρη του βατήρα.

Τοποθετώντας το έργο σε μια υποβαθμισμένη και αρκετά φτωχή περιοχή, όπως και καλώντας τους θεατές να περπατήσουν τη διαδρομή από την Ομόνοια μέχρι το Μπαγκλαντές, είναι σαν να τους υποβάλλουμε στη διαδικασία της κρίσης


Αυτό ακριβώς το συναίσθημα θέλει να προκαλέσει στον θεατή και η σκηνοθέτις της Μαρία Γοργία. «Ήθελα να φτιάξω ένα έργο που να μιλά για τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη σημερινή εποχή. Τοποθετώντας το σε μια υποβαθμισμένη και αρκετά φτωχή περιοχή, όπως και καλώντας τους θεατές να περπατήσουν τη διαδρομή από την Ομόνοια μέχρι το Μπαγκλαντές, είναι σαν να τους υποβάλλουμε στη διαδικασία της κρίσης».


Μέσα από αυτήν τη διαδρομή οι θεατές περνούν από τους εξωτερικούς παράγοντες της κρίσης σε μια κρίση εσωτερική, πιο βαθιά και πιο προσωπική. Από την οικονομική και κοινωνική κρίση μεταφερόμαστε σταδιακά σε μια κρίση ηλικιακής και υπαρξιακής φύσης που εκφράζεται μέσα από μια σύγχρονη γυναίκα και την περφόρμανς της Σάνιας Στριμπάκου. Πώς προέκυψε όμως η ιδέα μιας τέτοιας παράστασης;

Σύγχρονοι φόβοι και αγωνίες από την άκρη ενός βατήρα Facebook Twitter
Η Σάνια με το σώμα και τον χορό εκφράζει διαφορετικούς χαρακτήρες που μοιράζονται κοινά συναισθήματα, κοινούς φόβους και κοινές αγωνίες... Φωτο.: Γιάννης Μισουρίδης


«Ήρθε ως συνέχεια της προηγούμενης δουλειάς που έκανα πέρσι και είχε τίτλο Στην τραμπάλα. Το θέμα της είχε πάλι να κάνει με την κρίση στην Ελλάδα και τη νέα κοινωνική τάξη που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια, τους λεγόμενους "πρεκάριους". Σε εκείνη πρωταγωνιστούσαν ένας άντρας και μια γυναίκα. Τώρα έστρεψα τον φακό στη γυναίκα, όχι τόσο από κοινωνικο-οικονομική σκοπιά όσο από υπαρξιακή. Έστρεψα τον φακό στον εαυτό μου. Στις δικές μου αγωνίες και στους δικούς μου φόβους. Αυτή η παράσταση είναι ένα από τα πιο προσωπικά έργα που έχω κάνει».


Στο έργο υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία αλλά και σημεία με τα οποία θα μπορούσε να ταυτιστεί οποιαδήποτε γυναίκα της σύγχρονης εποχής. Η Σάνια με το σώμα και τον χορό εκφράζει διαφορετικούς χαρακτήρες που μοιράζονται κοινά συναισθήματα, κοινούς φόβους και κοινές αγωνίες. Με τον λόγο της δημιουργεί αντιφατικές εικόνες, χτίζει έναν κεντρικό χαρακτήρα αλλά και πολλαπλές προσωπικότητες. Χρησιμοποιεί κείμενα του Μπέκετ, του Χάινερ Μίλερ, της σκηνοθέτιδας αλλά και δικά της. Κείμενα που δημιουργήθηκαν στις πρόβες για τις ανάγκες της κάθε σκηνής.

Σύγχρονοι φόβοι και αγωνίες από την άκρη ενός βατήρα Facebook Twitter
Από την οικονομική και κοινωνική κρίση μεταφερόμαστε σταδιακά σε μια κρίση ηλικιακής και υπαρξιακής φύσης που εκφράζεται μέσα από μια σύγχρονη γυναίκα και την περφόρμανς της Σάνιας Στριμπάκου... Φωτο.: Γιάννης Μισουρίδης


Τη ρωτάω γιατί αποφάσισε να προσθέσει το γυμνό στοιχείο στην παράσταση. «Το γυμνό δεν είναι φτιαγμένο για να προκαλεί. Δεν αναφέρεται σε μια σεξουαλικότητα ή σε κάτι που έχει στόχο να προκαλέσει ή να δημιουργήσει συναισθήματα αμηχανίας. Γυμνό υπάρχει στην ουσία μόνο σε δύο σημεία. Το ένα εκθέτει την πορεία της ζωής, τη μετάβαση του σώματος από τη νεότητα στο γήρας, ενώ το άλλο είναι μια διαδραστική σκηνή στην οποία η κοπέλα κάνει απλώς ένα μπάνιο, ζωντανά, επί σκηνής».


Η διάδραση αποτελεί βασικό στοιχείο το έργου. Κάποιες σκηνές πραγματοποιούνται μαζί με το κοινό. Η περφόρμερ εισχωρεί στον χώρο τους και αντίστροφα. Η Μαρία θεωρεί πως είναι πιθανό το αθηναϊκό κοινό να θεωρήσει περιττή αυτήν τη συνεργασία, αλλά για εκείνη έχει νόημα, ουσία και σημασία για την εξέλιξη του έργου.


Η παράσταση έχει ελεύθερη είσοδο με προαιρετική συνεισφορά, όπως συμβαίνει με κάθε έργο που φιλοξενείται στο Μπαγκλαντές. Για τη σκηνοθέτιδα είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζει κάτι τέτοιο μακριά από την ασφάλεια ενός θεάτρου. «Θέλουμε να είμαστε πιο κοντά στην έννοια της κρίσης και των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Ως καλλιτέχνες δεν μπορούμε να αγνοήσουμε αυτό το κομμάτι».

Σύγχρονοι φόβοι και αγωνίες από την άκρη ενός βατήρα Facebook Twitter
Η διάδραση αποτελεί βασικό στοιχείο το έργου. Κάποιες σκηνές πραγματοποιούνται μαζί με το κοινό. Η περφόρμερ εισχωρεί στον χώρο τους και αντίστροφα...Φωτο.: Γιάννης Μισουρίδης


«Στην άκρη του βατήρα», Μπαγκλαντές, Χαλκοκονδύλη 35, Ομόνοια, 7, 8, 9, 14, 15, 16, 21, 22, 23, 28/2, 1, 2, 7, 8, 9, 14, 15, 16/3. Ώρα έναρξης: 21.15, είσοδος ελεύθερη (με προαιρετική οικονομική συνεισφορά), απαραίτητη τηλ. κράτηση στο 6944 686991, facebook.com/pages/Μπαγκλαντές

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Χρήστος Λούλης: «Ανήκω στη γενιά που δούλεψε σε ένα κακοποιητικό θέατρο»

Θέατρο / Χρήστος Λούλης: «Ανήκω στη γενιά που δούλεψε σε ένα κακοποιητικό θέατρο»

25 χρόνια πριν, συμμετείχε στην παράσταση «Καθαροί πια» που σκηνοθέτησε ο Λευτέρης Βογιατζής. Σήμερα επιστρέφει στο σκληρό έργο της Σάρα Κέιν, έχοντας διαγράψει μια πορεία γεμάτη πρωταγωνιστικούς ρόλους. Τι τον κρατά ακόμα στο θέατρο; Πώς άλλαξε η δουλειά του; Τι θυμάται από τους παλιούς δασκάλους; Πώς ερωτεύτηκε ξανά το θέατρο; Ο σπουδαίος ηθοποιός μιλά για όλα στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Στη Θεσσαλονίκη θα περάσεις τέλεια, όποιο κι αν είναι το vibe σου

Εικαστικά / Στη Θεσσαλονίκη θα περάσεις τέλεια, όποιο κι αν είναι το vibe σου

Από την έκθεση με τις φωτογραφίες της Φρίντα Κάλο μέχρι τις άπειρες συναυλίες: Αυτά τα 22 events αξίζουν την προσοχή σας στην αγαπημένη πόλη της Θεσσαλονίκης.
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ, ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ & ΧΡΗΣΤΟ ΠΑΡΙΔΗ
Βαγγέλης Μουλαράς: «Θέλω ο κόσμος να ξεχνιέται κι εγώ να είμαι πιο αληθινός από ποτέ»

Θέατρο / Βαγγέλης Μουλαράς: «Θέλω ο κόσμος να ξεχνιέται»

Ο stand-up κωμικός μιλά για τη μετάβαση από το «Δέκα με τόνο» στη νέα του παράσταση, για την ελευθερία της σκηνής, για τις κόντρες της κοινότητας των κωμικών, για την «τυραννία του hook» στα social και για τον μύθο του cancel στην Ελλάδα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους πιο ελεύθερη από ποτέ

Θέατρο / Η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους πιο ελεύθερη από ποτέ

Κατήγγειλε δημόσια τη σεξουαλική παρενόχληση που υπέστη στο θέατρο, φέρνοντας στη Δικαιοσύνη την πιο πολύκροτη υπόθεση του ελληνικού MeToo. Σήμερα σκηνοθετεί και παίζει στο θέατρο, ενώ ο τηλεοπτικός της ρόλος διαφέρει πολύ απ' ό,τι έχει κάνει ως τώρα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Cleansed: Πώς μπορεί αυτό το έργο ακραίας βίας να μιλά για την αγάπη; 

Θέατρο / Ένα έργο ακραίας βίας. H Σάρα Κέιν έλεγε πως είναι μια ιστορία αγάπης

Το κοινό λιποθυμά ή φεύγει από τις αίθουσες. Οι κριτικοί διχάζονται για την αξία του. Στην Ελλάδα, φέτος, μετά το ανέβασμα του «Cleansed» το 2001 από τον Λευτέρη Βογιατζή, θα έχουμε την ευκαιρία να το δούμε ξανά σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά. Ποια είναι ιστορία του; Τι κρύβεται πίσω από την τόση βία;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Λένα Παπαληγούρα

Θέατρο / Λένα Παπαληγούρα: «Όταν έχεις δυο παιδιά μαθαίνεις να κάνεις οικονομία δυνάμεων»

Η συνεργασία της με τον Τόμας Οστερμάιερ στον «Εχθρό του λαού», η ζωή με τα δυο της παιδιά, η δύναμη που χρειάζονται οι γυναικες σε έναν κόσμο που συχνά τις αδικεί. Μία από τις πιο αξιόλογες ηθοποιούς της γενιάς της μιλά για όλα στη LifO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ευαγγελία Ράντου χόρεψε με τους καλύτερους. Τώρα θέλει να δει το νησί της να χορεύει

Χορός / Η Ευαγγελία Ράντου χόρεψε με τους καλύτερους. Τώρα θα κάνει το νησί της να χορεύει

Η διακεκριμένη χορεύτρια επέστρεψε στην Κέρκυρα, ίδρυσε το Garage21 και διοργανώνει το ION_on move, ένα φεστιβάλ που φιλοδοξεί να μεταδώσει στην κοινότητα την αγάπη για τον σύγχρονο χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης: «Μοιράσου το τραύμα, αλλιώς δεν θα φύγει»

Θέατρο / Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης: «Πώς να κάνεις το τραύμα, ουλή»

Με αφορμή τον ρόλο του ως ενός θύματος βιασμού που ζητά δικαίωση σε ένα «ναρκοθετημένο» δικαστήριο, o ηθοποιός μιλάει για τον τρόπο που προσέγγισε τη σεξουαλική βία σε μια παράσταση δύσκολη, αλλά και «μοιρασιάς».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντέπυ Γοργογιάννη: «Ο intimacy coordinator θα ενταχθεί και στη δική μας κουλτούρα»

Θέατρο / Πώς γυρίζουμε σήμερα μια σκηνή βιασμού;

Το θέατρο και ο κινηματογράφος διεθνώς επανεξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο στήνονται οι ερωτικές και βίαιες σκηνές: μέχρι ποιο σημείο μπορεί να εκτεθεί ένα σώμα; Η Ντέπυ Γοργογιάννη εξηγεί τον ρόλο του intimacy coordinator και τον τρόπο που τίθενται τα όρια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Αγγελική Στελλάτου

Οι Αθηναίοι / Αγγελική Στελλάτου: «Έχει σημασία να μιλήσω για μένα;»

Το άστρο της ξεχώρισε δίπλα στον Δημήτρη Παπαιωάννου τα πρώτα χρόνια της Ομάδας Εδάφους. Μετά, διέγραψε τη δική της αταλάντευτη πορεία. Η Αγγελική Στελλάτου αφηγείται τη ζωή της στη LiFO, αν και πιστεύει ότι δεν «έχει σημασία να μιλάμε για εμάς σε έναν κόσμο όπου συμβαίνουν πράγματα τρομακτικά»
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος διαβάζει την «Τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ» του Σάμιουελ Μπέκετ

Lifo Videos / Ο Αντώνης Αντωνόπουλος διαβάζει την «Τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ»

Σε ένα από τα σημαντικότερα έργα του Σάμιουελ Μπέκετ, μια σπουδαία μελέτη για τη θνητότητα, τη δημιουργικότητα και τη μνήμη, ένας 69χρονος άνδρας κάθεται μόνος του στα γενέθλιά του και ακούει ηχογραφήσεις του παρελθόντος του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ήρα Κατσούδα: «Ένα αστείο δεν μπορεί να καταστρέψει τον κόσμο»

Θέατρο / Ήρα Κατσούδα: «Ένα αστείο δεν μπορεί να καταστρέψει τον κόσμο»

Η stand up κωμικός μιλά για την ελευθερία που κρύβεται στις «άχρηστες σκέψεις», για τη θέση των γυναικών στην κωμωδία και για το πώς το γέλιο μπορεί να γίνει εργαλείο αυτογνωσίας, χωρίς να χάνει ποτέ τη χαρά του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
«Kontakthof»: Το έργο της Pina Bausch στο Εθνικό Θέατρο με ελληνικό θίασο

Χορός / «Kontakthof»: Το έργο της Pina Bausch στο Εθνικό Θέατρο με ελληνικό θίασο

Το έργο-σταθμός της γυναίκας που ανανέωσε την τέχνη του χορού δεν σταμάτησε από τα '70s να συναρπάζει το κοινό και να παραμένει «νέο» και επίκαιρο. Αυτόν τον Δεκέμβριο το Pina Bausch Foundation αναβιώνει τo «Kontakthof» στο Εθνικό Θέατρο με Έλληνες ηθοποιούς. Η LiFO μπήκε στις πρόβες και μίλησε με τους βασικούς συντελεστές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Γιάννης Μπέζος

Οι Αθηναίοι / Γιάννης Μπέζος: «Ίσως είμαι λίγο παλιομοδίτης»

Δεν έκανε ποτέ διαχωρισμούς ανάμεσα στο εμπορικό και το ποιοτικό. Πιστεύει πως κάνει μια παράξενη και αιρετική δουλειά: να πείσει τον θεατή να ξεχάσει πως είναι ο Μπέζος που πάρκαρε το αυτοκίνητό του έξω από το θέατρο - και να τον ταξιδέψει σε έναν άλλο κόσμο. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τhis that keeps on – a personal archaeology –

Θέατρο / H ανασκαφή του Δημήτρη Παπαϊωάννου σε μια γη που έχει το σχήμα της καρδιάς

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου δημιούργησε ένα νέο πρότζεκτ κατόπιν ανάθεσης του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης για τα σαράντα χρόνια από την ίδρυσή του, που το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει σε μια και μοναδική παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ