Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Οταν ειμαστε μαζι περναμε υπεροχα. Και οι δυο και φαινεται. Υπαρχει και φλερτ. Βλεπω ομως οτι εκει που παει να γινει κατι, κανει πισω, δεν... Και ξερει οτι εγω θελω. Θεωρω οτι αν ειχα καλυτερη εμφανιση θα προχωρουσε το θεμα. Κολλαει επειδη δεν του αρεσω.
Αν σου την πεφτει ο εργοδοτης σε μια δουλεια που βρηκες μετα απο 5 χρονια ανεργιας, 5 χρονια που ζουσες με οικονομικα προβληματα και καταθλιψη απο την κλεισουρα, τι κανεις;
Είναι τέτοιες που αν τις πραγματοποιούσα θα ένιωθα ξεφτίλα. Και για αυτό το λόγο δεν τις κάνω στην πραγματικότητα. Στη φαντασία μου όμως με φτιάχνουν απίστευτα.
Το να γράφεις μια εξομολόγηση και να λες στο τέλος "πείτε γνώμες" ,να κάθεται ο άλλος να γράφει ότι γράφει τέλος πάντων και μετά να σβήνονται τα σχόλια ,αν είναι έτσι πες καλύτερα " πες μου αυτό που θέλω να ακούσω" !!
Το να ζεις με κάποιον και στην καρδιά σου να υπάρχει άλλος το καταλαβαίνω.Δεν ορίζουμαι τα αισθήματά μας.Το να "σκορπιέσαι" όμως ταυτόχρονα από δω κι από κει,ενώ λες ότι αγαπάς, επειδή μάλλον είναι πιο ανώδυνο για σένα,δεν το συγχωρώ.