Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Με αναζήτησες, αλλά δεν φθάνουν πάντα τα μηνύματα που στέλνουμε. Έχεις τη δυνατότητα να μου στείλεις απευθείας χωρίς αναζήτηση, δοκίμασέ το αν θέλεις. Δ.Κ.
Άμα δεν σε δω και σήμερα δεν θα το αντέξω !!! Γιατί το κανείς αυτό ,δεν σε καταλαβαίνω. Θέλω να είμαστε μαζί , μου αρέσουν όλα πάνω σου και δεν έχω λόγο να βγω με κανέναν , δεν θέλω , δεν το έκανα ποτέ και ούτε θα το κάνω. Ξέρω πως με θες στειλε επιτέλους !!!!
έχεις ένα email,στείλ'το μου. Όταν θα ηρεμήσω λίγο, θα σου γράψω. Δεν θα εξαφανιστώ, όπως πριν.´Ο,τι έγινε, δεν αλλάζει, όσο και αν στήνεις, τον εαυτό σου στον τοίχο. Με τα μακάρι, δεν αλλάζει τίποτα. Σημασία έχει τι έμαθες απ'αυτό.Γ.
Θα σας εξομολογηθώ κάτι κι εγώ και πείτε μ την γνώμη σας..Είμαι σε σχέση με ένα παιδί εδώ και 2 χρόνια σχεδόν. είμαστε πολύ καλά , έχω γνωρίσει την οικογένεια του κ αυτός την δικιά μου.Οι γονείς του είναι χωρισμενοι κ για την ιστορία αυτή επικρατεί ένα σκοτάδι ως προς αυτά που ξέρει το αγόρι μου.Μια μέρα λοιπόν είχα μείνει μόνη με μια θεία του..κ άρχισε να μ λέει για τις ιστορίες του παρελθόντος, ότι ο πατέρας του χτυπούσε τη μαμά του, ότι το παιδί(το αγόρι μου) δεν το ήθελε κ την χτυπούσε στην κοιλιά, κ ότι επίσης την είχε κερατωσει(με την τωρινή γυναίκα του). Έχω σοκαριστεί εγώ με όλα αυτά κ σκέφτηκα μήπως είναι και ψέματα γιατί γενικά δεν συμπαθιουνται οι οικογένειες. Παρόλα αυτά με μια κουβέντα που είχα με τη μαμά του, μου τα επιβεβαίωσε και μ είπε να μην του πω τίποτα από όλα αυτά και ότι δεν ξέρει τίποτα. Γενικά δεν ρωτάει γ αυτή την ιστορία , ξέρει ότι μάλωναν κ δεν τα πήγαινα καλά .Πίστευετε θα έπρεπε να τα ξέρει ή καλύτερα να μην ανακατευτω στα οικογενειακά τους; Νιώθω άσχημα που τα ξερω εγώ και δεν τα ξέρει αυτός. Καλύτερα να μην μ έλεγαν τίποτα.
Μετά από έτη φωτός θυμήθηκαν κάποιοι, ότι σε θέλουν για φίλο..Καλύπτεται εύκολα το κενό που μεσολάβησε ή επιστρέφεις στην απομόνωση σου; Το ξεκινάς το παιγνίδι των σχέσεων ή παραμένεις με τους υπάρχοντες δοκιμασμένους παίκτες της ζωή σου;
Τι πιστευετε;λοιπον ειμαι τριτη λυκειου και εχω επιλεξει θετικη κατευθυνση με πεντε ομως μαθηματα....φροντιστηρια κανω απο πρωτη γυμνασιου με εξαιρεση βιολογια που αρχισα απο φετος τον αυγουστο..παντα διαβαζα αλλα οχι υπερβολικα..το θεμα ειναι οτι λογω διαφορων παραγοντων κ ασχημων καταστασεων απο περσι κ μεχρι φετος απλα παω ασκησεις αλλα θεωρια ελαχιστα ...ξερω οτι το περσι δεν παιζει ρολο γτ ειναι αλλη η υλη αλλα φετος; εχω αποφασισει να κανω συστηματικο διαβασμα αρχιζοντας σημερα το πολυ αυριο πρωι...θελω ιατρικη η φυσικο κατα προτθμηση τριτη επιλογη το τει οδοντοτεχνιτων....ομως απο αυγουστο σε θεωριες κλπ εχω μεινει πισω και θελω χωρις ξενυχτι τοσο να τα αναπληρωσω οσο κ να βελτιωθω αλλα φοβαμαι πως για τις σχολες π,θελω ηδη αργησα..τι λετε;ειναι αργα;
Είμαι θυμωμένος με τις λέξεις γιατι δεν μου φτάνουν για ν σου πω οσα νιώθω. ... με θέλεις σαν τρελή και εγώ λιώνω για πάρτη σ.... Εγώ 27 εσυ 28 και νιώθω σαν να είσαι γ γυναίκα της ζωής μ... και δεν κα ουμε τίποτα για σε γούσταρε ένας κοινός γνωστός που ακόμα θεωρεί ότι έχει ελπίδες μαζί σου ενώ τοξεκαθαρισες μαζί του ότι δεν...ξέρω ότι μέσω αυτού γνωριστήκαμε...και θα μας θυμώσει αν μάθει ότι παραδεχτηκαμε ότι είμαστε ερωτευμένοι και οι 2 κεραυνοβολα. ... ούτε φιλί δεν έχουμε ανταλλάξει... σε 20 ραντεβού που βγήκαμε μόνο το χέρι σ εχω πιάσει και λιώνω όταν σε κοιτάω και εσύ όταν κοιτάς εμένα... όλη μέρα είμαστε μαζί και δεν ανταλλάσουμε ούτε φίλη για να μην το πάρει άσχημα ο άλλος π απλά σε γουστάρει χωρίς ελπίδες.... Δηλαδή αν αύριο παντρευτούμε πάλι δεν θα μας μιλάει? Σου έπιασα το χέρι και ένιωθα ότι τρέμεις με το άγγιγμα μ...αν αυτό δεν είναι κάτι τότε τι? Μ είπες κατάμουτρα ότι αν δεν ήταν ο άλλος ήδη θα ειμασταν μαζί από την πρωτη μέρα... αλλά? Τι άλλο να κάνω? Μόνο εσύ με κάνεις ευτυχισμένο .... σ'αγαπάω ρε γαμωτο
Είναι τόσο ωραία που χειμωνιάζει σιγά σιγά!!!!Λατρεύω τον χειμώνα!την αίσθηση που έχουν στο δέρμα τα αφράτα κ χνουδωτά πουλοβεράκια.Το χουχούλιασμα στο σπίτι τα απογεύματα, μπροστά στο τζάκι με ζεστό κακάο,πιτζαμάκια κ ένα καλό βιβλίο για συντροφιά!!!τις μέρες με λιακάδα που βγαίνεις έξω κ η ατμόσφαιρα είναι τόσο καθαρή κ αναζωογονητική κ η θάλασσα έχει ένα υπέροχο βαθύ μπλέ χρώμα.Τολμώ να πω ότι ακόμα κ οι σχέσεις των ανθρώπων αλλάζουν το χειμώνα.Ψάχνουμε περισσότερο την συντροφικότητα.Για πείτε,εσείς γιατί αγαπάτε τον χειμώνα?
Σε γνώρισα τυχαία και με αγνόησες.Σε κυνήγησα και ανταποκρίθηκες. Και ήταν από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου.Έφυγες και είπαμε ''θα τα ξαναπούμε σύντομα''.Γύρισες, αλλαγμένη. Εγώ όμως έμεινα ίδιος ή στάσιμος καλύτερα.Συνεχίζω να σε κυνηγάω και φέρεσαι όπως τότε που με αγνοούσες, χωρίς ωστόσο να μου κλείνεις την πόρτα.Δεν υπάρχει κάτι χειρότερο, από το να παίζεις με συναισθήματα που γνωρίζεις.Κλείσε μου την πόρτα οριστικά ή σταμάτα να με γράφεις και εμφανίσου ξανά στη ζωή μου..
Θα πρέπει και να θέλει κάποιος να σώσει την παρτίδα...Αν δεν πολυκαίγεται κι απλά έτσι γκρινιάζει,όταν μια έλλειψη και μια νοσταλγία ταρακουνάει λιγάκι τα μέσα του,δουλειά δε γίνεται...Και φύλακας άγγελός σου να ήμουν,λιγότερα θα είχα κάνει για σένα.Είμαι 24ωρης αποκλειστικής απασχόλησης μωρό μου,αλλά μπούκωσαν τα "σωληνάκια" μου...Χρειάζομαι επειγόντως ανατροφοδότηση,αλλιώς πάει το μηχάνημα...