Νομίζω είναι η πιο παρεξηγημένη έννοια που υπάρχει. Αρχικά να πω οτί έχω γνωρίσει πολλές φορές την αγάπη αλλά ποτέ δεν ήταν η "σωστή". Δηλαδή, ή θα γνώριζα τον σωστό άνθρωπο στη λάθος χρονική στιγμή, ή θα γνώριζα έναν άνθρωπο που το μυαλό/η καρδιά του είναι αλλού, ή δε θα ήταν το ίδιο αμοιβαίο, θα τον αγαπούσα περισσότερο απ'ότι αυτός εμένα.Δε πιστεύω σε αγάπες και έρωτες (που λέει και το τραγούδι) , πιστεύω οτί έχουμε μικροί/ες κάποια κριτήρια τα οποία άλλοι μας τα "πέρασαν" , είτε παιδικά με πριγκίπισσες/πρίγκιπες, είτε ταινίες ρομαντικές, είτε οτιδήποτε, και αναζητούμε να βρούμε κάτι ανάλογο για να ζήσουμε.. ακόμα και αν υπάρχει αυτή η αγάπη-ουτοπία όπως στα παραμύθια, όπου και γνωρίζεις τον σωστό άνθρωπο στη σωστή στιγμή, και είναι 100% αμοιβαίο και τα πάτε υπέροχα και είστε ευτυχισμένοι έχοντας ο ένας των άλλων και ας λείπουν πράματα, σίγουρα δεν τη βιώνει ο μέσος άνθρωπος και είναι πολύ λίγες αυτές οι περιπτώσεις. Ελπίζω κάποτε να αναθεωρήσω για αυτό μου το συμπέρασμα έχοντας γνωρίσει κάποια που να είναι και αυτή για μένα αλλά και εγώ για αυτήν, το άλλο μας μισό, και θα έρθω εδώ να το σχολιάσω ακόμα και χρόνια αν περάσουν από τότε..