Είμαι έτοιμη να εκραγώ! Βγήκα χθες βράδυ με παρέα σε ένα μπαράκι και μας έπιασαν την κουβέντα κάτι τύποι. Ο ένας από αυτούς ήταν πολύ γλυκός και μου άρεσε πολύ. Με τα πολλά, ανταλλάσσουμε τηλέφωνα, αποθηκεύει το όνομα και τον αριθμό μου και μου λέει θα τα πούμε αύριο, ίσως πάμε για καφέ. Γενικά, ήταν πολύ ανοιχτός στο να βγούμε. Σήμερα, περιμενω-περιμενω... τίποτα. Πουθενά μήνυμα. Αποφασίζω να του στείλω το μεσημεράκι. Κι εκει έρχεται το σοκ! Μου απαντάει μετά από καμία ώρα και με ρωτάει ‘ποιός;’. Ψιλό σοκάρομαι λίγο και λέω από μέσα μου ‘οκ, μάλλον δεν αποθήκευσαι το όνομα μου!’. Πράγμα απίθανο γιατι τον είχα δει που πληκτρολογούσε το όνομα μου. Anyway, αποφασίζω λοιπόν να του ξαναστειλω πριν λίγο. Του λέω λοιπόν το εξής ‘είμαι η τάδε από χθες βραδυ’. Και τι μου απαντάει ο τυπάς; ‘Σορυ, λάθος!’. Ρε πάτε καλά μερικοί; Άμα δε γούσταρε, να μη βιαζόταν να ανταλλάξουμε τηλέφωνα. Ήμαρτον δηλαδή!!!!